|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1990) 1 ΑΑΔ 74
14 Φεβρουαρίου, 1990
(ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ/στής)
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΙΣ ΑΙΤΗΣΕΙΣ ΓΙΑ PROHIBITION,
και
ΕΠΙ ΤΟΙΣ ΑΦΟΡΩΣΙ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΜΙΧΑΛΗ ΜΗΛΙΩΤΗ,
Αιτητή.
(Αίτηση Αρ. 192/88).
Πράξεις ή αποφάσεις εν τη εννοία του Άρθρου 146.1 του Συντάγματος — Πειθαρχικό συμβούλιο Παγκυπρίου Οδοντιατρικού Συμβουλίου — Όργανο ασκήσεως εκτελεστικής εξουσίας — Οι αποφάσεις τον δεν υπόκεινται σε προσβολή με προνομιακά διατάγματα δυνάμει τον Άρθρου 155.4 τον Συντάγματος.
Πειθαρχική διαδικασία — Ένσταση αναρμοδιότητας πριν από την απάντηση στο πειθαρχικό κατηγορητήριο — Απόρριψή της με βάση το ότι δεν μπορεί να υποβληθεί παρά μόνο μετά την απάντηση στο κατηγορητήριο — Έκδηλο νομικό σφάλμα.
Το Πειθαρχικό Συμβούλιο του Παγκύπριου Οδοντιατρικοί) Συμβουλίου, ενώπιον του οποίου κλήθηκε ο αιτητής να δικασθεί σε διάφορες πειθαρχικές κατηγορίες, απέρριψε ένσταση αναρμοδιότητας του αιτητή, την οποίαν ο τελευταίος είχεν υποβάλει προτού απαντήσει στο κατηγορητήριο. Η απόρριψη στηρίχθηκε στην αιτιολογία ότι η ένσταση δεν μπορούσε να υποβληθεί πριν από την απάντηση στο κατηγορητήριο.
Παρόλο ότι η αιτιολογία αυτή είναι έκδηλα εσφαλμένη εξ απόψεως νομικής (Βλ. το δεύτερο από τα πιο πάνω σημειώματα), εν τούτοις η αίτηση για έκδοση prohibition απορρίφθηκε ελλείψει δικαιοδοσίας (Βλ. το πρώτο από τα πιο πάνω σημειώματα).
Η αίτηση απορρίπτεται χωρίς διαταγή για έξοδα.
Αναφερόμενες αποφάσεις:
Yerakas and Another v. The Police (1984) 2 C.L.R. 5·
Vassiliou v. The Police Disciplinary Committee (1979) 1 C.L.R. 46·
Economides v. The Military Disciplinary Board (1979) 1 C.L.R. 177·
Kalathas (1982) 1 C.L.R. 835·
Frangos v. The Medical Disciplinary Board (1981) 1 C.L.R. 691.
Αίτηση.
Αίτηση για έκδοση προνομοιακού διατάγματος "prohibition" που να απαγορεύει στο Πειθαρχικό Συμβούλιο του Παγκυπρίου Οδοντιατρικού Συλλόγου την περαιτέρω εκδίκαση της πειθαρχικής υπόθεσης που εκκρεμεί ενώπιόν του, εναντίον του αιτητή.
Α. Ποιητής, για τον αιτητή.
Ι. Αβρααμίδης, για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ. ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση: Αιτητής, ο οποίος επαγγέλλεται τον Οδοντίατρο, εξασφάλισε άδεια από το Δικαστήριο τούτο όπως υποβάλει την παρούσα αίτηση για την έκδοση προνομοιακού διατάγματος "prohibition" που να απαγορεύει στο Πειθαρχικό Συμβούλιο του Παγκύπριου Οδοντιατρικού Συλλόγου την περαιτέρω εκδίκαση της πειθαρχικής υπόθεσης που εκκρεμεί ενώπιόν του, εναντίον του αιτητή.
Τα σχετικά γεγονότα έχουν ως ακολούθως: Ο Παγκύπριος Οδοντιατρικός Σύλλογος παρέπεμψε ενώπιον του Πειθαρχικού Συμβουλίου του Συλλόγου για εκδίκαση τις πιο κάτω κατηγορίες εναντίον του αιτητή:
"1. Παράλειψις υποβολής στον Π.Ο.Σ (Παγκύπριος Οδοντιατρικός Σύλλογος) προς έγκρισιν συμβάσεως με το ταμείο.
2. Υποτίμησις της αξίας των υπό οδοντιάτρου παρεχομένων υπηρεσιών.
3. Προσφορά υπηρεσιών έχουσα ως σκοπόν τον παραμερισμόν συναδέλφου ή την βλάβη νομίμων αυτού συμφερόντων.
