|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1399/2008)
22 Ιουνίου, 2012
[K. ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΕΥΗΣ ΔΡΟΥΣΙΩΤΗΣ,
Αιτητής,
-ν-
ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ΄ου η Aίτηση.
- - - - - -
Μ. Καλλιγέρου, για τον Αιτητή.
Γ. Σεραφείμ, για το Καθ΄ου η Αίτηση.
N. Παρτασίδου για Α. Τριανταφυλλίδη, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος.
- - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ.: Μετά την προκήρυξη στις 25.1.2008, μεταξύ άλλων, και της πλήρωσης της θέσης Προϊσταμένου Έρευνας, Διεθνών και Δημοσίων Σχέσεων από την Προσωρινή Διοικούσα Επιτροπή του καθ΄ου η αίτηση Τ.Ε.Π.Α.Κ., συνεδρίασε πενταμελής Επιτροπή Αξιολόγησης στις 17.4.2008 η οποία, αφού έκρινε ότι τόσο ο αιτητής όσο και το ενδιαφερόμενο μέρος πληρούσαν τα απαιτούμενα από το Σχέδιο Υπηρεσίας προσόντα, τους κάλεσε σε προφορική συνέντευξη ενώπιόν της κατά την 30 και 31 Μαΐου 2008.
Κατόπιν της διεξαγωγής των προφορικών συνεντεύξεων και της εν γένει αξιολόγησης των υποψηφίων, η Επιτροπή Αξιολόγησης πρότεινε ως καταλληλότερο υποψήφιο για διορισμό το ενδιαφερόμενο μέρος. Η Προσωρινή Διοικούσα Επιτροπή (Π.Δ.Ε.) επιλήφθηκε του θέματος σε συνεδρία της ημερομηνίας 4.7.2008 και αποφάσισε ομόφωνα το διορισμό του ενδιαφερόμενου μέρους στην επίδικη θέση. Η απόφαση της Π.Δ.Ε., όπως καταγράφηκε στο τηρηθέν πρακτικό, έχει ως ακολούθως:
"Η Π.Δ.Ε. με βάση την εισήγηση της Επιτροπής Αξιολόγησης αποφάσισε ομόφωνα το διορισμό του Χαράλαμπου Χρυσοστόμου στη θέση του Προϊσταμένου της Υπηρεσίας Έρευνας Διεθνών και Δημοσίων Σχέσεων. Σε περίπτωση που δεν γίνει αποδεκτή η θέση από τον Χαράλαμπο Χρυσοστόμου, τότε, σύμφωνα με τα αποτελέσματα η θέση προτείνεται στον Εύη Δρουσιώτη."
Με την παρούσα προσφυγή του, ο αιτητής προσβάλλει τη νομιμότητα της πιο πάνω απόφασης του καθ΄ου η αίτηση, εντοπίζοντας σ΄ αυτή διάφορα σημεία τα οποία θεωρεί ως τρωτά.
Θα αρχίσω εξετάζοντας τον τελευταίο στη σειρά λόγο ακύρωσής του τον οποίο πρόβαλε ο αιτητής, ο οποίος αναφέρεται σε έλλειψη αιτιολογίας της προσβαλλόμενης απόφασης, το κείμενο της οποίας έχω παραθέσει πιο πάνω.
4ος λόγος ακύρωσης - Η κατ΄ ισχυρισμό έλλειψη αιτιολογίας της προσβαλλόμενης απόφασης.
Σύμφωνα με τον αιτητή, η προσβαλλόμενη απόφαση τυγχάνει αναιτιολόγητη, σε βαθμό που δεν επιτρέπει το δικαστικό έλεγχο. Στην απόφαση δε γίνεται καμιά καταγραφή του σκεπτικού των απόψεων και των λόγων ως προς την επιλογή του ενδιαφερόμενου μέρους αντί του αιτητή.
