|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Συνεκδ. Υποθέσεις Αρ. 954/2005, 1122/2005,
1125/2005, 1151/2005, 1235/2005 και 1261/2005)
5 Φεβρουαρίου, 2008
[ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 28 ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
(Υπόθεση Αρ. 954/2005)
ΜΑΡΙΟΣ ΜΙΚΕΛΛΙΔΗΣ,
Αιτητής,
ΚΑΙ
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ
Καθ΄ης η αίτηση.
- - - - - -
(Υπόθεση Αρ. 1122/2005)
ΦΙΛΙΠΠΟΣ ΜΟΥΖΟΥΡΟΣ,
Αιτητής,
ΚΑΙ
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ
Καθ΄ης η αίτηση.
- - - - - -
(Υπόθεση Αρ. 1125/2005)
ΓΙΑΝΝΑΚΗΣ ΜΑΡΑΘΕΥΤΗΣ,
Αιτητής,
ΚΑΙ
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ
Καθ΄ης η αίτηση.
- - - - - -
(Υπόθεση Αρ. 1151/2005)
ΚΩΣΤΑΣ ΔΑΜΙΑΝΟΥ,
Αιτητής,
ΚΑΙ
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ
Καθ΄ης η αίτηση.
- - - - - -
(Υπόθεση Αρ. 1235/2005)
ΑΝΔΡΕΑΣ ΑΥΛΩΝΙΤΗΣ,
Αιτητής,
ΚΑΙ
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ
ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΡΓΩΝ
Καθ΄ου η αίτηση.
- - - - - -
(Υπόθεση Αρ. 1261/2005)
1. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΠΑΠΑΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ,
2. ΑΝΤΩΝΗΣ ΜΙΧΑΗΛ
Αιτητές,
ΚΑΙ
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ
Καθ΄ης η αίτηση.
- - - - - -
Μ. Καλλιγέρου, για τον Αιτητή στην Προσφυγή 954/2005.
Θ. Ιωαννίδης, για τον Αιτητή στην Προσφυγή 1122/2005.
Θ. Ιωαννίδης, για τον Αιτητή στην Προσφυγή 1125/2005.
Α.Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή στην Προσφυγή 1151/2005.
Α. Παπαχαραλάμπους, για τον Αιτητή στην Προσφυγή 1235/2005.
Α.Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή στην Προσφυγή 1261/2005.
Κ. Σταυρινός, Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α, για την Καθ΄ης η Αίτηση.
Μ. Πανταζή, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος 1 στην Προσφυγή 954/2005.
Α. Κωνσταντίνου, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος Λ. Κωνσταντίνου στις Προσφυγές 1122/2005 και 1151/2005.
A. Πηλείδου, για τα Ενδιαφερόμενα Μέρη 1, 2, 7, 8 και 9 στην Προσφυγή 1122/2005.
Μ. Πανταζή, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος 3 στην Προσφυγή 1122/2005.
A. Πηλείδου, για τα Ενδιαφερόμενα Μέρη 1 και 2 στην Προσφυγή 1125/2005.
Μ. Πανταζή, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος 5 στην Προσφυγή 1151/2005.
A. Πηλείδου, για τα Ενδιαφερόμενα Μέρη 1 και 4 στην Προσφυγή 1235/2005.
Μ. Πανταζή, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος 2 στην Προσφυγή 1235/2005.
Σ. Ανδρέου, για το Ενδιαφερόμενο Μέρος Στ. Αθανασίου στην Προσφυγή 1122/2005.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ, Δ.: Με τις πιο πάνω προσφυγές, που συνεκδικάστηκαν λόγω ταυτότητας πραγματικού και νομικού υπόβαθρου, οι αιτητές επιδιώκουν την ακύρωση της προαγωγής των ενδιαφερομένων, σε κάθε προσφυγή, μερών, στη μόνιμη θέση Ανώτερου Τεχνικού, Τμήμα Δημοσίων Έργων.
