|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2014:D984
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1238/2012)
22 Δεκεμβρίου 2014
[ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΧΡΙΣΤΟΣ ΤΤΟΦΗΡΟΥ,
Αιτητής
- ΚΑΙ -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΗΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Καθ΄ης η αίτηση
-----------------------------------
Α. Σοφοκλέους (κα), για τον Αιτητή.
Ε. Συμεωνίδου (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας,
για την Καθ΄ ης η αίτηση.
-----------------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΑΘΑΝΑΗΛ, Δ.: Ο αιτητής είναι κάτοχος πτυχίου Ελληνικής Φιλολογίας που απέκτησε το 2004 από το Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης της Ελλάδας. Μετά από αίτηση του για εγγραφή στον Πίνακα Διοριστέων Καθηγητών Φιλολογικών, η Επιτροπή Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας, (εφεξής «η Ε.Ε.Υ.»), αποφάσισε να την αποδεχθεί, το δε όνομα του περιλήφθηκε στον Πίνακα Διοριστέων Καθηγητών Φιλολογικών του Φεβρουαρίου 2005. Η σειρά προτεραιότητας του καθορίσθηκε με βάση τις πρόνοιες του άρθρου 28Β του περί Δημόσιας Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας Νόμου του 1969, ως τροποποιήθηκε, και τα εκεί προνοούμενα κριτήρια.
Αργότερα, στις 4.2.2010, ο αιτητής υπέβαλε πρόσθετο ακαδημαϊκό προσόν το Postgraduate Diploma in Professional Studies in Education και το Master of Education στις 22.12.2010 που απέκτησε από το Open University του Ηνωμένου Βασιλείου. Του παραχωρήθηκαν από την Επιτροπή δύο πρόσθετες μονάδες στον Πίνακα Διοριστέων Φεβρουαρίου 2011 και πάλι με βάση τις πρόνοιες του άρθρου 28Β.
Όταν στις 28.2.2012 αναρτήθηκε ο Πίνακας Διοριστέων Φεβρουαρίου του 2012, ο αιτητής διαπίστωσε ότι είχε τον αριθμό 767. Υπέβαλε λοιπόν ένσταση για τη σειρά προτεραιότητας του σε σχέση με την υποψήφια Ελένη Βρακέττα. Η Επιτροπή την απέρριψε κρίνοντας ότι ορθά είχε καθορισθεί η σειρά προτεραιότητας και ο αιτητής εναντίον της απορριπτικής αυτής απόφασης καταχώρησε την προσφυγή υπ΄ αρ. 801/2012 και ακολούθως την παρούσα προσφυγή. Με ιδιαίτερα εκτεταμένο τρόπο η συνήγορος του αιτητή αναπτύσσει τη θέση της ότι ο αιτητής έτυχε δυσμενούς διάκρισης και άνισης μεταχείρισης, λανθασμένης ερμηνείας και εφαρμογής του άρθρου 28Β και λανθασμένης μεταχείρισης έναντι της περίπτωσης του ενδιαφερομένου μέρους, το οποίο έτυχε ευνοϊκότερης και καλύτερης αντιμετώπισης λόγω φύλου.
Η Επιτροπή διά της συνηγόρου της Δημοκρατίας εγείρει τρεις βασικές προδικαστικές ενστάσεις, μία εκ των οποίων αφορά στη θέση ότι η υπό κρίση προσφυγή είναι εκπρόθεσμη διότι ο αιτητής γνώριζε από το 2004-2005, όταν περιλήφθηκε το πρώτον στον Πίνακα Διοριστέων Καθηγητών Φιλολογικών, τα κριτήρια που προβλέπονταν από το άρθρο 28Β του Νόμου και τα οποία εφαρμόστηκαν στην περίπτωση του. Συνεπώς εκπρόθεσμα προβάλλει το 2012 με την υπό κρίση προσφυγή ισχυρισμούς αναφορικά με την παραβίαση της αρχής της ισότητας και/ή της αρχής της μη δυσμενούς διάκρισης με αναφορά στον τρόπο καθορισμού της σειράς προτεραιότητας του στο σχετικό Πίνακα Διοριστέων που καταρτίστηκε το 2004-2005. Η σχετική αυτή προδικαστική ένσταση περί του εκπροθέσμου, συναρτάται και με τις άλλες δύο προδικαστικές ενστάσεις ότι με την παρούσα προσφυγή δεν προσβάλλεται αυτοτελής, νέα και ξεχωριστή εκτελεστή διοικητική πράξη και ότι ο αιτητής δεν έχει έννομο συμφέρον εντός της εννοίας του Άρθρου 146.2 του Συντάγματος, εφόσον δεν έχει σήμερα προσβληθεί ευθέως με εκτελεστή διοικητική πράξη ίδιον, ενεστώς, έννομο, συμφέρον.
