|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υποθ. Αρ.1452 /2011)
14 Δεκεμβρίου, 2011
[ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ/στης]
Αναφορικά με τα ΄Αρθρα 28 και 146 του Συντάγματος
ΑΝΔΡΕΑ ΝΙΚΟΛΑΟΥ
Αιτητής,
-και -
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, μέσω
YΠΟΥΡΓΟΥ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΚΑΙ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΤΑΞΕΩΣ
Καθ΄ων η αίτηση.
------------------------
Α.Σ.Αγγελίδης και Μ.Βορκάς, για τον Αιτητή.
Λ.Λάμπρου - Ουστά (κα.) - δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ΄ων η αίτηση
-----------------------
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Σήμερα, έχω εκδώσει απόφαση επί της προσφυγής 1086/2011 με την οποία αμφισβητήθηκε η νομιμότητα της διαθεσιμότητας του αιτητή.
Όπως και στην προηγούμενη υπόθεση, ταυτοχρόνως με την καταχώριση της προσφυγής ο αιτητής επεδίωξε, με μονομερή αίτηση του, την έκδοση διατάγματος αναστολής της προσβαλλόμενης απόφασης μέχρι την ολοκλήρωση της διαδικασίας της προσφυγής. ΄Εκρινα ότι ήταν προτιμότερο να ακολουθηθεί η ιδία διαδικασία, που έγινε και στην προσφυγή 1086/2011 και αντί της προώθησης της ενδιάμεσης αίτησης, με τη σύμφωνη γνώμη και των δύο πλευρών, καταχωρήθηκε η ένσταση και οι γραπτές αγορεύσεις σε σύντομο χρόνο και προχώρησε η ακρόαση της προσφυγής επί της ουσίας της.
Tα γεγονότα τα οποία συνθέτουν την παρούσα προσφυγή είναι άρρηκτα συνδεδεμένα με αυτά της υπόθεσης 1086/2011 και είχαν ως έναυσμα την έναρξη ποινικής έρευνας εναντίον του αιτητή, για ποινικά αδικήματα τα οποία έχουν ως εναρκτήριο την έκρηξη στο Μαρί στις 11 Ιουλίου 2011. Υιοθετώ πλήρως το περιεχόμενο της πιο πάνω απόφασης μου ως προς τα γεγονότα και δεν χρειάζεται να τα επαναλάβω σ΄αυτό το σημείο.
Η εν λόγω «αρχική» διαθεσιμότητα του αιτητή είχε ως έναρξη την ημερομηνία 27 Ιουλίου 2011 με ισχύ για περίοδο τριών μηνών. Στις 26 Οκτωβρίου 2011, ο Υπουργός Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως, γνωστοποίησε στον αιτητή ειδοποίηση παράτασης της διαθεσιμότητας, στην οποία αρχικώς τέθηκε, για περίοδο, επίσης, τριών μηνών. Η παρούσα προσφυγή έχει ως αντικείμενο τη νομιμότητα αυτής της διοικητικής πράξεως.
Αποτελεί κοινή θέση αμφοτέρων των συνηγόρων, που βρίσκω ότι είναι ορθή, βασιζόμενη σε σχετική νομολογία, ότι η παράταση της διαθεσιμότητας παρόλο που αποτελεί αυτοτελή διοικητική πράξη, εδράζεται επί της νομιμότητας της αρχικώς εκδοθείσας απόφασης για διαθεσιμότητα. Βλ. Υποθ.Αρ.1893/2006 Λ.Παναγή ν. Δημοκρατίας, ημερ. 4 Ιουνίου 2008 και Υπόθ. Αρ.408/2010 Θεοδουλίδης ν. ΣΥΛ, ημερ. 2 Νοεμβρίου 2011.
Ενόψει του γεγονότος ότι η αρχικώς εκδοθείσα απόφαση του Υπουργού, για να τεθεί σε διαθεσιμότητα ο αιτητής, κρίθηκε νόμιμη, θα προχωρήσω να εξετάσω το περιεχόμενο της παρούσας προσφυγής.
Ο αιτητής επανέλαβε ουσιαστικώς τα επιχειρήματα τα οποία προέβαλε και στο πλαίσιο της προσφυγής 1086/2011. Υπάρχει όμως μια ειδοποιός διαφορά, η οποία έχει επισημανθεί από το συνήγορο του αιτητή, και εδράζεται στο γεγονός ότι δεν του δόθηκε πριν την έκδοση της εν λόγω απόφασης, παράτασης της διαθεσιμότητας, η δυνατότητα ακρόασης.
Είχα την ευκαιρία να μελετήσω μια απόφαση που εκδόθηκε πολύ πρόσφατα, από το Δικαστή Νικολαϊδη, στην Υποθ. Αριθ.1397/2009, Ναπολέων ν. Δημοκρατία, ημερ. 22 Νοεμβρίου 2011, στην οποία γίνεται εκτενής αναφορά στην αναγκαιότητα τήρησης της υποχρέωσης να δοθεί η δυνατότητα στον επηρεαζόμενο να ακουστεί, όχι μόνο πριν την έκδοση της ειδοποίησης διαθεσιμότητας αλλά και στην παράταση της. Στην προκείμενη περίπτωση, δεν υπάρχει οποιοδήποτε στοιχείο είτε στις επισυνάψεις της ενστάσεως της Δημοκρατίας ή στο διοικητικό φάκελο, ο οποίος τέθηκε ενώπιον μου κατά το στάδιο της συζήτησης της προσφυγής, που να οδηγεί στο συμπέρασμα ότι με οποιονδήποτε τρόπο ζητήθηκε η θέση του αιτητή ή ακούστηκε επί του προκειμένου.