Το πραγματικό υπόβαθρο των προσφυγών έχει, σε συντομία, ως εξής: Στη συνεδρία της ημερομηνίας 25.5.2004, η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας (ΕΔΥ), δεδομένου ότι από 15.12.2003, με το Νόμο 62(ΙΙ)/2003, δημιουργήθηκαν 35 κενές μόνιμες θέσεις Ανώτερου Τεχνικού, Τμήμα Δημοσίων Έργων, και δεδομένου ότι, αν και είχε παρέλθει η προθεσμία των τεσσάρων μηνών που προβλέπει το άρθρο 29(2) των περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμων του 1992-2004, η αρμόδια Αρχή παρέλειψε να υποβάλει πρόταση για την πλήρωσή τους, αποφάσισε σε αυτεπάγγελτη έναρξη της διαδικασίας. Συνακόλουθα, δοθέντος ότι σύμφωνα με το Σχέδιο Υπηρεσίας οι θέσεις ήταν θέσεις προαγωγής, η ΕΔΥ αποφάσισε να επιληφθεί του θέματος της πλήρωσής τους σε μεταγενέστερη ημερομηνία, οπότε και να παρίστατο ο Διευθυντής Τμήματος Δημοσίων Έργων για τις αναγκαίες συστάσεις. Στην επόμενη συνεδρία της ΕΔΥ, ημερομηνίας 12.5.2005, παρέστη ο Αναπλ. Διευθυντής Δημοσίων Έργων (ο Διευθυντής) ο οποίος και σύστησε για προαγωγή 35 υποψηφίους. Στη συνέχεια, η ΕΔΥ προέβη σε σύγκριση και αξιολόγηση των υποψηφίων. Αφού μελέτησε τους σχετικούς φακέλους, και έλαβε, επίσης, υπόψη τις συστάσεις του Διευθυντή, τις οποίες και υιοθέτησε μερικώς, έκρινε ότι 35 υποψήφιοι υπερείχαν των άλλων και, στη συνέχεια, τους προήγαγε στη μόνιμη θέση Ανώτερου Τεχνικού, Τμήμα Δημοσίων Έργων.
Με την προσφυγή 954/2005 ο αιτητής Μάριος Μιχαηλίδης προσέβαλε την προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών Ξένιας Σταύρου και Πέτρου Φραγκούς. (Η προσφυγή εναντίον και άλλων ενδιαφερομένων μερών απεσύρθη στην πορεία).
Με την προσφυγή 1122/2005 ο αιτητής Φίλιππος Μούζουρος προσέβαλε την προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών Παναγιώτη Κουτσού, Κωνσταντίας Αργυρού, Ξένιας Σταύρου, Στέλιου Αθανασίου, Ελευθέριου Κωνσταντίνου, Χρήστου Κωνσταντούλα, Χρίστου Κωνσταντίνου, Σπύρου Αργυρού, Στάλως Παναγίδου, Κούλλας Λιμνατίτου, Μιχαλάκη Κωνσταντίνου και Πέτρου Φραγκούς.
Με την προσφυγή 1125/2005 ο αιτητής Γιαννάκης Μαραθεύτης προσέβαλε την προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών Κωνσταντίας Αργυρού και Στάλως Παναγίδη.
Με την προσφυγή 1151/2005 ο αιτητής Κώστας Δαμιανού προσέβαλε την προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών Ελένης Χριστοδουλίδου Ζήνωνος, Κυριάκου Καλλικά, Ιωάννη Τούρβα, Ξένιας Σταύρου, Ελευθέριου Κωνσταντίνου και Χρήστου Κωνσταντούλα. (Η προσφυγή εναντίον και άλλων ενδιαφερομένων μερών απεσύρθη στην πορεία).
Με την προσφυγή 1235/2005 ο αιτητής Ανδρέας Αυλωνίτης προσέβαλε την προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών Κωνσταντίας Αργυρού, Ξένιας Σταύρου, Ελευθέριου Κωνσταντίνου και Στάλως Παναγίδη.
Με την προσφυγή 1261/2005 οι αιτητές Κωνσταντίνος Παπακωνσταντίνου και Αντώνης Μιχαήλ προσέβαλαν την προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών Χρήστου Κωνσταντούλα, Κούλας Λιμνατίτου και Μιχαλάκη Κωνσταντίνου. (Η προσφυγή εναντίον και άλλων ενδιαφερομένων μερών απεσύρθη στην πορεία).
Η Προσφυγή 954/2005
Ο αιτητής Μάριος Μικελλίδης (α/α 24), σύμφωνα με το περιεχόμενο του προσωπικού του φακέλου, είναι πτυχιούχος Πολιτικός Μηχανικός (BSC in Engineering - Dundee University UK). Είναι εγγεγραμμένος Πολιτικός Μηχανικός στο Συμβούλιο Αρχιτεκτόνων και Πολιτικών Μηχανικών Κύπρου. Στις εμπιστευτικές του εκθέσεις είχε 36 "εξαίρετα", ενώ τα ενδιαφερόμενα μέρη Ξένια Σταύρου (α/α 63) και Πέτρος Φραγκούς (α/α 49) είχαν 40 "εξαίρετα". Ο Διευθυντής σύστησε για προαγωγή, μεταξύ άλλων, και τον αιτητή. Όχι όμως τα δύο ενδιαφερόμενα μέρη. Η σύσταση του Διευθυντή αναφορικά με τον αιτητή είχε ως εξής:
"Σ΄ ότι αφορά τη σύγκριση του συστηνόμενου με όλους τους υπόλοιπους, αυτοί υπερέχουν σε αξία και υστερούν σε αρχαιότητα η οποία οφείλεται στην ημερομηνία γέννησης, εκτός των υποψηφίων με 1/1 75 και 76, οι οποίοι υστερούν σε αρχαιότητα στην παρούσα θέση. Ο συστηνόμενος υπερέχει όλων των αναφερόμενων υπολοίπων υποψήφιων σε προσόντα, κατέχει δίπλωμα Πολιτικού Μηχανικού, το οποίο είναι σχετικό με τα καθήκοντα και τις ευθύνες της υπό πλήρωσης θέσης αλλά δεν απαιτείται από το οικείο Σχέδιο Υπηρεσίας, ούτε αποτελεί πλεονέκτημα ή πρόσθετο προσόν.
