ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
Κυπριακή νομολογία στην οποία κάνει αναφορά η απόφαση αυτή:
THEODORA IOANNIDOU ν. CHARILAOS DIKEOS (1969) 1 CLR 235
PIONEER CANDY LTD. ν. TRYFON & SONS (1981) 1 CLR 540
ARISTOTELOUS ν. GENERAL INSURANCE CO. (1981) 1 CLR 582
Μεταγενέστερη νομολογία η οποία κάνει αναφορά στην απόφαση αυτή:
ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΥ ν. ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, Ποινικές Εφέσεις Αρ. 238/2007 και 239/2007, 15 Ιουλίου 2008
G & K Exclusive Fashions Ltd. ν. Ρόδου Παπαδόπουλου και Άλλων (2001) 1 ΑΑΔ 88
Αυξεντίου Νίκος ν. Λαουάχα Δίγκλη (2007) 1 ΑΑΔ 1367
Παναγιώτης Κουντουρίδης Λτδ. ν. Κώστα Γεωργίου, Πολιτική Έφεση αρ. 11467., 4 Ιουλίου, 2003
LOVE BIRDS PET SHOP LTD v. GRIVA, Πολιτική Έφεση Αρ. 133/2014, 20/7/2021, ECLI:CY:AD:2021:A335
Zannetos Chr. Constructions Limited και Άλλος ν. Α. Χαραλάμπους Λτδ και Άλλων (2004) 1 ΑΑΔ 596
Λάρκου Νίκος ν. Συνεργατικής Πιστωτικής Εταιρείας Κοντέας (2001) 1 ΑΑΔ 1399
Αλήθεια Εκδοτική Εταιρεία Λτδ και Άλλος ν. Ανδρέα Αλωνεύτη (2002) 1 ΑΑΔ 1863
Λόλλου Αραδιπιώτη ν. Tatiana Roskova Anatolyevna Aradipiotou, ΕΦΕΣΗ Αρ. 131, 8 Φεβρουαρίου, 2002
Ευσταθίου Χρίστος ν. Δημοκρατίας (2014) 2 ΑΑΔ 541, ECLI:CY:AD:2014:B496
Κώστας Νίκου Νικολαϊδη ν. Αστυνομίας, ΠΟΙΝΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 7009., 19 Ιανουαρίου, 2001
ΜΑΚΗΣ ΠΟΛΑΤΟΓΛΟΥ ν. ΓΙΑΝΝΗΣ ΜΑΣΟΥΡΑ, Πολιτική Έφεση Αρ. 11410, 23 Ιανουαρίου, 2004
Μιχαηλίδης Ηρακλής ν. Φάνος Ν. Επιφανίου Λτδ (2009) 1 ΑΑΔ 494
Λούτση ν. Kemtaxi Ltd (1995) 1 ΑΑΔ 704
Μάρκαρη Μάρκος ν. Μάρκου Παρασκευά (2012) 1 ΑΑΔ 1493
Σφυρή Νικόλας Γεωργίου άλλως Νίκος ν. Ανδρέα Πολυκάρπου (2005) 1 ΑΑΔ 941
Γενικός Eισαγγελέας της Δημοκρατίας, Nικόλαος Γαβριήλ ν. (Aρ. 2) (2002) 2 ΑΑΔ 395
Κωνσταντίνου ν. Σταύρου (Αρ. 2) (1995) 1 ΑΑΔ 453
ΠΡΑΞΙΤΕΛΗΣ ΒΟΓΑΖΙΑΝΟΣ κ.α ν. ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΚΥΠΡΟΥ ΛΤΔ, Πολιτική ΄Εφεση Αρ. 281/2006, 18 Φεβρουαρίου 2011
Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας και Άλλος ν. Γεώργιου Ανδρέα Πότση και Άλλης (2000) 2 ΑΑΔ 252
ΚΑΣΙΑΝΑ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΥΣ ν. ΓΙΑΝΝΑΚΗ ΑΝΑΣΤΑΣΙΑΔΗ, Πoλιτική Έφεση Αρ. 11447, 28 Νοεμβρίου, 2003
Αραδιπιώτης Λόλλος ν. Tatiana Roskova Anatolyevna Aradipiotou (2002) 1 ΑΑΔ 143