Έχοντας υπόψη το λιτό κείμενο της προσβαλλόμενης απόφασης του καθ΄ου η αίτηση, το ακριβές κείμενο της οποίας έχω παραθέσει προηγουμένως, είναι χωρίς αμφιβολία που συμφωνώ ότι ο λόγος τούτος ακύρωσης είναι έκδηλα βάσιμος και θα πρέπει να επιτύχει.
Στην προσβαλλόμενη απόφαση δε φαίνεται να γίνεται καμιά αξιολόγηση των υποψηφίων, καμιά αναφορά σε κριτήρια που λήφθηκαν υπόψη, καμιά αναφορά σε λόγους για τους οποίους προτιμήθηκε το ενδιαφερόμενο μέρος, αντί του αιτητή, ως καταλληλότερος για διορισμό. Στις αγορεύσεις τους, το καθ΄ου η αίτηση και το ενδιαφερόμενο μέρος αναφέρονται και παραπέμπουν σε κάποιους σχολιασμούς και αιτιολογία η οποία δόθηκε για την προτίμηση του ενδιαφερόμενου μέρους από την Επιτροπή Αξιολόγησης. Εδώ όμως, θα πρέπει να υπενθυμισθεί ότι το αποφασίζον διοικητικό όργανο δεν είναι η Επιτροπή Αξιολόγησης αλλά το καθ΄ου η αίτηση Πανεπιστήμιο το οποίο, κατά τον ουσιώδη χρόνο, εδιοικείτο από την Π.Δ.Ε. Ο ρόλος της Επιτροπής Αξιολόγησης (Ε.Α.) δεν είναι αποφασιστικός, αλλά συμβουλευτικός. Όπως δε ορθά είχε διατυπώσει η Ε.Α., αυτή "προτείνει και εισηγείται" τον κατά την άποψή της καταλληλότερο υποψήφιο προς την ΠΔΕ. Η δεύτερη όμως δεν είναι υποχρεωμένη να αποδεχτεί την πρόταση και εισήγηση της Ε.Α., αλλ΄ οφείλει να προβεί στη δική της έρευνα, αξιολόγηση και σύγκριση των υποψηφίων, λαμβανομένης υπόψη ή απορριπτομένης της πρότασης της Ε.Α. για λόγους οι οποίοι θα πρέπει να εξηγηθούν και με επαρκή αιτιολογία ως προς την τελική της απόφαση. Κάτι τέτοιο εδώ δεν έπραξε η Π.Δ.Ε. Αντίθετα, καταγράφοντας ότι ". με βάση την εισήγηση της Επιτροπής Αξιολόγησης αποφάσισε ομόφωνα το διορισμό.", αυτό καταδεικνύει ότι η Π.Δ.Ε. ενήργησε ενδεχόμενα υπό αβασάνιστη αποδοχή της εισήγησης της Ε.Α. ως της μόνης βάσης για τη δική της απόφαση, χωρίς να εξηγήσει ή αιτιολογήσει πώς ήταν που άσκησε τη διακριτική της ευχέρεια. Έδωσε δε την εντύπωση ότι ενήργησε, όχι ασκώντας διακριτική εξουσία, αλλ΄ ενεργούσα υπό δέσμια εξουσία.
Υπάρχει ακόμα ένα σοβαρό στοιχείο που καθιστά την ελλιπέστατη αιτιολογία της Π.Δ.Ε. τρωτή. Όπως η ίδια προσθέτει στο προαναφερθέν κείμενο της απόφασής της:
"Σε περίπτωση που δεν γίνει αποδεκτή η θέση από τον Χαράλαμπο Χρυσοστόμου (Σημ. δηλαδή το ενδιαφερόμενο μέρος) τότε, σύμφωνα με τα αποτελέσματα, η θέση προτείνεται στον Εύη Δρουσιώτη. (Σημ. δηλαδή τον αιτητή."
