|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1989) 1E ΑΑΔ 706
24 Νοεμβρίου, 1989
[ΚΟΥΡΡΗΣ, Δ.]
EL ALAILY MOHAMMED NASSER.
Ενάγων,
ν.
THE VESSEL "ΑΚΑΚ STAR", NOW LYING
AT THE PORT OF LIMASSOL,
Εναγόμενων.
(Αγωγή Ναυτοδικείου Αρ. 117/89).
Ναυτοδικείο - Σύλληψη πλοίου - Κατά πόσο είναι δυνατή σύλληψη πλοίου, που τελεί υπό δήμευση δυνάμει του Περί Τελωνείων και Φόρων Καταναλώσεων Νόμου 1967(Ν.82/67), άρθρα 172 και 173 σχετικά με την οποία δήμευση εκκρεμεί αγωγή επικυρώσεώς της ενώπιον Επαρχιακού Δικαστηρίου - Καταφατική απάντηση στο ερώτημα.
Ναυτοδικείο - Σύλληψη πλοίου βάσει ex parte αιτήσεως - Καθήκον αποκαλύψεως όλων των σχετικών γεγονότων - Διαφορά μεταξύ του ενάγοντα και του εναγόμενου πλοίου σχετικά με το συγκεκριμένο γεγονός - Δεν εξυπακούει απόκρυψη γεγονότος.
O ενάγοντας ζητά καθυστερημένους μισθούς. Ταυτόχρονα ζήτησε και επέτυχε σύλληψη του εναγόμενου πλοίου. Το εναγόμενο πλοίο ζήτησε ακύρωση του Διατάγματος συλλήψεως για τους ακόλουθους λόγους:
(α) Ότι τελεί υπό δήμευση, όπως αναφέρεται στην πρώτη από τις πιο πάνω περιληπτικές σημειώσεις, και
(β) ότι ο ενάγοντας δεν απεκάλυψε στην ένορκο δήλωση, που είχε Κάμει για υποστήριξη της αιτήσεως για σύλληψη του πλοίου, όλα τα ουσιώδη γεγονότα. Συγκεκριμένα, το εναγόμενο πλοίο ισχυρίστηκε ότι ο ενάγοντας δεν απεκάλυψε το γεγονός της δημεύσεως, δεν απεκάλυψε το πραγματικό ύψος του μισθού του και δεν απεκάλυψε την ύπαρξη εξοφλητικής αποδείξεως για τους μισθούς του.
H νομική αρχή, που εφάρμοσε το Ανώτατο Δικαστήριο, καθ' όσον αφορά τον (α) λόγο φαίνεται στις πρώτες από τις πιο πάνω περιληπτικές σημειώσεις.
O υπό (β) λόγος απορρίφθηκε, γιατί το Δικαστήριο κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο ενάγοντας δεν εγνώριζε το γεγονός της δημεύσεως και ότι το σχετικό έγγραφο, που το εναγόμενο πλοίο εθεώρησε ότι αποτελεί εξοφλητική απόδειξη, δεν αποτελούσε εξοφλητική απόδειξη για όλους τους μισθούς του ενάγοντα. Τέλος και καθ' όσον αφορά το θέμα της διαφορετικής εκδοχής σχετικά με το πραγματικό ύψος του μισθού του ενάγοντα, το Δικαστήριο έκρινε ότι η διαφορά αυτή δεν μπορεί να κριθεί στο παρόν στάδιο και δεν οδηγεί σε συμπέρασμα μη αποκαλύψεως ουσιώδους γεγονότος.
H αίτηση για ακύρωση της συλλήψεως τον πλοίου απορρίπτεται με έξοδα σε βάρος τον εναγόμενου πλοίου.
Αναφερόμενες αποφάσεις:
Bank Mellat ν. Nickpour (1985) Fleet Street Rep. 87,
The Nordglimd [1987] 2 Lloyd's Law Rep. 470,
Borghol and Co v. The Ship AKAK PROGRESS (1985) 1 C.L.R. 672.
Αίτηση.
Αίτηση από τον δικηγόρο του εναγόμενου πλοίου για ακύρωση του διατάγματος συλλήψεως του εναγόμενου πλοίου ημερομηνίας 11.7.1989.
Α. Χαβιαράς, για τον αιτητή-εναγόμενο πλοίο.