4. Παροχή υπηρεσίας επ' αμοιβή κατωτέρας του ορίου οδοντιατρικής αμοιβής άνευ εγκρίσεως του Ο.Σ του Π.Ο.Σ.
5. Άρνησις παροχής αντιγράφου συμβάσεως, μαρτυρίας, αποδείξεων πληροφοριών σχετικά με την σύμβασιν."
Την 24 Σεπτεμβρίου 1988 ο αιτητής παρουσιάσθηκε ενώπιον του Πειθαρχικού Συμβουλίου και όταν κατηγορήθηκε και προτού απαντήσει στην πρώτη κατηγορία ο δικηγόρος του υπέβαλε ότι το Πειθαρχικό Συμβούλιο ήταν αναρμόδιο να εκδικάσει τις ως άνω αναφερόμενες κατηγορίες και συγκεκριμένα ισχυρίστηκε ότι το Πειθαρχικό Συμβούλιο δεν έχει αρμοδιότητα να εκδικάσει τις αναφερόμενες κατηγορίες καθότι η αρμοδιότητά του είναι μόνο να εκδικάζει πειθαρχικές διώξεις σε περίπτωση που ο οδοντίατρος καταδικασθεί από Δικαστήριο για οιονδήποτε αδίκημα το οποίο, κατά τη κρίση του Πειθαρχικού Συμβουλίου ενέχει ηθική αισχρότητα ή αν οδοντίατρος είναι, κατά την κρίση του Πειθαρχικού Συμβουλίου, ένοχος ατιμωτικής ή επονειδίστου διαγωγής ή διαγωγής ασυμβιβάστου προς το οδοντιατρικό επάγγελμα ή εάν ούτος επέτυχε την εγγραφή του ως οδοντιάτρου δυνάμει του περί Εγγραφής Οδοντιάτρων Νόμου δια ψευδών ή δολίων παραστάσεων.
Την 15η Οκτωβρίου 1988 το Πειθαρχικό Συμβούλιο απέρριψε την ένσταση του δικηγόρου του Αιτητή και όρισε την υπόθεση για να απαντήσει στις κατηγορίες για την 12 Νοεμβρίου 1988.
Η ρηθείσα απόφαση έχει ως εξής:
"Η ομόφωνος απόφασις του Πειθαρχικού Συμβουλίου επί των προδικαστικών ενστάσεων που ηγέρθησαν είναι ότι ο κατηγορούμενος δεν έχει δικαίωμα να εγείρει οιανδήποτε προδικαστικήν ένστασιν στο παρόν στάδιο της διαδικασίας, ήτοι προτού απαγγελθεί το κατηγορητήριο εις αυτόν ή/και πριν απαντήσει στις κατηγορίες. Το πλήρες κείμενον της αποφάσεως θα σας δοθή δακτυλογραφημένον την ερχόμενην Τρίτη 18.10.88."
Η ως άνω απόφαση του Πειθαρχικού Συμβουλίου είναι πασιφανώς λανθασμένη καθότι η ένσταση για αναρμοδιότητα γίνεται ακριβώς στο στάδιο κατά το οποίο αναγινώσκεται η κατηγορία σε κατηγορούμενο και προτού απαντήσει. Στην υπόθεση Antonis Charalambous Yerakas and another v. The Police (1984) 2 CLR 5 στη σελίδα 13 αναφέρονται τα ακόλουθα:
"A plea to jurisdiction must be made before the accused pleads to the charge. (R. v. AH Ahmet Reis and Others, 12 CLR 8). If the accused pleads to the charge and it subsequently appears that the jurisdiction of the Court is questioned then the proper course to follow is for the Judge to allow the plea to be withdrawn, enter a special plea and proceed to try the question of jurisdiction preliminary to the main issue."
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο παραχωρήθηκε άδεια στον Αιτητή για να καταχωρήσει την παρούσα αίτηση για έκδοση του ρηθέντος προνομιακού διατάγματος.
Στις 8 Νοεμβρίου 1988 ο Αιτητής καταχώρησε διά κλήσεως την παρούσα αίτηση αιτούμενος διάταγμα Δικαστηρίου απαγορεύον στο Πειθαρχικό Συμβούλιο του Παγκύπριου Οδοντιατρικού Συλλόγου την περαιτέρω εκδίκαση της πειθαρχικής υπόθεσης που εκκρεμούσε ενώπιόν του εναντίον του Αιτητή.
Την 23η Νοεμβρίου 1988 καταχωρήθηκε η ένσταση των Καθ' ων η αίτηση. Στην τρίτη παράγραφο της ένορκης ομολογίας που συνοδεύει την ένσταση αναφέρονται τα ακόλουθα:
"Το Ανώτατο Δικαστήριο της Κύπρου δεν έχει δικαιοδοσία εκδόσεως Prohibition Order προς το Πειθαρχικό Συμβούλιο των οδοντιάτρων, καθ' όσον τούτο συνιστά όργανον ασκούν εκτελεστικήν ή/και διοικητικήν εξουσίαν και δεν αποτελεί Δικαστήριον εν τη εννοία του Συντάγματος της Κύπρου."
