|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1989) 1E ΑΑΔ 765
5 Δεκεμβρίου, 1989
[ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΥ
ΑΓΑΘΟΚΛΕΟΥΣ ΓΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΟΣ CERTIORARI
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ
ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 30.10.89 ΣΤΗΝ
ΠΟΙΝΙΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΡ. 30332/89.
(Αίτηση Αρ. 146/89).
Ποινική Δικονομία - Κλήση ενώπιον Ποινικού Δικαστηρίου για απάντηση στην κατηγορία - Τύπος 10 - O Περί Ποινικής Δικονομίας Νόμος, Κεφ. 155, Άρθρο 45(1) - O τύπος της κλήσεως έδινε το δικαίωμα στον κατηγορούμενο να εκπροσωπηθεί και να απαντήσει με δικηγόρο, χωρίς να είναι ο ίδιος παρών - Παρά τη παρουσία και απάντηση στην κατηγορία από δικηγόρον και την δήλωση τον τελευταίου ότι ο πελάτης τον είναι πρόθυμος να παρουσιασθεί, αν τον το ζητήσει ο Δικαστής, ο τελευταίος εξέδωσε αμέσως ένταλμα συλλήψεως - Το ένταλμα εκδόθηκε καθ' υπέρβαση εξουσίας - Εκδίδεται διάταγμα Certiorari προς ακύρωσή του.
Τα γεγονότα και η νομική αρχή, που εφαρμόσθηκε από το Ανώτατο Δικαστήριο στην υπόθεση αυτή, διαγράφονται στο πιο πάνω περιληπτικό σημείωμα.
Έκδοση Διατάγματος Certiorari για ακύρωση του επίδικου εντάλματος συλλήψεως,
αλλά χωρίς διαταγή για τα έξοδα.
Αναφερόμενες αποφάσεις:
Apeitos ν. The Police (1968) 2 C.L.R. 229.
Αίτηση.
Αίτηση για προνομιακό διάταγμα certiorari με το οποίο να ακυρωθεί η απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας ημερομηνίας 30.10.1989 στην Ποινική Υπόθεση Αρ. 30332/89.
Μ. Τσαγγαρίδης με τον Δ. Παπαδόπουλο, για τον αιτητή.
Γλ. Χατζηπέτρου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας B, για τον Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας.
O Δικαστής κ. Χατζητσαγγάρης ανέγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με αίτησή του ημερομηνίας 1.11.1989 ο αιτητής ζήτησε την έκδοση άδειας για την καταχώριση αίτησης δια έκδοση προνομιακού διατάγματος Σερτιοράρι αναφορικά με απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας ημερομηνίας 30.10.89 να εκδώσει ένταλμα συλλήψεως εναντίον του αιτητή στην ποινική υπόθεση 30332/89.
Αφού άκουσα την αίτηση δόθηκε η αιτούμενη άδεια την ίδια ημέρα και στη συνέχεια ο αιτητής καταχώρισε την παρούσα αίτηση για προνομιακό διάταγμα σερτιοράρι με το οποίο να ακυρώνεται η πιο πάνω απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας. H αίτηση έχει επιδοθεί στον Γενικό Εισαγγελέα της Δημοκρατίας ο οποίος εκπροσωπήθηκε με δικηγόρο ο οποίος σήμερα δήλωσε στο Δικαστήριο ότι συμφωνεί ότι το πιο πάνω ένταλμα συλλήψεως είχε εκδοθεί καθ' υπέρβαση εξουσίας και δεν είχε σκοπό να φέρει ένσταση στην ακύρωσή του.
Τα γεγονότα της υπόθεσης είναι απλά και δεν έχουν αμφισβητηθεί. O αιτητής κατηγορήθηκε στην ποινική υπόθεση 30332/89 για υπόθεση τροχαίου αδικήματος η οποία καταχωρίσθηκε στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας στις 20.7.1989 πάνω σε ποινικό έντυπο αρ. 10 με το οποίο διατάσσετο να εμφανιστεί ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας στις 30.10.1989, για απάντηση της κατηγορίας στο πο πάνω κατηγορητήριο. Στο πιο πάνω έντυπο, το οποίο είναι ενώπιον του Δικαστηρίου σαν τεκμήριο, ο κατηγορούμενος δεν ήταν υποχρεωμένος να παρουσιαστεί αυτοπροσώπως αλλά μπορούσε να εκπροσωπηθεί από δικηγόρο. Το πιο πάνω έντυπο έγινε με βάση τους κανονισμούς που εκδόθηκαν βάσει του άρθρου 176 του Περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου, Κεφ. 155.