Η πιο πάνω περικοπή δείχνει και πάλι ότι η Π.Δ.Ε. ενήργησε απλά και μόνο στη βάση των "αποτελεσμάτων", εννοώντας προφανώς των αποτελεσμάτων της αξιολόγησης στην οποία είχε προβεί η Ε.Α. και όχι η ίδια. Δεδομένου δε ότι η Ε.Α. είχε ακριβώς προτείνει όπως σε περίπτωση μη αποδοχής του διορισμού από το ενδιαφερόμενο μέρος ". τότε αυτή προτείνεται στον Εύη Δρουσιώτη του οποίου η βαθμολογία είναι 7.0/10 μονάδες", αυτή η αναφορά, παραπέμπουσα και πάλι αβασάνιστα στην αξιολόγηση και βαθμολόγηση των υποψηφίων κατά την προσωπική συνέντευξη, πέραν του ότι δεν συνιστά επαρκή αιτιολόγηση της απόφασης της Π.Δ.Ε., εγείρει και ένα άλλο πρόβλημα, εκείνο της απόδοσης υπέρμετρης σημασίας στην επίδοση των υποψηφίων κατά τις συνεντεύξεις. Αυτό όμως συνιστά άλλο λόγο ακύρωσης, τον υπ΄ αριθμό 3, τον οποίο θα εξετάσω στη συνέχεια.
Ο λόγος τούτος ακύρωσης επιτυγχάνει.
3ος λόγος ακύρωσης - Ο μεμπτός τρόπος προσέγγισης και αξιοποίησης του στοιχείου της επίδοσης των υποψηφίων κατά τις συνεντεύξεις.
Όπως εισηγείται ο αιτητής στην αγόρευσή της συνηγόρου του, μετά την καταγραφή των συμπερασμάτων της Ε.Α. στο τηρηθέν πρακτικό ως προς την απόδοση των υποψηφίων κατά τις συνεντεύξεις, απλά δίδεται στο τέλος μια αριθμητική βαθμολογία στη συνέντευξη 7.00/10 για τον αιτητή και 7,50/10 για το ενδιαφερόμενο μέρος, χωρίς να δηλώνεται το γιατί.
Αυτή δε η βαθμολόγηση, όπως ρητά καταγράφεται και στο πρακτικό, αποτέλεσε και το λόγο επιλογής του ενδιαφερόμενου μέρους από την Ε.Α. και αργότερα από τη Π.Δ.Ε., η οποία υιοθέτησε την πρόταση της Ε.Α.
Εξετάζοντας το επίμαχο πρακτικό, αδυνατώ να συμφωνήσω ότι αποδόθηκε βαθμολογία σε έναν έκαστο των υποψηφίων, χωρίς καμιά ή χωρίς επαρκή αιτιολογία.
Αντίθετα, θα έλεγα, είναι φανερό από το κείμενο του πρακτικού ότι της βαθμολόγησης ενός εκάστου υποψηφίου προηγείται η λεπτομερής καταγραφή στοιχείων που σχετίζονται με και προέκυψαν από τη συνέντευξη με την αξιολόγηση της Επιτροπής ως προς αυτά. Αναφέρεται έτσι για τον αιτητή, ότι π.χ. έδωσε "συγκροτημένες απαντήσεις", "ανέλυσε με λεπτομέρεια τις ανάγκες για στήριξη ακαδημαϊκών." ".. Είχε γνώση για το σύστημα ECTS αλλά δεν γνώριζε άλλες παραμέτρους.", κλπ. Μετά δε από εκτενή παράθεση και αξιολόγηση στοιχείων αυτού του τύπου, που προέκυψαν από τη συνέντευξη, ακολουθεί η βαθμολόγηση ενός εκάστου υποψηφίου.
Δεν μπορώ επομένως να συμφωνήσω ότι για τη βαθμολόγηση της απόδοσης των υποψηφίων κατά τη συνέντευξη δεν υπάρχει επαρκής αιτιολογία.