Συνυπολογίζοντας τα καθιερωμένα κριτήρια στο σύνολο τους, κρίνω ότι ο συστηνόμενος υπερέχει όλων των πιο πάνω υπολοίπων υποψήφιων που πληρούν τα προσόντα για προαγωγή και δε συστήνονται."
Η ΕΔΥ αποφάσισε να μην υιοθετήσει τη σύσταση του Διευθυντή για 16 υποψήφιους. Για τους 8, μεταξύ των οποίων και ο αιτητής, δεν υιοθέτησε τη σύσταση διότι αυτοί, συγκρινόμενοι με τους μη συστηθέντες υποψηφίους, υστερούσαν εκείνων σε αξία. Για τους άλλους 8, δεν υιοθέτησε τη σύσταση λόγω υπεροχής των μη συστηθέντων σε προσόντα.
Το σχετικό απόσπασμα από τα πρακτικά έχει ως ακολούθως:
"Η Επιτροπή δεν μπόρεσε να υιοθετήσει τις συστάσεις του Αναπληρωτή Διευθυντή για τους υποψήφιους με α/α 1, 6, 17, 21, 24, 27, 32 και 37 του κατάλογου αρχαιότητας, διότι συγκρινόμενοι με τους μη συστηθέντες υποψηφίους υστερούν σε αξία, όπως αυτή αντικατοπτρίζεται στις Ετήσιες Υπηρεσιακές Εκθέσεις, με έμφαση σ΄ αυτές των πέντε τελευταίων χρόνων. Η Επιτροπή δεν μπόρεσε να υιοθετήσει τις συστάσεις του Αναπληρωτή Διευθυντή για τους υποψηφίους με α/α 13, 14, 15, 18, 22, 28, 33 και 36 του κατάλογου αρχαιότητας, διότι αυτοί, συγκρινόμενοι μετ ους μη συστηθέντες υποψηφίους, ναι μεν υπερέχουν σε αρχαιότητα με βάση την ημερομηνία γέννησης και δεν υστερούν σε αξία, αλλά υστερούν σε προσόντα από τους υποψηφίους με α/α 39, 40, 44, 45, 48, 49, 53, 54, 55, 58, 59, 60, 63, 66, 68 και 69, αφού οι υποψήφιοι αυτοί κατέχουν επιπρόσθετα προσόντα που είναι σχετικά με τα καθήκοντα και τις ευθύνες της υπό πλήρωσης θέσης με εξαίρεση την υποψήφια με α/α 63 αλλά δεν απαιτούνται από το οικείο Σχέδιο Υπηρεσίας, ούτε αποτελούν πλεονέκτημα ή πρόσθετο προσόν. Η υπεροχή των συστηνόμενων σε αρχαιότητα, που ανάγεται στην ημερομηνία γέννησης, δεν μπορεί κατά την άποψη της Επιτροπής να υπερακοντίσει το γεγονός ότι οι πιο πάνω μη συστηνόμενοι υπερέχουν σε προσόντα που τους καθιστά καταλληλότερους για την υπό πλήρωση θέση."
Και καταλήγει στο τέλος ότι:
"Οι υποψήφιοι με α/α 7, 8, 10, 11, 16, 19, 20, 23, 25, 26, 29, 30, 31, 34, 35, 39, 40, 44, 45, 48, 49, 53, 54, 55, 58, 59, 60, 63, 66, 68 και 69 του κατάλογου αρχαιότητας ουδενός υστερούν σε αξία και προσόντα και υπερέχουν όλων σε αρχαιότητα, πλην των υποψηφίων με α/α 1, 6, 17, 21, 24, 32, 37, 42, 43, 50, 52 του κατάλογου αρχαιότητας, από τους οποίους όμως υπερέχουν σε αξία, και των υποψήφιων με α/α 13, 14, 17, 18, 22, 27, 28, 32, 33, 34, 36, 37, 38, 41, 42, 46, 47, 50, 51, 52, 57, 61, 62, 65, 67 του κατάλογου αρχαιότητας, από τους οποίους υπερέχουν σε προσόντα."
