|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ.1999/2006)
14 Νοεμβρίου, 2008
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 8, 9, 10, 11, 29 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΤENG CHUNLI,
Αιτήτρια,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ,
2. ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑΣ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΑΡΧΕΙΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ
ΚΑΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
____________________
Ε. Ερωτοκρίτου (κα.), για την Αιτήτρια.
Γ. Χ΄΄ Χάννα (κα.), Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Δ.: Με την προσφυγή αυτή ζητείται δήλωση του δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση των καθ΄ ων η αίτηση που περιέχεται στην επιστολή τους ημερ. 6.7.06 και με την οποίαν οι καθ΄ ων η αίτηση απέρριψαν την αίτηση της αιτήτριας και την πληροφορούσαν πως η περίπτωση της δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της Οδηγίας 2003/109/ΕΚ, είναι άκυρη και παράνομη και χωρίς νομικό αποτέλεσμα.
Η αιτήτρια αφίχθηκε στην Κύπρο κατά την 6.8.2000, εργαζόταν νόμιμα από την ημέρα άφιξης της εδώ και στις 27.6.06 υπέβαλε αίτηση στο Υπουργείο Εσωτερικών για να θεωρηθεί ως επί μακρόν διαμένουσα και να της δοθεί άδεια μακροχρόνιας παραμονής.
Δεν αμφισβητείται ότι από την ημερομηνία αφίξεως της αιτήτριας στην Κύπρο αυτή πήρε διαδοχικές άδειες παραμονής και εργασίας στην αρχή μέχρι 6.8.02 και στη συνέχεια μέχρι 31.6.04 και 6.8.06. Οι άδειες παραμονής που εξασφάλισε η αιτήτρια περιγράφονται ως προσωρινές άδειες παραμονής (temporary resident permit).
Ο λόγος που προβάλλεται από τους καθ΄ ων η αίτηση, στην προσβαλλόμενη απόφαση τους ημερ. 6.7.06, για τον οποίον απορρίφθηκε το αίτημα της αιτήτριας, επειδή αυτή δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της προαναφερόμενης Οδηγίας, είναι ότι η διάρκεια παραμονής της (αιτήτριας) στην Κύπρο ήταν και είναι επίσημα χρονικά περιορισμένη, με βάση απόφαση της Υπουργικής Επιτροπής.
Το θέμα που εγείρεται στην παρούσα υπόθεση έχει αποφασιστεί από την Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Υπόθεση αρ. 673/06, ημερ. 21.1.2008, Motilla ν. Δημοκρατίας. Στην απόφαση της πλειοψηφίας στην προαναφερόμενη υπόθεση (η οποία βέβαια είναι δεσμευτική για το παρόν δικαστήριο) εξετάστηκε ακριβώς το ίδιο ζήτημα που εγείρεται στην παρούσα υπόθεση, δηλαδή το πεδίο εφαρμογής της προαναφερόμενης Κοινοτικής Οδηγίας. Σύμφωνα με την απόφαση της πλειοψηφίας, μεταξύ των εξαιρέσεων στο γενικό κανόνα του άρθρου 3 της Οδηγίας, ο οποίος προβλέπει ότι πενταετής νόμιμη και αδιάληπτη παραμονή υπηκόου τρίτης χώρας σε χώρα μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης δίδει δικαίωμα στο καθεστώς του επί μακρόν διαμένοντος, είναι και η περίπτωση όπου η φύση και ο σκοπός της παραμονής του υπηκόου τρίτης χώρας αναιρεί την εύλογη προσδοκία (εκ μέρους του) για εδραίωση της παραμονής του. Στις περιπτώσεις δηλαδή που η άδεια παραμονής, που δίδεται στον υπήκοο τρίτης χώρας, είναι προσωρινού χαρακτήρα εφόσον είναι επίσημα χρονικά περιορισμένη, όπως στην προκείμενη περίπτωση, δεν παρέχεται εύλογη προσδοκία για εδραίωση της παραμονής ούτε και το δικαίωμα του καθεστώτος του επί μακρόν διαμένοντος, στον υπήκοο της τρίτης χώρας.
Στην προκείμενη περίπτωση οι άδειες παραμονής που διαδοχικά δόθηκαν στην αιτήτρια ήταν επίσημα χρονικά περιορισμένες, πράγμα που συνεπάγεται ότι η παραμονή της στην Κύπρο ήταν προσωρινή και ότι η περίπτωσή της δεν εμπίπτει στο πεδίο εφαρμογής της προαναφερόμενης Οδηγίας.
Με βάση τα ενώπιον μου στοιχεία και δεδομένου ότι η απόφαση της πλειοψηφίας στην υπόθεση Motilla (ανωτέρω) είναι δεσμευτική, θεωρώ πως η αίτηση της αιτήτριας είναι καταδικασμένη σε αποτυχία. Κατά συνέπεια η προσφυγή απορρίπτεται με €500.- έξοδα (περιλαμβανομένου του Φ.Π.Α.) εις βάρος της αιτήτριας.
Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ,
Δ.
/ΕΑΠ.