|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1992) 1 ΑΑΔ 287
19 Φεβρουαρίου, 1992
[Α. ΛΟΙΖΟΥ. Π., ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗΣ, ΠΙΚΗΣ, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, ΝΙΚΗΤΑΣ, ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ/στές]
ΑΝΝΑ ΑΣΤΖΙΑΝ,
Αιτήτρια,
ν.
ΑΡΑΜ ΚΑΛΑΙΤΖΙΑΝ,
Καθ' ου η αίτηση.
(Αίτησις Αρ. 3/91).
Εκλογοδικείο — Δικονομία Εκλογοδικείου — Ανάγκη να αναφέρονται στην αίτηση "επακριβώς τα γεγονότα επί των οποίων βασίζεται" — Κανονισμός 4(2)(γ) των περί Εκλογής Μελών της Βουλής των Αντιπροσώπων (Εκλογικές Αιτήσεις) Διαδικαστικών Κανονισμών, 1981 — Συμμόρφωση με την πιο πάνω διάταξη αποτελεί ουσιαστική νομοθετική επιταγή και σαν τέτοια απαραίτητη προϋπόθεση για την εγκυρότητα της αίτησης και όχι απλώς δικονομική πτυχή.
Η αιτήτρια, που ήταν υποψήφια για την βουλευτική έδρα του αντιπροσώπου της θρησκευτικής ομάδας των Αρμενίων κατά την εκλογή της 19.5.91 προσέβαλε με εκλογική αίτηση την εκλογή του καθ' ου η αίτηση Αράμ Καλαιτζιάν για τον λόγο ότι "ο Καθ' ου η αίτηση προ και κατά την διάρκεια των εκλογών υπήρξε ένοχος... του αδικήματος της δωροδοκίας, αντίθετα με τις διατάξεις του άρθρου 41 του περί Εκλογής Μελών της Βουλής των Αντιπροσώπων Νόμου 72/79". Κατά την αρχική ακρόαση της αίτησης στις 14/1/92, το Εκλογοδικείο υπέδειξε προς τους διαδίκους ότι προτίθετο να εξετάσει αυτεπάγγελτα το θέμα της συμμόρφωσης ή μη της αιτήτριας με τις πρόνοιες του κανονισμού 4(2)(γ) των περί Εκλογής Μελών της Βουλής των Αντιπροσώπων (Εκλογικές Αιτήσεις) Διαδικαστικών Κανονισμών, 1981, που προνοεί ότι στην αίτηση πρέπει να αναφέρονται "επακριβώς τα γεγονότα επί των οποίων βασίζεται", και όρισε την υπόθεση στις 10.2.92 για περαιτέρω ακρόαση. Στο ενδιάμεσο χρονικό διάστημα ο Καθ' ου η αίτηση καταχώρησε αίτηση με την οποία ζητούσε απόφαση του Δικαστηρίου με την οποία να ακυρώνεται και/ή να παραμερίζεται η εκλογική αίτηση σαν άκυρη.
Αποφασίσθηκε ότι:
α) Η μη συγκεκριμενοποίηση των ισχυρισμών ενός αιτητή σε μια εκλογική αίτηση με την παράθεση με ακρίβεια των γεγονότων τα οποία προτίθεται να επικαλεσθεί ο αιτητής για υποστήριξη της ισχυριζόμενης ακυρότητας μιας εκλογής, κατά παράβαση της ρητής πρόνοιας του κανονισμού 4(2)(γ) των περί Εκλογής Μελών της Βουλής των Αντιπροσώπων (Εκλογικές Αιτήσεις) Διαδικαστικών Κανονισμών, 1981, καθιστά την αίτηση άκυρη διότι το ελάττωμα αυτό είναι θεμελιώδες ενόψει του συνόλου των νομοθετικών διατάξεων που διέπουν το θέμα των εκλογών και δεν μπορεί να θεωρηθεί μια τέτοια παράληψη σαν απλή παρατυπία που θα μπορούσε να διορθωθεί ή να παραγνωρισθεί επειδή απλώς ένας διάδικος έκαμε στη συνέχεια διαβήματα στη διαδικασία ή επειδή δεν καταχώρησε εμφάνιση υπό όρους.
β) Το άρθρο 41 του Νόμου, που επικαλείτο η αιτήτρια, αποτελείται από εννέα παραγράφους στις οποίες δημιουργείται ένας μεγάλος αριθμός αδικημάτων δωροδοκίας κάθε μορφής, και μια γενική αναφορά σ' αυτό δεν μπορουσε να θεωρηθεί ότι αποτελούσε συμμόρφωση με τον καν. 4(2)(γ) των πιο πάνω Κανονισμών.
