|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2015:D536
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υποθ. Αρ.2790 /2013)
23 Ioυλίου, 2015
[Τ.ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δικαστής]
Αναφορικά με τα ΄Αρθρα 23, 28 και 146 του Συντάγματος
1. DRALICOM LTD
2. BAHRIYE MAZLUM, άλλως BAHRIYE BESIM MUHARREM
Αιτήτριες,
-και -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, μέσω
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΩΣ ΚΗΔΕΜΟΝΑ
ΤΟΥΡΚΟΚΥΠΡΙΑΚΩΝ ΠΕΡΙΟΥΣΙΩΝ
2. ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΥ ΚΑΙ ΧΩΡΟΜΕΤΡΙΑΣ
Καθ΄ων η αίτηση.
-----------------------
Π.Παναγιώτου, για Μαρκίδη, Μαρκίδη & Σία ΔΕΠΕ, για τις αιτήτριες
Λ.Λάμπρου - Ουστά, (κα.), - δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, για τους καθ΄ων η αίτηση
---------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ.: Η αιτήτρια 1, εταιρεία περιορισμένης ευθύνης δια μετοχών και η αιτήτρια 2, εγγεγραμμένη ιδιοκτήτρια του όλου μεριδίου του κτήματος με αριθμό εγγραφής 0/28683, Φ.Σχ.54/57, τεμάχιο 1548, που βρίσκεται στην τοποθεσία Τζιύρα, εντός των ορίων του Δήμου Κάτω Πολεμιδιών της επαρχίας Λεμεσού ζητούν με την παρούσα προσφυγή διακήρυξη του Δικαστηρίου ότι η απόφαση του καθ' ου η Αίτηση 1, για την οποία η Αιτήτρια πληροφορήθηκε με επιστολή ημερομηνίας 14.03.2013, την οποία παρέλαβαν στις 22.03.2013 και στην οποία ο καθ' ου η Αίτηση 1 δεν έδωσε την συγκατάθεσή του για κατάθεση στο Επαρχιακό Κτηματολογικό Γραφείο Λεμεσού ενός πωλητηρίου εγγράφου που αφορούσε αγοραπωλησία μεταξύ της Αιτήτριας 2 ως πωλητή και της Αιτήτριας 1, ως αγοραστών, του πιο πάνω περιγραφόμενου κτήματος, είναι άκυρη και/ ή στερείται οιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος.
Επιπρόσθετα αμφότερες οι αιτήτριες ζητούν από το Δικαστήριο ακύρωση της απόφασης του καθ΄ ου η Αίτηση 2, η οποία κοινοποιήθηκε στην Αιτήτρια με επιστολή ημερομηνίας 14.03.2013, την οποία οι Αιτήτριες παρέλαβαν στις 22.03.2013 και με την οποία ο καθ' ου η Αίτηση 2 δεν αποδέχτηκε την κατάθεση στο Επαρχιακό Κτηματολογικό Γραφείο Λεμεσού ενός πωλητηρίου εγγράφου που αφορούσε αγοραπωλησία μεταξύ της Αιτήτριας 2 ως πωλητή και της Αιτήτριας 1, ως αγοραστών, του κτήματος με αριθμό εγγραφής 0/28683, Φ.Σχ. 54/57, τεμάχιο 1548, που βρίσκεται στην τοποθεσία Τζιύρα, εντός των ορίων του Δήμου Κάτω Πολεμιδιών της Επαρχίας Λεμεσού, και/ ή ότι η εν λόγω απόφαση στερείται οιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος.
Στις 6.5.2008 προσκομίσθηκε στο Επαρχιακό Κτηματολογικό Γραφείο Λεμεσού πωλητήριο έγγραφο για το υπό αναφορά τεμάχιο με πωλήτρια την Τ/Κ Bahriye Mazlum ή Bahriye Bessim Muharrem και αγοράστρια (αρχικά) Εταιρεία την BUK TRADING LTD. Ο Διευθυντής Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας με την επιστολή του με αρ. φακ. Κ.Χ.Τ. 20.3.01.429 και ημερομηνία 26.6.2008 υπέβαλε την υπόθεση στο Διευθυντή Υπηρεσίας Διαχείρισης Τ/Κ Περιουσιών, για τη συγκατάθεση του Κηδεμόνα Τ/Κ Περιουσιών για αποδοχή του πωλητηρίου εγγράφου σύμφωνα με την Απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου με αρ. 60.821 ημερ. 15.9.2004 και σύμφωνα με τους Νόμους 49/70 και 139/91.