Προβάλλεται ως λόγος ακυρώσεως ότι η επίδικη απόφαση της ΕΔΥ είναι ακυρωτέα για το λόγο ότι η αιτιολογία που δίδεται από την ΕΔΥ για παραγνώριση της σύστασης του Διευθυντή δεν είναι επαρκώς "ειδική" ενώ, ταυτόχρονα, είναι και αντιφατική. Ο λόγος αυτός ευσταθεί. Έχοντας εξετάσει με προσοχή την αιτιολογία της ΕΔΥ αναφορικά με την παραγνώριση της σύστασης του Διευθυντή, κρίνω ότι αυτή δεν ικανοποιεί τις προϋποθέσεις της νομολογίας. Δεν αποτελεί καθαρή, ειδική και πειστική αιτιολογία για παραγνώριση της σύστασης. Η αιτιολογία που δίδεται από την ΕΔΥ για μη υιοθέτηση της σύστασης του Διευθυντή είναι, επίσης, αντιφατική. Αναφορικά με τον αιτητή η ΕΔΥ έκρινε ότι δεν μπορούσε να ακολουθήσει τη σύσταση του Διευθυντή γιατί αυτός υστερούσε σε αξία, παρόλο που υπερτερούσε σε αρχαιότητα και σε σχετικά με τη θέση προσόντα, μη απαιτούμενα από το Σχέδιο Υπηρεσίας, ενώ για τους άλλους υποψηφίους, οι οποίοι δεν υστερούσαν σε αξία, έκρινε ότι υπερτερούσαν σε αρχαιότητα ή σε προσόντα. Ενώ, δηλαδή στην περίπτωση του αιτητή αγνοεί τα υπέρτερα προσόντα του, στην άλλη περίπτωση δίδει ιδιαίτερη σημασία σε αυτά.
Προβάλλεται επίσης ως λόγος ακυρώσεως ότι η ΕΔΥ, με το να θεωρήσει το δίπλωμα Χημείας, που κατείχε το ενδιαφερόμενο μέρος Ξένια Σταύρου, ως προσόν το οποίο, αν και μη σχετικό προς τα καθήκοντα της θέσης, εν τούτοις καθιστούσε την Ξένια Σταύρου, ως "υπέρτερο προσόν", "καταλληλότερη για την υπό πλήρωση θέση", έσφαλε, με αποτέλεσμα να είναι ακυρωτέα η επίδικη απόφασής της. Το σχετικό απόσπασμα από τα πρακτικά έχει ως εξής:
"Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας, ειδικά για την απόφαση της να επιλέξει την υποψήφια με α/α 63 Σταύρου Ξένια έλαβε υπόψη ότι η επιλεγείσα διαθέτει επιπρόσθετο ακαδημαϊκό προσόν στη Χημεία, το οποίο αν και δεν είναι σχετικό με τα καθήκοντα και τις ευθύνες της θέσης, όπως έχει δηλώσει ο αναπληρωτής διευθυντής στη σύσταση του, εντούτοις η επιτροπή πιστεύει ότι η επιλεγείσα κατέχει υπέρτερο προσόν, το οποίο προσθέτει στην καταλληλότητα της, συγκρινόμενη με υποψήφιους που έχουν την ίδια με αυτήν αξία, δεν κατέχουν οποιοδήποτε προσόν και υπερέχουν αυτής σ΄ αρχαιότητα μόνο με βάση την ημερομηνία γέννησης, την οποία θεωρεί οριακή. "
Και αυτός ο λόγος ευσταθεί. Εφόσον συγκεκριμένο προσόν που κατέχει συγκεκριμένος υποψήφιος κριθεί, όπως στην προκείμενη περίπτωση, ότι δεν είναι σχετικό με τα καθήκοντα της υπό πλήρωση θέσης, αυτό δεν μπορεί να λαμβάνεται υπόψη καθ΄ οιονδήποτε τρόπο. Διάκριση μπορεί να γίνει μόνο μεταξύ "σχετικών" και "άσχετων" προσόντων για συγκεκριμένη θέση. Τρίτη διάκριση, "άσχετων αλλά υπέρτερων" προσόντων, που να καθιστούν τον κάτοχό τους "καταλληλότερο για την υπό πλήρωση θέση" δεν αναγνωρίζεται από τη νομολογία. (Βλ., μεταξύ άλλων, Πούρος ν. Χατζηστεφάνου κ.ά. (2001) 3 ΑΑΔ 374). Η καθ΄ οιονδήποτε τρόπο λήψη υπόψη προσόντων μη σχετικών με τα καθήκοντα της υπό πλήρωση θέσης συνιστά λήψη υπόψη εξωγενών, άσχετων ή μη ουσιωδών παραγόντων, με αποτέλεσμα το ακυρωτέο της υπό εξέταση διοικητικής απόφασης. Σχετικό είναι το ακόλουθο απόσπασμα από τη Δημοκρατία κ.ά. ν. Παπαχριστοδούλου κ.ά. (2002) 3 ΑΑΔ 329:
"Λόγω της μη απουσίας σχετικότητας με τα καθήκοντα της θέσης η πείρα του Ε.Μ. στην Ευρωπαϊκή Ένωση και το μεταπτυχιακό δίπλωμα του αποτελούσαν εξωγενείς παράγοντες. Η λήψη υπόψη εξωγενών, άσχετων ή μη ουσιωδών παραγόντων συνιστά πλημμελή άσκηση της διακριτικής ευχέρειας της διοίκησης και καθιστά την απόφαση της αντίθετη προς το Νόμο, με αποτέλεσμα να οδηγεί στην ακύρωση της γιατί λήφθηκε καθ΄ υπέρβαση ή κατάχρηση εξουσίας (Βλ. Soteriou v. Republic (1966) 3 C.L.R. 83, Konnaris and Another v. Republic (1974) 3 C.L.R. 377, Nicolaou v. Republic (1967) 3 C.L.R. 308, Tzavelas v. Republic (1975) 3 C.L.R. 490 και Kleanthous v. Republic (1978) 3 C.L.R. 303. "
Η προσφυγή επιτυγχάνει, για μεν το ενδιαφερόμενο μέρος Πέτρο Φραγκούς για τον πρώτο λόγο, για δε το ενδιαφερόμενο μέρος Ξένια Σταύρου και για τους δύο λόγους ακυρώσεως, με €1.000 έξοδα εις βάρος της καθ΄ης η αίτηση.