Η αίτηση απορρίφθηκε.
Υποθέσεις που αναφέρθηκαν:
Γεωργιάδης ν. Χάσικου (1991) 1 Α.Α.Δ. 1136·
Spyropoullos v. Transavia Holland Ν.V. Amsterdam (1979) 1 C.L.R. 421.
Εκλογική αίτηση.
Εκλογική αίτηση εναντίον της εκλογής του Αράμ Καλαϊτζιάν στη βουλευτική έδρα του αντιπροσώπου της θρησκευτικής ομάδας Αρμενίων κατά την εκλογή που διεξήχθηκε στις 19 Μαΐου, 1991.
Λ. Κληρίδης, για την αιτήτρια.
Τ. Παπαδόπουλος και Ν. Κλεάνθους, για τον καθ' ου η αίτηση.
Cur. adv. vult.
Α. ΛΟΙΖΟΥ, Π.: Με την αίτησή της αυτή η αιτήτρια, η οποία ήταν υποψήφια για τη βουλευτική έδρα του αντιπροσώπου της θρησκευτικής ομάδας των Αρμενίων κατά την εκλογή που διεξήχθηκε στις 19 Μαΐου 1991, προσβάλλει την εκλογή του καθ' ου η αίτηση Αράμ Καλαϊτζιάν, στη βουλευτική αυτή έδρα για τους πιο κάτω λόγους:
"3. Ότι ο καθ' ου η αίτηση προ και κατά την διάρκειαν των εκλογών υπήρξεν ένοχος πράξεων διαφθοράς και παρανόμων ενεργειών και ειδικώτερον ένοχος του αδικήματος της δωροδοκίας, αντίθετα με τις διατάξεις του άρθρου 41 του Περί Εκλογής μελών της Βουλής των Αντιπροσώπων Νόμου 72/79."
Κατά τη διάρκεια της ακροάσεως ο ευπαίδευτος δικηγόρος της αιτήτριας δέχθηκε από μέρους της ότι από τους τρεις λόγους που επικαλείτο στην πιο πάνω παράγραφο 3 ο μόνος λόγος που παρέμεινε ήταν εκείνος του αδικήματος της δωροδοκίας, κατά παράβαση των διατάξεων του άρθρου 41 του πιο πάνω Νόμου.
Ο καθ' ου η αίτηση καταχώρησε εμφάνιση στις 3 Ιουλίου 1991, και στις 17 Ιουλίου 1991, δόθηκαν οδηγίες, σύμφωνα με τον Κανονισμό 11 των περί Εκλογής Μελών της Βουλής των Αντιπροσώπων (Εκλογικές Αιτήσεις) Διαδικαστικών Κανονισμών του 1981, για καταχώρηση της ένστασης. Σε μεταγενέστερο στάδιο, με βάση τον Κανονισμό 5, ζητήθησαν από μέρους του καθ' ου η αίτηση λεπτομέρειες σε σχέση με τους ισχυρισμούς που προβάλλονταν στην παράγραφο 3 της Αίτησης.
Από μέρους της αιτήτριας ζητήθηκε από τον καθ' ου η αίτηση να παραδεχθεί για τους σκοπούς της διαδικασίας αυτής ορισμένα γεγονότα που αναφέροντο στο κείμενο τηλεοπτικής εκπομπής του Ραδιοφωνικού Ιδρύματος Κύπρου, της 10ης Μαΐου 1991, με την οποία ο καθ' ου η αίτηση απηύθυνε μήνυμα προς την Αρμενική κοινότητα και τον Κυπριακό λαό αναφορικά με την υποψηφιότητα του στις εκλογές της 19ης Μαΐου 1991.
Μετά από αναβολή της αίτησης, για τους λόγους που αναφέρονται στα πρακτικά της υπόθεσης και την ανταλλαγή των ζητηθέντων λεπτομερειών και συμφωνίας πάνω στο κείμενο του πιο πάνω μηνύματος, η υπόθεση ορίστηκε στις 14 Ιανουαρίου 1992, για ακρόαση.
