|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 390/2007)
25 Μαίου, 2009
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στης]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΡΧΗ ΤΗΛΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΚΥΠΡΟΥ,
Αιτήτρια,
ΚΑΙ
ΕΠΙΤΡΟΠΟΣ ΡΥΘΜΙΣΗΣ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΩΝ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΩΝ ΚΑΙ ΤΑΧΥΔΡΟΜΕΙΩΝ,
Καθ΄ ου η αίτηση.
____________________
Κ. Χατζηϊωάννου, για την Αιτήτρια.
Χρ. Τριανταφυλλίδης, για τον Καθ΄ ου η αίτηση.
_____________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Με την προσφυγή αυτή η αιτήτρια ζητά δήλωση ότι η απόφαση του καθ΄ ου η αίτηση, ημερ. 20.12.06, με αρ. Απόφασης Επιτρόπου 57/06, αναφορικά με τον Ορισμό Σχετικής Αγοράς, τον Καθορισμό Οργανισμού με Σημαντική Ισχύ στην Αγορά Δημοσίων Διαθεσίμων Τοπικών και/ή Εθνικών Τηλεφωνικών Υπηρεσιών, που παρέχονται σε σταθερή θέση για οικιακούς και μη οικιακούς πελάτες, και την επιβολή Ρυθμιστικών Υποχρεώσεων στον Οργανισμό με Σημαντική Ισχύ στην Αγορά (ΣΙΑ), είναι άκυρη, παράνομη και χωρίς οποιοδήποτε αποτέλεσμα.
Η αιτήτρια (που στο εξής θα αναφέρεται ως η Α.ΤΗ.Κ.) είναι οργανισμός δημοσίου δικαίου που ιδρύθηκε με το Κεφ. 302, όπως τροποποιήθηκε, και είναι επιφορτισμένη με την παροχή τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών στη δημοκρατία και μεταξύ της δημοκρατίας και του εξωτερικού. Ο καθ΄ ου η αίτηση (που στο εξής θα αναφέρεται ως ο ΕΡΗΕΤ) ιδρύθηκε με το Ν 112(Ι)/04 και είναι επιφορτισμένος με τη ρύθμιση του τομέα των τηλεπικοινωνιών.
Ο ΕΡΗΕΤ, μετά από διαβούλευση, εξέδωσε την επίδικη απόφαση, κατά τον ισχυρισμό της αιτήτριας, καθ΄ υπέρβαση των εξουσιών του και κατά παράβαση των προνοιών του προαναφερόμενου νόμου και του Συντάγματος. Συγκεκριμένα η αιτήτρια ισχυρίζεται ότι με την επίδικη απόφαση έγινε υπέρβαση των εξουσιών που παρέχονται στον ΕΡΗΕΤ από τα άρθρα 49(1), (2), (3) και (5), 152 και 161, τα μέρη 9 και 10 του προαναφερόμενου νόμου, καθώς και τα άρθρα 20, 21, 24 και 28 του νόμου.
Επιπρόσθετοι ισχυρισμοί της αιτήτριας είναι ότι η προσβαλλόμενη απόφαση είναι αναιτιολόγητη, στηρίχθηκε σε εξωγενείς παράγοντες, λήφθηκε χωρίς εξουσία και/ή με κατάχρηση εξουσίας και/ή πεπλανημένα, είναι προϊόν ελλιπούς ή ανύπαρκτης έρευνας και πλάνης περί το νόμο και τα πράγματα.
Διευκρινίζεται στην προσφυγή ότι εκείνο που εννοεί η αιτήτρια με τον όρο «χωρίς εξουσία» είναι ότι με την επίδικη απόφαση ορίζεται τι σημαίνει σημαντική ισχύς στην αγορά και πεπλανημένα κρίνεται η ανάγκη ρύθμισης του θέματος. Κατά την αιτήτρια η προσβαλλόμενη απόφαση υπερβαίνει τα επιτρεπτά όρια της ρύθμισης και παραβιάζει τα δικαιώματα της αιτήτριας που κατοχυρώνονται από τα άρθρα 23, 25, 26 και 28 του Συντάγματος.
Στην ένσταση του ο καθ΄ ου η αίτηση αρνείται τους ισχυρισμούς της αιτήτριας και ισχυρίζεται ότι η προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκε ορθά και νόμιμα, σύμφωνα με τις σχετικές διατάξεις του Συντάγματος και το νόμο και με σωστή άσκηση των εξουσιών που η σχετική νομοθεσία δίδει στον καθ΄ ου η αίτηση.