Ο Διευθυντής Υπηρεσίας Διαχείρισης Τ/Κ Περιουσιών με την επιστολή του με αρ. φακ. 6/99/463 και ημερομηνία 16/10/2008 υπέβαλε το όλο θέμα στο Γενικό Διευθυντή Υπουργείου Εσωτερικών για ενημέρωση του Κηδεμόνα Τ/Κ Περιουσιών και περαιτέρω οδηγίες. Στην εν λόγω επιστολή του ο Διευθυντής Υπηρεσίας Διαχείρισης Τ/Κ Περιουσιών εισηγείται απόρριψη της σκοπούμενης πώλησης, εφόσον η Τ/Κ ιδιοκτήτρια διαμένει στις κατεχόμενες περιοχές και το τίμημα πώλησης είναι πολύ πιο χαμηλό από την αγοραία αξία.
Ο Υπουργός Εσωτερικών ως Κηδεμόνας Τ/Κ Περιουσιών ενημερώθηκε για το θέμα με σημείωμα ημερομηνίας 1.12.2008 και απέρριψε το αίτημα για κατ' εξαίρεση πώληση και μεταβίβαση της εν λόγω Τ/Κ περιουσίας λόγω της μεγάλης διαφοράς μεταξύ τιμής πώλησης και αγοραίας αξίας.
Με την ταυτάριθμη επιστολή του Τμήματος ημερομηνίας 23.12.2008, ενημερώθηκε ο Διευθυντής Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας αναφορικά με τη μη χορήγηση της συγκατάθεσης του Κηδεμόνα Τ/Κ Περιουσιών για αποδοχή του πωλητηρίου εγγράφου.
Παράλληλα ζητήθηκαν και εξασφαλίστηκαν από την ΚΥΠ στοιχεία αναφορικά με τη διαμονή της Τ/Κ πωλήτριας. Η ΚΥΠ με την επιστολή της με αρ. φακ. 16.29.002 και ημερ. 12.11.2009 ενημέρωσε ότι μετά την τουρκική εισβολή το κατοχικό καθεστώς παραχώρησε στην αιτήτρια Ε/Κ ιδιοκτησίας οικία στην κατεχόμενη Μόρφου, όπου διέμενε μέχρι το 1990. Το σπίτι αυτό κατοικείται σήμερα από τη θυγατέρα της, Cemaliye Kortas. Στην οικία διαμένει κατά διαστήματα και η αιτήτρια 2.
Ακολούθησε επιστολή του Αν. Διευθυντή Υπηρεσίας Διαχείρισης Τ/Κ Περιουσιών με αρ. φακ. 6/99/463 και ημερ. 6.9.2010 με την οποία διαβίβασε αίτημα της Τ/Κ πωλήτριας, μέσω του δικηγόρου της, για επανεξέταση της αίτησης πώλησης της περιουσίας της.
Ο Υπουργός Εσωτερικών ως Κηδεμόνας Τ/Κ Περιουσιών ενημερώθηκε με σημείωμα ημερομηνίας 28.2.2011 και απέρριψε το αίτημα για κατ' εξαίρεση πώληση της εν λόγω Τ/Κ περιουσίας λόγω του γεγονότος ότι η Τ/Κ πωλήτρια κατέχει ή/και χρησιμοποιεί για μακρά χρονικά διαστήματα Ε/Κ κατοικία στα κατεχόμενα, όπου διέμενε μόνιμα από το 1974 μέχρι το 1990. Ο Κηδεμόνας με την επιστολή ημερ. 16.3.2011 εξουσιοδότησε τον Αν. Διευθυντή Υπηρεσίας Διαχείρισης Τ/Κ Περιουσιών να ενημερώσει σχετικά το δικηγόρο της αιτήτριας.