Στο μεταξύ στις 20 Δεκεμβρίου 1991 εκδόθηκε η απόφαση του Εκλογοδικείου στην Εκλογική Αίτηση αρ. 4 του 1991, Δήμος Γεωργιάδης ν. Σωκράτη Χάσικου και άλλων (1991) 1 Α.Α.Δ. 1136 στην οποία αποφασίστηκε ότι ο Κανονισμός 4(2)(γ) είναι επιτακτικός και ως εκ τούτου απαιτείται να αναφέρονται στην αίτηση "επακριβώς τα γεγονότα επί των οποίων βασίζεται", δηλαδή τα γεγονότα τα οποία αποτελούν τη βάση της αγωγής, που στην περίπτωση εκλογικής αίτησης είναι ο προβαλλόμενος λόγος ή λόγοι ακυρώσεως της εκλογής, τα οποία περιλαμβάνουν το σύνολο των γεγονότων που θεμελιώνουν το αγώγιμο δικαίωμα. Τονίστηκε επίσης ότι η απλή επανάλειψη του λεκτικού του Νόμου δεν αποτελεί ορθή παράθεση των γεγονότων και των λεπτομερειών των ισχυριζομένων παραβάσεων. Και επίσης πως εκλογική αίτηση, στην οποία απλώς παρατίθεται το άρθρο ή τα άρθρα του Νόμου, δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι αποκαλύπτει αιτία αγωγής. Αφού παρατίθενται στην απόφαση οι σχετικές αυθεντίες που διέπουν το θέμα αυτό, λέχθηκαν και τα πιο κάτω:
"Θα πρέπει να τονισθεί εδώ ότι η αναγκαιότητα αναφοράς σε κάθε εκλογική αίτηση επαρκών γεγονότων που να αποκαλύπτουν τον ισχυριζόμενο λόγο ή τους λόγους ακυρώσεως μιας εκλογής όπως επιτάσσει ο κανόνας 2(γ) της Διάταξης 4 των σχετικών Κανονισμών, αποτελεί ουσιαστική νομοθετική επιταγή και σαν τέτοια απαραίτητη προϋπόθεση και όχι απλώς δικονομική πτυχή. Γι αυτό και το Εκλογοδικείο δικαιούται και αυτεπάγγελτα να εξετάσει κατά πόσο μια Εκλογική Αίτηση πάσχει επειδή δεν αναφέρονται σε αυτή γεγονότα που να συνιστούν λόγο ακυρώσεως."
Το Εκλογοδικείο, ορίζοντας και πάλι την παρούσα αίτηση για ακρόαση στις 10 Φεβρουαρίου 1992, υπέδειξε ότι θα άκουε την υπόθεση πάνω σε όλα τα σημεία και θα αποφάσιζε το ίδιο τη σειρά με την οποία θα τα συζητούσε, συμπεριλαμβανομένων και οποιωνδήποτε προδικαστικών νομικών σημείων και ενστάσεων.
Στο μεταξύ από μέρους του καθ' ου η αίτηση καταχωρήθηκε αίτηση με το πιο κάτω αιτητικό:
"(Α) Απόφαση ή/και Διαταγή του Σεβαστού Δικαστηρίου με την οποία ν' ακυρώνεται ή/και παραμερίζεται (set aside) η πιο πάνω εκλογική Αίτηση επειδή είναι άκυρη ή/και νομικής προϋπόθεσης ή/και άλλως δεδομένου ότι δεν αναφέρει τα γεγονότα ή/και επακριβώς τα γεγονότα επί των οποίων βασίζεται η εκλογική Αίτηση ή/και τους λόγους επί των οποίων ζητείται η αιτούμενη θεραπεία."
Κατά την έναρξη της ακροαματικής διαδικασίας ακούσαμε τους διαδίκους επί του θέματος της συμμορφώσεως ή μη προς τις διατάξεις της Διαταγής 4(2)(γ) κάτω από το φως της απόφασης Δήμος Γεωργιάδης (πιο πάνω), και των γεγονότων της υπόθεσης.
Αναφορικά με την πιο πάνω αίτηση, προβλήθηκαν από μέρους του ευπαιδεύτου δικηγόρου της αιτήτριας τα επιχειρήματα, ότι αυτή ήταν παράτυπη για τους λόγους που εξέθεσε και πως σαν τέτοια δεν μπορούσε να ακυρώσει μια άλλη ισχυριζόμενη παράτυπη αίτηση. Επίσης ότι μια και καταχωρήθηκε τέτοια αίτηση, το Δικαστήριο δεν μπορούσε να εξετάσει αυτεπάγγελτα την εγκυρότητα ή μη της εκλογικής αίτησης της αιτήτριας.
