|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΣΘΕΙΣΕΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΑΡ. 48/2009, 49/2009
ΚΑΙ 50/2009
11 Σεπτεμβρίου, 2012
[Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
Υπόθεση αρ. 48/2009
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ
Αιτήτρια
- ΚΑΙ -
ΔΗΜΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
Καθ' ου η αίτηση
..........................
Υπόθεση αρ. 49/2009
ΕΛΠΙΝΙΚΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Αιτήτρια
- ΚΑΙ -
ΔΗΜΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
Καθ' ου η αίτηση
.........................
Υπόθεση αρ. 50/2009
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΟΥ
Αιτητής
- ΚΑΙ -
ΔΗΜΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
Καθ' ου η αίτηση
..............................
Θ. Ραφτοπούλου (κα) για Αλ. Κ. Ευαγγέλου, για τους αιτητές
Π. Πολυβίου με Μ. Αντωνίου (κα) για τον καθ' ου η αίτηση
...............................
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Μ. ΦΩΤΙΟΥ, Δ: Οι αιτητές και στις 3 προσφυγές ζητούν από το δικαστήριο πανομοιότυπη θεραπεία. Παραθέτω αυτούσια τη θεραπεία όπως προκύπτει από την υποθ. αρ. 48/2009:
«1. Δήλωση και/ή διαταγή του Δικαστηρίου ότι η παράλειψη και/ή άρνηση του καθ' ου η αίτηση Δήμου Λευκωσιας να τοποθετήσει την Αιτήτρια στη δέουσα βαθμίδα της κλίμακας Α5 μόλις έφθασε στο αντίστοιχο σημείο της Κλίμακας Α2 του Σχεδίου Υπηρεσίας για τη θέση του Τροχονόμου, βάσει του οποίου προσλήφθηκε ως Τροχονόμος είναι άκυρη, παράνομη και χωρίς οποιοδήποτε νόμιμο αποτέλεσμα.
2. Επιπρόσθετα και/ή διαζευκτικά, οποιαδήποτε θεραπεία κρίνει το δικαστήριο εύλογη και δίκαιη υπό τις περιστάσεις.»
ΓΕΓΟΝΟΤΑ
Οι τρεις προσφυγές έχουν συνεκδικαστεί με διάταγμα του δικαστηρίου ημερ. 3/5/2011 κατόπιν αιτήματος της ευπαιδεύτου συνηγόρου των αιτητών ημερ. 23/3/2011 στην υπόθ. 49/2009, (που υποβλήθηκε μετά που είχε εκδικαστεί αίτηση για προσαγωγή μαρτυρίας και είχε εγκριθεί στις 4/6/2010). Είχε προηγηθεί αίτημα για συνεκδίκαση από πλευράς των ευπαιδεύτων συνηγόρων του καθ' ου αίτηση ημερ. 10/2/2010 στην υποθ. αρ. 48/2009, το οποίο στις 4/5/2010 αποσύρθηκε και απορρίφθηκε.
Όλοι οι αιτητές προσελήφθηκαν ως τροχονόμοι στον καθ' ου η αίτηση Δήμο Λευκωσίας από τις 2/11/1998 επί δοκιμασία. Στην επιστολή προσφοράς διορισμού ημερ. 5/10/1998 επισυναπτόταν και το σχετικό σχέδιο υπηρεσίας.
Κατά ή περί το έτος 1998 δημοσιεύτηκε το σχέδιο υπηρεσίας της θέσης του τροχονόμου (θέση πρώτου διορισμού) με τις συνδυασμένες κλίμακες Α2, Α5, Α7.
Στις 22/5/2000 ο καθ' ου η αίτηση Δήμος έστειλε επιστολή στους αιτητές πληροφορώντας τους ότι στις 18/5/2000 επικυρώθηκε ο επι δοκιμασία διορισμός τους στην υπηρεσία του Δήμου.