Α. Γιωρκάτζης, για τον καθ' ου η αίτηση-ενάγοντα.
O Δικαστής κ. Κούρρης ανέγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με την αίτηση αυτή ημερομηνίας 11/7/1989 ζητείται η ακύρωση του διατάγματος συλλήψεως του πλοίου "ΑΚΑΚ STAR".
O ενάγων είναι ναυτικός, μέλος του πληρώματος του εναγόμενου πλοίου "ΑΚΑΚ STAR" με τον βαθμό του ναύτη (Α/Β). 'Όπως αναφέρεται στο κλητήριο ένταλμα, με την αγωγή του αυτή που καταχωρίσθηκε την 21/6/87 και που είναι "In rem", ο ενάγων απαιτεί την καταβολή £2,500.που αντιπροσωπεύει καθυστερημένους μισθούς του και άλλα ωφελήματα για την περίοδο μεταξύ 17/2/1989 και 20/6/1989 αλλά με την ένορκο δήλωσή του προς υποστήριξη της σύλληψης του πλοίου αναφέρει ότι το εναγόμενο πλοίο του οφείλει £1,475.60 σ. μόνον.
Ταυτόχρονα με την αγωγή του ο ενάγων καταχώρισε αίτηση χωρίς κοινοποίηση (ex-parte) με αίτημα την έκδοση διατάγματος του δικαστηρίου για την σύλληψη του εναγόμενου πλοίου που έφερε την σημαία της Κυπριακής Δημοκρατίας και που βρισκόταν στο λιμάνι της Λεμεσού. H αίτηση στηρίχθηκε στους θεσμούς 50-59 και 205-210 των θεσμών του Ανωτάτου Δικαστηρίου, Δικαιοδοσία Ναυτοδικείου (Διάταγμα του 1893) και υποστηρίχθηκε με την ένορκη δήλωση του ενάγοντα στην οποία αναφέρεται ότι κατόπιν συμφωνίας εργοδοτήθηκε στο πλοίο σαν ναύτης στις 17/2/88 έναντι μηνιαίου μισθού £408.90 σ. και ότι η εργοδότηση του τερματίστηκε στις 20/6/89 και ότι το εναγόμενο πλοίο του οφείλει £1475.60 σ.
Το δικαστήριο εξέδωσε το διάταγμα συλλήψεως του εναγόμενου πλοίου και σύμφωνα με τις πρόνοιες του θ. 206, το δικαστήριο όρισε την υπόθεση για τις 21/6/89 ώστε να δοθεί η ευκαιρία σε οποιοδήποτε ενδιαφερόμενο που επιθυμεί την απελευθέρωση του πλοίου να λάβει τα ενδεικνυόμενα μέτρα για επίτευξη του στόχου αυτού. Την μέρα εκείνη ο δικηγόρος του εναγόμενου πλοίου δήλωσε στο δικαστήριο ότι φέρει ένσταση στην σύλληψη του πλοίου και στις 11/7/89 καταχώρισε αίτηση για ακύρωση του διατάγματος συλλήψεως του πλοίου.
Προς υποστήριξη της αίτησης καταχωρίσθηκε ένορκη δήλωση και ο λιβάνιος Akef Khoury που είναι ο Διευθυντής των ιδιοκτητών του εναγόμενου πλοίου ισχυρίζεται ότι:
(α) Το πλοίο δεν μπορούσε να τεθεί υπό σύλληψη γιατί τελ ούσε υπό διαδικασία δημεύσεως από το τελωνείο και είχε ήδη κατασχεθεί από το τελωνείο, και
(β) Το περιεχόμενο της ένορκης δήλωσης του ενάγοντα δεν είναι αληθές και δεν έγινε ενώπιον του δικαστηρίου πλήρης αποκάλυψη των γεγονότων.