Ακολούθως και συγκεκριμένα στις 17.9.2010 προσκομίσθηκε στο Επαρχιακό Κτηματολογικό Γραφείο Λεμεσού πωλητήριο έγγραφο για το ίδιο τεμάχιο με πωλήτρια την Τ/Κ Bahriye Mazlum και αγοράστρια την Εταιρεία DRALICOM LTD. Ο Διευθυντής Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας με την επιστολή του με αρ. φακ. Κ.Χ.Τ. 20.3.01.977 και ημερομηνία 3.1.2011 υπέβαλε την υπόθεση στο Διευθυντή Υπηρεσίας Διαχείρισης Τ/Κ Περιουσιών, για τη συγκατάθεση του Κηδεμόνα Τ/Κ Περιουσιών για αποδοχή του πωλητηρίου εγγράφου σύμφωνα με την Απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου με αρ. 60.821 ημερ. 15.9.2004 και σύμφωνα με τους Νόμους 49/70 και 139/91.
Ο Υπουργός Εσωτερικών ως Κηδεμόνας Τ/Κ Περιουσιών ενημερώθηκε με σημείωμα ημερομηνίας 2.5.2011 και απέρριψε το αίτημα για κατ' εξαίρεση πώληση και μεταβίβαση της εν λόγω Τ/Κ περιουσίας λόγω του γεγονότος ότι η Τ/Κ πωλήτρια κατέχει ή/και χρησιμοποιεί για μακρά χρονικά διαστήματα Ε/Κ κατοικία στα κατεχόμενα, όπου διέμενε μόνιμα από το 1974 μέχρι το 1990.
Με την επιστολή ημερομηνίας 29.8.2011, αντίγραφο της οποίας επισυνάπτεται ως παράρτημα Κ', ενημερώθηκε ο Διευθυντής Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας αναφορικά με τη μη χορήγηση της συγκατάθεσης του Κηδεμόνα Τ/Κ Περιουσιών για αποδοχή του πωλητηρίου εγγράφου.
Με την επιστολή του Διευθυντή Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας με αρ. φακ. Κ.Χ.Τ. 20.3.01.977 και ημερομηνία 21.9.2011, ενημερώθηκαν οι αιτητές για την απόρριψη του αιτήματος τους.
Ακολούθησε η καταχώρηση Προσφυγής (αρ. 1598/2011) από μέρους της Τ/Κ πωλήτριας και της αγοράστριας Εταιρείας (DRALICOM LTD) εναντίον του Υπουργού Εσωτερικών ως Κηδεμόνα Τ/Κ Περιουσιών και του Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας.
Ο Αν. Διευθυντής Υπηρεσίας Διαχείρισης Τ/Κ Περιουσιών με την επιστολή του με αρ. φακ. 96/75/Κ(78) και ημερομηνία 27.12.2011 υπέβαλε πλήρη έκθεση γεγονότων.
Ο Επαρχιακός Κτηματολογικός Λειτουργός Λεμεσού με την επιστολή του με αρ. φακ. 20.03.002.119 και ημερομηνία 4.1.2012 υπέβαλε επίσης σχετική έκθεση γεγονότων.
Με την επιστολή με αρ. φακ. Γ.Ε. Υποθ./ Αριθ. 1598/11 και ημερ. 22.11.2012, ο Γενικός Εισαγγελέας πληροφόρησε τον Κηδεμόνα ότι θα δηλωθεί στο Δικαστήριο ότι ο Κηδεμόνας ανακάλεσε την προσβαλλόμενη απόφαση, εφόσον όφειλε να αποφασίσει με βάση το ισχύον νομικό καθεστώς [Τροποποιητικό Νόμο αρ. 39(1)2010] και όχι δυνάμει της απόφασης του Υπουργικού Συμβουλίου.
Ο Κηδεμόνας Τ/Κ Περιουσιών επανεξέτασε το θέμα με σημείωμα ημερομηνίας 22.2.2013 και απέρριψε το αίτημα για κατ' εξαίρεση πώληση και μεταβίβαση της εν λόγω Τ/Κ περιουσίας, εφόσον δεν πληρούται η πρόνοια του άρθρου 3 του Τροποποιητικού Νόμου αρ.39(Ι)/2010, καθότι η Τ/Κ πωλήτρια ή/και η κληρονόμος ή/και διάδοχος της στον τίτλο κατέχει Ε/Κ περιουσία στις κατεχόμενες περιοχές.
