|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
Δεν έχει εντοπιστεί νομοθεσία ή απόφαση ή δικονομικός θεσμός στον οποίο να κάνει αναφορά η απόφαση αυτή
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
ATHINA LEATHERGOODS LTD ν. Ιωακείμ Χαραλάμπους κ.α. (2000) 1 ΑΑΔ 787
Transcatalana ν. Starfight Shipping (1991) 1 ΑΑΔ 927
Κρις (Χρίστος) Χριστοδούλου ν. Χρ. Μαρνέρος Σια Λτδ, ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 9744, 25 Ιουνίου, 1997
Xριστοδούλου Kρις (Xρίστος) ν. Xρ. Mαρνέρος & Σία Λτδ (1997) 1 ΑΑΔ 718
(1991) 1 ΑΑΔ 649
11 Ιουλίου, 1991
[ΚΟΥΡΡΗΣ, ΝΙΚΗΤΑΣ, ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ/στές]
ΚΥΠΡΙΑΚΕΣ ΑΕΡΟΓΡΑΜΜΕΣ ΛΤΔ & ΑΛΛΟΙ,
Εφεσείοντες,
ν.
CREDIT LIBANAIS S.A.L.,
Εφεσιβλήτων.
(Πολιτική Έφεση Αρ.7987).
Πολιτική Δικονομία — Δικόγραφα — Περαιτέρω και καλύτερες λεπτομέρειες — Ισχυρισμός στην Υπεράσπιση από αντιπρόσωπο ότι ο αντιπροσωπευόμενος τον είχε πληροφορήσει ότι οι τελωνειακές αρχές των ΗΠΑ είχαν ζητήσει από τον αντιπροσωπευόμενο να επιστρέψει τα εμπορεύματα στις ΗΠΑ, και ότι ο αντιπροσωπευόμενος είχε δώσει οδηγίες στον αντιπρόσωπο να το πράξει — Κατά πόσο μπορούσαν να ζητηθούν περαιτέρω και καλύτερες λεπτομέρειες από την εφεσείουσα αναφορικά με τους λόγους για τους οποίους οι τελωνειακές αρχές των ΗΠΑ είχαν ζητήσει την επιστροφή των εμπορευμάτων.
Η εφεσίβλητη κίνησε αγωγή εναντίον των εναγομένων ζητώντας επιστροφή εμπορευμάτων, που, κατά τον ισχυρισμό της, είχε αγοράσει και πληρώσει στις ΗΠΑ και που οι εναγόμενοι είχαν αναλάβει να μεταφέρουν στην Κύπρο, αλλά, κατά παράβαση των υποχρεώσεών τους, τα είχαν επιστρέψει στις ΗΠΑ. Η εφεσείουσα -εναγόμενη 1 στην έκθεση υπεράσπισής της ισχυρίσθηκε ότι ενεργούσε σε κάθε ουσιώδη χρόνο σαν αντιπρόσωπος της εναγόμενης 2 και ότι η εναγόμενη 2 την είχε πληροφορήσει ότι οι τελωνειακές αρχές των ΗΠΑ της είχαν ζητήσει να επιστρέψει τα εμπορεύματα στις ΗΠΑ και ότι η Εναγόμενη 2 είχε δώσει οδηγίες στην εφεσείουσα να το πράξει. Μετά από αίτηση της εφεσίβλητης για περαιτέρω και καλύτερες λεπτομέρειες σχετικά με ποιο λόγο και για ποιο σκοπό οι τελωνειακές αρχές των ΗΠΑ είχαν ζητήσει την επιστροφή των εμπορευμάτων και γιατί η εφεσείουσα συμφώνησε, το πρωτόδικο Δικαστήριο διάταξε να δοθούν λεπτομέρειες σχετικά με "ποιο δικαίωμα της εναγόμενης 2 ή του Τελωνείου των ΗΠΑ επικαλείται η εφεσείουσα για να δικαιολογήσει την παράδοση των εμπορευμάτων στην εναγόμενη 2."Η εφεσείουσα πρόσβαλε το διάταγμα ισχυριζόμενη ότι της εζητείτο να αποκαλύψει την μαρτυρία της και ότι άλλο πράγμα είχε ζητηθεί και άλλο δόθηκε.
Αποφασίσθηκε ότι
Η ουσία της προταχθείσας υπεράσπισης από την εφεσείουσα δεν ήταν το δικαίωμα, αν υπήρχε, των τελωνειακών αρχών των ΗΠΑ να ζητήσουν την επιστροφή των εμπορευμάτων, αλλά το ότι η εφεσείουσα ενεργούσε σαν αντιπρόσωπος της εναγόμενης 2 και ότι, σαν αντιπρόσωπος, είχε πάρει από την εναγόμενη 2 οδηγίες να επιστρέψει τα εμπορεύματα σ' αυτή. Κατά συνέπεια, δεν έπρεπε να εκδοθεί το διάταγμα για λεπτομέρειες, εφόσο, εξάλλου, δεν μπορούσε να αναμένεται λογικά ότι η εφεσείουσα θα γνώριζε το εν λόγω δικαίωμα ώστε να μπορεί να δώσει τις αιτηθείσες λεπτομέρειες.