Σύμφωνα με τη σημείωση αρ. 2 του προαναφερόμενου σχεδίου υπηρεσίας οι υπάλληλοι θα προχωρούν από την κλίμακα Α2 στην κλίμακα Α5, μόλις φθάσουν στο σημείο της κλίμακας Α2 που αντιστοιχεί με την αφετηρία της κλίμακας Α5 και στη συνέχεια από την κλίμακα Α5 στην κλίμακα Α7 μόλις φθάσουν στο σημείο της κλίμακας Α5 που αντιστοιχεί με την αφετηρία της Κλίμακας Α7. Αν όμως ευρίσκοντο σε σημείο της κλίμακας Α2 ψηλότερο από την αφετηρία της κλίμας Α5 θα τοποθετούνται στην κλίμα Α5 με βάση το μισθό τους στην κλίμακα Α2.
Είναι ο ισχυρισμός των αιτητών ότι «κατά ή περί το Νοέμβριο του 2004» έφτασαν στο σημείο της Κλίμακας Α2 που αντιστοιχεί με την αφετηρία της Α5 αλλά ο καθ' ου παρέλειψε να τους τοποθετήσει στην αφετηρία της Α5. Αντ' αυτού κατά ή περί την 2/112004 τους τοποθέτησε στη βαθμίδα 7 της Κλίμακας Α2. Κατά ή περί τις 2/11/2008, οι αιτητές έφθασαν στην Κλίμακα Α2 βαθμίδα 10 που αντιστοιχεί με τη 3η βαθμίδα της Κλίμακας Α5 αλλά και πάλιν παρέλειψε ο καθ' ου η αίτηση να τους τοποθετήσει σ' αυτή την κλίμακα με αποτέλεσμα την καταχώρηση των παρουσών προσφυγών.
Ουσιαστικός ισχυρισμός των αιτητών και στις 3 υποθέσεις είναι ότι ο καθ' ου η αίτηση ενήργησε με πλάνη περί τα πράγματα και το νόμο. Βασική διαφορά μεταξύ των διαδίκων ήταν ως προς το ποίο σχέδιο υπηρεσίας ίσχυε κατά τον αρχικό διορισμό τους. Αυτό που είχε επισυναφθεί στην επιστολή προσφοράς διορισμού και είχαν στην κατοχή τους οι αιτητές ή αυτό (που είναι διαφορετικό από το πρώτο) που επικαλείται η πλευρά του καθ' ου η αίτηση.
Ενόψει της πιο πάνω διαφοράς, στην υπόθεση υπ' αρ. 49/2009 επέτρεψα (πριν το διάταγμα συνεκδίκασης της με τις άλλες δύο) την προσαγωγή μαρτυρίας. Κατατέθηκαν ένορκες δηλώσεις και αντεξετάσθηκαν οι ενόρκως δηλούντες.
Η αιτήτρια Ελπινίκη Κωνσταντίνου σε σχετική ένορκη δήλωση της ημερ. 23/6/2010 επισύναψε ως τεκμήριο 1 πρωτότυπη επιστολή ημερ. 5/10/1998 με την οποία της είχε προσφερθεί ο διορισμός στη θέση Τροχονόμου επί δοκιμασία για ένα χρόνο από 2/11/1998, στην οποία αναφερόταν ότι τα «καθήκοντα της θέσης είναι όπως περιγράφονται στο σχέδιο υπηρεσίας Τροχονόμου (αντίγραφο του οποίου επισυνάπτετο)». Στο εν λόγω σχέδιο υπηρεσίας κάτω από τον τίτλο ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ διαλαμβάνονται τα ακόλουθα:
«1...............................................................................................................