Eταιρεία Παφίτης & Iορδάνους Kοντράκτορς Λτδ κ.ά. ν. A. N. Στασής Eστέϊτς Kο. Λτδ. (1998) 1 ΑΑΔ 916
ΘΕΟΔΩΡΑ ΖΕΡΒΟΥ ν. EUROINVESTMENT FINANCE PUBLIC LTD, Πολιτική ΄Εφεση Αρ. 239/2009, 20/3/2013
Bauer Ludwig ν. Διογένης Hροδότου και Yιοί Λίμιτεδ (1994) 1 ΑΑΔ 325
Bογαζιανός Πραξιτέλης και Άλλοι ν. Tράπεζα Kύπρου Λτδ (Αρ. 1) (2011) 1 ΑΑΔ 253
ΝΙΚΟΣ ΑΥΞΕΝΤΙΟΥ ν. ΛΑΟΥΑΧΑ ΔΙΓΚΛΗ, Πολιτική ΄Εφεση Αρ. 174/2006, 20 Δεκεμβρίου 2007
Pούμπας Γεώργιος ν. Nάσου Mακρυγιάννη και Άλλης (2011) 1 ΑΑΔ 1129
Ανδρονίκου Ιωάννης και Άλλοι ν. Δημοκρατίας (2008) 2 ΑΑΔ 486
ΜΑΡΚΟΣ ΜΑΡΚΑΡΗ ν. ΜΑΡΚΟΥ ΠΑΡΑΣΚΕΥΑ, Πολιτική ΄Εφεση Αρ. 390/2006, 3/7/2012
Mustafa Mossa (Mussa) Mohammed ν. Ανδρέα Κακουρή και Άλλων (2002) 1 ΑΑΔ 165
Αλήθεια Εκδοτική Εταιρεία Λτδ κ.α. ν. Ανδρέα Αλωνεύτη, ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 10703, 29 Νοεμβρίου, 2002
Μούντης Μιχάλης και άλλοι ν. Κώστα Φοίβου Παπαχριστοφόρου και άλλων (2012) 1 ΑΑΔ 2637
Πολάτογλου Μάκης ν. Γιάννη Μασούρα (2004) 1 ΑΑΔ 150
Φεραίος Χριστόπουλος ν. Χρ. Γεωργιάδης Λτδ, ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 10710, 21 Νοεμβρίου, 2001
ZUBITSKIY κ.α. v. KAZAK , ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 18/2020, 19/2020, 9/3/2022, ECLI:CY:DOD:2022:7
Loukason Ltd και Άλλοι ν. Παναγιώτης Μακεδόνας & Υιοί Λτδ και Άλλων (2005) 1 ΑΑΔ 345
ΝΙΚΟΣ Χ"ΜΑΡΚΟΥ ν. WIDEHORIZON (CAPITAL MARKET) LTD, Πολιτική Έφεση Αρ. 226/2007, 29 Ιανουαρίου 2010
Ζήνωνος Αντρέας και Άλλοι ν. Λαϊκής Κυπριακής Τράπεζας (Χρηματοδοτήσεις) Λτδ (2002) 1 ΑΑΔ 927
Sat Vision Ltd ν. Interamerican Property and Casualty Ins. Co. (1999) 1 ΑΑΔ 1811
ΝΙΚΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΣΦΥΡΗ ν. ΑΝΔΡΕΑ ΠΟΛΥΚΑΡΠΟΥ, Πολιτική Έφεση Αρ.11865, 7 Ιουλίου 2005
Χατζημάρκου Νίκος ν. Widehorizon (Capital Market) Ltd (2010) 1 ΑΑΔ 108
Tρικωμίτης Γεώργιος ν. Φιλόκυπρου Aνδρέου (Aρ. 2) (2003) 2 ΑΑΔ 597
΄Αννας Ανδρέα Χαραλαμπίδου ν. Μύριας Πέτρου Λοΐζου (2000) 1 ΑΑΔ 882
Νικολάου Νίκος ν. Aντώνη Παπαϊωάνου (2011) 1 ΑΑΔ 1797
ΚΑΛΛΗ ν. ΑΓΑΘΩΝΟΣ, Πολιτική Έφεση Αρ. 327/2012, 25/9/2019, ECLI:CY:AD:2019:A389
Χριστόπουλος Φεραίος ν. Χρ. Γεωργιάδης Λτδ. (2001) 1 ΑΑΔ 1713
Παναγιώτης Κουντουρίδης Λτδ. ν. Κώστα Γεωργίου (2003) 1 ΑΑΔ 980
Νικόλαου Γαβριήλ ν. Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 7235, 13 Σεπτεμβρίου, 2002
Ψάλτης Kώστας ν. Aστυνομίας (2001) 2 ΑΑΔ 113
