|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1994) 1 ΑΑΔ 669
26 Οκτωβρίου, 1994
[ΠΙΚΗΣ, ΝΙΚΗΤΑΣ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στές]
LINDOS CONSTRUCTIONS LTD.,
Εφεσείοντες,
ν.
ΔΙΕΥΘΥΝΤΗ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ ΑΣΦΑΛΙΣΕΩΝ,
Εφεσίβλητου.
(Aίτηση στις Πολιτικές Eφέσεις Aρ. 8017, 8141)
Έφεση — Αίτηση, υποβληθείσα σαν ενδιάμεση αίτηση σε πολιτική έφεση για παράταση της προθεσμίας καταχώρισης της έφεσης — Η έφεση είχε κριθεί ότι ήταν ανύπαρκτη, διότι δεν είχε υποβληθεί από δικηγόρο ούτε από τον ίδιο τον διάδικο — Δεν μπορούσε να υποβληθεί σαν ενδιάμεση αίτηση.
Έφεση — Αίτηση για παράταση προθεσμίας καταχώρισης έφεσης — Πρέπει να υποβάλλεται πρώτα στο πρωτόδικο Δικαστήριο που εξέδωσε την πρωτόδικη απόφαση και μετά, αν η αίτηση απορριφθεί από το πρωτόδικο Δικαστήριο, να υποβάλλεται στο Εφετείο.
Οι εφέσεις 8017 & 8141 είχαν κριθεί από το Εφετείο σαν ανύπαρκτες, διότι η ειδοποίηση έφεσης υπογραφόταν από τον διευθυντή των εφεσειουσών εταιρειών ως αντιπρόσωπό τους, ενώ ο διευθυντής δεν ήταν δικηγόρος ασκών την δικηγορία. Εναντίον της απόφασης αυτής ο διευθυντής της εφεσείουσας είχε προσφύγει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, η οποία απόρριψε το αίτημα του σαν απαράδεκτο. Με ενδιάμεση αίτηση στις πιο πάνω εφέσεις ενώπιον του Εφετείου ζήτησε παράταση της προθεσμίας για καταχώριση έφεσης.
Αποφασίσθηκε ότι:
(α) Εφόσον οι εφέσεις 8017 & 8141 είχαν κριθεί ανύπαρκτες διότι η ειδοποίηση έφεσης δεν υπογραφόταν από δικηγόρο ή από τον ίδιο τον διάδικο, δεν μπορούσε η αίτηση για παράταση της προθεσμίας καταχώρισης έφεσης να καταχωριθεί σαν ενδιάμεση αίτηση στις ανύπαρκτες αυτές εφέσεις.
(β) Η Δ.35, θ.19 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας καθιστά υποχρεωτική την υποβολή αίτησης για παράταση της προθεσμίας καταχώρισης έφεσης πρώτα στο Δικαστήριο που εξέδωσε την πρωτόδικη απόφαση και μετά στο Εφετείο, αν η πρώτη αίτηση απορριφθεί.
H αίτηση απορρίφθηκε χωρίς έξοδα.
Υποθέσεις που αναφέρθηκαν:
Lindos Constructions Ltd v. Διευθυντή Τμήματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων (1993) 1 Α.Α.Δ. 17,
Paourou v. Kaspi (1970) 1 C.L.R. 194.
Aίτηση.
Eνδιάμεση αίτηση στις Πολιτικές Eφέσεις Aρ. 8017 & 8141 με την οποία οι αιτητές ζητούν την παράταση της προθεσμίας καταχώρισης έφεσης.
Cur. adv. vult.
Α. Ευτυχίου, για τους Aιτητές.
Γ. Λαζάρου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, για τους Καθ'ων η αίτηση.
ΠΙΚΗΣ, Δ.: Την απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Γ. Κωνσταντινίδης.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Το πλήρες Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας διέταξε τη διάλυση της εταιρείας Lindos Constructions Ltd. Ο Διευθυντής της εταιρείας κατεχώρισε ειδοποίηση έφεσης την οποία υπέγραψε ο ίδιος και διεκδίκησε δικαίωμα εκπροσώπησής της στο Ανώτατο Δικαστήριο. Το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε πως η ειδοποίηση έφεσης ήταν εξ αρχής άκυρη γιατί συνιστούσε άσκηση δικηγορίας από το Διευθυντή της εταιρείας και, επομένως, προσέκρουε στις διατάξεις του περί Δικηγόρων Νόμου. [Βλέπε Lindos Constructions Ltd ν. Διευθυντή Τμήματος Κοινωνικών Ασφαλίσεων (1993) 1 A.A.Δ. 17].
Ο Διευθυντής της εταιρείας προσέφυγε στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων. Έχει τεθεί ενώπιόν μας φωτοαντίγραφο της απόφασης της Επιτροπής με την οποία το διάβημά του απερρίφθη ως απαράδεχτο. Με την παρούσα αίτησή της η εταιρεία επιδιώκει παράταση της προθεσμίας για άσκηση έφεσης κατά της απόφασης του πλήρους Επαρχιακού Δικαστηρίου. Ο εφεσίβλητος αμφισβήτησε την ύπαρξη δικαιοδοσίας για αναβίωση, όπως την χαρακτήρισε, άκυρης έφεσης που ασκήθηκε. Πρόσθεσε πως και εφόσον το Δικαστήριο είχε τέτοια διακριτική εξουσία, δεν συντρέχουν λόγοι για την άσκηση της προς έγκριση της αίτησης.
Επιφυλάξαμε την απόφασή μας αλλά διαπιστώνουμε τώρα πως η αίτηση πρέπει να απορριφθεί για λόγο ανεξάρτητο από την ουσία των θεμάτων που συζητήθηκαν ενώπιον μας:
(1) Η αίτηση ασκήθηκε ως ενδιάμεση στο πλαίσιο των εφέσεων 8017 και 8141. Εφόσο διαπιστώθηκε δικαστικά η ανυπαρξία αυτών των εφέσεων ελλείπει το υπόβαθρο για υποβολή ενδιάμεσης αίτησης στο πλαίσιό τους.
(2) Η αίτηση, ούτως ή άλλως, καταχωρίστηκε στο Ανώτατο Δικαστήριο χωρίς να πληρούνται οι προϋποθέσεις γι' αυτό. Η Δ.35 θ.19 των Θεσμών περί Πολιτικής Δικονομίας καθιστά υποχρεωτική την υποβολή αίτησης πρώτα στο κατώτερο Δικαστήριο και μετά στο Ανώτατο Δικαστήριο στις περιπτώσεις που υπάρχει συντρέχουσα αρμοδιότητα των δυο Δικαστηρίων. Η προθεσμία για άσκηση έφεσης μπορεί να παραταθεί με διαταγή είτε του πρωτόδικου Δικαστηρίου είτε του Ανωτάτου Δικαστηρίου (βλ. Δ.35 θ.2 και Δ.57 θ.2). Δεν υποβλήθηκε αίτηση για παράταση της προθεσμίας στο πρωτόδικο Δικαστήριο και η παρούσα δεν μπορεί παρά να απορριφθεί. (Βλέπε Katerina Georghiou Paourou and Others v. Andriani Panayi Kaspi (1970) 1 C.L.R. 194.)
Όπως σημειώσαμε η αίτηση συζητήθηκε πάνω σε άλλη βάση και
θα αποφύγουμε να εκδώσουμε διαταγή για έξοδα. Η αίτηση απορρίπτεται χωρίς διαταγή για έξοδα.
H αίτηση απορρίπτεται χωρίς έξοδα.