ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΩΝ CYLLENIUS HOLDING κ.α, Αίτηση Αρ. 64/2006, 21 Σεπτεμβρίου 2007
Αναφορικά με την αίτηση της Cyllenius Holdings Ltd κ.α, ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. 64/2007, 14 Μαρτίου 2008
Σαρρής Πολάκης και Άλλοι (2010) 1 ΑΑΔ 801
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ MARTIN COWARD, Πολιτική Αίτηση Αρ. 17/2012, 5 Μαρτίου 2012
Παναγιώτου Άντρη (Αρ. 1) (2002) 1 ΑΑΔ 1810
Πετρίδου Θέκλα (Αρ. 2) (2014) 1 ΑΑΔ 465, ECLI:CY:AD:2014:D142
ERIN RESOURCES SA κ.α., ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. 198/2012, 22/3/2013
Astarti Developer Plc και Άλλοι ν. Τράπεζα Κύπρου Δημόσια Εταιρεία Λτδ (2016) 1 ΑΑΔ 25
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ PJSC T PLUS, Πολιτική Αίτηση Αρ. 17/2020, 27/2/2020, ECLI:CY:AD:2020:D75
Τσιβίκος Κυριάκος Χαραλάμπους (2003) 1 ΑΑΔ 15
Cyllenius Holdings Ltd και Άλλοι (Αρ. 1) (2007) 1 ΑΑΔ 1097
Αναφορικά με αίτηση της Άντρης Παναγιώτου, ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. 111/2002, 21.11.02
DALEMONT LIMITED ν. ALEXANDER GENNADIEVICH SENATOROV, ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΙΤΗΣΗ ΑΡ. 8/2013, 8/4/2013
Dalemont Ltd (Αρ. 2) (2013) 1 ΑΑΔ 888
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΠΟΛΑΚΗ ΣΑΡΡΗ κ.α., Πολιτική Αίτηση Αρ. 76/2009, 10 Ιουνίου 2010
Εrin Resources S.A. και Άλλοι (2013) 1 ΑΑΔ 717
Cyllenius Holdings Ltd και Άλλοι (2008) 1 ΑΑΔ 272
Κυπριακό Διυλιστήριο Πετρελαίου Λτδ (Αρ. 2) (2004) 1 ΑΑΔ 1358
Γερολέμου Γιάννης και Άλλη (2002) 1 ΑΑΔ 491
Βγενόπουλος Ανδρέας και Άλλος (2016) 1 ΑΑΔ 2691, ECLI:CY:AD:2016:D532
(1990) 1 ΑΑΔ 756
27 Σεπτεμβρίου, 1990
[ΠΙΚΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΣΤΑΥΡΗ ΘΕΟΔΟΥΛΟΥ, ΑΙΤΗΤΗ, ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΩΝ PROHIBITION ΚΑΙ CERTIORARI,
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΚΑΙ/Η ΕΝΤΑΛΜΑ ΣΥΛΛΗΨΗΣ ΤΟΥ ΑΙΤΗΤΗ, ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΑΡΝΑΚΟΣ, ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 20.3.90 ΣΤΙΣ ΑΙΤΗΣΕΙΣ Αρ. 1070/81 ΚΑΙ 1177/81 (Αρ.2).
(Αίτηση Αρ. 96/90).
Πρακτική — Προνομιακά Διατάγματα — Certiorari — Κατά πόσο η Αίτηση για έκδοση μπορεί να περιλάβει λόγους άλλους ή επιπρόσθετους εκείνων, για τους οποίους έχει δοθή η Άδεια καταχωρήσεως της Αιτήσεως — Αρνητική η απάντηση στο ερώτημα.
Προνομιακά Διατάγματα — Certiorari — Υπέρβαση δικαιοδοσίας — Λόγος ακυρώσεως της προσβαλλομένης αποφάσεως.
Φορολογία — Είσπραξη φόρων — Φυλάκιση ενός έτους σε υπερήμερο οφειλέτη, ενώ το σχετικό άρθρο του νόμου (Ο Περί Εισπράξεως Φόρων Νόμος, 1962 (Ν.31/62), άρθρο 9(4)) προβλέπει ως maximum ποινή φυλάκιση έξι μηνών — Ακύρωση αποφάσεως λόγω υπερβάσεως δικαιοδοσίας.
Πρακτική — Προνομιακά Διατάγματα — Έξοδα — Κατ' αρχήν δεν υφίσταται λόγος γιατί να μην ακολουθούν το αποτέλεσμα.