Πετρόπουλος Δήμος ν. Aστυνομίας (2003) 2 ΑΑΔ 574
Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας, Νικόλαος Γαβριήλ ν. (Aρ. 1) (2002) 2 ΑΑΔ 289
Interamerican Life Insurance Company Ltd ν. Κώστα Σπύρου και Άλλων (2000) 1 ΑΑΔ 500
Nικολαΐδης Kώστας Nίκου ν. Aστυνομίας (Αρ. 1) (2001) 2 ΑΑΔ 29
Κώστα Ψάλτη ν. Αστυνομίας, Ποινική Έφεση Αρ. 6877, 1 Mαρτίου, 2001
ΝΙΚΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ ν. ΑΝΤΩΝΗΣ ΠΑΠΑΪΩΑΝΝΟΥ, Πολιτική Έφεση Αρ. 250/2008, 20 Οκτωβρίου 2011
Chr. Zannetos Constructions Ltd. ν. Phoenix Constructions Ltd. (1998) 1 ΑΑΔ 923
G K Exclusive Fashions Ltd ν. Ρόδου Παπαδόπουλου κ.α., ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 10491, 30 Ιανουαρίου, 2001
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΡΟΥΜΠΑ ν. ΝΑΣΟΣ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗ κ.α, Πολιτική Έφεση Αρ. 67/2008, 21 Ioυνίου 2011
Νικόλαου Γαβριήλ ν. Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, Ποινική Έφεση Αρ. 7235, 28 Ιουνίου, 2002
Kυριάκου Kυριάκος ν. Mιχάλη Mιχαήλ (2008) 1 ΑΑΔ 515
Ποταμού Αδάμος ν. Αστυνομίας (2000) 2 ΑΑΔ 444
Χαραλάμπους Κασιάνα ν. Γιαννάκη Αναστασιάδη (2003) 1 ΑΑΔ 1709
Vassos Ayiomamitis Developments Ltd ν. Γεωργίας Περικλή Έλληνα (Παπαφώτη) και Άλλης (2004) 1 ΑΑΔ 25
Δασκάλου Eυδοκία Xριστοφόρου ν. Eλένης Γεωργίου Bούρια (1994) 1 ΑΑΔ 624
ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΤΡΙΚΩΜΙΤΗΣ ν. ΦΙΛΟΚΥΠΡΟΥ ΑΝΔΡΕΟΥ, ΠΟΙΝΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 7411, 23 Δεκεμβρίου, 2003
ΗΡΑΚΛΗΣ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗΣ ν. ΦΑΝΟΥ Ν. ΕΠΙΦΑΝΙΟΥ Λτδ, Πολιτική ΄Εφεση Αρ. 62/2007, 11 Μαΐου 2009
CHR ZANNETOS CONSTRUCTIONS LTD ν. PHOENIX CONSTRUCTIONS LTD, ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΦΕΣΗ ΑΡ. 8523, 15 Μαΐου, 1998
ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΚΥΡΙΑΚΟΥ ν. ΜΙΧΑΛΗ ΜΙΧΑΗΛ, Πολιτική ΄Εφεση Αρ. 211/2005, 22 Απριλίου 2008
(1990) 1 ΑΑΔ 35
8 Φεβρουαρίου, 1990
[ΠΙΚΗΣ, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, Δ/στές]
ΧΡΥΣΟΥΛΑ ΚΑΝΝΑΟΥΡΟΥ & ΑΛΛΟΣ,
Εφεσείοντες-Εναγόμενοι,
ν.
ΑΝΔΡΕΑ ΣΤΑΔΙΩΤΗ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ,
Εφεσιβλήτων-Εναγόντων,
(Πολιτική Έφεση Αρ. 7317).
Αξιοπιστία μαρτύρων — Αρχές, που διέπουν την επέμβαση τον Εφετείου — Η απόφαση κρίνεται ως σύνολο.
