|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1989) 1E ΑΑΔ 57
7 Μαρτίου, 1989.
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΗΣ ACROPOLE TOURIST DEVELOPMENT LTD. ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΗ ΑΔΕΙΑΣ NA ΚΑΤΑΧΩΡΙΣΕΙ ΑΙΤΗΣΗ ΓΙΑ ΔΙΑΤΑΓΜΑΤΑ CERTIORARI ΚΑΙ PROHIBITION,
και
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΠΡΟΣΩΡΙΝΟ ΔΙΑΤΑΓΜΑ ΠΟΥ ΕΚΔΟΘΗΚΕ ΑΠΟ ΤΟ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΛΑΡΝΑΚΑΣ ΣΤΙΣ 16. 2. 89 ΣΤΗΝ ΑΓΩΓΗ ΑΡ. 311/89.
(Αίτηση Αρ. 28/89).
Προνομιακά διατάγματα - Certiorari - Αίτηση για λήψη αδείας καταχωρίσεως αιτήσεως για έκδοσή του - Εκ πρώτης όψεως υπόθεση επιβάλλει την παρουσίαση υλικού, που δημιουργεί τέτοια υπόθεση, ώστε να καθιστά τελικά την έκδοση του διατάγματος πιθανότητα ορατή από τώρα.
Εταιρείες - Διευθύνων σύμβουλος - Παύση διευθύνοντος συμβούλου από Γενική Συνέλευση-Έκδοση προσωρινού διατάγματος στα πλαίσια αγωγής του παυθέντος, με το οποίον αναστάληκε η ισχύς της απόφασης - Απουσία αναφοράς στην αίτηση σε οποιανδήποτε ειδική διάταξη του νόμου Περί Εταιρειών και του Καταστατικού της εταιρείας - Εκ πρώτης όψεως υπόθεση για παροχή αδείας καταχωρίσεως αιτήσεως για έκδοση διατάγματος Certiorari.
Τα γεγονότα και οι νομικές αρχές, που το Ανώτατο Δικαστήριο εφάρμοσε, παρέχοντας άδεια για έκδοση διατάγματος CERTIORARI, φαίνονται από το πιο πάνω περιληπτικό σημείωμα.
Παροχή αδείας καταχωρίσεως αίτησης για έκδοση διατάγματος CERTIORARI.
Αναφερόμενες αποφάσεις:
Εξ Πάρτε Λουκία Κώστα Μαρουλέττη (1970) 1 Α.Α.Δ. 75;
In Re Kakos (1985) 1 A.A.Δ. 250;
R. V. British Broadcasting Corp. Ex Parte Lavelle [1983] 1 All E. R. 241.
Αίτηση.
Αίτηση για άδεια να καταχωρίσει αίτηση για την έκδοση διατάγματος certiorari αναφορικά με το προσωρινό διάταγμα που εκδόθηκε από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας στις 16. 2. 89 στην αγωγή με Αριθμό 311/89.
Γ. Πελαγίας, για την αιτήτρια.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ Δ. ανέγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με την παρούσα αίτηση η αιτήτρια εταιρεία ζητά άδεια από το Δικαστήριο για να καταχωρίσει αίτηση για την έκδοση διατάγματος certiorari που να απευθύνεται στον Α. Ε. Δικαστή του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας, ο οποίος, στις 16. 2. 1989, εξέδωσε ενδιάμεσο προσωρινό διάταγμα εναντίον της, ως εναγόμενης στην Αγωγή Αριθμ. 311/89.
Τα γεγονότα είναι τα εξής: Στις 10. 2. 89 ο Γεώργιος Φυλακτή καταχώρισε αγωγή εναντίον της αιτήτριας εταιρείας, σε γενικά οπισθογραφημένο κλητήριο, αξιώνοντας δήλωση του Δικαστηρίου ότι η απόφαση που λήφθηκε σε Τακτική Γενική Συνέλευσή της στις 26. 1. 89, και με την οποία τερματίζονταν οι υπηρεσίες του ως Διευθύνοντος Συμβούλου της, λήφθηκε καθ' υπέρβαση εξουσίας και είναι επομένως άκυρη. Και τούτο γιατί δεν δόθηκε η αναγκαία κατά νόμο ειδοποίηση. Την ίδια μέρα καταχώρισε αίτηση ΕΧ ΠΑΡΤΕ για προσωρινό διάταγμα, για να καταστεί η απόφαση της αιτήτριας εταιρείας ανενεργός μέχρι της εκδίκασης της αίτησης διά κλήσεως. Το Δικαστήριο βασιζόμενο στην αίτηση αυτή και στην ένορκη δήλωση του αιτητή που τη συνόδευε, εξέδωκε το διάταγμα στις 16. 2. 89, το οποίο και όρισε στις 28. 9. 89 για να επιδοθεί στην αιτήτρια, εναγόμενη στην αγωγή. Η αιτήτρια υπέβαλε ένσταση στη συνέχιση του προσωρινού διατάγματος η δε ακρόαση της αίτησης είναι ορισμένη στις 17. 3. 89.