Δεν νομίζουμε πως ο τύπος της αίτησης αυτής με τον οποίο δεν χρειάζεται να ασχοληθούμε για τους σκοπούς της παρούσης διαδικασίας, επηρεάζει ή αναστέλλει το καθήκον του Εκλογοδικείου να εξετάσει αν μια εκλογική αίτηση είναι διατυπωμένη σύμφωνα με τους Δικαστικούς Κανονισμούς που διέπουν τη σύνταξη μιας τέτοιας αίτησης κατά τρόπο που να αποκαλύπτει αιτία αγωγής, ώστε με βάση τα γεγονότα που παρατίθενται να δίδει το δικαίωμα σε ένα άτομο να τύχει από το Δικαστήριο της αιτουμένης θεραπείας σε περίπτωση που ο καθ' ου η αίτηση δεν εμφανιστεί να ενστεί σ' αυτήν.
Με βάση την απόφαση του Εκλογοδικείου στην Εκλογική Αίτηση Δήμος Γεωργιάδης (πιο πάνω), το Δικαστήριο μπορεί να εξετάσει το θέμα της ακυρότητας ή μη τέτοιας αίτησης αυτεπάγγελτα, όπως είχε καταστήσει σαφές και στους διαδίκους στην παρούσα υπόθεση πριν καταχωρηθεί η πιο πάνω αίτηση, που θα μπορούσε να λεχθεί ότι ήταν εκ περισσού, ότι προτίθετο να πράξει, εξ ου και η αναβολή της εκδικάσεως της αίτησης για να παρασχεθεί χρόνος στους δικηγόρους των δύο πλευρών να ετοιμαστούν να επιχειρηματολογήσουν για το όλο θέμα.
Θα μπορούσε επίσης να αναφερθεί χαρακτηριστικά ότι ο ευπαίδευτος δικηγόρος της αιτήτριας στις 14 Ιανουαρίου 1992 δήλωσε στο Δικαστήριο ότι δεν είχε ένσταση να ακουστεί ως προκαταρκτικό σημείο το ερώτημα κατά πόσο ικανοποιούνταν οι πρόνοιες των Δικαστικών Κανονισμών σε σχέση με τα γεγονότα που πρέπει να παρατίθενται σε μια εκλογική αίτηση με βάση την πιο πάνω απόφαση του Εκλογοδικείου.
Έχοντας υπόψη τις αρχές που καθιερώθηκαν στην Εκλογική Αίτηση 4 του 1991, έχουμε καταλήξει στο συμπέρασμα ότι η μη συγκεκριμενοποίηση των ισχυρισμών ενός αιτητή σε μια εκλογική αίτηση με την παράθεση με ακρίβεια των γεγονότων τα οποία προτίθεται να επικαλεσθεί ο αιτητής προς υποστήριξη της προβαλλομένης από αυτό ακυρότητας μιας εκλογής, κατά παράβαση νομοθετικής απαιτήσεως, καθιστά την αίτηση άκυρη (nullity) διότι το ελάττωμα αυτό είναι θεμελιώδες ενόψει του συνόλου των νομοθετικών διατάξεων που διέπουν το θέμα των εκλογών και τις διαδικασίες, και δεν μπορεί να θεωρηθεί μια τέτοια παράλειψη ως παρατυπία (irregularity) που θα μπορούσε να διορθωθεί ή παραγνωρισθεί επειδή απλώς ένας διάδικος έκαμε στη συνέχεια διαβήματα στη διαδικασία ή γιατί δεν καταχώρησε εμφάνιση υπό όρους. (Βλέπε Spyropoullos, v. Transavia Holland N.V. Amsterdam (1979)1 C.L.R. 421.)
Η ορθή διατύπωση Εκλογικών Αιτήσεων εξυπηρετεί την ταχύτερη εκδίκαση των που ως εκ της φύσεως των πρέπει να ολοκληρώνονται το συντομότερο δυνατό, εξ ου και οι χρονικοί περιορισμοί που τίθενται από τις σχετικές νομοθετικές διατάξεις. Η μη δε συμμόρφωση με τις διατάξεις αυτές καθιστά την αίτηση εξ υπαρχής άκυρη και τίποτε που γίνεται μεταγενέστερα δεν αλλοιώνει την κατάσταση.
Το Άρθρο 41 του Νόμου το οποίο επικαλείται η αιτήτρια αποτελείται από εννέα παραγράφους στις οποίες δημιουργείται ένας μεγάλος αριθμός αδικημάτων δωροδοκίας κάθε μορφής. Μια γενική αναφορά σε αυτό δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι αποτελεί συμμόρφωση προς τη Διαταγή 4(2)(γ) των Κανονισμών.
Για όλους τους πιο πάνω λόγους κρίνουμε ότι η Εκλογική Αίτηση της αιτήτριας όπως είναι διατυπωμένη δεν αποκαλύπτει συγκεκριμένο λόγο ή λόγους ακυρότητας της εκλογής και ως εκ τούτου απορρίπτεται.
Η αίτηση απορρίπτεται.