Αιτιολογία δικαστικής αποφάσεως — Ορθός προσδιορισμός επιδίκων θεμάτων, σύνοψη ουσιώδους μέρους της μαρτυρίας, συσχετισμός της με τα ευρήματα και συμπεράσματα και συνάρτηση της ετυμηγορίας με τα επίδικα θέματα και τα ευρήματα — Δεν επιβάλλεται η επανάληψη του συνόλου της μαρτυρίας.
Στην υπόθεση αυτή το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι δεν συντρέχει λόγος ανατροπής των ευρημάτων του Πρωτόδικου Δικαστηρίου ως προς την αξιοπιστία των μαρτύρων.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Papadopoullos v. Stavrou (1982) 1 C.L.R. 321·
Aristotelous v. General Insurance Co. (1981) 1 C.L.R. 582·
Kkafa v. Kalorkotis (1982) 1 C.L.R. 372·
Ioannidou v. Dikeos (1969) 1 C.L.R. 235·
Pioneer Candy Ltd. v. Tryfon and Sons (1981) 1 C.L.R. 540.
Έφεση.
Έφεση από τους εναγόμενους κατά της απόφασης του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού (Σταυρινίδης, Ε.Δ.)
που δόθηκε στις 18 Οκτωβρίου, 1985 (Αρ. Αγωγών 2848/ 78 και 2849/78) με την οποία οι εναγόμενοι διατάχθηκαν να πληρώσουν στους ενάγοντες αποζημιώσεις για σωματικές βλάβες που υπέστησαν λόγω οδικού δυστυχήματος.
Γ. Γεωργίου, για τους εφεσείοντες-εναγομένους.
Δ. Αριστείδου και Γ. Χαραλάμπους, για τον εφεσίβλητο-τριτοδιάδικο στην αγωγή 2848/78 και τον ενάγοντα στην αγωγή 2849/78.
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ: Η απόφαση θα δοθεί από το Δικαστή Γ.Μ. Πική.
ΠΙΚΗΣ, Δ.: Η έφεση στρέφεται εναντίον των ευρημάτων του πρωτόδικου δικαστηρίου και σε συνδυασμό με το αίτημα για επαναπροσδιορισμό τους και εναντίον του καταμερισμού της ευθύνης μεταξύ της εφεσείουσας και του δεύτερου εφεσίβλητου (στον οποίο θα αναφερόμεθα ως ο εφεσίβλητος) αναφορικά με την σύγκρουση μεταξύ του αυτοκινήτου που οδηγούσε η εφεσείουσα (FB177), και της μοτοσυκλέττας που οδηγούσε ο εφεσίβλητος (HD619) στο δρόμο Ύψωνα-Λεμεσού. Ο άλλος εφεσίβλητος ο οποίος επίσης λαμβάνει μέρος στην έφεση (1ος εφεσίβλητος) ήταν συνεπιβάτης στη μοτοσυκλέττα.
Μετά από περιεκτική αναφορά και αξιολόγηση της εκατέρωθεν μαρτυρίας το δικαστήριο βρήκε ότι το δυστύχημα είχε συμβεί κάτω από τις ακόλουθες συνθήκες:
Ο μοτοσυκλεττιστής ακολουθούσε το προπορευόμενο αυτοκίνητο (της εφεσείουσας) με κατεύθυνση την Λεμεσό. Το ασφαλτομένο μέρος του δρόμου είναι σχετικά στενό* το πλάτος του περιορίζεται σε 19 πόδια. Σε κάποιο σημείο της διαδρομής ο μοτοσυκλετιστής όταν βρισκόταν σε απόσταση 2-3 μέτρα πίσω από το αυτοκίνητο κινήθηκε ελαφρά προς τα δεξιά για να προσπεράσει το αυτοκίνητο της εφεσείουσας. Δεν ερχόταν κανένας από την αντίθετη κατεύθυνση και ο δρόμος ήταν ελεύθευρος για εκπλήρωση των προθέσεών του. Η εφεσείουσα παρά την παρουσία του τελευταίου και τις προθέσεις του για την χρήση του δρόμου, όπως είχαν εκδηλωθεί με την κίνηση του προς τα δεξιά, έστριψε απότομα δεξιά και διάσχισε το δρόμο διαγωνίως για να προσεγγίσει το σπίτι της που βρίσκεται σ' εκείνη την πλευρά του δρόμου. Στην προσπάθειά της αυτή ανέκοψε την πορεία του μοτοσυκλετιστή. Ως αποτέλεσμα συγκρούστηκαν τα δύο οχήματα, το μπροστινό μέρος της μοτοσυκλέττας με το πισινό αριστερό μέρος του αυτοκινήτου.