2. Οι υπάλληλοι:
(α) Θα προχωρούν από την Κλίμακα Α2 στην Κλίμακα Α5, μόλις φθάσουν στο σημείο της Κλίμακας Α2 που αντιστοιχεί με την αφετηρία της Κλίμακας Α5 και στη συνέχεια από την Κλίμακα Α5 στην Κλίμακα Α7, μόλις φθάσουν στο σημείο της Κλίμακας Α5 που αντιστοιχεί με την αφετηρία της Κλίμακας Α7. Αν όμως ευρίσκοντο σε σημείο της Κλίμακας Α2 ψηλότερο από την αφετηρία της Κλίμακας Α5 θα τοποθετούνται στην Κλίμακα Α5 με βάση το μισθό τους στην Κλίμακα Α2. Ανάλογη ρύθμιση θα γίνεται και για εκείνους που ευρίσκονταν σε σημείο της Κλίμακας Α5 ψηλότερο από την αφετηρία της Κλίμακας Α7 και θα τοποθετούνται στην Κλίμακα Α7 με βάση το μισθό τους στην Κλίμακα Α5.
(β) Θα παίρνουν μια προσαύξηση με την ένταξή τους στην κλίμακα Α7, η οποία αντιστοιχεί με την προσαύξηση που θα έπαιρναν κατά την προαγωγή τους στην προηγούμενη θέση Τροχονόμου 1ης Τάξης (Κλ. Α7).»
Από πλευράς του καθ' ου η αίτηση υπάρχει η ένορκη δήλωση της Μαρίας Πέτσα που είναι Λειτουργός Δημοτικής Υπηρεσίας για θέματα προσωπικού στο Δήμο Λευκωσίας, όπου μεταξύ άλλων επισυνάπτεται σχέδιο υπηρεσίας (τεκμ. 3 στην ένορκη δήλωση) στο οποίο κάτω από τον τίτλο ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ διαλαμβάνονται τα ακόλουθα:
«ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
1. ...............................................................................................
2. Οι υπάλληλοι που κατείχαν την θέση αυτή κατά τις 16.2.1996:
(α) Θα προχωρούν από την Κλίμακα Α2 στην Κλίμακα Α5, μόλις φθάσουν στο σημείο της Κλίμακας Α2 που αντιστοιχεί με την αφετηρία της Κλίμακας Α5 και στη συνέχεια από την Κλίμακα Α5 στην Κλίμακα Α7, μόλις φθάσουν στο σημείο της Κλίμακας Α5 που αντιστοιχεί με την αφετηρία της Κλίμακας Α7. Αν όμως ευρίσκοντο σε σημεό της Κλίμακας Α2 ψηλότερο από την αφετηρία της Κλίμακας Α5 θα τοποθετούνται στην Κλίμακα Α5 με βάση το μισθό τους στην Κλίμακα Α2. Ανάλογη ρύθμιση θα γίνεται και για εκείνους που ευρίσκονταο σε σημείο της Κλίμακας Α5 ψηλότερο από την αφετηρια της Κλίμακας Α7 και θα τοποθετούνται στην Κλίμακα Α7 με βάση το μισθό τους στην Κλίμακα Α5.
(β) θα παίρνουν μια προσαύξηση με την ένταξή τους στην κλίμακα Α7, η οποία αντιστοιχεί με την προσαύξηση που θα έπαιρναν κατά την προαγωγή τους στην προηγούμενη θέση Τροχονόμου 1ης Τάξης (Κλ. Α7).»
Είναι φανερό ότι μεταξύ των δύο σχεδίων υπηρεσίας υπάρχει ουσιαστική διαφορά στο ότι στο πρωτο, που επικαλούνται οι αιτητές, στις ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ, στην υπ' αρ. 2 είναι απλώς η φράση «Οι υπάλληλοι» χωρίς δηλαδή περιορισμό στο χρόνο που κατείχαν τη θέση, ενώ στο δεύτερο που επικαλείται ο καθ' ου η αίτηση, η σχετική φράση είναι «Οι υπάλληλοι που κατείχαν την θέση αυτή κατά τις 16.2.1996».