Η Προσφυγή 1122/2005
Ο αιτητής Φίλιππος Μούζουρος (α/α 47) προσελήφθη ως ωρομίσθιος υπάλληλος στο Τμήμα Δημοσίων Έργων (κλάδος Χωρομετρίας) στις 3.9.1975, από δε το 1978 ήταν αποσπασμένος στον κλάδο Κυκλοφοριακών Μελετών. Στις 8.9.1980 διορίστηκε ως ωρομίσθιος υπάλληλος στο Τμήμα Δημόσιων Έργων. Στις 8.11.1985 διορίστηκε στη μόνιμη θέση Τεχνικού 2ης Τάξης στον κλάδο Κυκλοφοριακών Μελετών, με ειδίκευση στα φώτα τροχαίας, και την 1.12.1990 προήχθη στη μόνιμη θέση Τεχνικού 1ης Τάξης, Τμήμα Δημοσίων Έργων. Ο αιτητής είναι αρχαιότερος των ενδιαφερομένων μερών με βάση αποκλειστικά την ηλικία του. Τα ενδιαφερόμενα μέρη έχουν α/α 59, 69, 63, 54, 55, 60, 53, 68, 66, 58 και 49 αντίστοιχα. Ούτε ο αιτητής, αλλά ούτε και οποιοδήποτε από τα ενδιαφερόμενα μέρη συστήθηκαν για προαγωγή από το Διευθυντή. Η προαγωγή των ενδιαφερομένων μερών έγινε από την ΕΔΥ στη βάση ότι, αν και τα ενδιαφερόμενα μέρη υστερούσαν σε αρχαιότητα του αιτητή, εν τούτοις, όλα ανεξαιρέτως υπερείχαν αυτού σε προσόντα, ενώ, από πλευράς αξίας, όλοι ήσαν ισοδύναμοι.
Ο αιτητής προβάλλει ως λόγο ακυρώσεως την έλλειψη δέουσας έρευνας αναφορικά με τη σχετικότητα των επιπρόσθετων προσόντων των ενδιαφερομένων μερών σε σχέση με τα καθήκοντα της επίδικης θέσης. Ο λόγος αυτός δεν ευσταθεί. Η ΕΔΥ έκρινε ότι τα προσόντα των ενδιαφερομένων μερών, πλην της Ξένιας Σταύρου (α/α 63), για την οποία θα αναφερθώ στη συνέχεια, ήταν σχετικά με τα καθήκοντα της θέσης. Αυτό ήταν αρκετό. Δεν ήταν απαραίτητο για την ΕΔΥ να καταγράψει στα πρακτικά της τη νοητική εργασία βάσει της οποίας κατέληξε σε αυτό το συμπέρασμα. (Βλ., μεταξύ άλλων, Νικολάου ν. Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς, Προσφυγή 71/2003, 9.2.2005).
Άλλος λόγος ακυρώσεως που προβάλλεται είναι ότι η ΕΔΥ δεν προέβη στη δέουσα έρευνα αναφορικά με την αρχαιότητα του αιτητή, καθότι αυτός δεν υπερτερούσε σε αρχαιότητα μόνο λόγω ηλικίας. Είχε διοριστεί ως ωρομίσθιος από το 1975. Ούτε αυτός ο λόγος ευσταθεί. Σύμφωνα με τη νομολογία, υπηρεσία σε έκτακτη βάση δεν λαμβάνεται υπόψη για τον καθορισμό της αρχαιότητας. Σχετικό είναι το ακόλουθο απόσπασμα από τη Σταύρου ν. Δημοκρατίας (1991) 4 ΑΑΔ 317:
"Η οργανική ένταξη στη δημόσια υπηρεσία μεταξύ μονίμων μελών της υπηρεσίας αποτελεί την αφετηρία προσδιορισμού της αρχαιότητάς τους. Δεδομένου ότι υφίσταται ο δεσμός αυτός η αρχαιότητα καταλογίζεται ανεξάρτητα από τη βάση διορισμού του κατέχοντος τη θέση. Καταλήγουμε ότι η υπηρεσία και των τριών μερών επί έκτακτης βάσης πριν τον διορισμό τους δεν συνυπολογίζεται στον καθορισμό της αρχαιότητάς τους."