Με την επιστολή ημερομηνίας 28.2.2013, αντίγραφο της οποίας επισυνάπτεται ως παράρτημα Π', ενημερώθηκε ο Διευθυντής Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας αναφορικά με τη μη χορήγηση της συγκατάθεσης της Κηδεμόνα Τ/Κ Περιουσιών για αποδοχή του πωλητηρίου εγγράφου και κατ' επέκταση της δήλωσης μεταβίβασης.
Με την επιστολή του Αν. Διευθυντή Τμήματος Κτηματολογίου και Χωρομετρίας με αρ. φακ. Κ.Χ.Τ. 20.3.01.977 και ημερομηνία 14.3.2013, ενημερώθηκαν οι αιτητές για την απόρριψη του αιτήματος τους.
Σύμφωνα με την πλευρά των αιτητών έχουν σημασία τα κάτωθι:
Η Αιτήτρια 2 γεννήθηκε στην Λεμεσό το 1935 όπου διέμενε μέχρι το 1972 οπόταν και μετανάστευσε στην Τουρκία όπου διέμεινε μέχρι το 2007 (Παράρτημα «Β» στην Προσφυγή), και από το 2007 μέχρι και σήμερα διαμένει στο Ηνωμένο Βασίλειο, ενώ έρχεται συχνά για διακοπές στις μη ελεγχόμενες από τη Δημοκρατία περιοχές, όπου και διαμένει η θυγατέρα της επ' ονόματι Cemaliye Mazlum Kortas. Σημειώνεται επίσης ότι η αιτήτρια 2 είναι κάτοχος βρετανικού διαβατηρίου.
Οι Αιτήτριες ισχυρίζονται ότι λανθασμένα ζητήθηκε η συγκατάθεση του Κηδεμόνα Τ/Κ Περιουσιών αλλά και ότι λανθασμένα αυτός δεν έδωσε την συγκατάθεσή του για αποδοχή του πωλητηρίου εγγράφου διότι η περιγραφόμενη στο πωλητήριο έγγραφο περιουσία ανήκε σε πρόσωπο το οποίο ζούσε και ζει εκτός Κύπρου από το 1972 μέχρι και σήμερα και ότι ο ισχυρισμός περί δήθεν διαμονής της Αιτήτριας 2 στα κατεχόμενα δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα. Στη βάση δε της ερμηνείας που δίδουν οι αιτήτριες στη σχετική νομοθεσία, θεωρούν ότι η πράξη των καθ΄ων η αίτηση, είναι παράνομη καθότι στηρίχθηκε στον περί Τουρκοκυπριακών Περιουσιών (Διαχείριση και άλλα Θέματα) (Προσωρινές Διατάξεις) Νόμο, Ν. 139/91, ως έχει μέχρι σήμερα τροποποιηθεί, ο οποίος εν πάση περιπτώσει δεν τυγχάνει εφαρμογής και/ ή δεν επηρεάζει περιουσίες ατόμων τουρκοκυπριακής καταγωγής, οι οποίοι είχαν μεταναστεύσει από την Κύπρο πριν από την εισβολή του 1974 και/ ή δεν είχαν μετακινηθεί στις μη ελεγχόμενες από τη Δημοκρατία περιοχές συνεπεία της Τουρκικής εισβολής του 1974.
Εκτός από την εισήγηση ότι η ερμηνεία του Νόμου θα έπρεπε να οδηγήσει τους καθ΄ων η αίτηση στην εξαίρεση της αιτήτριας 2 και της επίδικης περιουσίας από τις σχετικές πρόνοιες, μεγάλο μέρος της αγόρευσης των αιτητριών αναλώνεται σε κατ΄ισχυρισμόν παράβαση του ΄Αρθρου 28, 23.3 του Συντάγματος, του 12ου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Συνθήκης περί Προασπίσεως Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και άλλη συναφή κοινοτική και/ή ευρωπαϊκή νομοθεσία ως καταγράφεται στις σελ.11-19 της αγόρευσης των δικηγόρων των αιτητριών.