Ενόψει του ότι η εν λόγω ενόρκως δηλούσα εκ μέρους του καθ' ου η αίτηση, κατά τον ουσιώδη χρόνο που εστάλη η επιστολή προσφοράς διορισμού στους αιτητές με το σχέδιο υπηρεσίας που αυτοί επικαλούνται, δεν ήταν στην υπηρεσία του Δήμου ούτως ώστε να έχει προσωπική γνώση, κρίνω ότι με την ένορκη δήλωσή της δεν ήταν δυνατό να ανατραπεί ο ένορκος ισχυρισμός της αιτήτριας στην 49/2009 ότι το σχέδιο υπηρεσίας στην περίπτωσή της ήταν αυτό που δεν είχε το περιορισμό για ανέλιξη στις κλίμακες για υπαλλήλους που κατείχαν τη θέση κατά την 16/2/1996, ούτως ώστε να εξαιρούνται οι αιτητές αφού διορίσθηκαν το Νοέμβριο του 1998.
Παρόλο ότι στις άλλες δυο υποθέσεις δεν παρουσιάστηκε μαρτυρία, λαμβάνοντας υπόψη ότι οι ισχυρισμοί είναι πανομοιότυποι, κρίνω ότι με τα ενώπιον μου γεγονότα προκύπτει ότι υπήρξε πλάνη ή τουλάχιστον πιθανότητα πλάνης ως προς το σχέδιο υπηρεσίας που έπρεπε να εφαρμοσθεί στην περίπτωση των αιτητών και επομένως αυτός είναι αρκετός λόγος για την επιτυχία των υποθέσεων. Γιατί αν πράγματι οι αιτητές διορίστηκαν με βάση το σχέδιο υπηρεσίας που επικαλούνται τότε είχαν το δικαίωμα να ανελιχθουν στις κλίμακες όπως διαλαμβάνεται στην σημείωση αρ. 2 ανεξάρτητα από το ότι στις 16/2/1996 δεν κατείχαν τη θέση όπως προβλέπεται στο σχέδιο υπηρεσίας που επικαλείται ο καθ' ου η αίτηση.
Παρά το ότι τα πιο πάνω είναι αρκετά για επιτυχία των προσφυγών προχωρώ να πω ότι ευσταθεί και ο ισχυρισμός της πλευράς των αιτητών ότι ο καθ' ου η αίτηση, στη δική τους περίπτωση, ενήργησε και ενάντια της αρχής της χρηστής διοίκησης και καλής πίστης. Δεν είναι δίκαιο ο καθ' ου η αίτηση να προσφέρει διορισμό στους αιτητές με βάση ένα σχέδιο υπηρεσίας και στη συνέχεια να εξετάζει το δικαίωμα τους για ανέλιξη με άλλο σχέδιο το οποίο τους αποστερεί αυτό το δικαίωμα.
Αναφορικά με τις προδικαστικές ενστάσεις, από τη γραπτή αγόρευση του ευπαιδεύτου συνηγόρου του καθ' ου η αίτηση προκύπτει ότι αυτές θα ίσχυαν μόνο αν το δικαστήριο απέρριπτε τη μαρτυρία της πλευράς των αιτητών και συγκεκριμένα της Ελπινίκης Κωνσταντίνου. Από τη στιγμή που η μαρτυρία της έγινε δεκτή ως προς το ποιό σχέδιο υπηρεσίας της έδωσαν μαζί με την προσφορά διορισμού της (που ισχύει και για τους άλλους δυο αιτητές) οι προδικαστικές ενστάσεις δεν ευσταθούν. Με βάση τα ενώπιον μου γεγονότα όπως τα έχω δεχθεί, οι αιτητές έχουν έννομο συμφέρον να προωθήσουν την υπόθεση τους και επίσης η άρνηση του καθ' ου η αίτηση να τοποθετήσει αυτούς στη δέουσα κλίμακα αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη.
Οι προσφυγές επιτυγχάνουν με έξοδα (πλέον ΦΠΑ αν υπάρχει) υπέρ των αιτητών και εναντίον του καθ' ου η αίτηση, όπως αυτά θα υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή (λαμβάνοντας υπόψη και τα έξοδα της αίτησης για προσαγωγή μαρτυρίας) και εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Η προσβαλλόμενη απόφαση στην κάθε προσφυγή, ακυρώνεται σύμφωνα με το Άρθρο 146.4(β) του Συντάγματος.
Μ. Φωτίου, Δ.
/ΚΑΣ