|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 1335/2009 )
21 Φεβρουαρίου, 2012
[ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ/ΣΤΗΣ]
ΑΡΧΗ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΚΥΠΡΟΥ,
Αιτητές,
ν.
ΕΠΙΤΡΟΠΟΥ ΡΥΘΜΙΣΗΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΩΝ
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΚΑΙ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΩΝ,
Καθ΄ ου η αίτηση.
_ _ _ _ _ _
ΑΙΤΗΣΗ ΗΜΕΡ. 22.11.11 ΓΙΑ ΑΝΑΣΤΟΛΗ ΤΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ
_ _ _ _ _ _
Ν. Κλεάνθους, για τον Αιτητή-Καθ΄ ου η αίτηση.
Κ. Χατζηιωάννου, για τους Καθ΄ ων η αίτηση-Αιτητές.
_ _ _ _ _ _
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.: Ο Επίτροπος Ρύθμισης Ηλεκτρονικών Επικοινωνιών και Ταχυδρομείων, καθ΄ ου η αίτηση στην υπό τον πιο πάνω αριθμό και τίτλο προσφυγή («ο Επίτροπος»), αιτείται όπως η προσφυγή παραμείνει για οδηγίες ή/και εκτός πινακίου μέχρι την εκδίκαση των Αναθεωρητικών Εφέσεων 38/09, 91/09 και 15/10 καθότι η προσβαλλόμενη με την παρούσα προσφυγή απόφαση, στηρίχθηκε σε αποφάσεις του Επιτρόπου οι οποίες ακυρώθηκαν σε πρώτο βαθμό από το Ανώτατο Δικαστήριο και εναντίον των σχετικών αποφάσεων, ασκήθηκαν οι πιο πάνω εφέσεις, η εκδίκαση των οποίων εκκρεμεί.
Οι αιτητές, Αρχή Τηλεπικοινωνιών Κύπρου, ενίστανται στην αίτηση γιατί, καθώς λέγουν, δεν παρέχεται εξουσία για ικανοποίηση του αιτήματος και ότι η υποβολή της αίτησης συνιστά κατάχρηση της διαδικασίας. Δεν πληρούνται οι δικονομικές προϋποθέσεις για τη στήριξη της αίτησης και δεν αποκαλύπτεται βάσιμος λόγος για αναστολή της διαδικασίας. Λέγουν επίσης, ότι η αίτηση υποβλήθηκε καθυστερημένα και η τυχόν έγκρισή της θα δημιουργήσει προβλήματα καθότι με βάση το επίδικο διάταγμα, επωμίζονται έξοδα.
Η αίτηση βασίζεται στα άρθρα 11 και 17 του περί Απονομής της Δικαιοσύνης (Ποικίλαι Διατάξεις) Νόμου του 1964 (Ν. 33/64), στους Κανονισμούς 10, 17, 18, 19, 20 και 22 του περί Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου Κανονισμού του 1962, στους Θεσμούς Πολιτικής Δικονομίας (Δ.48), στην πρακτική και στις σύμφυτες εξουσίες του δικαστηρίου και στις σχετικές αρχές δικαίου.
Εχω διεξέλθει τις πιο πάνω νομοθετικές και δικονομικές πρόνοιες χωρίς να εντοπίσω ο,τιδήποτε το οποίο βασίμως θα μπορούσε να θεωρηθεί ότι παρέχει νομικό έρεισμα στην αίτηση. Εχω ανατρέξει και στον περί Δικαστηρίων Νόμο του 1960 όπου το άρθρο 47 του εν λόγω νόμου, περιέχει ρύθμιση αναφορικά με την αναστολή εκτέλεσης απόφασης. Το θέμα της αναστολής της εν εξελίξει και μη συμπληρωθείσας διαδικασίας, ως είναι η υπό εξέταση περίπτωση, φαίνεται πως δεν ρυθμίζεται ειδικά βάσει νόμου ή κανονισμού. Εχω όμως την άποψη ότι η εξέταση αυτού του θέματος εμπίπτει στη σφαίρα της εξουσίας του δικαστηρίου να ρυθμίζει τη διαδικασία ενώπιόν του ως θέμα αναγόμενο στις συμφυείς εξουσίες του δικαστηρίου. Στην Ελεγκτική Υπηρεσία Συνεργ. Εταιρειών ν. Παπαγεωργίου κ.ά. (2000) 3 Α.Α.Δ. 151, λέχθηκαν τα ακόλουθα:
«Η σύμφυτη δικαιοδοσία δεν πηγάζει ούτε από νόμο ούτε από κανονισμό αλλά από τη φύση της δικαστικής λειτουργίας. Γι΄ αυτό και προσδιορίζεται με το επίθετο «σύμφυτη». Η βασική εκδήλωση της εξουσίας αυτής είναι η ρύθμιση των θεμάτων που άπτονται των δικαστικών διαδικασιών. Περιλαμβάνει δε τομείς του δικαίου των οποίων η νομολογία αναγνώρισε την ύπαρξη. Όμως έχουν τεθεί όρια και αυτοπεριορισμοί για να διαφυλαχθεί η αποτελεσματική λειτουργία αυτής της εξουσίας στις ορθές διαστάσεις της. Όπως παρατήρησε εύστοχα ο καθηγητής M.S. Dockray στο άρθρο του «The Inherent Jurisdiction to Regulate Civil Proceedings (1977) 113 Law Quarterly Review, σελ. 120, στην οποία σχολιάζει, στη σελ. 130, περιπτώσεις όπου τα δικαστήρια δε διέγνωσαν σύμφυτη εξουσία σε συγκεκριμένα θέματα:
«These decisions are quite inconsistent with the idea that the inherent jurisdiction is an unlimited reservoir from which new powers can be fashioned at will.»
Βλ. επίσης Ρόπας (2009) 2 ΑΑΔ 235 και Εμπεδοκλής (Αρ. 3) (2009) 1 ΑΑΔ 529.
Για να έχει η αίτηση επιτυχή κατάληξη κατ΄ επίκληση της συμφυούς εξουσίας του δικαστηρίου, ο αιτών την αναστολή, εδώ ο Επίτροπος, θα πρέπει ικανοποιητικά να καταδείξει ότι η αναστολή της διαδικασίας είναι το μόνο υπό τις περιστάσεις μέτρο που επιβάλλεται να ληφθεί προς το συμφέρον της δικαιοσύνης. Εχω την άποψη ότι στην υπό εξέταση αίτηση, ο Επίτροπος δεν έχει καταδείξει στον ύψιστο βαθμό που θεωρώ ότι απαιτείται, ότι αυτό που ζητά με την αίτησή του συμπίπτει με το συμφέρον της δικαιοσύνης, ως του μόνου υπό τις περιστάσεις κριτηρίου.
Η αίτηση απορρίπτεται με έξοδα σε βάρος του Επιτρόπου.
Α. ΚΡΑΜΒΗΣ, Δ.
ΣΦ.