Έχει σημασία το αιτητικό της αίτησης ακυρώσεως που παραπέμπει στο ότι η πράξη της Επιτροπής που δημοσιεύθηκε στις 7.6.2012 στην επίσημη ιστοσελίδα της, συμπεριέλαβε στον Πίνακα Διοριστέων, κατά άνιση μεταχείριση τον αιτητή προς τη συμμαθήτρια του με τις ίδιες σπουδές Βρακέττα Ελένη, κατατάσσοντας τον με αριθμό 767, έναντι αριθμού 93 της Βρακέττα. Συμπληρώνεται στο αιτητικό ότι η άνιση αυτή μεταχείριση προέρχεται από το γεγονός ότι η Βρακέττα δεν υπηρέτησε στην Εθνική Φρουρά με θητεία 25 μηνών όπως ο αιτητής. Είναι φανερό από τους λόγους ακύρωσης που προβάλλει ο αιτητής, αλλά και από την εκτεταμένη γραπτή αγόρευση του, ότι εκείνο το οποίο επιδιώκει σήμερα να προσβάλει είναι τη συνταγματικότητα του άρθρου 28Β του Νόμου, ως προς το ότι τα κριτήρια που εκεί χρησιμοποιούνται έχουν τεθεί κατά άνιση μεταχείριση, κατ΄ αντίθεση προς το Άρθρο 28 του Συντάγματος, εφόσον το κύριο κριτήριο κατά το άρθρο 28Β του Νόμου καθορίζει για τη σειρά προτεραιότητας στους Πίνακες Διοριστέων το έτος υποβολής της αίτησης εγγραφής, που κατά την εισήγηση τώρα του αιτητή, συνιστά αντισυνταγματική διάκριση για τους άρρενες οι οποίοι οφείλουν να εκπληρώσουν πρώτα διετή θητεία στην Εθνική Φρουρά, αντίθετα με τις γυναίκες συμμαθήτριες τους που δεν εκπληρώνουν τέτοια θητεία.
Δικαίως, κατά το Δικαστήριο, εγείρονται οι προδικαστικές ενστάσεις, οι οποίες κρίνονται βάσιμες. Ο αιτητής είχε υποβάλει αίτηση μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του για εγγραφή στον Κατάλογο Διοριστέων χωρίς οποιαδήποτε επιφύλαξη και χωρίς να είχε τότε θέσει ζήτημα διάκρισης ή αντισυνταγματικότητας σε συνάρτηση με τις γυναίκες αιτήτριες. Τα δεδομένα ήταν γνωστά στον αιτητή από το 2004 εφόσον τα ίδια κριτήρια χρησιμοποιήθηκαν από την Επιτροπή και τότε, με τον αιτητή να έχει λάβει το όφελος της αίτησης και των κριτηρίων του άρθρου 28Β και επομένως δεν μπορεί σήμερα να αποδοκιμάζει εκείνο το οποίο επιδοκίμασε τότε.
