|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1991) 1 ΑΑΔ 634
11 Ιουλίου 1991
[ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ/στής]
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΑΙΤΗΣΙΝ ΥΠΟ Η ΕΚ ΜΕΡΟΥΣ ΤΩΝ Μ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ ΕΠΙΠΛΩΣΕΙΣ ΛΤΔ, ΑΙΤΗΤΩΝ, ΔΙΑ ΑΔΕΙΑΝ ΠΡΟΣ ΕΚΔΟΣΙΝ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ CERTIORARI ΚΑΙ PROHIBITION,
και
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΙΝ 642/90 ΗΤΙΣ ΕΙΝΑΙ ΩΡΙΣΜΕΝΗ ΔΙΑ ΑΚΡΟΑΣΙΝ ΤΗΝ 5.7.91 ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΟΥ ΚΟΥ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ΚΑΛΛΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΔΙΑΦΟΡΩΝ.
(Αίτηση Αρ. 75/91).
Προνομιακά Διατάγματα — Αίτηση για χορήγηση άδειας για καταχώρηση αίτησης για έκδοση προνομιακών διαταγμάτων της φύσεως certiorari και prohibition —Ενδιάμεση απόφαση Δικαστού τον Δικαστηρίου Εργατικών Διαφορών με την οποία αρνήθηκε να εξαιρέσει τον εαυτό του από την εκδίκαση της ενώπιόν του υπόθεσης.
Ο αιτητής ζήτησε άδεια για καταχώρηση αίτησης για έκδοση διαταγμάτων certiorari και prohibition με τα οποία να ακυρώνεται ενδιάμεση απόφαση Δικαστού του Δικαστηρίου Εργατικών Διαφορών (ΔΕΔ) να μη εξαιρέσει τον εαυτό του από την εκδίκαση της αίτησης ΔΕΔ αρ. 642/90, και να απαγορεύεται σ' αυτόν να συνεχίσει την εκδίκαση. Η αίτηση βασίσθηκε στο γεγονός ότι σε άλλη υπόθεση, όπου συνήγορος της Καθ' ης η Αίτηση ήταν ο ίδιος με τον συνήγορο της Καθ' ης στην 642/90, απόφαση του ιδίου Δικαστή, που είχε εκδοθεί στην απουσία των Παρέδρων, είχε ανατραπεί από τον Πρόεδρο του ΔΕΔ, που είχε διατάξει επανεκδίκαση της υπόθεσης εκείνης.
Ο αιτητής βάσισε την αίτησή του στο ότι είχε κλονισθεί η εμπιστοσύνη του συνηγόρου του στο Δικαστή, διότι, προφανώς η απόφασή του στην προηγούμενη υπόθεση δεν ήταν ομόφωνη.
Αποφασίσθηκε ότι
Από τα στοιχεία ενώπιον του Δικαστηρίου προέκυπτε ότι η υπόθεση του συνηγόρου του αιτητή ότι η απόφαση του Δικαστή στην προηγούμενη υπόθεση δεν ήταν ομόφωνη δεν ευσταθούσε και, κατά συνέπεια, δεν είχε αποδειχθεί εκ πρώτης όψεως υπόθεση ή συζητήσιμο θέμα για να μπορεί να δοθεί άδεια.
Η αίτηση απορρίφθηκε.
Υποθέσεις που αναφέρθηκαν:
Attorney-General of the Republic v. Christou, 1962 C.L.R. 129·
Ex Parte Papadopoulos (1968) 1 C.L.R. 496·
In re Panaretou (1972) 1 C.L.R. 165· In re Kakos (1985) 1 C.L.R. 250.
Αίτηση.
Αίτηση για άδεια του Δικαστηρίου για την καταχώρηση αίτησης για έκδοση διαταγμάτων certiorari και prohibition στην υπόθεση Αρ. 642/90 του Δικαστηρίου Εργατικών Διαφορών.
Α. Δανός, για τους αιτητές.
Cur. adv. vult.
ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ. ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με την αίτηση αυτή ο αιτητής ζητά άδεια του Δικαστηρίου για να καταχωρήσει αίτηση για έκδοση των ακόλουθων δύο προνομιακών ενταλμάτων:
"Α. Διάταγμα της μορφής CERTIORARI προς μεταφοράν εις το Ανώτατον Δικαστήριον επί σκοπώ ακυρώσεως.
1. Της ενδιαμέσου αποφάσεως του δικαστού κ. Κυριάκου Καλλή ημερομηνίας 14.6.1991, του Δικαστηρίου Εργατικών Διαφορών προς εκδίκασιν της ως άνω υποθέσεως υπ' αρ. 642/90 υπ'αυτού και όπως μη εξαιρεθή όπως εζητήθη υπό των αιτητών.
2. Διάταγμα της μορφής PROHIBITION απαγορεύον εις τον δικαστήν του Δικαστηρίου Εργατικών Διαφορών κ. Κυριάκον Καλλή να προχωρήση εις την περαιτέρω ακρόασιν της ως άνω υποθέσεως 642/90."
Τα γεγονότα πάνω στα οποία βασίζεται η αίτηση αναφέρονται στην ένορκο δήλωση του δικηγόρου κ. Α. Δανού και σε συντομία είναι τα εξής: Στις 15/2/90 εκδικάστηκε από το Δικαστή Εργατικών Διαφορών κ. Κυριάκο Καλλή, η αίτηση 193/89, η οποία καταχωρήθηκε από το Φίλιππο Φιλίππου εναντίον της Εταιρείας ΒΙΟΜΠΕΤΟΝ ΛΤΔ. οι οποίοι ήταν πελάτες του κ. Δανού. Μετά την εκδίκαση της αίτησης, ο κ. Καλλής στην απουσία των δύο παρέδρων εξέδωκε απόφαση με την οποία επιδίκασε αποζημιώσεις εναντίον των πελατών του κ. Δανού.
Κατόπιν αιτήσεως των πελατών του κ. Δανού, με ημερομηνία 6/3/90, ο Πρόεδρος του Δικαστηρίου Εργατικών Διαφορών κ. Παπαμιλτιάδης, επιλήφθηκε αυτής και διέταξε την επανεκδίκαση της αίτησης ενώπιόν του. Ο κ. Παπαμιλτιάδης στην απόφασή του με ημερομηνία 16/5/ 90, αναφέρει:
"Έχοντας υπόψη τον Νόμο και των ενώπιον μου δοθεισών εξηγήσεων, τόσον προφορικώς όσον και εγγράφως από τα Μέλη τα οποία αποτελούσαν το Δικαστήριο, κατά την δικάσιμον εκείνη και των εν τη αιτήσει λόγων, κρίνω ως ορθόν και δίκαιον όπως χάριν της ορθής απονομής της δικαιοσύνης, το Δικαστήριο επιληφθή εκ νέου της υποθέσεως αυτής." (Βλ. Τεκμήριο Α)
Ο κ. Δανός στην ένορκο δήλωσή του, δήλωσε ότι: "Όπως προκύπτει προφανώς από τα πιο πάνω η απόφασις του κ. Κυριάκου Καλλή δεν ήτο ομόφωνος.". Και στην παράγραφο 8 δήλωσε τα εξής: "Κατόπιν των άνω η εμπιστοσύνη μου απέναντι του Δικαστού κ. Κυριάκου Καλλή εκλονίσθη αλλά και οπωσδήποτε η δικαιοσύνη δεν θα εφαίνετο ότι απονέμεται εάν εξεδικάζετο η αίτησις 642/90 υπ'αυτού εν όψει της άνω αποφάσεως του εις την οποίαν δεν απενεμήθη δικαιοσύνη."