Η έφεση έγινε αποδεκτή με έξοδα. Το εκδοθέν διάταγμα για περαιτέρω και καλύτερες λεπτομέρειες ακυρώθηκε.
Έφεση.
Έφεση από τους εναγομένους 1 κατά της ενδιάμεσης απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας (Χατζηχαμπής, Ε.Δ.) που δόθηκε στις 7 Οκτωβρίου, 1989 (Αρ. Αγωγής 1181/82) με την οποία διέταξε την παράδοση περαιτέρω και καλυτέρων λεπτομεριών της έκθεσης υπεράσπισης από τους εναγομένους 1.
Π. Πολυβίου, για τους εφεσείοντες - εναγομένους 1.
Γ. Νίκολαΐδης, για τους εφεσίβλητους - ενάγοντες.
Cur. adv. vult.
ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ.: Την απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Π. Αρτέμης, Δ.
ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ., Η έφεση στρέφεται εναντίον της ενδιάμεσης απόφασης του πρωτόδικου Δικαστή, με την οποία διέταξε την παράδοση περαιτέρω και καλύτερων λεπτομερειών της Έκθεσης Υπεράσπισης των εναγομένων 1-εφεσειόντων.
Τα γεγονότα της υπόθεσης είναι σε συντομία τα πιό κάτω:
Οι ενάγοντες-εφεσίβλητοι, αφού είχαν, σύμφωνα με την Έκθεση Απαίτησης τους, αγοράσει και πληρώσει εμπορεύματα στις Ηνωμένες Πολιτείες και κατέστησαν κύριοι των εμπορευμάτων αυτών, πλήρωσαν την αεροπορική εταιρεία-εναγομένους 2 για τη μεταφορά των εμπορευμάτων στην Κύπρο. Όπως φαίνεται, όταν τα εμπορεύματα έφθασαν στην Κύπρο, δεν παρελήφθησαν αμέσως από τους εφεσίβλητους και οι Κυπριακές Αερογραμμές, εφεσίβλητοι-εναγόμενοι 1, ενεργούντες πάντοτε κατά τον ισχυρισμό τους ως αντιπρόσωποι των εναγομένων 2, ανέφεραν το γεγονός στους τελευταίους οι οποίοι τους έδωσαν οδηγίες να επιστρέψουν τα εμπορεύματα στις Τελωνειακές Αρχές των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής. Οι εναγόμενοι 1 συμμορφώθηκαν, επιστρέφοντας τα εμπορεύματα μέσω των εναγομένων 2 στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η αγωγή των εφεσίβλητων βασίζεται σε κατακράτηση και ιδιοποίηση των εμπορευμάτων τους και με αυτή ζητούν επιστροφή των εμπορευμάτων ή αποζημιώσεις.
Όσον αφορά τους εφεσείοντες-εναγόμενους 1, οι επίδικες λεπτομέρειες που ζητούσαν οι εφεσίβλητοι απ' αυτούς ήταν:
"With reference to paragraph 4(IV) of their Defence:
On what ground and for what purpose did U.S. Customs want as they state or did request the consignment in issue shipped back to the U.S.A. and for what reason did the first defendants agree to it?"
Η σχετική παράγραφος της έκθεσης υπεράσπισης των εναγομένων 1-εφεσειόντων είναι η ακόλουθη:
"On 20 March 1980 the Royal Jordanian Airlines informed defendats 1 that U.S. Customs wanted the consignment in issue shipped back to the U.S.A. and instructed defendants 1 to comply with such instructions."
To πρωτόδικο Δικαστήριο εξέδωσε σχετικό διάταγμα παράδοσης λεπτομερειών που καλούσε τους Εναγόμενους 1 να προσδιορίσουν τα ακόλουθα:
"Ποιο δικαίωμα των εναγομένων 2 ή του Τελωνείου των Η.Π.Α. στα εμπορεύματα επικαλείται ο εναγόμενος 1 για να δικαιολογήσει την παράδοση των εμπορευμάτων στους εναγόμενους 2."
Ο ευπαίδευτος συνήγορος των εφεσειόντων υπέβαλε στο Δικαστήριο την εισήγηση ότι οι εφεσίβλητοι δεν δικαιούνταν σε λεπτομέρειες, γιατί η υπεράσπιση τους ήταν αρκετά σαφής και το τι ζητούσαν οι ενάγοντες-εφεσίβλητοι ήταν αποκάλυψη, της μαρτυρίας των εναγομένων 1. Επιπρόσθετα, εισηγήθηκε ότι αν ένας συγκρίνει την αίτηση με το εκδοθέν διάταγμα, θα διαπιστώσει ότι άλλο ζητήθηκε και άλλο δόθηκε.
Αντίθετα, με τη σειρά του ο ευπαίδευτος συνήγορος των εφεσιβλήτων υποστήριξε ότι ουσιαστικά το διάταγμα αφορούσε την παράδοση των λεπτομερειών που είχαν ζητήσει οι ενάγοντες - εφεσίβλητοι και ήταν αναγκαίο κάτω από τις συνθήκες για να γνωρίζουν με σαφήνεια ποια στην ουσία ήταν η προτασσόμενη υπεράσπιση των εφεσειόντων.