Ο δικηγόρος της αιτήτριας εταιρείας υποστήριξε ενώπιόν μου την αίτηση για άδεια καταχώρισης αιτήσεως για την έκδοση διατάγματος certiorari, υιοθετώντας το περιεχόμενο της ενόρκου δηλώσεως ενός από τους διευθυντές της. Υπέβαλε δε πως ο ευπαίδευτος Δικαστής, ενήργησε καθ' υπέρβαση εξουσίας γιατί δεν είχε εκ του νόμου δικαίωμα να εκδώσει το διάταγμα. Προφανώς, συνεχίζει η εισήγηση του δικηγόρου της αιτήτριας, ο έντιμος Δικαστής να θεώρησε πως για τον τερματισμό των υπηρεσιών του ενάγοντος ως Διευθύνοντος Συμβούλου να χρειαζόταν ειδική διαδικασία βάσει του Νόμου. Τόσο όμως στην αίτηση του ενάγοντος ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου, όσο και στο Διάταγμα που εκδόθηκε δεν αναφέρεται νομική πρόνοια που να επιβάλλει τέτοια διαδικασία, και όντως δεν υπάρχει. Στην αγωγή επομένως για τερματισμό των υπηρεσιών του ενάγοντος, δεν χωρεί προσωρινό διάταγμα. Σε περίπτωση δε που θα βρεθεί ότι ο τερματισμός των υπηρεσιών του ήταν αδικαιολόγητος, το Δικαστήριο πιθανό να επιδικάσει σ' αυτόν αποζημιώσεις όπως σε όλες τις περιπτώσεις τερματισμού των υπηρεσιών εργοδοτούμενου από τον εργοδότη του.
Στο παρόν στάδιο το Δικαστήριο δεν υπεισέρχεται στην ουσία της αιτήσεως. Είναι ικανοποιητικό για την παραχώρηση άδειας για καταχώριση αιτήσεως για την έκδοση διατάγματος certiorari αν καταδείχνεται στην αίτηση και το υλικό των πρακτικών που τη συνοδεύει, πως υπάρχει εκ πρώτης όψεως υπόθεση με ζήτημα προς συζήτηση, ώστε να δοθεί η άδεια. (EX PARTE Κώστας Παπαδόπουλος (1968) 1 Α. Α. Δ. 496, ΕΧ ΠΑΡΤΕ Λουκία Μαρουλέττη (1970) 1 Α. Α. Δ. 75 και In Re, Κάκος (1985) 1 Α. Α. Δ. 250). Κατά τη γνώμη μου δε η φράση "εκ πρώτης όψεως υπόθεση στην οποία εγείρεται θέμα για συζήτηση", σημαίνει ότι το Δικαστήριο πρέπει να ικανοποιηθεί σ' αυτό το στάδιο πως η έκδοση τελικά του διατάγματος είναι ένα ενδεχόμενο. Δεν νομίζω δηλαδή πως στο στάδιο αυτό το Δικαστήριο δίδει κατά κανόνα άδεια καταχώρισης της αίτησης για να έχει την ευκαιρία κατά την ακρόασή της με κλήση να επιληφθεί ενδελεχέστερα του ζητήματος. Κατά την κρίση μου, επαναλαμβάνω, το υλικό που επιτρέπεται να παρουσιαστεί σ' αυτό το στάδιο, πρέπει να δημιουργεί τέτοια υπόθεση που να καθιστά τελικά την έκδοση του διατάγματος πιθανότητα ορατή από τώρα.