Εγείρεται όμως και έτερο σοβαρό ζήτημα σε σχέση με την προδικαστική ένσταση του εκπροθέσμου της προσφυγής που αφορά στην ίδια την ημερομηνία γνωστοποίησης της απόρριψης του αιτήματος του αιτητή ως προς τη σειρά προτεραιότητας που του δόθηκε σε σχέση με τη Βρακέττα, εφόσον από το περιεχόμενο των εγγράφων που κατατέθηκαν στην ένσταση, η Επιτροπή γνωστοποίησε την απορριπτική της απόφαση στον αιτητή με επιστολή ημερ. 29.3.2012. Επομένως, εφόσον η παρούσα προσφυγή καταχωρήθηκε στις 9.8.2012, αυτή σαφώς είναι εκπρόθεσμη.
Ο αιτητής όμως λέγει ότι είναι εμπρόθεσμα καταχωρημένη η προσφυγή με αφετηρία την ανάρτηση στην ιστοσελίδα της Επιτροπής του Πίνακα Διοριστέων στις 7.6.2012. Επομένως από της δημοσιεύσεως η προσφυγή καταχωρήθηκε στις 9.8.2012, εντός της προθεσμίας των 75 ημερών. Λέγει συναφώς ο αιτητής ότι εναντίον της απορριπτικής απόφασης, ημερ. 29.3.2012, καταχωρήθηκε, στις 18.5.2012, επίσης εμπρόθεσμα, η υπ΄ αρ. 801/2012 προσφυγή, στην οποία όμως ενόψει του ότι η δημοσίευση στην ιστοσελίδα αποτελεί την «τελική επί του θέματος εκτελεστή διοικητική πράξη», αφού εξετάστηκαν προηγουμένως οι διάφορες ενστάσεις που υποβλήθηκαν, μεταξύ αυτών, και του αιτητή, «ο αιτητής μετά την καταχώρηση της παρούσας προσφυγής, δεν προώθησε και/ή διέκοψε την διαδικασία εκδίκασης της .. λόγω της απώλειας της εκτελεστότητας της προσβαλλόμενης με αυτήν πράξης και/ή απόφασης ...», (σελ. 6 της αρχικής αγόρευσης).
Επικρατεί όμως σύγχυση στο ζήτημα. Ο αιτητής ενώ επισυνάπτει ως Παράρτημα 2 στην αρχική του αγόρευση την προσφυγή υπ΄ αρ. 801/2012, παραλείπει να καταχωρήσει και οποιοδήποτε πρακτικό με το οποίο να πιστοποιείται, ως ισχυρίζεται, ότι «διέκοψε» την προσφυγή. Και, περαιτέρω, στην απαντητική του αγόρευση που καταχωρήθηκε πολύ μεταγενέστερα της αρχικής, στις 10.6.2014, ο αιτητής επανέρχεται στη σελ. 9 να αναφερθεί στην καταχωρηθείσα προσφυγή υπ΄ αρ. 801/2012 έστω στο πλαίσιο της επιχειρηματολογίας του ότι είχε με την καταχώρηση της αποδοκιμάσει «τον Πίνακα Διοριστέων Φιλολογικών μαθημάτων Φεβρουαρίου του έτους 2012 ..». Στην αίτηση ακυρώσεως όμως αναφέρει στη παρ. 5 των γεγονότων ότι η εν λόγω προσφυγή ήταν ορισμένη για οδηγίες στις 11.9.2012.
Προκύπτει επομένως ότι παραμένει ερώτημα σχετικά με την τύχη της εν λόγω προσφυγής, ενώ και οι έννοιες «μη προώθησης» και «διακοπής» είναι διαφορετικές και διαζευκτικά είναι που τίθενται στην αρχική αγόρευση. Εναπόκειτο στον αιτητή να παρουσιάσει ακριβή και σαφή εικόνα ως προς τα όλα δεδομένα διότι αν εκκρεμεί ακόμη η προσφυγή υπ΄ αρ. 801/2012, τότε η καταχώρηση της παρούσας ουσιαστικά με το ίδιο περιεχόμενο εξέτασης, αποτελεί σαφώς κατάχρηση της διαδικασίας. Ακόμη όμως και αν δεν εκκρεμεί η προσφυγή αυτή τίθεται και πάλι το πρόβλημα που αναφέρθηκε στην αρχή. Ότι δηλαδή ο αιτητής δεν μπορεί χρόνια ολόκληρα μετά να αμφισβητεί εκείνο που εξ αρχής γνώριζε.