Στις 14/6/91 όταν η αίτηση 642/90 ήταν ορισμένη για ακρόαση ενώπιον του Δικαστού κ. Καλλή, ο κ. Δανός ζήτησε την εξαίρεση του Δικαστή από του να δικάσει την εν λόγω αίτηση, για τους πιο πάνω λόγους που αναφέρει στις παραγράφους 6 και 8 της ενόρκου δηλώσεώς του.
Ο Δικαστής κ. Κυριάκος Καλλής απέρριψε το αίτημα του κ. Δανού με ενδιάμεση απόφαση του και τότε ο κ. Δανός ζήτησε αναβολή 7 ημερών για σκοπούς προσφυγής ενώπιον του Ανωτάτου Δικαστηρίου, αλλά απορρίφθηκε το αίτημά του, οπότε ζήτησε άδεια να αποσυρθεί από δικηγόρος και η άδεια του δόθηκε.
Κατόπιν, ακολούθησε αντιπαράθεση Δικαστή και δικηγόρου που περιγράφεται στις παραγράφους 11, 12, 13 και 14 της ενόρκου δηλώσεως του κ. Δανού.
Στο παρών στάδιο, το Δικαστήριο δεν υπεισέρχεται στην ουσία της αιτήσεως. Είναι ικανοποιητικό για την παραχώρηση άδειας για καταχώρηση αιτήσεως για έκδοση ενταλμάτων CERTIORARI και PROHIBITION, να φαίνεται στην αίτηση και στις ενόρκους δηλώσεις που την υποστηρίζουν και γενικά το υλικό των πρακτικών που τη συνοδεύει, πως υπάρχει εκ πρώτης όψεως υπόθεση για συζήτηση, ώστε να δοθεί άδεια (Βλ. Attorney-General of the Republic v. Panayiotis Christou, 1962 C.L.R. 129, στις σελίδες 133-134, Costas Papadopoulos (EX-PARTE) (1968) 1 C.L.R. 496, In Re Nina Panaretou (1972) 1 CLR 165 και In Re Kakos (1985) 1 C.L.R. 250).
Οι λόγοι για τους οποίους εκδίδονται εντάλματα της φύσεως CERTIORARI για ακύρωση απόφασης κατώτερου Δικαστηρίου, περιλαμβάνουν υπέρβαση ή έλλειψη δικαιοδοσίας, έκδηλη παρανομία (error of law on the face of the record), προκατάληψη ή συμφέρον από τα πρόσωπα που λαμβάνουν την απόφαση και δόλο ή ψευδορκία στη λήψη της απόφασης.
Έχω εξετάσει τα επιχειρήματα του αιτητή και είμαι της γνώμης πως δεν υπάρχει εκ πρώτης όψεως υπόθεση για συζήτηση ώστε να δοθεί η άδεια για καταχώρηση αίτησης CERTIORARI και PROHIBITION. To επιχείρημα του κ. Δανού πηγάζει από την προϋπόθεση ότι η απόφαση που εξέδωσε ο Δικαστής Καλλής στην αίτηση 193/89, "προφανώς" δεν ήταν ομόφωνη. Έχω εξετάσει τις γραπτές δηλώσεις των παρέδρων Ομήρου Νεοκλέους και Α. Ν. Ανδρεάδη που παρακάθισαν μαζί με το Δικαστή Κυριάκο Καλλή στην εκδίκαση της αίτησης 193/89 και δε συνάγεται από το περιεχόμενο των εγγράφων δηλώσεων ότι η απόφαση στην αίτηση 193/89 δεν ήταν ομόφωνη. Ο ισχυρισμός αυτός του δικηγόρου αναφορικά με την αίτηση 193/89, αποτελεί στην ουσία το υπόβαθρο της παρούσας αίτησης που παραμένει, μετά την κατάρριψή του, αστήριχτη.
Για τους πιο πάνω λόγους, δεν ικανοποιούνται στην αίτηση αυτή οι λόγοι για τους οποίους εκδίδονται προνομιακά εντάλματα της φύσεως CERTIORARI και PROHIBITION και συνεπώς η αίτηση απορρίπτεται.
Η αίτηση απορρίπτεται.