Άλλος λόγος ακυρώσεως που προβάλλεται είναι ότι ο αιτητής είχε περισσότερη "πείρα" από τα ενδιαφερόμενα μέρη λόγω της υπηρεσίας του από το 1975 και εφεξής. Και αυτός ο λόγος είναι αβάσιμος. Για να είναι αποφασιστικής σημασίας η πείρα πρέπει αυτή να αποκτηθεί στη θέση που προηγείται της επίδικης, εν προκειμένω στη θέση του Τεχνικού 1ης Τάξης. Πείρα σε προηγούμενες κατώτερες θέσεις ή σε έκτακτη βάση δεν μπορεί να έχει αποφασιστική σημασία. Εν πάση περιπτώσει, η πείρα του αιτητή ήταν ενώπιον της ΕΔΥ και, όπως προκύπτει από τα πρακτικά, αυτή λήφθηκε πλήρως υπόψη.
Προβάλλεται επίσης ως λόγος ακυρώσεως ότι η επίδικη απόφαση της ΕΔΥ δεν είναι επαρκώς αιτιολογημένη και ή είναι πλημμελώς αιτιολογημένη. Ο λόγος αυτός ευσταθεί έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους Ξένιας Σταύρου, όχι όμως και έναντι των υπολοίπων ενδιαφερομένων μερών.
Για τους λόγους που εξήγησα στην προσφυγή 954/2005, το πτυχίο της Ξένιας Σταύρου στη Χημεία, εφόσον κρίθηκε ως μη σχετικό με τα καθήκοντα της υπό πλήρωση θέσης, δεν μπορούσε να ληφθεί καθόλου υπόψη, με την έννοια ότι καθιστούσε την Ξένια Σταύρου καταλληλότερη για προαγωγή. Έναντι των υπολοίπων ενδιαφερομένων μερών, θεωρώ ότι, όπως προκύπτει από τα πρακτικά, η απόφαση της ΕΔΥ είναι επαρκώς αιτιολογημένη. Όλα τα ενδιαφερόμενα μέρη, πλην της Ξένιας Σταύρου, διέθεταν υπέρτερα προσόντα από τον αιτητή στα οποία δόθηκε η δέουσα βαρύτητα, όπως ρητά αναφέρεται στα πρακτικά με την υπόμνηση ότι τα προσόντα αυτά, αν και δεν απαιτούνται από το Σχέδιο Υπηρεσίας ούτε και αποτελούν πλεονέκτημα, εν τούτοις, είναι σχετικά ή συναφή με τα καθήκοντα της επίδικης θέσης. (Βλ. σχετικά και Πούρος ν. Χατζηστεφάνου, πιο πάνω).
Όσον αφορά το λόγο ακυρώσεως που άπτεται της σύστασης του Διευθυντή, δεν θεωρώ σκόπιμο να τον εξετάσω, εφόσον ούτε ο αιτητής ούτε οποιοδήποτε από τα ενδιαφερόμενα μέρη συστήθηκε από το Διευθυντή.
Η προσφυγή επιτυγχάνει έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους Ξένιας Σταύρου και απορρίπτεται έναντι των άλλων ενδιαφερομένων μερών, χωρίς διαταγή για τα έξοδα.
Η Προσφυγή 1125/2005
Ο αιτητής Γιαννάκης Μαραθεύτης (α/α 65) προσελήφθη στις 10.10.1977 ως ωρομίσθιος υπάλληλος στο Τμήμα Μελετών και Οδοποιίας του Τμήματος Δημοσίων Έργων. Την 1.5.1979 διορίστηκε με σύμβαση. Στις 8.11.1985 διορίστηκε στη μόνιμη θέση Τεχνικού 2ης Τάξης και την 1.12.1990 προήχθη στη μόνιμη θέση Τεχνικού 1ης Τάξης. Ούτε ο αιτητής ούτε τα ενδιαφερόμενα μέρη Κωνσταντία Αργυρού (α/α 69) και Στάλω Παναγίδου (α/α 68) συστήθηκαν για προαγωγή από το Διευθυντή. Προήχθηκαν από την ΕΔΥ στη βάση της υπεροχής τους έναντι του αιτητή σε προσόντα, ενώ αυτός ήταν ηλικιακά αρχαιότερος.