Προσθέτως γίνεται αναφορά στο ότι η προσβαλλόμενη πράξη στερείται οποιασδήποτε επαρκούς και/ή νόμιμης αιτιολογίας, είναι δε προϊόν νομικής και/ή πραγματικής πλάνης. (βλ. σελ.19 έως και το τέλος των αγορεύσεων). Συγκεκριμένα αναφέρεται ότι στην υπό εξέταση περίπτωση η αιτιολογία που δίδεται είναι λανθασμένη και/ ή αντιφατική και/ ή δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα με αποτέλεσμα να είναι αδύνατος ο δικαστικός έλεγχος της προσβαλλόμενης πράξης.
Ειδικότερα οι Καθ' ων ισχυρίζονται ότι η Αιτήτρια 2 ή/και κληρονόμος ή/ και διάδοχός της στον τίτλο κατέχει Ε/Κ περιουσία στις κατεχόμενες περιοχές, óμως ο ισχυρισμός αυτός δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, καθότι η Αιτήτρια 2 από το 1972-2007 διέμενε στην Τουρκία, όπως προκύπτει από το Παράρτημα «Β» στην Προσφυγή και από το 2007 μέχρι σήμερα διαμένει στο Ηνωμένο Βασίλειο και επισκέπτεται τις κατεχόμενες περιοχές, στις οποίες διαμένει η θυγατέρα της για διακοπές.
Περαιτέρω ο ισχυρισμός των Καθ' ων η Αίτηση περί κατοχής Ε/Κ περιουσίας στα κατεχόμενα από κληρονόμο ή/και διάδοχο της Αιτήτριας 2 στον τίτλο, δεν μπορεί να αποτελέσει δέουσα αιτιολογία καθότι ο ισχυρισμός αυτός δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα.
Tα πιο πάνω, εισηγούνται οι Αιτήτριες, δημιούργησαν συνθήκες πλάνης περί το νόμο και/ή τα πράγματα.
Η πλευρά των καθ΄ων η αίτηση έχει αντίθετη άποψη τόσο όσον αφορά την ερμηνεία των σχετικών διατάξεων όσο και σε σχέση με μέρος των πραγματικών περιστατικών της υπόθεσης. Σύμφωνα με την κα.Ουστά η προσβαλλόμενη πράξη και απόφαση έχει ληφθεί νόμιμα και ορθά στη βάση των λόγων που εξηγούνται εμπεριστατωμένα στις σελίδες 5-12 της αγόρευσης της ευπαίδευτου συνηγόρου.
Αναφορικά με τις ερμηνείες της σχετικής νομοθεσίας, δηλαδή του Ν.139/91 είναι σχετικό το άρθρο 2, με βάση το οποίο τουρκοκυπριακή περιουσία περιλαμβάνει κάθε ιδιοκτησία κινητή ή ακίνητη που ανήκει σε τουρκοκύπριο και βρίσκεται στις ελεγχόμενες από τη Δημοκρατία περιοχές.
Με βάση το αρθ.2 επίσης του ιδίου Νόμου:
«Τουρκοκύπριος» ση΅αίνει Τουρκοκύπριο που δεν έχει τη συνήθη δια΅ονή του στις ελεγχό΅ενες από τη ∆η΅οκρατία περιοχές και περιλα΅βάνει εταιρεία ή άλλο νο΅ικό πρόσωπο που ελέγχεται από Τουρκοκύπριο, καθώς και το Εβκάφ»
Δεν αγνοείται επίσης το προοίμιο του πιο πάνω Νόμου όπου αναφέρονται τα εξής:
«Επειδή, συνεπεία της ΅αζικής ΅ετακίνησης του Τουρκοκυπριακού πληθυσ΅ού ως αποτέλεσ΅α της Τουρκικής εισβολής στις περιοχές που κατέχονται από τις Τουρκικές δυνά΅εις εισβολής και της απαγόρευσης από τις δυνά΅εις αυτές της διακiνησης του πληθυσ΅ού αυτού στις περιοχές της Κυπριακής ∆η΅οκρατίας, εγκαταλείφθηκαν περιουσίες που αποτελούνται από κινητή και ακίνητη ιδιοκτησία, Και επειδή για την προστασία των περιουσιών αυτών κατέστη απαραίτητη η ά΅εση λήψη ΅έτρων, Και επειδή ΅εταξύ των ΅έτρων που λήφθηκαν περιλα΅βανόταν και η διαχείριση των περιουσιών αυτών από ειδική επιτροπή που συστάθηκε ΅ε διοικητικές διευθετήσεις, Και επειδή κατέστη αναγκαία η νο΅οθετική ρύθ΅ιση του θέ΅ατος των Τουρκοκυπριακών περιουσιών στη ∆η΅οκρατία. Για όλα αυτά η Βουλή των Αντιπροσώπων ψηφίζει ως ακολούθως:
.....»