Το δικαστήριο προέβη στα ευρήματά του μετά την αξιολόγηση των διϊστάμενων εκδοχών των διαδίκων. Η εκδοχή της εφεσείουσας ήταν ότι αρκετή απόσταση πριν στρίψει δεξιά κατέλαβε το κέντρο του δρόμου και χαμήλωσε στο ελάχιστο την ταχύτητά της πριν στρίψει στα δεξιά. Την πρόθεσή της να στρίψει εκδήλωσε και με το φωτεινό δείκτη (trafficator) του αυτοκινήτου της. Απέδωσε, όπως συνάγεται από την μαρτυρία της, την σύγκρουση στην έλλειψη επιμέλειας εκ μέρους του εφεσίβλητου και συγκεκριμένα την παράλειψή του να επισημάνει τις κινήσεις του αυτοκινήτου και την έκδηλη πρόθεση της οδηγού του να στρίψει δεξιά.
Αντίθετα ο μοτοσυκλεττιστής κατέθεσε ότι η εφεσείου-σα δεν έδωσε καμιά προηγούμενη ένδειξη για την πρόθεσή της να στρίψει δεξιά ενώ ο τρόπος με τον οποίο έστριψε δεν του άφησε περιθώρια να αποφύγει την σύγκρουση, καθιστώντας το δυστύχημα αναπόφευκτο.
Η μαρτυρία του μάρτυρα Βασιλείου, που βρισκόταν σε αυτοκίνητο πίσω από τη μοτοσυκλέττα, και είχε την ευκαιρία να παρακολουθήσει τα διαδραματισθέντα, υποστήριξε στα κύρια σημεία την εκδοχή του εφεσίβλητου. Η εφεσείουσα σύμφωνα με την μαρτυρία του παρέλειψε να δώσει σαφείς ενδείξεις για την πρόθεσή της να στρίψει δεξιά ενώ ο τρόπος με τον οποίο έστριψε δημιούργησε εμφανείς κινδύνους για πιθανή σύγκρουση τους οποίους η εφεσείουσα αγνόησε ή παράβλεψε.
Το σχέδιο που ετοίμασε ο αστυνομικός που διερεύνησε τα αίτια της σύγκρουσης και δεν έχει αμφισβητηθεί, απεικονίζει την σκηνή του δυστυχήματος και καταγράφει τα αποτυπώματα της σύγκρουσης (πραγματική μαρτυρία) όπως εντοπίστηκαν στη σκηνή. Το σημείο της σύγκρουσης, ελαφρά δεξιότερα του κέντρου του δρόμου και τα ίχνη τροχοπέδισης που άφησε το αυτοκίνητο της εφεσείουσας μετά την σύγκρουση υποστηρίζουν: (α) ότι ο μοτοσυκλεττιστής ήταν σε θέση που συνταυτίζετο με πρόθεση να προσπεράσει το προελαύνον αυτοκίνητο, και (β) η εφεσείουσα διασταύρωσε το δρόμο ακολουθώντας διαγώνια πορεία, διαπίστωση που δεν εναρμονίζεται με την εκδοχή της ως προς την πορεία που ακολούθησε και τον τρόπο με τον οποίο έστριψε προς τα δεξιά.
Το πρωτόδικο δικαστήριο μετά από συνεκτίμηση της μαρτυρίας που δόθηκε δέκτηκε την εκδοχή του μοτοσυκλετιστή με δυο επιφυλάξεις. Απέρριψε τους ισχυρισμούς του ότι εκδήλωσε την πρόθεσή του να προσπεράσει το προελαύνον όχημα με το φωτεινό δείκτη ή ότι ήχησε την σειρήνα του οχήματός του. Το δικαστήριο απέρριψε την μαρτυρία της εφεσείουσας την οποία έκρινε αναξιόπιστη και κατέληξε στα συμπεράσματα τα οποία έχουν συνοψιστεί.