Εγείρεται όμως εδώ και το θέμα της βαρύτητας, η οποία δόθηκε από την Ε.Α., στο στοιχείο της απόδοσης των υποψηφίων κατά τις συνεντεύξεις.
Όπως έχει επανειλημμένα και με συνέπεια νομολογηθεί, η απόδοση των υποψηφίων σε προφορικές συνεντεύξεις, αν και είναι στοιχείο το οποίο λαμβάνεται υπόψη, δεν αποτελεί αφ΄ εαυτού ξεχωριστό κριτήριο επιλογής και δεν πρέπει να αποδίδεται σ΄ αυτό υπέρμετρη βαρύτητα. Όμως, στις θέσεις πρώτου διορισμού, δικαιολογείται η απόδοση αυξημένης βαρύτητας στα αποτελέσματα συνεντεύξεων. Ιδιαίτερα εκεί όπου η προσωπικότητα και ικανότητες του υποψηφίου είναι σημαντικά στοιχεία για τη δυνατότητα επιτυχούς επιτέλεσης των καθηκόντων της θέσης. [Republic v. Petrides (1984) 3 CLR 378, Ιωάννου ν. Δημοκρατίας (1983) 3 ΑΑΔ 390, Πούρος κ.ά. ν. Χατζηστεφάνου κ.ά. (2001) 3(Α) ΑΑΔ 374]. Όπως χαρακτηριστικά είχε λεχθεί στην Ιωάννου (ανωτέρω):
"Η υπέρμετρη βαρύτητα στην απόδοση κατά τις συνεντεύξεις δεν συνιστά αναγκαστικά λόγο ακύρωσης, για το λόγο ότι είναι δυνατό να επιβάλλεται από τις περιστάσεις της συγκεκριμένης υπόθεσης."
Στην υπό εξέταση περίπτωση, η Ε.Α. προέβηκε στην εξαγωγή και καταγραφή του ακόλουθου "Συμπεράσματος", το οποίο μεταφέρω εδώ αυτούσιο:
"ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ
Η Επιτροπή, μετά από έλεγχο των προσόντων των υποψηφίων, σε ότι αφορά τη γνώση και τη κατάρτιση τους σε θέματα σχετικά με τα καθήκοντα και τις ευθύνες της αναφερόμενης θέσης, την οργανωτική και διοικητική τους ικανότητα, την υπευθυνότητα, την προσωπικότητα τους στην προφορική εξέταση καθώς επίσης και των ακαδημαϊκών τους προσόντων, και γενικά όλων των κριτηρίων και των παραμέτρων που έθεσε, όπως αυτά αναφέρονται πιο πάνω, και μελετώντας τις απαντήσεις που ο κάθε υποψήφιος έδωσε στα ερωτήματα που του τέθηκαν, απένειμε στον κάθε υποψήφιο την βαθμολογία που φαίνεται κάτω από το όνομα του. Ως καταλληλότερο υποψήφιο για διορισμό στη θέση του Προϊστάμενου Έρευνας, Διεθνών και Δημοσίων Σχέσεων, η Επιτροπή προτείνει και εισηγείται ομόφωνα και ανεπιφύλακτα στην Προσωρινή Διοικούσα Επιτροπή του Τεχνολογικού Πανεπιστημίου Κύπρου, τον υποψήφιο Χαράλαμπο Χρυσοστόμου, ο οποίος πληροί όλα τα προσόντα που αναφέρθηκαν πιο πάνω και έδωσε τις πιο ολοκληρωμένες απαντήσεις στα ερωτήματα που του τέθηκαν, συγκεντρώνοντας έτσι την ψηλότερη βαθμολογία (7,5 / 10 μονάδες). Σε περίπτωση που δεν γίνει αποδεκτή η θέση, τότε αυτή προτείνεται στον Εύη Δρουσιώτη του οποίου η βαθμολογία είναι 7,0 / 10 μονάδες."
