|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1042/2011)
8 Οκτωβρίου, 2013
[ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
MENEΛΑΟΣ ΙΕΡΟΔΙΑΚΟΝΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΥΔΑΤΟΠΡΟΜΗΘΕΙΑΣ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ,
Καθ΄ων η αίτηση.
_______________
Α. Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.
Ρ. Πασιουρτίδη, (κα), για τους Καθ΄ ων η αίτηση.
________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ.: Ο αποκλεισμός του αιτητή ως υποψήφιος για προαγωγή στη θέση Βοηθού Προϊσταμένου Τεχνικών Υπηρεσιών του Συμβουλίου Υδατοπρομήθειας Λευκωσίας («το Συμβούλιο»), γιατί ανήκει σε «ξεχωριστή δομή» στο οργανόγραμμα, αμφισβητείται ως άκυρη και παράνομη.
Τα γεγονότα που ανατρέχουν σε βάθος χρόνου και δεν αμφισβητούνται έχουν ως εξής: Το Συμβούλιο, νομικό πρόσωπο με βάση το Κεφ. 350, ανέλαβε με απόφαση του Υπουργικού Συμβουλίου, ημερ. 25.4.2001 το Τμήμα Υδάτων του Δήμου Λατσιών. Ο Δήμος αποδέχθηκε την πιο πάνω ανάληψη. Στη βάση της πιο πάνω συμφωνίας ο αιτητής θα εργοδοτείτο ως Επιθεωρητής Τεχνικών ΄Εργων στην κλίμακα Α10. Ο αιτητής καταχώρησε στη συνέχεια την υπ΄ αρ. 856/01 προσφυγή στην οποία ο Νικολαΐδης, Δ., με απόφαση του στις 31.1.2003, ακύρωσε τη μεταφορά του στην υπηρεσία των καθ΄ων η αίτηση. Παρά ταύτα, στις 3.5.2003 ο αιτητής πληροφόρησε το Δήμο ότι επιθυμούσε να παραμείνει στην υπηρεσία των καθ΄ων η αίτηση. ΄Ετσι, στις 6.5.2003, το Δημοτικό Συμβούλιο των καθ΄ ων η αίτηση, αποφάσισε τη μετακίνηση του αιτητή αναδρομικά από 19.11.2001.
Ακολούθησε στις 22.6.2006, η οργανική διάρθρωση των θέσεων του προσωπικού των καθ΄ ων η αίτηση, όπως εγκρίθηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο, περιλαμβανομένης της τοποθέτησης του ως Επιθεωρητή Τεχνικών ΄Εργων σε ξεχωριστή όμως δομή.
Το Συμβούλιο έκρινε με επιστολή του που γνωστοποιήθηκε στον αιτητή, ότι η διαφοροποίηση της δομής ήταν αντικείμενο συμφωνίας και με τη συντεχνία των υπαλλήλων. Στο τέλος της ημέρας, ο αιτητής τοποθετήθηκε σε ξεχωριστή δομή ως Τεχνικός Επιθεωρητής στην κλίμακα Α10. Η τοποθέτηση του αιτητή σε ξεχωριστή δομή αποτέλεσε αντικείμενο προσφυγής (Aρ. Υπόθεσης 1290/2009). Ο Παμπαλλής, Δ., με απόφασή του ημερ. 15.12.2009, απέρριψε την αίτηση κρίνοντας ότι ο αιτητής στερείτο εννόμου συμφέροντος για προώθηση του συγκεκριμένου με την προσφυγή αιτήματός του. Εναντίον της απόφασης καταχωρίστηκε η Α.Ε.10/10 της οποίας η εκδίκαση ακόμη εκκρεμεί.
Οι καθ΄ ων η αίτηση προδικαστικά προβάλλουν ότι ο αιτητής στερείται εννόμου συμφέροντος να προσβάλει την απόφαση των καθ΄ ων η αίτηση με την οποία προήχθη το ενδιαφερόμενο μέρος, και την απόφαση αποκλεισμού του από τη διαδικασία προαγωγής της θέσης: δεν ήταν υποψήφιος και ο ίδιος.