Τα επίδικα θέματα στην υπόθεση αυτήν και το σκεπτικό του Ανωτάτου Δικαστηρίου προκύπτουν επαρκώς από τα πιο πάνω περιληπτικά σημειώματα.
Ακύρωση προσβαλομένης αποφάσεως.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Αίτηση Σταυρή Θεοδούλου (1990) 1 Α.Α.Δ. 438·
Αίτηση Σιμόν Γεωργιάδου (Αρ.2) (1990) 1 Α.Α.Δ. 382·
Αίτηση Πανίκου Ευθυμίου (αρ. 33/87 ημερ. 3.1.90 (1990) 1 Α.Α.Δ. 1.
Αίτηση.
Αίτηση για την έκδοση εντάλματος certiorari για την ακύρωση του διατάγματος του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακος ημερ. 20.3.90 στις Αιτήσεις 1070/81 και 1177/81 με το οποίο διατάχθηκε η φυλάκιση του αιτητή για ένα χρόνο, εκτός εάν ενωρίτερα ήθελε αποπληρώσει χρέος, για φορολογική οφειλή, ανερχόμενο σε £7,490.40 σεντ.
Τ. Οικονόμου, για τον αιτητή.
Γ. Λαζάρου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
Ο Δικαστής κ. Πικής ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση.
ΠΙΚΗΣ, Δ: Η παρούσα αίτηση υποβλήθηκε μετά από άδεια του Δικαστηρίου που παραχωρήθηκε στον αιτητή, στην Αίτηση 87/90* να αποταθεί για την έκδοση εντάλματος Certiorari για την ακύρωση διατάγματος του Επαρχιακού Δικαστηρίου στη Λάρνακα, βάσει του οποίου διατάχθηκε η φυλάκισή του για ένα χρόνο, εκτός αν ενωρίτερα ήθελε αποπληρώσει χρέος, για φορολογική οφειλή, ανερχόμενο σε £7.490,40 σεντ.
Όπως προκύπτει από το κείμενο της απόφασης**
* Η απόφαση εκδόθηκε στις 8/6/90* (Αίτηση Σταυρή Θεοδούλου) και θα δημοσιευθεί στους τόμους (1990) 1 Α.Α.Δ. 438.
**"Καταλήγω ότι η αίτηση για αναθεώρηση του διατάγματος της 2/2/82 στερείται, για τους λόγους που έχω εξηγήσει, ερείσματος και την απορρίπτω. Για τους ίδιους λόγους απορρίπτονται και οι συναφείς ενστάσεις που διατυπώθηκαν για την υπόσταση του διατάγματος της 20/3/90. Όμως, ο άλλος λόγος για τον οποίο προσβάλλεται το διάταγμα του 1990, όπως προκύπτει από το διάταγμα της 20/3/90, για υπέρβαση δικαιοδοσίας, με την επιβολή φυλάκισης που μπορεί να επιβληθεί από αρμόδιο δικαστήριο για παράλειψη αποπληρωμής φορολογικού χρέους, βεβαιωθέντος βάσει των διατάξεων του άρθρου 9(1), σε έξι μήνες κατά ανώτατο όριο. Η πρόνοια αυτή της νομοθεσίας δε φαίνεται να έχει μεταβληθεί ή τροποποιηθεί από οποιοδήποτε μεταγενέστερο νόμο (βλ. Ν 164/87)."
παραχωρήθηκε άδεια στον αιτητή να αποταθεί για τον παραμερισμό διατάγματος, που είχε εκδώσει το Επαρχιακό Δικαστήριο, για ένα και μοναδικό λόγο, συγκεκριμένα ότι το Δικαστήριο είχε υπερβεί τη δικαιοδοσία του διατάσσοντας τη φυλάκισή του για ένα έτος· ενώ το άρθρο 9(4) του Ν 31/62 περιορίζει τη δικαιοδοσία του Δικαστηρίου στην επιβολή φυλάκισης μέχρις έξι μηνών.
Στην αίτηση που έχει υποβληθεί για αναθεώρηση της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου, δε διευκρινίζεται ότι οι όροι της άδειας περιορίζουν το επίδικο θέμα στην υπέρβαση δικαιοδοσίας στο σημείο που έχει επισημανθεί. Τουναντίον, το θέμα διευρύνεται και όπως προκύπτει από την ένορκη δήλωση η οποία τη συνοδεύει, επιζητείται η ακύρωση της απόφασης και για άλλους λόγους, συγκεκριμένα ότι το διάταγμα εκδόθηκε χωρίς να ειδοποιηθεί ο αιτητής και χωρίς να διεξαχθεί η δέουσα έρευνα, καθώς και για το λόγο ότι οι ισχυρισμοί που περιέχονται στην ένορκη ομολογία του υπαλλήλου του Τμήματος Εσωτερικών Προσόδων που προηγήθηκε του διατάγματος, είναι αναληθείς.