Οι δικηγόροι βασίστηκαν στις ένορκες δηλώσεις, δεν ζήτησαν να αντεξετάσουν τους ομνύωντες και δεν κλήθηκε άλλος μάρτυρας από οποιαδήποτε πλευρά. O δικηγόρος του αιτητή ισχυρίστηκε ότι το πλοίο δεν μπορούσε να τεθεί υπό σύλληψη γιατί όταν εκδόθηκε το διάταγμα της σύλληψης του πλοίου τελούσε υπό διαδικασία δημεύσεως από το τελωνείο και είχε ήδη κατασχεθεί. H κατάσχεση έγινε με βάση τα άρθρα 172 και 173 του Περί Τελωνείων και Φόρων Καταναλώσεως Νόμου του 1967 (N. 82/67) στις 15/3/89 (Βλ. Τεκμήριο Α της αιτήσεως). O Διευθυντής Τμήματος Τελωνείων καταχώρισε την υπ' αρ. 2861/89 αγωγή στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού με την οποία ζητείται έκδοση διατάγματος με το οποίο να επικυρώνεται η δήμευση του υπό κυπριακή σημαία, πλοίου "ΑΚΑΚ STAR". Το επιχείρημά του είναι ότι αφού θα ισχύει η δήμευση και το πλοίο δεν θα είναι στην κυριότητα πλέον των πλοιοκτητών του δεν μπορεί να συλληφθεί επειδή θα θεωρείται το πλοίο σαν ιδιοκτησία της Δημοκρατίας από 1/3/1989.
O δικηγόρος του ενάγοντα-καθ' ου η αίτηση ισχυρίστηκε ότι η αγωγή ενώπιον του ναυτοδικείου είναι "In rem" εναντίον του πλοίου ενώ η αγωγή υπ' αρ. 2861/89 ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού είναι μεταξύ του Διευθυντή του Τμήματος Τελωνείων και της εταιρείας "ΑΚΑΚ MARINE CO. LTD", των ιδιοκτητών του εναγόμενου πλοίου. Επίσης είπε ότι υπάρχουν δυο νόμοι, ο νόμος Administration of Justice Act του 1956 που δίδει εξουσία στο δικαστήριο να συλλάβει το πλοίο και ο N. 82/67 ο οποίος του δίδει το δικαίωμα να προβεί σε δήμευση του πλοίου. Στα αρχικά στάδια η διαδικασία του τελωνείου για κατάσχεση σύμφωνα με τον N. 82/67 δεν χρειάζεται την επέμβαση του δικαστηρίου. Υπέβαλε στο δικαστήριο ότι οι διαδικασίες αυτές προχωρούν παράλληλα και το πλοίο μπορεί να είναι ταυτόχρονα υπό την σύλληψη του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην διαδικασία ναυτοδικείου και ταυτόχρονα να τελεί υπό κατάσχεση για την διαδικασία του τελωνείου σύμφωνα με τον N. 82/67 και τίποτα το παράτυπο δεν συμβαίνει. O δικηγόρος του ενάγοντα υποστήριξε επίσης ότι δεν υπάρχει πρόνοια στον N. 82/67 που να εξαιρεί την σύλληψη πλοίου από το ναυτοδικείο μέχρι την επικύρωση της δήμευσης από το δικαστήριο και ότι στην παρούσα περίπτωση η διαδικασία της δήμευσης δεν έχει συμπληρωθεί και δεν έχει επικυρωθεί η δήμευση από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λεμεσού. Περαιτέρω είπε ότι το αίτημα του τελωνείου μπορεί να συμβιβαστεί και να αναχωρήσει το πλοίο από το λιμάνι Λεμεσού και περαιτέρω το αποτέλεσμα της αγωγής 2861/89 είναι αβέβαιο.
Εξέτασα με προσοχή τις αγορεύσεις των δικηγόρων επί του σημείου τούτου και συμφωνώ με τα επιχειρήματα του δικηγόρου του ενάγοντος-καθ' ου η αίτηση. Κατέληξα στο συμπέρασμα ότι οι διαδικασίες αυτές προχωρούν παράλληλα και το πλοίο μπορεί να είναι ταυτόχρονα υπό την σύλληψη του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην διαδικασία ναυτοδικείου του και ταυτόχρονα να τελεί υπό κατάσχεση για την διαδικασία του τελεωνείου σύμφωνα με τον N. 82/67.
Θα εξετάσω τώρα το δεύτερο σκέλος της αίτησης ότι δεν έγινε πλήρης αποκάλυψη των γεγονότων. O Akef Khoury στην ένορκο δήλωσή του προς υποστήριξη της αίτησης επί του σημείου αυτού ανέφερε ότι ο ενάγων εργοδοτήθηκε με μισθό $200.Αμερικής μηνιαίως και παραιτήθηκε στις 14/3/1989 και ότι πληρώθηκε όλους τους μισθούς του και άλλα ωφελήματα. Προς υποστήριξη του ισχυρισμού του επισύναψε στην ένορκη δήλωσή του, το Τεκμήριο Γ, στο οποίο θα αναφερθώ πιο κάτω.