Η συμπερίληψη του στον Κατάλογο Διοριστέων Φεβρουαρίου 2012 δεν έγινε με οποιαδήποτε νέα αίτηση του αιτητή, ούτε και υπάρχει τέτοιος ισχυρισμός από αυτόν. Η αίτηση του έγινε αρχικά το 2005 και έκτοτε εφαρμόζονται τα κριτήρια του άρθρου 28Β από την Επιτροπή κατ΄ έτος. Ο Κατάλογος ή Πίνακας Διοριστέων του 2012 διαμορφώθηκε στα δεδομένα που αποφασίστηκαν ότι ίσχυαν για τον αιτητή το 2005 όταν του δόθηκε η νενομισμένη σειρά προτεραιότητας. Δεν έγινε τότε ένσταση και όταν υπέβαλε την αίτηση του επωφελήθηκε της δυνατότητας που παρέχουν τα κριτήρια του άρθρου 28Β. Αυτό συνέβη και αργότερα όταν στις 4.2.2010 και 22.12.2010, ο αιτητής πιστώθηκε με δύο επιπρόσθετες μονάδες για την απόκτηση πρόσθετων ακαδημαϊκών προσόντων. Έπεται ότι πράγματι επιδοκιμάζει και αποδοκιμάζει την όλη διαδικασία χωρίς ποτέ μέχρι την ένσταση του στον Πίνακα Διοριστέων του 2012, να εγείρει ζήτημα ανισότητας ή διάκρισης έναντι του ενδιαφερομένου μέρους.
Πρόσθετα, ο αιτητής δεν παρουσιάζει ορθά τα γεγονότα στην αίτηση ακύρωσης του, ή, τουλάχιστον δεν τα παρουσιάζει πλήρως. Αρχίζει την εξιστόρηση των γεγονότων από το Φεβρουάριο του 2012 που δημοσιεύτηκε ο Πίνακας Διοριστέων του 2012 και αντιπαραβάλλει τον αριθμό κατάταξης του 767 με τον αριθμό της Ελένης Βρακέττα, 93, παραλείποντας να αναφέρει ότι αυτή η κατάταξη δεν έγινε αιφνίδια ή μόνο το έτος 2012, αλλά υπήρχε από το 2005 όταν έγινε τότε η αίτηση του για διορισμό. Από την αγόρευση της δικηγόρου της Επιτροπής, σελ. 6, φανερώνεται ότι ο αιτητής είχε αυτή ακριβώς την κατάταξη από το 2005, δηλαδή, και πάλι 767, μεταγενέστερη από το ενδιαφερόμενο μέρος. Αυτός είναι ακόμη ένας λόγος για τον οποίο η προσφυγή του δεν έχει πιθανότητες επιτυχίας διότι ουδέποτε προηγουμένως αμφισβήτησε την κατάταξη αυτή. Και πρόσθετα, η δειγματοληπτική και τυχαία, όπως φαίνεται, (δέστε την ένσταση του αιτητή - Παράρτημα 4 στην ένσταση της Επιτροπής), επιλογή του ενδιαφερομένου μέρους δεν τον νομιμοποιεί να εγείρει ζήτημα προτεραιότητας με μόνη την Ελένη Βρακέττα ως ενδιαφερόμενο μέρος. Ενδιαφερόμενα μέρη έπρεπε να συνενώνονταν όλες οι «συμμαθήτριες/συνομήλικες» του αιτητή τις οποίες ο ίδιος στην ένσταση του στοχοποιεί. Και περαιτέρω, εφόσον διεκδικεί κατάταξη υψηλότερη από της Βρακέττα, έπρεπε να συνενώσει όλες τις γυναίκες που παρεμβάλλονται μεταξύ του αριθμού 93 και του αριθμού 767, που έχουν τις ίδιες σπουδές μαζί του και τοποθετήθηκαν στον Κατάλογο την ίδια εποχή από το 2005. Διαφορετικά δημιουργείται επηρεασμός στην απουσία άλλων προσώπων, γεγονός ανεπίτρεπτο, (Δημοκρατία ν. Παπαϊωάννου (2011) 3 Α.Α.Δ. 625).