Δεν προτίθεμαι να εξετάσω σε λεπτομέρεια τις εισηγήσεις που έχουν γίνει ενώπιόν μου. Θα περιοριστώ στα κύρια σημεία που πρέπει να ληφθούν υπόψη στο παρόν στάδιο. Η αίτηση του ενάγοντος για προσωρινό διάταγμα βασίζεται μόνο στο άρθρο 32 του περί Δικαστηρίων Νόμου, 14/60. Δεν γίνεται μνεία καμιάς άλλης νομικής διάταξης, ή αναφορά στο Καταστατικό της εναγόμενης εταιρείας που να δικαιολογεί τον ισχυρισμό που προβάλλεται για την έκδοση του διατάγματος, ότι δηλαδή για τον τερματισμό των υπηρεσιών του ενάγοντος χρειαζόταν ειδική διαδικασία στη λήψη της απόφασης. Σχετικό πάνω στο ζήτημα του τερματισμού των υπηρεσιών Συμβούλου εταιρείας είναι το άρθρο 178 του περί Εταιρειών Νόμου, Κεφ. 113, που προνοεί για ειδική ειδοποίηση πρότασης απόφασης για τερματισμό των υπηρεσιών Συμβούλου ιδιωτικής εταιρείας και ειδική διαδικασία στη λήψη της. Όπως είπα όμως πιο πριν, το άρθρο αυτό δεν αναφέρεται στην αίτηση του ενάγοντος για προσωρινό διάταγμα. Στην ένορκη δε δήλωση δεν γίνεται απολύτως καθαρό κατά πόσο τερματίστηκαν οι υπηρεσίες του ενάγοντος ως Διευθύνοντος Συμβούλου και Συμβούλου. Γιατί αν τερματίστηκαν οι υπηρεσίες του ως Διευθύνοντος Συμβούλου μόνο, τότε η προβλεπόμενη από το άρθρο 178 διαδικασία δεν ισχύει, εφόσο παραμένει Σύμβουλος στην εταιρεία.
Είναι γνωστή η νομολογία του Κοινοδικαίου, με βάση την οποία δεν εκδίδεται διάταγμα εναντίον του τερματισμού υπηρεσίας εργοδοτούμενου από εργοδότη, γιατί τέτοια σύμβαση δεν μπορεί να τύχει ειδικής εκτέλεσης και η θεραπεία του εργοδοτούμενου είναι μόνο οι αποζημιώσεις. Αυτό όμως δεν ισχύει αν νόμος προνοεί διαφορετικά, ή η συμφωνία των μερών τη θέτει έξω από τις αρχές του Κοινοδικαίου.
Στην κρινόμενη αίτηση είναι φανερό πως το Δικαστήριο εξέδωκε το διάταγμα, γιατί υπέθεσε πως υπάρχει νομική πρόνοια βάσει της οποίας η απόφαση της εταιρείας για τερματισμό των υπηρεσιών του ενάγοντος έπρεπε να ακολουθήσει μια ειδική διαδικασία. Τέτοια πρόνοια όμως δεν αναφέρεται, επαναλαμβάνω, στην αίτηση του ενάγοντος για προσωρινό διάταγμα και τα γεγονότα που εκτίθενται στην ένορκή του δήλωση δεν δικαιολογούν την υπόθεση ότι εφαρμόζεται το άρθρο 178 του Περί Εταιρειών Νόμου. Σχετική και πολύ βοηθητική απόφαση, στην οποία συζητούνται σε έκταση τα ζητήματα που παραθέτω ακροθιγώς, είναι η R. ν. British Broadcasting Corp. EX PARTE Lavelle [1983] 1 All E. R. 241.
Είμαι επομένως της γνώμης πως πρέπει να δοθεί άδεια στον αιτητή να καταχωρίσει αίτηση για έκδοση του διατάγματος certiorari, και δίδονται οι εξής οδηγίες:
(α) Ο αιτητής να καταχωρίσει την αίτησή του με κλήση για διάταγμα certiorari σε 7 μέρες από σήμερα.
(β) Η αίτηση αυτή να επιδοθεί στο δικηγόρο του ενάγοντος Γεώργιο Φυλακτή και επίσης στον Πρωτοκολλητή του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λάρνακας.
(γ) Η ισχύς του διατάγματος που εκδόθηκε στις 16. 2. 89 στην αγωγή 311/89 αναστέλλεται.
Διευκρινίζω τέλος ότι η απόφαση αυτή αφορά μόνο στο διάταγμα που εξέδωκε το Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας ΕΧ ΠΑΡΤΕ. Το Δικαστήριο δεν εμποδίζεται να επιληφθεί της αίτησης διά κλήσεως που βρίσκεται ενώπιόν του, και που είναι ορισμένη στις 17. 3. 89
Διάταγμα ως ανωτέρω.