Μελέτησα με προσοχή όλα τα γεγονότα και ισχυρισμούς που έθεσαν ενώπιον μου οι ευπαίδευτοι συνήγοροι των δύο πλευρών. Ομολογουμένως τα ζητήματα που αναφύονται είναι και περίπλοκα και δύσκολα ως προς την ερμηνεία των σχετικών προνοιών. Σ΄ ένα όμως τουλάχιστον ζήτημα θεωρώ τις θέσεις και εισηγήσεις της αιτήτριας ως ορθές. Είναι το ζήτημα του ότι με την προσβαλλόμενη απόφαση συνδυάστηκαν τρεις ξεχωριστές και διακριτές αποφάσεις οι οποίες θα έπρεπε να είχαν ληφθεί σε τρεις διακριτές και διαδοχικές διαδικασίες. Αυτό το ζήτημα καθιστά, κατά την κρίση μου, την προσβαλλόμενη απόφαση, ουσιαστικά, ληφθείσα καθ΄ υπέρβαση εξουσίας. Οι προαναφερόμενες τρεις διακριτές αποφάσεις είναι: (α) του ορισμού της σχετικής αγοράς, (β) του καθορισμού οργανισμού με σημαντική ισχύ στην προαναφερόμενη αγορά, και (γ) της επιβολής ρυθμιστικών υποχρεώσεων στον οργανισμό με σημαντική ισχύ στην αγορά. Κατά την εκτίμησή μου, από τα άρθρα 46(2), 47, 48(1) και (2) και 49(1) του προαναφερόμενου νόμου συνάγεται ότι οι προαναφερόμενες τρεις αποφάσεις πρέπει να λαμβάνονται ξεχωριστά και διαδοχικά. Αυτό, κατά την κρίση μου, υπαγορεύεται και από την κοινή λογική αλλά και από την ανάγκη για διάγνωση της αιτιολογίας της κάθε μιας από τις τρεις αποφάσεις, στοιχείο που είναι απαραίτητο για τη διεξαγωγή του δικαστικού ελέγχου.
Στην προκείμενη περίπτωση είναι προφανές ότι στην προσβαλλόμενη απόφαση λήφθηκαν οι προαναφερόμενες τρεις αποφάσεις ουσιαστικά ταυτόχρονα και μέσα στα πλαίσια μιας απόφασης, δηλαδή της προσβαλλόμενης απόφασης. Αυτό είναι φανερό από το προοίμιο της απόφασης, όπου αναφέρεται ότι αυτή αφορά στον ορισμό σχετικής αγοράς, τον καθορισμό οργανισμού με σημαντική ισχύ στην αγορά δημοσίων διαθέσιμων τοπικών ή και εθνικών τηλεφωνικών υπηρεσιών που παρέχονται σε σταθερή θέση για οικιακούς και μη οικιακούς πελάτες, και την επιβολή ρυθμιστικών υποχρεώσεων στον οργανισμό με σημαντική ισχύ στην αγορά. Επιπρόσθετα στο σώμα της απόφασης και συγκεκριμένα στο άρθρο 2, το οποίο έχει τίτλο «Σκοπός», αναγράφεται ρητά ότι σκοπός της απόφασης είναι να ορίσει τη σχετική αγορά, να καθορίσει, ως αποτέλεσμα της διεξαγωγής ανάλυσης αγοράς, οργανισμό με σημαντική ισχύ στην αγορά (ΣΙΑ) και να επιβάλει ρυθμιστικές υποχρεώσεις στον οργανισμό ο οποίος καθορίζεται ως έχων ΣΙΑ.
Παρατηρώ συναφώς ότι η προσβαλλόμενη απόφαση αναφέρει, στο Μέρος 2, ότι ο καθορισμός της σχετικής αγοράς βασίζεται στα αποτελέσματα της ανάλυσης της σχετικής αγοράς, χωρίς όμως να δίδονται οποιαδήποτε στοιχεία ως προς την ανάλυση που έγινε και τους παράγοντες που λήφθηκαν υπόψη.
Επίσης, στο Μέρος 3 της προσβαλλόμενης απόφασης, αναγράφεται ότι, με βάση τα αποτελέσματα της ανάλυσης της (σχετικής) αγοράς, η Α.ΤΗ.Κ. κατέχει δεσπόζουσα θέση στη (σχετική) αγορά και, ως εκ τούτου, η Α.ΤΗ.Κ. καθορίζεται ως Οργανισμός έχων ΣΙΑ στην αγορά αυτή. Όμως δεν επεξηγούνται ή αιτιολογούνται πουθενά τα αποτελέσματα της ανάλυσης της σχετικής αγοράς, τα οποία οδήγησαν τον καθ΄ ου η αίτηση στα προαναφερόμενα ουσιώδη συμπεράσματα και ως εκ τούτου θεωρώ ότι δεν παρέχεται επαρκής ή καθόλου αιτιολογία, για την προσβαλλόμενη απόφαση, με αποτέλεσμα να μην είναι δυνατός και ο δικαστικός έλεγχος.
Τα ίδια περίπου θέματα που εγείρονται στην παρούσα απόφαση εξετάστηκαν, από το παρόν δικαστήριο, και στην Υπόθεση αρ. 327/07, ημερ. 3.2.09, μεταξύ της Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου και του Επιτρόπου Ρύθμισης Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείου. Υιοθετώ το σκεπτικό της προαναφερόμενης απόφασης και καταλήγω στο συμπέρασμα, συμφωνώντας με την αιτήτρια, ότι η επίδικη απόφαση πάσχει από πολλαπλότητα και ότι είναι αδύνατος ο προσδιορισμός της αιτιολογίας της κάθε μιας από τις τρεις προαναφερόμενες αποφάσεις και ουσιαστικά και ο δικαστικός έλεγχος. Αυτά τα γεγονότα καθιστούν την προσβαλλόμενη απόφαση νομικά μεμπτή και ουσιαστικά, απόφαση που εκδόθηκε καθ΄ υπέρβαση των εξουσιών που παρέχονται από τις σχετικές πρόνοιες του προαναφερόμενου νόμου, στον καθ΄ ου η αίτηση.
Για τους λόγους που προσπάθησα να εξηγήσω η προσφυγή επιτυγχάνει και εκδίδεται δηλωτική απόφαση του δικαστηρίου ως η παράγραφος Α του αιτητικού. Έξοδα €1.200.-, πλέον Φ.Π.Α., υπέρ της αιτήτριας.
Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ,
/ΕΑΠ. Δ.