Το επιχείρημα του δικηγόρου του αιτητή, είναι ότι δεν έγινε ενώπιον του δικαστηρίου, όταν ο ενάγων αποτάθηκε για σύλληψη του πλοίου, πλήρης αποκάλυψη γεγονότων.
Ισχυρίστηκε ότι δεν έγινε αναφορά στη διαδικασία για δήμευση του πλοίου που δεν μπορούσε να αποπλεύσει και ότι ο ενάγων δεν αποκάλυψε το Τεκμήριο Γ που είναι εξοφλητική απόδειξη και ούτε ανάφερε ότι η συλλογική σύμβαση μεταξύ του Συνδέσμου Ιδιοκητών Πλοίων και συντεχνιών των ναυτικών που καθόριζε τον μισθό σε £408.90 σ. δεν είχε ενσωματωθεί στην συμφωνία εργοδότησής του. O δικηγόρος του αιτητή βάσισε την επχειρηματολογία του στις υποθέσεις Bank Mellat ν. Nickpour (1985) Fleet Street Rep. 87, "The Nordglimd" [1987] 3 Lloyd's Law Rep. 470 at 474 και στην υπόθεση Abtul Hamid Borghol & Co. v. The Ship "AKAK PROGRESSm (1985) 1 C.L.R. 672.
Στην τελευταία αυτή υπόθεση βασίστηκε και ο δικηγόρος του ενάγοντα. O δικηγόρος του ενάγοντα ανάφερε ότι ο τύπος της διαδικασίας δημεύσεως είναι στα αγγλικά και το έγγραφο επιδόθηκε στον καπετάνιο του πλοίου και ότι ο ενάγων δεν γνώριζε για την διαδικασία δημεύσεως του πλοίου μέχρι την καταχώριση της ένορκης δήλωσης προς υποστήριξη της αίτησης. Αναφορικά με το Τεκμήριο Γ είπε ότι αυτό δεν είναι απόδειξη εξόφλησης ούτε μπορεί να θεωρηθεί ως απόδειξη εξόφλησης των μισθών του ενάγοντα.
Βάσει των αρχών που ετέθησαν στην υπόθεση Abtul Hamid Borghol (ανωτέρω) είμαι της γνώμης ότι έγινε από τον ενάγοντα πλήρης αποκάλυψη γεγονότων προς υποστήριξη της αίτησής του για την σύλληψη του εναγόμενου πλοίου. Περαιτέρω δεν ικανοποιήθηκα ότι ο ενάγων γνώριζε για την διαδικασία της δήμευσης του πλοίου. H συμφωνία ήτο προφορική για τον μισθό του ενάγοντα και επομένως δεν μπορώ να αποφασίσω στο παρόν στάδιο κατά πόσο ο μισθός του ήτο $200.μηνιαίως όπως ισχυρίζεται ο αιτητής ή κατά πόσο έχει ενσωματωθεί στην εργοδότηση του ενάγοντα η σύμβαση μεταξύ συνδέσμου ιδιοκτητών πλοίων και συντεχνιών των ναυτών, σύμφωνα με την οποία ο μισθός του ήτο £408.90 σ.
Αφού εξέτασα το Τεκμήριο Γ είμαι της γνώμης ότι δεν φαίνεται ότι είναι απόδειξη ότι πληρώθηκαν όλοι οι οφειλόμενοι μισθοί του ενάγοντα και ότι επομένως δεν του οφείλονται καθυστερημένοι μισθοί.
Για τους πιο πάνω λόγους ο αιτητής απέτυχε να με ικανοποιήσει ότι συντρέχει οποιοσδήποτε λόγος ώστε να ασκήσω προς όφελός του την διακριτική ευχέρεια που μου παρέχει ο θεσμός 60 και να διατάξω την ακύρωση του διατάγματος για την σύλληψη του πλοίου, το οποίο παραμένει σε πλήρη ισχύ.
H αίτηση απορρίπτεται με έξοδα που θα ψηφιστούν από τον Πρωτοκολλητή.
Αίτηση απορρίπτεται με έξοδα.