|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υποθ. Αρ.6448 /13)
3 Δεκεμβρίου, 2013
[ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δικαστής]
Αναφορικά με τα ΄Αρθρα 146 και 28 του Συντάγματος
ΜΑRIANA VASILEVA
Αιτήτρια,
-και -
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, μέσω του Υπουργείου Εσωτερικών και του Διευθυντή Τμήματος Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης
Καθ΄ων η αίτηση.
-----------------------
Μονομερής αίτηση ημερ. 28.11.2013
Κ.Πόλεος για Δ.Παυλίδη και Συνεργάτες ΔΕΠΕ, για τον αιτητή
---------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(Ex tempore)
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: H αιτήτρια αμφισβητεί τη νομιμότητα της απόφασης των καθ΄ων η αίτηση ημερ. 1ης Φεβρουαρίου 2012, η οποία, όπως προτάθηκε, περιήλθε σε γνώση της, στις 25 Νοεμβρίου 2013, με την οποία, ο γάμος που είχε τελέσει με κύπριο έχει κηρυχθεί ως εικονικός. Παράλληλα, προσβάλλεται και η γνωστοποίηση που έγινε στην αιτήτρια, στις 20 Νοεμβρίου, 2013, τηλεφωνικώς για να αναχωρήσει από το έδαφος της Δημοκρατίας.
Ταυτοχρόνως, κατατέθηκε και μονομερής αίτηση για την έκδοση προσωρινού διατάγματος με το οποίο να διατάσσονται οι καθ΄ων η αίτηση:
«(α) να απόσχουν οποιασδήποτε ενέργειας ή πράξεως δι΄απέλαση της αιτήτριας,
(β) να απόσχουν οποιασδήποτε ενέργειας ή πράξεως δι΄ απέλαση της αιτήτριας και του ανήλικου υιού της
(γ) να απέχουν από οποιανδήποτε ενέργεια ή πράξη για να προβούν στην έκδοση διατάγματος κράτησης και απέλασης της αιτήτριας και του ανήλικου υιού της και
(δ) όπως το επαπειλούμενο να εκδοθεί διάταγμα κράτησης και απέλασης κατά της αιτήτριας, μη εκδοθεί.»
Η αίτηση στηρίζεται σε ένορκη δήλωση την οποία υπέγραψε η αιτήτρια, καταγόμενη από τη Μολδαβία. Είχε, όπως αναφέρει, στις 29 Νοεμβρίου 2005 τελέσει γάμο με κάποιο Πέτρο Ορείτη, κύπριο υπήκοο. Μετά το γάμο εξασφαλίστηκε η παραμονή τόσο της ιδίας όσο και του ανήλικου υιού της Ντάνιελ Βασίλιεφ, ηλικίας 11 ετών, που σήμερα φοιτά στην τέταρτη τάξη του Δημοτικού. Τέλος του 2011, όπως αναφέρεται, επήλθε διάσταση του ζευγαριού και η αιτήτρια έδωσε οδηγίες στους δικηγόρους της για έναρξη διαδικασίας διαζυγίου. Το διαζύγιο εκδόθηκε τελικώς το Νοέμβριο του 2012. Στις 22 Νοεμβρίου 2013 είχε, όπως αναφέρει η ενόρκως δηλούσα, τηλεφωνική επικοινωνία με αστυνομικό της ΥΑΜ ο οποίος της ανέφερε πως η άδεια παραμονής της είχε απορριφθεί. Σε επικοινωνία που είχε με τον πρώην σύζυγο της, ο τελευταίος την εφοδίασε με την απόφαση κήρυξης του γάμου της, ως εικονικού, ημερ. 1ης Φεβρουαρίου 2012, το αντικείμενο της παρούσας προσφυγής.
Η εν λόγω επιστολή συνεχίζει η ενόρκως δηλούσα περιλαμβάνει και οδηγία προς αυτήν, όπως εγκαταλείψει το έδαφος της Κυπριακής Δημοκρατίας.