Οι προδικαστικές ενστάσεις είναι βάσιμες και ορθές. Ο αιτητής στερείται εννόμου συμφέροντος, έχει αποδεχθεί τη διοικητική πράξη μέσα από την ίδια διαδικασία από το 2005 και επομένως δεν μπορεί εκ των υστέρων να την προσβάλλει. Δεν υπέβαλε συγκεκριμένη νέα αίτηση για τοποθέτηση του στον κατάλογο του 2012 και συνεπώς εμπίπτει στο λόγο της υπόθεσης Δημοκρατία ν. Χατζηκυπριανού (2005) 3 Α.Α.Δ. 171, την οποία ο αιτητής παρερμηνεύει, εφόσον είναι πρόδηλο από το σκεπτικό της ότι το έννομο εκεί συμφέρον διαπιστώθηκε να υφίσταται λόγω της υποβολής αίτησης για διορισμό. Όπως αναφέρθηκε και στη Σοφία Λεωνίδου ν. Δημοκρατίας, μέσω Επιτροπής Εκπαιδευτικής Υπηρεσίας, υπόθ. αρ. 973/2011, ημερ. 10.7.2013, ο Πίνακας Διοριστέων, με βάση το άρθρο 28Β, καταρτίζεται με βάση τη νομότυπη και εμπρόθεσμη υποβολή αίτησης προς ενεργοποίηση των κριτηρίων του άρθρου με προεξάρχον την ημερομηνία και το έτος υποβολής της αίτησης. Η Επιτροπή εξετάζει τις αιτήσεις και καταρτίζει Πίνακες Διοριστέων ως «συνέχεια» της υποβολής των αιτήσεων, (δέστε και Δημοκρατία ν. Παπαϊωάννου - ανωτέρω - ως προς τον όλο μηχανισμό καταρτισμού των Πινάκων Διοριστέων).
Αλλά και επί της ουσίας θα μπορούσε να λεχθεί ότι καμιά απολύτως ανισότητα δεν δημιουργείται από τα κριτήρια του άρθρου 28Β. Αντίθετα, είναι ισοζυγισμένα και πολύ ορθά η κα Συμεωνίδου ανέδειξε κατά τις διευκρινίσεις ότι τα κριτήρια εφαρμόζονται κατά τον ίδιο ακριβώς τρόπο για όλους τους διοριστέους - άνδρες και γυναίκες. Το έτος σπουδών που καθορίζεται στο άρθρο 28Β(1), παραμένει ισχυρό από την άποψη ότι αφορά τους υποβάλλοντας την αίτηση ανάλογα με το έτος απόκτησης του πρώτου τίτλου σπουδών. Και ο αιτητής απέκτησε το πρώτο του ακαδημαϊκό προσόν το 2004, ενώ το ενδιαφερόμενο μέρος το 2002. Πρόσθετα, εφόσον το πρόβλημα εστιάζεται κατά τον αιτητή στην ανισότητα που κατ΄ ισχυρισμόν του δημιουργείται από τη θητεία του στην Εθνική Φρουρά, θα πρέπει να ήταν έτοιμος σε περίπτωση επιτυχίας της προσφυγής του να του αφαιρείτο και η μονάδα που το άρθρο 28Β(γ) του πιστώνει γι΄ αυτήν ακριβώς τη θητεία.
Η προσφυγή απορρίπτεται ως απαράδεκτη με €1.300 έξοδα εναντίον του αιτητή και υπέρ της καθ΄ ης.
Στ. Ναθαναήλ,
Δ.
/ΕΘ