Κατά την ακρόαση της αίτησης ο δικηγόρος των Καθ' ων η αίτηση υπέβαλε ότι το Δικαστήριο τούτο δεν έχει δικαιοδοσία να εκδικάσει την παρούσα αίτηση λόγω του γεγονότος ότι το Πειθαρχικό Συμβούλιο του Παγκύπριου Οδοντιατρικού Συλλόγου δεν είναι Δικαστήριο που εκτελεί δικαστικό λειτούργημα, αλλά είναι διοικητικό όργανο που ασκεί διοικητική εξουσία και ως εκ τούτου η πειθαρχική διαδικασία ενώπιόν του είναι διοικητική διαδικασία εμπίπτουσα εντός των προνοιών του Άρθρου 146.1 του Συντάγματος και ουχί εντός των προνοιών του Άρθρου 155.4 του Συντάγματος κάτω από το οποίο διατάγματα (prohibition) δύνανται να εκδοθούν. Αντίθετα ο δικηγόρος του Αιτητή επί του πιο πάνω σημείου εισηγήθηκε ότι το Πειθαρχικό Συμβούλιο πρέπει να θεωρηθεί ότι ασκεί εξουσία δικαστικής φύσεως παρά το γεγονός ότι υπάρχει σωρεία αποφάσεων του Δικαστηρίου τούτου ότι τα πειθαρχικά συμβούλια είναι διοικητικά όργανα και όχι δικαστικά. Πρόσθεσε όμως ότι αν μεν ο κατηγορούμενος είναι δημόσιος υπάλληλος το Πειθαρχικό Συμβούλιο πρέπει να θεωρείται διοικητικό όργανο ενώ αν ο κατηγορούμενος δεν είναι δημόσιος υπάλληλος πρέπει να θεωρείται ως δικαστικό όργανο. Περαιτέρω έκαμε αναφορά στις υποθέσεις Vassiliou v. The Police Disciplinary Committees (1979) 1 CLR 46, Economides v. The Military Disciplinary Board (1979) 1 CLR 177 και στην υπόθεση Kalathas (1982) 1 CLR 835.
Πρέπει να πω από τώρα ότι δεν δέχομαι την ως άνω διαφοροποίηση του δικηγόρου του Αιτητή.
Το Πειθαρχικό Συμβούλιο των Οδοντιάτρων συνιστάται δυνάμει του άρθρου 3 του περί Οδοντιάτρων (Σύλλογοι, Πειθαρχεία και Ταμείον Συντάξεων) Νόμων 1968 - 1986, προς άσκηση ελέγχου και πειθαρχικής εξουσίας επί Οδοντιάτρων. Στις υποθέσεις Vassilou v. The Police Disciplinary Committees και Economides v. Disciplinary Board (πιο πάνω) το Δικαστήριο εξέφρασε την άποψη ότι προκειμένου περί πράξης ή απόφασης η οποία είναι αποκλειστικά εντός της δικαιοδοσίας του Άρθρου 146 του Συντάγματος, τότε το τοιούτο ζήτημα δεν εμπίπτει εντός των προνοιών του Άρθρου 155.4 του Συντάγματος και σε τέτοια περίπτωση δεν μπορεί να εκδοθεί προνομιακό διάταγμα. Επίσης στις ως άνω υποθέσεις αποφασίστηκε ότι πειθαρχικός έλεγχος είναι άσκηση εκτελεστικής ή διοικητικής εξουσίας εντός της έννοιας του Άρθρου 146 του Συντάγματος. Οι ως άνω αρχές ακολουθήθησαν και στην υπόθεση Frangos and The Medical Disciplinary Board (1981) 1 CLR 691.
Λαμβάνοντας υπόψη τα γεγονότα της παρούσας υπόθεσης και τις αρχές οι οποίες εξετέθησαν στις πιο πάνω αποφάσεις, είμαι της γνώμης ότι το Πειθαρχικό Συμβούλιο του Παγκύπριου Οδοντιατρικού Συλλόγου ασκεί διοικητικές εξουσίες και οι αποφάσεις του εμπίπτουν εντός των προνοιών του Άρθρου 146 του Συντάγματος και έτσι το αιτούμενο προνομιακό διάταγμα (prohibition) δεν μπορεί να εκδοθεί.
Ως εκ τούτου η αίτηση απορρίπτεται χωρίς καμμιά διαταγή ως προς τα έξοδα.
Αίτηση απορρίπτεται χωρίς έξοδα.