Η αιτήτρια 2 εμπίπτει στις πιο πάνω έννοιες αφού η ίδια είναι τουρκοκύπρια και η περιουσία της είναι τουρκοκυπριακή περιουσία κείμενη στη Λεμεσό, η οποία περιήλθε υπό την κηδεμονία του Κηδεμόνα τουρκοκυπριακών περιουσιών. Σημασία στα γεγονότα της υπόθεσης έχει η έκθεση της Κεντρικής Υπηρεσίας Πληροφοριών ημερ. 12.11.2009 (Παράρτημα Ε επί της ένστασης) η οποία έχει ως εξής:
"Aπό εξετάσεις της Υπηρεσίας, διαπιστώθηκε ότι η αιτήτρια Bahriye Mazlum μαζί με το σύζυγο της Alpay Mazlum και έξι από τα επτά παιδιά τους εγκαταστάθηκαν μόνιμα στην Αγγλία γύρω στο 1990. Ο ισχυρισμός της Bahriye ότι ζούσε στην Τουρκία από το 1972 έως το 2007 είναι ψευδής.
Συγκεκριμένα, η Bahriye πριν από την τουρκική εισβολή ζούσε στα Κάτω Πολεμίδια. Μετά την τουρκική εισβολή το κατοχικό καθεστώς της παραχώρησε σπίτι στην κατεχόμενη Μόρφου όπου διέμενε μέχρι το 1990.
Το σπίτι αυτό κατοικείται από την κόρη της, Camaliye Kortas, 54 ετών, η οποία δεν έχει μεταναστεύσει στην Αγγλία μαζί με την υπόλοιπη οικογένεια. Το πιο πάνω σπίτι είναι ελληνοκυπριακής ιδιοκτησίας.
Η Bahriye έρχεται στην Κύπρο για διακοπές και διαμένει στο σπίτι της κόρης της στην κατεχόμενη Μόρφου. Εδώ και τρεις μήνες βρίσκεται στη Μόρφου»
Όπως εύστοχα αναφέρει η κα.Ουστά, ενώ υπάρχει αντίλογος σε σχέση με τα πιο πάνω από την αιτήτρια και επισυνάπτονται διάφορες βεβαιώσεις στην προσφυγή της, ωστόσο οι βεβαιώσεις αυτές δεν είναι ικανοποιητικές για να ανατρέψουν τα πορίσματα της έρευνας από την ΚΥΠ και τα συμπεράσματα των καθ΄ων η αίτηση. Ειδικά για το Παράρτημα Γ στην προσφυγή το οποίο περιλαμβάνει βεβαιώσεις από την Αγγλία, αυτές φέρουν ημερομηνία σε περίοδο που σύμφωνα με την έρευνα της ΚΥΠ η αιτήτρια βρισκόταν όντως στην Αγγλία. Οι δε άλλες βεβαιώσεις είτε δεν καθορίζουν ημερομηνία έκδοσης τους είτε, εν πάση περιπτώσει, δεν ανατρέπουν το τεκμήριο κανονικότητας και δέουσας έρευνας των καθ΄ων η αίτηση. Η δε έρευνα εν προκειμένω έγινε δεόντως με βάση τις περιστάσεις της υπόθεσης.