Ο κ. Γεωργίου κατέβαλε μεγάλη προσπάθεια να μας πείσει ότι τα ευρήματα του δικαστηρίου είναι επισφαλή, κυρίως για το λόγο ότι στην απόφαση του δικαστηρίου δεν γίνεται αναφορά σε πολλές πτυχές της μαρτυρίας τις οποίες προσδιόρισε, παραλείψεις που θέτουν υπό σοβαρή αμφισβήτηση τα ευρήματα του δικαστηρίου. Επίσης αναφέρθηκε στους κανονισμούς τροχαίας της 8/3/84 (Κ.Δ.Π. 1937), Κ. 66, προς υποστήριξη της εισήγησής του ότι ενόψει της πορείας της εφεσείουσας ο μοτοσυκλεττιστής έπρεπε να είχε προσπεράσει το προπορευόμενο αυτοκίνητο από τα αριστερά.
Η ελλειπής αναφορά στη μαρτυρία και γενικά ο συνοπτικός τρόπος με τον οποίο αξιολογήθηκε καθιστά όπως εισηγήθηκε ο κ. Γεωργίου τα ευρήματα του δικαστηρίου ανασφαλή σε βαθμό που να δικαιολογείται ο παραμερισμός τους. Αναγνώρισε όμως ότι αν κριθεί ότι δεν παρέχεται πεδίο για την ανατροπή των ευρημάτων αξιοπιστίας η κατανομή της ευθύνης μεταξύ των δυο μερών ήταν εύλογη. Τέλος υπέβαλε ότι στο σύνολό της η απόφαση του πρωτόδικου δικαστηρίου αφήνει κενά στη σύνοψη της μαρτυρίας και την αιτιολόγηση των ευρημάτων που δικαιολογούν την επανεκδίκαση της υπόθεσης.
Στο δικαστικό μας σύστημα ο χώρος για τη λήψη και την αξιολόγηση της μαρτυρίας είναι το πρωτοβάθμιο δικαστήριο. Όπως εξηγείται στην Papadopoulos v. Stavrou (1982) 1 C.L.R. 321, το πρωτόδικο δικαστήριο είναι σε μοναδική θέση μέσα στη ζωντανή ατμόσφαιρα της δίκης να αξιολογήσει και να συνεκτιμήσει την μαρτυρία. Ευχέρεια για τον παραμερισμό ή ανατροπή ευρημάτων αξιοπιστίας παρέχεται μόνον όταν κρίνονται εξ αντικειμένου ανυπόστατα. (Βλ. μεταξύ άλλων Aristotelous v. General Insurance Co. (1981) 1 C.L.R. 582, και Kkaffa v. Kalorkotis (1982) 1 C.L.R. 372).
Η απόφαση του πρωτόδικου δικαστηρίου κρίνεται ως ενιαίο σύνολο. Οι αρχές που διέπουν την αιτιολόγηση της δικαστικής απόφασης δεν επιβάλλουν την επανάληψη του συνόλου της μαρτυρίας ή αναφορά σε κάθε πτυχή της. Ότι απαιτείται είναι ο ορθός προσδιορισμός των επίδικων θεμάτων, η σύνοψη του ουσιώδους μέρους της μαρτυρίας, ο συσχετισμός της με τα ευρήματα και συμπεράσματα καθώς και η συνάρτηση της ετυμηγορίας με τα επίδικα θέματα και τα ευρήματα του δικαστηρίου. (Βλ. μεταξύ άλλων Theodora Ioannidou v. Charilaos Dikeos (1969) 1 C.L.R. 235 και Pioneer Candy Ltd v. Tryfon & Sons (1981) 1 C.L.R. 540).
Η απόφαση του πρωτόδικου δικαστηρίου προσδιορίζει με σαφήνεια τα επίδικα θέματα, διαγράφει τις συγκρουόμενες εκδοχές, συνοψίζει περιεκτικά τη μαρτυρία ενώπιόν του και κάμνει σωστή μνεία των αρχών του δικαίου που τυγχάνουν εφαρμογής.
Διαπιστώνουμε ότι δεν υπάρχει πεδίο για επέμβαση με τα ευρήματα αξιοπιστίας στα οποία το πρωτόδικο δικαστήριο εύλογα μπορούσε να καταλήξει λαμβάνοντας υπόψη την μαρτυρία ενώπιόν του και την αξιολόγησή της.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.