Ο γενικός κανόνας, όπως προκύπτει από τους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας και τη νομολογία, είναι ότι τα δικόγραφα πρέπει να περιέχουν όλες τις αναγκαίες λεπτομέρειες σε σχέση με την απαίτηση, υπεράσπιση, ανταπαίτηση ή οποιοδήποτε άλλο ζήτημα που περιλαμβάνουν, ώστε να μπορεί η άλλη πλευρά να σχηματίζει σαφή και πλήρη εικόνα για τη φύση και την έκταση της υπόθεσης, την οποία πρόκειται να αντιμετωπίσει στην ακρόαση, να μπορεί να ετοιμάζει τη δική της υπόθεση και να μη βρίσκεται προ εκπλήξεων και τετελεσμένων γεγονότων. Έτσι, όταν ο θεμελιώδης αυτός κανόνας παραβιάζεται, η άλλη πλευρά δικαιούται πάντοτε να απευθύνεται στο Δικαστήριο και να επιτυγχάνει στην έκδοση διατάγματος που να διατάσσει τον αντίδικο να τον εφοδιάσει με τις απαιτούμενες κάτω από τις περιστάσεις λεπτομέρειες.
Στην παρούσα περίπτωση όμως, είναι σαφές ότι η υπεράσπιση των εφεσειόντων-εναγομένων 1 είναι ότι επέστρεψαν τα εμπορεύματα στις Ηνωμένες Πολιτείες ενεργούντες ως αντιπρόσωποι των εναγομένων 2 και σύμφωνα με τις οδηγίες τους. Το τι στην ουσία προβάλλουν σαν υπεράσπιση και επικαλούνται, δεν είναι το οποιοδήποτε δικαίωμα των Τελωνειακών Αρχών των Ηνωμένων Πολιτειών, όπως κακώς αναφέρεται στο διάταγμα του Δικαστηρίου, αλλά τις οδηγίες των εναγομένων 2, των οποίων, όπως ισχυρίζονται, ήταν αντιπρόσωποι. Έτσι επισημαίνεται ότι ενώ στην αίτηση για λεπτομέρειες οι εφεσίβλητοι ζητούσαν να μάθουν με ποια βάση και για ποιο σκοπό οι Τελωνειακές Αρχές των Ηνωμένων Πολιτειών ήθελαν την επιστροφή των εμπορευμάτων, το διάταγμα αναφέρεται σε επίκληση δικαιώματος των Τελωνειακών Αρχών και, με αυτή τη βάση, θα μπορούσε κανείς να ισχυρισθεί ότι υπάρχει κάποια διάσταση μεταξύ του αιτήματος και του δοθέντος διατάγματος, αλλά κρίνουμε πως δεν δικαιολογείται συμπέρασμα ότι δεν είχε δοθεί η αιτούμενη θεραπεία.
Έχοντας υπόψη, όπως επεξηγήσαμε, ότι ο πυρήνας της υπεράσπισης των εναγομένων 1 ήταν οι οδηγίες των εντολέων τους και όχι το δικαίωμα των Τελωνειακών Αρχών των Ηνωμένων Πολιτειών, δεν έπρεπε κατά τη γνώμη μας να εκδοθεί το διάταγμα για λεπτομέρειες. Εξάλλου, δεν μπορούσε να αναμένεται λογικά ότι ήταν δυνατό οι εναγόμενοι 1 να γνωρίζουν ποιο δικαίωμα είχαν οι Τελωνειακές Αρχές να ζητήσουν επιστροφή των εμπορευμάτων για να είναι σε θέση να δώσουν τις αιτούμενες λεπτομέρειες. Για το σκοπό αυτό, παρόμοιο διάταγμα εκδόθηκε εναντίον των εναγομένων 2, το οποίο δεν έχει εφεσιβληθεί και με το οποίο οι εναγόμενοι 2 διατάσσονται να δώσουν λεπτομέρειες του δικαιώματος αυτού, που λογικά αυτοί θα έπρεπε να γνωρίζουν.
Το επιχείρημα του ευπαίδευτου συνήγορου των εφεσίβλητων, ότι οι οδηγίες των εναγομένων 2 προς τους πρώτους δεν μπορούν να αποτελέσουν υπεράσπιση, δεν θεωρούμε ότι αποτελεί βάση για να δικαιούνται στις λεπτομέρειες, που ζητούσαν. Αν τέτοια υπεράσπιση δεν ευσταθεί, ασφαλώς θ' απορριφθεί.
Κάτω από το φως των πιο πάνω η έφεση γίνεται αποδεκτή και το εκδοθέν διάταγμα για περαιτέρω λεπτομέρειες της παραγράφου 4 (iv) της Έκθεσης Υπεράσπισης των εφεσειόντων-εναγομένων 1 ακυρώνεται. Τα έξοδα της έφεσης επιδικάζονται υπέρ των εφεσειόντων.
Η έφεση επιτρέπεται με έξοδα.