Όπως είναι γνωστό, η διαπίστωση των πρωτογενών γεγονότων ανήκει στη διοίκηση (βλ. Παφιτανής ν. Δημοκρατίας (2011) 3 Α.Α.Δ. 247) και εφόσον διαπιστώνεται δέουσα έρευνα, το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει επί των πρωτογενών ευρημάτων της Διοίκησης (βλ. Motorways v. Δημοκρατίας (1999) 3 Α.Α.Δ. 447 και Καμηλάρης ν. Δημοκρατίας (1991) 3 Α.Α.Δ. 725. Στην κρινόμενη περίπτωση οι αιτητές δεν έχουν αποσείσει το βάρος για απόδειξη των ισχυρισμών τους, ως άνω. Επίσης σημασία έχει ιδιαίτερο το παράρτημα Ο στην ένσταση από το οποίο διαφαίνεται πως από εξετάσεις των αρχών ασφαλείας διαπιστώθηκε ότι μετά από την τουρκική εισβολή το κατοχικό καθεστώς παραχώρησε στην αιτήτρια 2 κατοικία ελληνοκυπριακής ιδιοκτησίας στην κατεχόμενη Μόρφου όπου διέμενε μέχρι το 1990. Και από τότε διαμένει στην Αγγλία με 6 από τα 7 παιδιά της, ενώ στη Μόρφου, στην πιο πάνω κατοικία, διαμένει η μια της κόρη. Σημειώνεται επίσης ότι η αιτήτρια 2 διαμένει στην εν λόγω οικία κατά τις διακοπές της στην Κύπρο.
Είναι λοιπόν σαφές από τα πιο πάνω ότι δεν πληρείται η σχετική πρόνοια του άρθρου 3 του τροποποιητικού Νόμου 39(Ι)/2010, καθότι η αιτήτρια ή και η κληρονόμος της κατέχει ελληνοκυπριακή περιουσία στις κατεχόμενες περιοχές.
Κρίνεται περαιτέρω ότι και δέουσα έρευνα έχει γίνει όπως φαίνεται από τις εξετάσεις που διενήργησε η Δημοκρατία, αλλά και πλήρης ειδική αιτιολογία δίδεται σε συνάρτηση με τις επίδικες πράξεις. Καθόλου επίσης δεν στοιχειοθετείται η εισήγηση ότι οι καθ΄ων η αίτηση ενήργησαν κάτω από καθεστώς πλάνης περί τα πράγματα και/ή περί το νόμο. Αντίθετα στοιχειοθετούνται οι σχετικές διατάξεις του Νόμου, ώστε η περιουσία και η ιδιοκτήτρια της να θεωρηθεί ότι ορθά εντάχθηκε σ΄αυτές.
Σε σχέση με τις πολυσχιδείς αναφορές των αιτητών αναφορικά με πολλαπλές παραβιάσεις, κατά την κρίση τους, συνταγματικών προνοιών και ή άλλης νομοθεσίας, όπως ανέφερα και σε προηγούμενες αποφάσεις μου στις προσφυγές 1558/12 Χρίστου Σωτηρίου κ.ά. ν. Δημοκρατίας, ημερ. 15 Μαϊου 2015 και 462/13 Μιχάλη Κασή Κτηματική Λτδ κ.ά. ν. Δημοκρατίας, ημερ. 15 Ιουλίου, 2015, η νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου δίδει απάντηση σε παρόμοιους ισχυρισμούς ως εξηγήθηκε στις υποθέσεις Α.Χρ. Σολομωνίδης Λτδ κ.ά. ν. Γεν.Εισαγγελέα κ.ά. (2003) 1(Β) Α.Α.Δ. 1275, Perihan Mustafa Korkut v. Γεωργίου (2008) 1(Β) Α.Α.Δ. 905 και Suleyman v. Δημοκρατία αρ.υποθ. 99/05, ημερ. 21.5.07. Τίποτε από αυτά που εν πάση περιπτώσει, γενικά, θέτει η πλευρά των αιτητριών δεν ανατρέπουν τα, στις πιο πάνω υποθέσεις, λεχθέντα.
Για τους λόγους που έχω εξηγήσει η προσφυγή απορρίπτεται και οι επίδικες αποφάσεις επικυρώνονται. Τα έξοδα εκ ποσού 1.200 επιδικάζονται υπέρ των καθ΄ων η αίτηση.
Τ. Ψαρά-Μιλτιάδου,
Δ.