Στις 10 Ιουνίου 2009, είχε, συνεχίζει, αιτηθεί την απόκτηση της κυπριακής ιθαγένειας, χωρίς όμως καμιά απάντηση. Σε περίπτωση που αναγκαστεί να αναχωρήσει από την Κύπρο, ο γιος της θα διακόψει το σχολείο και θα υποστεί ανεπανόρθωτη ζημιά στη μόρφωση του.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος της αιτήτριας είχε αναφερθεί στο ιστορικό της απόφασης, με στόχο να καταδείξει ότι υπάρχουν εξαιρετικές περιστάσεις και παράλληλα τόνισε ότι τα διατάγματα κράτησης και απέλασης είναι πολύ πιθανό να έχουν εκδοθεί και να βρίσκονται στο φάκελο της υπόθεσης. Σε ερώτηση που υπέβαλα, προς τον ευπαίδευτο συνήγορο, για να καταδείξει σε ποιο σημείο υπάρχει παρανομία και δη έκδηλη, έτσι ώστε να ενεργοποιηθεί η δυνατότητα που υπάρχει για την έκδοση διαταγμάτων αυτής της μορφής, επί τούτου, ο κ.Πόλεος εισηγήθηκε ότι η ανυπαρξία αιτιολογίας στην απόφαση των καθ΄ων η αίτηση, με την οποία κρίθηκε ότι ο γάμος της αιτήτριας με τον τότε κύπριο σύζυγο της ήταν εικονικός, είναι αναιτιολόγητη σε βαθμό που προσδίδει τη δυνατότητα στο Δικαστήριο να εκδώσει τα αιτούμενα διατάγματα. Αναφορικά με τα διατάγματα κράτησης και απέλασης ο συνήγορος αποδέχτηκε ότι υπάρχει μια αοριστία στην ένορκη δήλωση, σε βαθμό που δεν επιτρέπει την εξαγωγή ασφαλών συμπερασμάτων.
Η προσφερόμενη στο Δικαστήριο δυνατότητα έκδοσης προσωρινών διαταγμάτων, μέχρι την αποπεράτωση μιας προσφυγής εδράζεται στον Καν.13 των Διαδικαστικών Κανονισμών του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου. Η δικαιοδοσία αυτή ασκείται με φειδώ και μόνο όταν στοιχειοθετηθούν ένα από τα δύο πιο κάτω στοιχεία, ήτοι: έκδηλη παρανομία στη λήψη της προσβαλλόμενης απόφασης ή πρόκλησης ανεπανόρθωτης ζημιάς στον αιτητή από τη μη έκδοση του διατάγματος. Βλ. Eπιτροπή Κεφαλαιαγοράς ν. Marfin Popular Bank (2007) 3 A.A.Δ. 32.
Για να ενεργοποιηθεί αυτή η προσφερόμενη δυνατότητα θα πρέπει η παρανομία να είναι πρόδηλα αναγνωρίσιμη, χωρίς να χρειάζεται να διερευνηθούν τα αμφισβητούμενα γεγονότα. Βλ. Frangos and others v. Republic (1982) 3 C.L.R. 53. Ο ορισμός της «έκδηλης παρανομίας» απαντάται επίσης στην υπόθεση Λοϊζίδης ν. Yπ.Εξωτερικών (1995) 3 Α.Α.Δ. 233 ως εξής:
«έκδηλη παρανομία είναι εκείνη που αν δεν αναδύεται αυτόματα ανακύπτει κατόπιν αναλογισμού ως προς τις επιπτώσεις στοιχείων ενυπαρχόντων στο διαθέσιμο υλικό εφόσον βέβαια ότι απορρέει παραμένει αντικειμενικά αναντίλεκτο και μη υποκείμενο σε στάθμιση για έκφραση κρίσης.»