Στην υπόθεση Ναπολέων (ανωτέρω) λέχθηκαν τα πιο κάτω με τα οποία συμφωνώ:
«Όπως έχει λεχθεί και προηγουμένως, η ακρόαση του αιτητή πριν τη θέση του σε διαθεσιμότητα σκοπό έχει μόνο να βοηθηθεί η διοίκηση στο ερώτημα κατά πόσο υπάλληλος θα πρέπει να τεθεί ή όχι σε διαθεσιμότητα χωρίς να υπεισέρχεται στην ουσία της πειθαρχικής υπόθεσης. Η ακρόαση στην περίπτωση παράτασης θα πρέπει να βοηθά στη στάθμιση του σκοπού της συνέχισης της διαθεσιμότητας και των επιπτώσεων της στον υπάλληλο.»
Στην υπό εξέταση υπόθεση ο Β.Αρχηγός Θ.Αχιλλέως, γνωστοποίησε στον Αρχηγό Αστυνομίας, με επιστολή ημερ. 21 Οκτωβρίου 2011, ότι οι εξετάσεις, για την διαπίστωση πειθαρχικής έρευνας εναντίον του αιτητή, συνεχίζονται και ο φάκελος της ποινικής υπόθεσης βρίσκεται ενώπιον του Γενικού Εισαγγελέα για τα περαιτέρω. Ενόψει αυτού έγινε εισήγηση για παράταση της διαθεσιμότητας του αιτητή. Στο ίδιο πνεύμα ήταν και η επιστολή του Β.Αρχηγού Α.Ιατρόπουλου ημερ. 24 Οκτωβρίου 2011. Την ίδια ημερομηνία ο Αρχηγός Αστυνομίας ενημερώνει σχετικώς τον Υπουργό Δικαιοσύνης επί του προκειμένου και εισηγείται την παράταση της διαθεσιμότητας με βάση τον (Καν.47 των περί Αστυνομίας (Πειθαρχικών) Κανονισμών ΚΔΠ53/89), (όπως έχουν τροποποιηθεί). Στις 26 Οκτωβρίου 2011, ο Υπουργός Δικαιοσύνης ενημερώνει σχετικά τον Γενικό Εισαγγελέα για την πρόθεση του να παρατείνει τη διαθεσιμότητα του αιτητή και ζητά τη συγκατάθεση του τελευταίου. Αυτή δίδεται αυθημερόν και την ίδια ημερομηνία ο Υπουργός Δικαιοσύνης εκδίδει την προσβαλλόμενη απόφαση, με την οποία παρατάθηκε για περίοδο 3 μηνών η διαθεσιμότητα του αιτητή. Στην επιστολή αναφέρεται:
«Εγώ ο Λουκάς Λουκά, Υπουργός Δικαιοσύνης και Δημοσίας Τάξεως, ασκώντας τις εξουσίες που μου παρέχονται από την πρώτη επιφύλαξη του Καν.47(1), των περί Αστυνομίας (Πειθαρχικών) Κανονισμών (ΚΔΠ53/1989) όπως έχουν τροποποιηθεί, αφού έχω εξασφαλίσει τη σύμφωνη γνώμη του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας και αφού έλαβα υπόψη μου την επιστολή του Αρχηγού Αστυνομίας με αρ.φακ.Π.Φ.1018, 1133, 1378, 1574 ημερ. 24 Οκτωβρίου 2011, αποφάσισα την παράταση της διαθεσιμότητας των πιο κάτω μελών για περίοδο τριών μηνών:
. Ανώτερου Αστυνόμου Ανδρέα Νικολάου (Π.Φ.1018)»
Από το κείμενο της εν λόγω επιστολής και από το περιεχόμενο της επιστολής του Αρχηγού, στο οποίο γίνεται αναφορά, σε κανένα σημείο δεν καταφαίνεται να έγινε οποιαδήποτε επαφή ή οποιαδήποτε γνωστοποίηση προς τον αιτητή ότι υπήρχε η πρόθεση παράτασης της διαθεσιμότητας του, πόσο μάλλον να ζητηθεί η έκφραση της θέσης του προτού ο Υπουργός προχωρήσει στην παράταση της, εν λόγω διαθεσιμότητας του.
Με γνώμονα τα πιο πάνω, θεωρώ ότι υπήρξε σαφής παραβίαση του δικαιώματος ακρόασης, το οποίο απολαμβάνει ο αιτητής, και η προσφυγή του θα πρέπει να επιτύχει για το λόγο αυτό. Ενόψει της κατάληξης μου αυτής δεν θεωρώ ότι είναι απαραίτητο να σχολιάσω τους υπόλοιπους λόγους ακυρώσεως.
Η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρούται. Τα έξοδα της υπόθεσης, όπως θα υπολογιστούν από τον πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο, επιδικάζονται υπέρ του αιτητή.
Κ. Παμπαλλής,
Δ.