Πιστεύω ότι από την προσεκτική ανάγνωση της περικοπής από την εισήγηση της Ε.Α., εξάγεται το συμπέρασμα ότι η βαθμολόγηση στην οποία κατέληξε και η οποία εμφαίνεται κάτω από το όνομα και τα σχόλια για κάθε ένα υποψήφιο, δεν είναι περιοριστικά βαθμολόγηση μόνο για την απόδοση του υποψηφίου κατά τη συνέντευξη. Σημειώνεται εδώ ότι αυτή είναι και η εισήγηση του συνηγόρου του καθ΄ου η αίτηση, η οποία κατά την άποψή μου είναι ορθή. Όπως διαφαίνεται από το πιο πάνω κείμενο του "Συμπεράσματος", αλλά και από τα σχόλια για κάθε ένα υποψήφιο, που προηγούνται της βαθμολόγησής του, για τη βαθμολόγηση δε λήφθηκε υπόψη μόνο η απόδοση των υποψηφίων κατά τις συνεντεύξεις. Λήφθηκαν υπόψη και τα προσόντα τους, η γνώση και κατάρτισή τους σε θέματα σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης, τα ακαδημαϊκά τους προσόντα κλπ.
Επομένως, ανεξάρτητα από την ορθότητα του τρόπου με τον οποίο ενήργησε η Ε.Α. από τον οποίο δεν είναι ουσιαστικά εμφανής, ποια ήταν η βαρύτητα που δόθηκε για την απόδοση κατά τις συνεντεύξεις, το γεγονός είναι ότι ο συγκεκριμένος λόγος ακύρωσης, όπως έχει προβληθεί και αναπτυχθεί εκλαμβάνοντας εσφαλμένα ως δεδομένο ότι η απονεμηθείσα βαθμολογία περιοριζόταν στις συνεντεύξεις, δεν μπορεί να εξετασθεί, ως στερούμενος βάσης.
1ος λόγος ακύρωσης - Η κατ΄ ισχυρισμό μη κατοχή από το ενδιαφερόμενο μέρος απαιτούμενου προσόντος - Ελλιπής έρευνα - Αιτιολογία του θέματος τούτου.
Σύμφωνα με τον όρο (2) των απαιτουμένων για την επίδικη θέση προσόντων από το Σχέδιο Υπηρεσίας, ήταν απαραίτητη η:
"2. Δεκαετής οργανωτική και διοικητική πείρα, μετά την απόκτηση του πρώτου πανεπιστημιακού τίτλου σπουδών, με τουλάχιστον δύο χρόνια πείρα σε εποπτικά καθήκοντα που να περιλαμβάνουν προγραμματισμό, οργάνωση, καθοδήγηση, έλεγχο εργασιών και διαχείριση προσωπικού και τεχνοϋλικών πόρων."
Όπως υποστηρίζει ο αιτητής, το ενδιαφερόμενο μέρος αποδεδειγμένα δε φαίνεται να κατείχε αυτό το προσόν, αφού τον πρώτο του πανεπιστημιακό τίτλο τον απέκτησε από το Πανεπιστήμιο Αθηνών στις 9.10.1998 και επομένως, μέχρι τον ουσιώδη χρόνο για πλήρωση της θέσης που ήταν η 16.2.2008, δεν μπορούσε εκ των πραγμάτων να συμπληρωθεί η απαιτούμενη 10ετής διάρκεια πείρας.