O αιτητής τό έδωσε στον δικηγόρο του να παρουσιαστεί στο Δικαστήριο πράγμα το οποίο ο δικηγόρος έπραξε στις 30.10.89 και ο δικηγόρος αρνήθηκε την κατηγορία και ζήτησε να οριστεί ημερομηνία ακρόασης. O Δικαστής όπως φαίνεται από την ένορκη ομολογία παρά το γεγονός ότι ο δικηγόρος δεν αρνήθηκε να φέρει τον πελάτη του αν τούτο είχε ζητητθεί, κατόπιν αιτήσεως της αστυνομίας εξέδωσε ένταλμα συλλήψεως του αιτητή.
O αιτητής εισηγείται στο Δικαστήριο ότι η έκδοση του εντάλματος συλλήψεως εναντίον του κατηγορουμένου αποτελεί πράξη γενόμενη κατά παράβαση του Περί Ποινικής Δικονομίας Νόμου Κεφ. 155 άρθρα 44, 45, 62, 63, 89 και 176 και είναι πράξη η οποία είναι προφανώς εσφαλμένη ερμηνεία του νόμου και έγινε κατά πρόδηλη υπέρβαση εξουσίας. Επίσης είναι εισήγηση του ευπαίδευτου δικηγόρου του αιτητή ότι η έκδοση του εντάλματος συλλήψεως εναντίον του αιτητή αποτελεί πράξη γενόμενη κατά παράβαση του Συντάγματος και ειδικά του άρθρου 11.2. και 30. Το άρθρο 45(1) με άδεια του Δικαστή δίδει το δικαίωμα σε κατηγορούμενο πρόσωπο για ορισμένα αδικήματα να εκπροσωπηθεί και να απαντήσει την κατηγορία με δικηγόρο. Το άρθρο 45(1) έχει ως εξής:
"45. (1) Every summons issued by a Judge under this Law shall be in the prescribed form; it shall be signed by a Judge or an officer of the Court out of which it is issued and shall be directed to the accused requiring him to appear before the Court at such time and place as therein mentioned and it shall state shortly the offence or offences with which the person against whom it is issued is charged:
Provided that a Judge or, in such classes of offences as the President of the District Court may by general order direct, a Registrar, may, by special direction in the summons, dispense with the personal attendance of the accused, and-
(a) permit him to appear and plead by an advocate, in which case such accused may so appear and plead;
(b) ..................................."
Στην παρούσα περίπτωση η κλήση που επιδόθηκε στον κατηγορούμενο βάσει του εντύπου 10, του έδιδε το δικαίωμα να εκπροσωπηθεί από δικηγόρο της εκλογής του χωρίς να είναι ο ίδιος παρών στο Δικαστήριο. O αιτητής ουδέποτε αρνήθηκε να παρουσιαστεί στο Δικαστήριο αν του το ζητούσε ο Δικαστής. Αυτό είναι καθαρό από τη δηλώση του δικηγόρου του.
Το θέμα υπό εξέταση είναι κατά πόσο ο Δικαστής χωρίς κανένα αποχρώντα λόγο μπορούσε να εκδώσει αμέσως ένταλμα συλλήψεως εναντίον του αιτητή χωρίς να του παραχωρήσει χρόνο και ευκαιρία να παρουσιαστεί αυτοπροσώπως. O ευπαίδευτος δικηγόρος του αιτητή κ. Δ. Παπαδόπουλος, ανέφερε στο Δικαστήριο την μοναδική υπόθεση η οποία είναι κάπως σχετική με την παρούσα και η οποία είναι η Απέητος ν. Αστυνομίας (1968) 2 ΑΛΑ. 229.
Πολύ ορθά ο δικηγόρος της Δημοκρατίας δεν έφερε ένσταση στην ακύρωση του εντάλματος συλλήψεως. Είναι κατά τη γνώμη μου καθαρή περίπτωση στην οποία ο Δικαστής καθ' υπέρβαση εξουσίας και χωρίς κανένα αποχρώντα λόγο εξέδωσε το ένταλμα συλλήψεως ημερομηνίας 30.10.1989.
Για τους πιο πάνω λόγους κατάληξα ότι υπάρχει υπέρβαση εξουσίας στην απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας, ημερομηνίας 30.10.89 να εκδώσει ένταλμα συλλήψεως εναντίον του αιτητή στην ποινική υπόθεση 30332/89 και ως εκ τούτου διατάσσω την ακύρωσή του.
Αναφορικά με τα έξοδα λόγω της θέσεως που πήρε ο δικηγόρος της Δημοκρατίας σήμερα να μην υποστηρίξει την απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου, με μεγάλη δυσκολία αποφάσισα να μην εκδώσω κανένα διάταγμα για τα έξοδα.
Διαταγή ως ανωτέρω.