Οι λόγοι ακυρώσεως που προβάλλονται στην παρούσα προσφυγή είναι ταυτόσημοι με εκείνους που προβάλλονται στην προσφυγή 1122/2005, πλην όσον αφορά την Ξένια Σταύρου, η οποία δεν είναι εδώ ενδιαφερόμενο μέρος. Για τους λόγους που εξήγησα στην προσφυγή 1122/2005, κανένας από τους λόγους αυτούς δεν ευσταθεί. Ως εκ τούτου, η προσφυγή απορρίπτεται, με €1.000 έξοδα εις βάρος του αιτητή.
Η Προσφυγή 1151/2005
Ο αιτητής Κώστας Δαμιανού (α/α 61) προσελήφθη ως ωρομίσθιος υπάλληλος στο Τμήμα Δημοσίων Έργων (Τμήμα Μελετών και Οδοποιίας) στις 22.6.1977. Την 1.5.1979 διορίστηκε με σύμβαση. Στις 8.11.1985 διορίστηκε στη μόνιμη θέση Τεχνικού 2ης Τάξης και την 1.12.1990 προήχθη στη θέση Τεχνικού 1ης Τάξης. Τα ενδιαφερόμενα μέρη Ελένη Χριστοδουλίδου Ζήνωνος (α/α 12) και Κυριάκος Καλλικάς (α/α 34) συστήθηκαν για προαγωγή από το Διευθυντή. Τα ενδιαφερόμενα μέρη Ιωάννης Τούρβας (α/α 45), Ξένια Σταύρου (α/α 63), Ελευθέριος Κωνσταντίνου (α/α 55) και Χρίστος Κωνσταντούλας (α/α 60) δεν συστήθηκαν για προαγωγή από το Διευθυντή. Ο αιτητής προβάλλει ως λόγο ακυρώσεως αναφορικά με τα δύο πρώτα ενδιαφερόμενα μέρη ότι η σύσταση του Διευθυντή είναι αναιτιολόγητη, αντιφατική, αόριστη και αναξιοκρατική. Ειδικότερα, αναφέρει ότι ο Διευθυντής δεν είχε χρόνο να μελετήσει τους υπηρεσιακούς φακέλους εφόσον, όπως ισχυρίζεται, οι φάκελοι του δόθηκαν "μόλις εισήλθε στην αίθουσα συνεδριάσεων της ΕΔΥ". Επίσης, ότι δεν αναφέρει τους άμεσα προϊστάμενους με τους οποίους διαβουλεύθηκε, ούτε και το τι του ελέχθη.
Η σύσταση για το ενδιαφερόμενο μέρος Ελένη Χριστοδουλίδου Ζήνωνος είχε ως εξής:
"Συγκρινόμενη η Ζήνωνος με τους υποψήφιους με α/α 38-55 και 57-76, που δε συστήνονται, ουδενός υστερεί ή/και υπερέχει σε αξία και υπερέχει όλων σε αρχαιότητα. Ειδικότερα, η Ζήνωνος υπερέχει σε αξία από τους υποψήφιους με α/α 42, 43, 50, 52 και 74 και υπερέχει σε αρχαιότητα στην παρούσα θέση κατά έξι μήνες από τους υποψηφίους με α/α 38-55 και 57-73 και κατά πέντε χρόνια και έξι μήνες από τους υποψήφιους με α/α 74-76".
Για το ενδιαφερόμενο μέρος Κυριάκο Καλλικά η σύσταση είχε ως εξής:
"Συγκρινόμενος ο Καλλικάς με τους υποψήφιους με α/α 38-55 και 57-76, που δε συστήνονται, ουδενός υστερεί ή/και υπερέχει σε αξία, ουδενός υστερεί ή/και υπερέχει όλων σε αρχαιότητα."
Ο προβαλλόμενος λόγος ακυρώσεως δεν ευσταθεί. Ο Διευθυντής δεν ενημερώθηκε για τους προσοντούχους υποψήφιους μόνο όταν προσήλθε στη συνεδρία της 12.5.2005. Ενημερώθηκε 6 περίπου μέρες προηγουμένως και, συγκεκριμένα, με την προς αυτόν επιστολή της ΕΔΥ, ημερομηνίας 6.5.2005, με την οποία του κοινοποιήθηκε ο κατάλογος των υποψηφίων για προαγωγή. Περαιτέρω, όσον αφορά το θέμα των διαβουλεύσεων που είχε ο Διευθυντής με τους άμεσα προϊστάμενους των υποψηφίων, όπως έχει καθιερωθεί από τη νομολογία, δεν απαιτείτο η καταγραφή των Λειτουργών τους οποίους συμβουλεύθηκε ή το ποιες ήταν οι απόψεις τους, αλλά ούτε και το πώς αξιολόγησε τις κρίσεις των Λειτουργών που συμβουλεύθηκε. Στην Γεωργιάδου ν. Δημοκρατίας (1990) 3 ΑΑΔ 2480, κρίθηκε ότι:
"Η Νομολογία μας όμως απαιτεί μεν να καταχωρούνται οι συστάσεις του Προϊσταμένου του Τμήματος, που αποτελούν σοβαρό στοιχείο κρίσεως για το διορίζον όργανο και επομένως πρέπει να είναι και ενώπιον του Δικαστηρίου για έλεγχο, αλλά όχι και οι απόψεις που άκουσε από άλλους λειτουργούς για να καταλήξει στη δική του κρίση. Ο τρόπος που ο Προϊστάμενος Τμήματος αξιολογεί τις απόψεις λειτουργών που συμβουλεύεται, αναφορικά με την κρίση τους για συναδέλφους τους, δεν είναι δυνατό να ελέγχεται δικαστικά."