Διαφωνώντας με αυτή τη θέση, τόσο το καθ΄ου η αίτηση, όσο και το ενδιαφερόμενο μέρος επισημαίνουν ότι το ενδιαφερόμενο μέρος είναι κάτοχος του μεταπτυχιακού διπλώματος Master of Education (Computer Education), το οποίο αποκτήθηκε την 12.12.1996. Όπως δε προνοείται στο ίδιο το Σχέδιο Υπηρεσίας της επίδικης θέσης, "Ο όρος Πανεπιστημιακό δίπλωμα - τίτλος, καλύπτει και μεταπτυχιακό δίπλωμα ή τίτλο." Είναι δε αυτός ο πρώτος πανεπιστημιακός τίτλος σπουδών που έχει αποκτήσει το ενδιαφερόμενο μέρος και η 12.12.1996 είναι η ημερομηνία από την οποία αρχίζει να προσμετρά η απαιτούμενη από το Σχέδιο Υπηρεσίας πείρα. Αυτό το στοιχείο είναι εμφανές στην ίδια την αίτηση του αιτητή, η οποία βρισκόταν ενώπιον του καθ΄ου η αίτηση και, επομένως, αυτό το σκέλος του λόγου τούτου ακύρωσης δεν μπορεί να έχει βάση.
Το άλλο σκέλος του λόγου ακύρωσης αναφέρεται στον ισχυρισμό του αιτητή ότι ο αιτητής εν πάση περιπτώσει δεν ικανοποιούσε το είδος της εργασιακής πείρας η οποία απαιτείτο για τη 10ετία, ήτοι οργανωτική πείρα, διοικητική πείρα και 2 χρόνια πείρας σε εποπτικά καθήκοντα. Όμως, όπως αντιπροβάλλουν το καθ΄ου η αίτηση και το ενδιαφερόμενο μέρος στις αγορεύσεις τους, μεταξύ των προσόντων του ενδιαφερόμενου μέρους είχε επισυναφθεί στην αίτησή του και Πιστοποιητικό Υπηρεσίας του Υπουργείου Παιδείας ημερομηνίας 9.5.2008, από το οποίο βεβαιούται η πείρα του ενδιαφερόμενου μέρους τόσο σε εποπτικά, όσο και οργανωτικά και διοικητικά θέματα.
Εξάλλου, θα πρόσθετα εδώ, η ερμηνεία και εφαρμογή των όρων Σχεδίου Υπηρεσίας επαφίεται στο διορίζον όργανο και το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει, αν η κρίση του οργάνου ήταν εύλογα επιτρεπτή.
Επομένως, αυτός ο λόγος ακύρωσης δεν μπορεί να ευσταθήσει.
2ος λόγος ακύρωσης - Ισχυρισμός περί πλάνης ως προς την πλήρωση από τον αιτητή του απαιτούμενου προσόντος κατοχής πτυχίου σε συγκεκριμένους κλάδους.
Σύμφωνα με την παράγραφο 1 του Σχεδίου Υπηρεσίας απαιτείτο από τους υποψηφίους η κατοχή:
"(1) α.1) Πανεπιστημιακός τίτλος σπουδών, πρώτου κύκλου, σε κλάδους της Πολυτεχνικής, Οικονομικών, Διοίκησης και Κοινωνικών Επιστημών.
ΚΑΙ
α.2) Πανεπιστημιακό, μεταπτυχιακό τίτλο σπουδών, δεύτερον κύκλου (επιπέδου Μάστερς), διάρκειας τουλάχιστον ενός ημερολογιακού έτους σε κλάδους της Πολυτεχνικής Οικονομικών, Διοίκησης και Κοινωνικών Επιστημών."
Όπως υποστηρίζει ο αιτητής, από τα δύο πτυχία που κατέχει το ενδιαφερόμενο μέρος, ήτοι του Πανεπιστημίου Αθηνών και του Παντείου Πανεπιστημίου, το μεν πρώτο είναι στα Παιδαγωγικά και το δεύτερο στις Διεθνείς Σχέσεις και Ευρωπαϊκές Σπουδές. Ούτε επίσης οι μεταπτυχιακοί τίτλοι του ενδιαφερόμενου μέρους είχαν ως αντικείμενό τους έναν από τους κλάδους που προβλέπονταν στο Σχέδιο Υπηρεσίας, αφού δεν ήσαν ούτε σε κλάδο της Πολυτεχνικής, ούτε των Οικονομικών, ούτε της Διοίκησης ή των Κοινωνικών Επιστημών, αλλά και τα δύο ήσαν σε κλάδο της Εκπαίδευσης στην Πληροφορική (Computer Education). Παρά ταύτα, το καθ΄ου η αίτηση είχε απλά ενώπιόν του τα πτυχία του αιτητή και δεν προέβηκε σε καμιά διερεύνηση του κατά πόσο αυτά ικανοποιούσαν τις απαιτήσεις του Σχεδίου Υπηρεσίας, ούτε και δόθηκε οποιαδήποτε αιτιολογία ως προς το πώς ήταν που ικανοποιούνταν οι απαιτήσεις στην περίπτωση του ενδιαφερόμενου μέρους.