Όπως είχα την ευκαιρία να εξηγήσω και σε προγενέστερες αποφάσεις του Δικαστηρίου*, η αίτηση για την έκδοση εντάλματος Certiorari πρέπει να περιορίζεται στους λόγους για τους οποίους έχει παραχωρηθεί η άδεια. Διαφορετικά, η ανάγκη για την παραχώρηση άδειας για την έκδοση προνομιακού εντάλματος θα εξουδετερωνόταν, καθώς και η διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου να αρνηθεί την παραχώρησή της. Συνεπώς, ο μόνος λόγος για τον οποίο μπορεί να επιδιωχθεί η ακύρωση της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου, είναι εκείνος που αφορά την υπέρβαση δικαιοδοσίας με την επιβολή φυλάκισης μεγαλύτερης από εκείνη που προβλέπει ο νόμος.
*(βλ. Αίτηση Σιμόν Γεωργιάδου (Αρ. 43/90), αποφασίστηκε στις 26/5/ 90 και θα δημοσιευθεί στους τόμους (1990) 1 Α.Α.Δ. 382, Αίτηση Πανίκου Ευθυμίου (Αρ. 33/87), αποφασίστηκε στις 3/1/90 και θα δημοσιευθεί στους τόμους (1990) 1 Α.Α.Δ. 1).
Είναι πρόδηλο από τις πρόνοιες του άρθρου 9(4) του περί Εισπράξεως Φόρων Νόμου 1962 (Ν 31/62), όπως άλλωστε έγινε παραδεκτό και από τον κ. Λαζάρου, ότι η δικαιοδοσία του Δικαστηρίου για τη φυλάκιση "του εν υπερημερία προσώπου" περιορίζεται σε έξι μήνες. Συνεπώς, το Επαρχιακό Δικαστήριο υπερέβη τη δικαιοδοσία του, επιβάλλοντας φυλάκιση για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα και, συγκεκριμένα, για χρονικό διάστημα ενός έτους.
Η διαπίστωση αυτή καθιστά την απόφαση τρωτή λόγω υπέρβασης δικαιοδοσίας και υποκείμενη σε ακύρωση. Η υπέρβαση δικαιοδοσίας συνιστά λόγο για τον παραμερισμό απόφασης κατώτερου δικαστηρίου. Η ελεγκτική δικαιοδοσία, μέσω προνομιακών ενταλμάτων, η οποία παρέχεται στο Ανώτατο Δικαστήριο από το άρθρο 155.4 του Συντάγματος, αποβλέπει, μεταξύ άλλων, στην εξασφάλιση της λειτουργίας κατώτερων δικαστηρίων μέσα στα όρια της δικαιοδοσίας τους. Η δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου για την έκδοση προνομιακών ενταλμάτων, έχει ελεγκτικό και ανασχετικό χαρακτήρα και όχι διορθωτικό, συνυφασμένο κατεξοχή με τη δευτεροβάθμια δικαιοδοσία του. Η κατάληξη είναι ότι η διαταγή για τη φυλάκιση του αιτητή για ένα έτος συνιστά υπέρβαση δικαιοδοσίας.
Η απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου ακυρώνεται λόγω υπέρβασης δικαιοδοσίας. Η υπόθεση παραπέμπεται εκ νέου στο Επαρχιακό Δικαστήριο για να επιληφθεί του θέματος μέσα στα όρια δικαιοδοσίας του.
Σε αιτήσεις για την έκδοση προνομιακών ενταλμάτων, τα έξοδα ακολουθούν κατά κανόνα το αποτέλεσμα*. Δε διαπιστώνονται λόγοι για απόκλιση από τον κανόνα αναφορικά με τα έξοδα της αίτησης τα οποία και επιδικάζονται σε βάρος της Δημοκρατίας. Η διαταγή δεν περιλαμβάνει τα έξοδα για την αίτηση για την παραχώρηση άδειας, ενόψει του γεγονότος ότι η αίτηση για άδεια κρίθηκε στο μεγαλύτερό της μέρος ανεδαφική.
Επίδικα διατάγματα ακυρώνονται.
*(βλ. HALSBURY'S LAWS OF ENGLAND, 3rd ed., Vol. 11, pp. 80-82).