Το πιο κάτω απόσπασμα σε μετάφραση από την υπόθεση Sofocleous ν. Republlc (1971) 3 C.L.R. 345, δίδει πιστεύω, το στίγμα και προσδιορίζει τις παραμέτρους μέσα από τις οποίες το Δικαστήριο μπορεί να προχωρήσει για να διαπιστώσει την ύπαρξη ανεπανόρθωτης ζημιάς:
«αποτελεί καλώς θεμελιωμένη αρχή του διοικητικού δικαίου ότι η κατ΄ισχυρισμόν ζημιά που θα προκύψει από την επικείμενη εκτέλεση της επίδικης διοικητικής πράξης πρέπει να εξειδικεύεται στην αίτηση με συγκεκριμένο τρόπο. Ασαφείς ισχυρισμοί για τη ζημιά καθιστούν δύσκολη την αξιολόγηση της και γι΄αυτό και μόνο το λόγο η αίτηση για προσωρινό διάταγμα μπορεί να απορριφθεί.»
Με όλο το σεβασμό προς τον ευπαίδευτο συνήγορο, η ίδια η αιτήτρια, σε κανένα σημείο της ενόρκου δηλώσεως της δεν αναφέρεται σε ύπαρξη διαταγμάτων κράτησης και απέλασης. Συνεπώς το θέμα αυτό δεν χρήζει περαιτέρω συζήτησης.
Ως προς το κατά πόσο η απόφαση των καθ΄ων η αίτηση, που περιλαμβάνεται στην επιστολή ημερ. 1ης Φεβρουαρίου 2012, είναι δεόντως αιτιολογημένη ή όχι, είναι ζήτημα το οποίο θα πρέπει να κριθεί στο πλαίσιο συζήτησης ολόκληρης της υπόθεσης. Είναι καλά νομολογημένη αρχή ότι η αιτιολογία μπορεί να ενυπάρχει και στο φάκελο της υπόθεσης και αφού είναι ικανοποιητική θα κριθεί αναλόγως από το Δικαστήριο. Συνεπώς δεν τίθεται θέμα, σ΄αυτό το στάδιο, ούτε καν παρανομίας της εν λόγω απόφασης, πόσο μάλλον να χαρακτηριστεί ως έκδηλη τοιαύτη, για να ενεργοποιηθεί η δυνατότητα έκδοσης ενός δραστικού συντηρητικού διατάγματος.
Ένα άλλο στοιχείο που συνηγορεί υπέρ της απόρριψης της παρούσας αιτήσεως είναι το γεγονός ότι ενώ, δεν υπάρχει μαρτυρία περί της προθέσεως των καθ΄ων η αίτηση να προχωρήσουν σε διαδικασία απέλασης της αιτήτριας, η ιδία προσπαθεί με τα αιτούμενα διατάγματα να εκμαιεύσει ουσιαστικώς και προκαταβολικώς τη δέσμευση των καθ΄ων η αίτηση ότι δεν θα ενεργήσουν προς συγκεκριμένη κατεύθυνση. Επιζητείται, επί του προκειμένου η έκδοση προστακτικών διαταγμάτων, κάτι το οποίο δεν είναι εφικτό, με βάση τα γεγονότα που έχουν περιληφθεί στην αίτηση.
Παράλληλα, γίνεται επίκληση «ειδικών περιστάσεων» και αντιλαμβάνομαι ότι υπονοείται η ύπαρξη ανεπανόρθωτης ζημιάς, στηριζόμενη στο γεγονός ότι αν η αιτήτρια αναχωρήσει θα πρέπει και ο γιος της, ο οποίος ζει μαζί της, να διακόψει το σχολείο στο οποίο φοιτά.
Δεν έχει καταδειχθεί οποιαδήποτε ανεπανόρθωτη ζημιά, αφού αυτή ούτε καν εξειδικεύεται στην αίτηση. Υπάρχουν ασαφείς ισχυρισμοί οι οποίοι δεν μπορούν να καταδείξουν προς αυτή την κατεύθυνση.
Η αίτηση θα έχει απορριπτική κατάληξη. Κλείνοντας, θα θελα να αναφέρω ότι τα αιτούμενα με την αίτηση διατάγματα δεν συνάδουν με το αιτητικό της προσφυγής, όπου αμφισβητείται η απόφαση για την εικονικότητα του γάμου της αιτήτριας με κύπριο.
Η αίτηση απορρίπτεται, χωρίς οποιανδήποτε διαταγή για έξοδα.
Κ. Παμπαλλής,
Δ.