Σε σχέση με αυτό τον ισχυρισμό, τόσο το καθ΄ου η αίτηση στην αγόρευσή του όσο και το ενδιαφερόμενο μέρος στη δική του, απαντούν ότι το μεταπτυχιακό δίπλωμα του ενδιαφερόμενου μέρους Master of Education, αποτελεί κλασική περίπτωση πτυχίου το οποίο εμπίπτει σε κλάδο των Κοινωνικών Επιστημών. Τόσο δε στο Πανεπιστήμιο Κύπρου όσο και σε άλλα πανεπιστήμια του εξωτερικού, τα Τμήματα των Επιστημών της Αγωγής (Education), υπάγονται στις Σχολές Κοινωνικών Επιστημών.
Για τούτο, δεν υπήρχε καμιά αμφιβολία έτσι ώστε το θέμα να διερευνάτο και να διδόταν ειδική αιτιολογία από το καθ΄ου η αίτηση το οποίο εξέλαβε ως οφθαλμοφανές το ότι το ενδιαφερόμενο μέρος πληρούσε τη σχετική απαίτηση και προσόν του Σχεδίου Υπηρεσίας.
Αυτή η εξήγηση είναι κατά την άποψή μου όντως πειστική και ανατρέπει τη βασιμότητα του λόγου τούτου ακύρωσης.
3ος λόγος ακύρωσης - Η κατ΄ ισχυρισμό αναιτιολόγητη απόδοση 7,5 μονάδων στο ενδιαφερόμενο μέρος έναντι 7,0 στον αιτητή - Έλλειψη αξιολόγησης των λοιπόν στοιχείων.
Αυτός ο λόγος ακύρωσης, όπως και ο πρώτος λόγος, εδράζεται στην αντίληψη του αιτητή ότι η βαθμολόγηση των υποψηφίων, η οποία αποδόθηκε από την Επιτροπή και καταγράφηκε στο προαναφερθέν πρακτικό, ήταν βαθμολόγηση για την απόδοση των υποψηφίων κατά την προφορική συνέντευξη. Κάτι που, όπως έχει ήδη επεξηγηθεί, δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, αφού επρόκειτο περί συναξιολόγησης όλων των στοιχείων των υποψηφίων. Επομένως, αυτός ο λόγος ακύρωσης ουσιαστικά στερείται βάσης.
Όπως όμως έχει εξηγηθεί προηγουμένως, ο πρώτος λόγος ακύρωσης ο οποίος αφορά στη διαπίστωση περί του αναιτιολόγητου της προσβαλλόμενης απόφαση από την Π.Δ.Ε. ευσταθεί και είναι από μόνος του καλός λόγος για την ακύρωση της απόφασης.
Η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρούται. Ακολουθώντας το αποτέλεσμα, τα έξοδα της προσφυγής επιδικάζονται υπέρ του αιτητή και εναντίον του καθ΄ου η αίτηση όπως αυτά θα υπολογισθούν από τον Πρωτοκολλητή και εγκριθούν από το Δικαστήριο, ενώ σε σχέση με το ενδιαφερόμενο μέρος δεν εκδίδεται καμιά διαταγή εξόδων.
K. Κληρίδης,
Δ.
/ΧΤΘ