Δεν μπορώ να συμφωνήσω με τις θέσεις του συνηγόρου του αιτητή και δεν βλέπω πως η προσφυγή κατά της απόφασης του Συμβουλίου για προαγωγή του ενδιαφερόμενου μέρους, αντί του αιτητή, μπορεί να επιτύχει στη βάση των υφισταμένων πραγματικοτήτων. Από τη στιγμή που το οργανόγραμμα εγκρίθηκε από το Υπουργικό Συμβούλιο και μάλιστα μετά την έγκριση των συντεχνιών, η όποια επιφύλαξη του αιτητή, αν είχε τεθεί, είναι άνευ σημασίας, με το οργανόγραμμα πλέον να είναι δεσμευτικό για αμφότερες τις πλευρές.
Τα σχέδια υπηρεσίας μετά την αναδιοργάνωση, θα πρέπει να διαβάζονται και να ερμηνεύονται με βάση το οργανόγραμμα, όπως άλλωστε παρατηρεί και ο Νικολαΐδης, Δ., στην Γεώργιος Μ. Σάββας ν. Συμβουλίου Υδατοπρομηθείας Λευκωσίας, Υποθ. αρ. 1396/2008, ημερ. 5.10.2010.
Το ζήτημα εξετάστηκε από τον Χατζηχαμπή, Δ., υπό την τότε ιδιότητά του, στη Μενέλαος Ιεροδιακόνου ν. Συμβουλίου Υδατοπρομήθειας Λευκωσίας, Υποθ. Αρ. 541/2011, ημερ. 13.7.2012, η οποία αφορούσε πανομοιότυπα γεγονότα με την παρούσα, όπου διαπίστωσε τα πιο κάτω:
«Δεν βλέπω πώς η προσφυγή κατά της απόφασης του ΣΥΛ για προαγωγή του ΕΜ αντί του Αιτητή μπορεί να επιτύχει στη βάση των υφιστάμενων δεδομένων. Εφ΄ όσον ο Αιτητής δεν εθεωρήθη δικαιούμενος να διεκδικήσει τη θέση λόγω της προηγούμενης τοποθέτησής του σε ξεχωριστή δομή στο οργανόγραμμα, η νομιμότητα της απόφασης για τοποθέτησή του σε ξεχωριστή δομή είναι δεδομένη εν όψει και της απόρριψης της προσφυγής του Αιτητή κατά της απόφασης εκείνης, ούτε βεβαίως μπορεί η νομιμότητα της απόφασης εκείνης να εγείρεται και να εξετάζεται παρεμπιπτόντως, στην παρούσα προσφυγή, όπως επιχειρείται στην αγόρευση. Ούτε βεβαίως, εφ΄ όσον ο Αιτητής απεκλείσθη εξ αρχής για τον ως άνω λόγο, μπορεί να εξετασθεί οτιδήποτε περαιτέρω αν είχε θεωρηθεί δικαιούμενος.».
Εν όψει των πιο πάνω και συμφωνώντας με την κατάληξη του Χατζηχαμπή, Δ., ανωτέρω, κρίνω ότι ο αιτητής στερείται εννόμου συμφέροντος και συνεπώς η προσφυγή θα πρέπει να απορριφθεί.
Ολοκληρώνοντας συμφωνώ και με τη θέση που εκφράστηκε στην Μενέλαος Ιεροδιακόνου, ανωτέρω, ότι η θετική έκβαση της έφεσης (Α.Ε. 10/10), ενδέχεται να επηρεάσει τη βάση της κρίσης των καθ΄ ων η αίτηση, ενδεχόμενο το οποίο θα έχει ανάλογες συνέπειες που «δεν μπορεί όμως να ανατρέψει τη θεώρηση ότι η τώρα υφιστάμενη νομιμότητα της απόφασης για τοποθέτηση του αιτητή σε ξεχωριστή δομή θέτει τέρμα στην προσφυγή». .
Η προσφυγή απορρίπτεται. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται. Επιδικάζονται €1.500 έξοδα, πλέον Φ.Π.Α., υπέρ των καθ΄ ων η αίτηση και εναντίον του αιτητή.
Δ. Μιχαηλίδου, Δ.
/ΜΔ