Ο αιτητής ισχυρίζεται, επίσης, ότι η σύσταση πάσχει διότι ο Διευθυντής τελούσε υπό πλάνη αναφορικά με την αρχαιότητά του. Στηρίζει τον ισχυρισμό του αυτό στο ότι είχε προσληφθεί ως ωρομίσθιος το 1977 και ως μόνιμος τεχνικός το 1979. Ο αιτητής, όμως, είχε προσληφθεί με σύμβαση το 1979 και όχι ως μόνιμος υπάλληλος. Αυτό αποδεικνύεται και από την επιστολή του Διευθυντή του Τμήματος Δημόσιων Έργων, ημερομηνίας 8.1.1986, για μονιμοποίηση του αιτητή που υπηρετούσε σε έκτακτη βάση, καθώς και από τα πρακτικά της ΕΔΥ, ημερομηνίας 20.2.1986, με την οποία η ΕΔΥ αποφάσισε να προσφέρει στον αιτητή, που υπηρετούσε σε έκτακτη βάση, μόνιμο διορισμό από 8.11.1985. Έχω ήδη αναφέρει στην προσφυγή 1122/2005 ότι υπηρεσία πάνω σε έκτακτη βάση δεν υπολογίζεται για σκοπούς αρχαιότητας.
Ο αιτητής προβάλλει, επίσης, ως λόγο ακυρώσεως ότι υπερέχει σε αξία του ενδιαφερόμενου μέρους Ελένης Χριστοδουλίδου Ζήνωνος. Ούτε αυτός ο λόγος ευσταθεί. Από την εξέταση των υπηρεσιακών φακέλων προκύπτει ότι η μόνη διαφορά τα τελευταία 5 έτη είναι ότι ο αιτητής έχει βαθμολογηθεί με 40 "εξαίρετα", ενώ το ενδιαφερόμενο μέρος με 39. Η διαφορά αυτή δεν μπορούσε να θεωρηθεί, σύμφωνα με τη νομολογία, ότι του προσέδιδε υπεροχή σε αξία. Σύμφωνα με τη νομολογία, σε τέτοια περίπτωση, υπάρχει ισοδυναμία των υποψηφίων σε αξία. Στην Α. Βασιλειάδης κ.ά. ν. Μ. Κληρίδου-Τσάππα κ.ά. (2005) 3 ΑΑΔ 403, η εφεσίβλητη υπερείχε του εφεσείοντος κατά 5 "εξαίρετος" στα τελευταία πέντε έτη. Τη διαφορά αυτή η Ολομέλεια την χαρακτήρισε ως οριακή και τους δύο διαδίκους ως ουσιαστικά ίσους. Το σχετικό απόσπασμα έχει ως εξής:
"Από πλευράς της εφεσίβλητης ο συνήγορος της εισηγήθηκε ότι αυτή ήταν πάντοτε καλύτερη από τον εφεσείοντα στις ετήσιες εκθέσεις αφού αυτή συγκέντρωνε 38 "εξαίρετος" κατά τα τελευταία 5 έτη (1997-2001) έναντι 33 του εφεσείοντα ..........................................................................................................
Στη δική μας περίπτωση ο εφεσείων και η εφεσίβλητη ήταν ουσιαστικά ίσοι αφού η υπεροχή της εφεσίβλητης στην αξία ήταν οριακή, δηλαδή με 5 "εξαίρετος" περισσότερα κατά τα τελευταία 5 έτη, ο δε εφεσείων υπερείχε στα προσόντα, ούτως ώστε και το κριτήριο της αρχαιότητας μπορούσε να ληφθεί υπόψη με τρόπο που να κλίνει τη πλάστιγγα υπέρ του."
Άλλος λόγος ακυρώσεως που προβάλλεται είναι ότι η σύσταση του Διευθυντή είναι αναιτιολόγητη. Και αυτός ο λόγος είναι αβάσιμος. Εξέταση του περιεχομένου της σύστασης αποκαλύπτει ότι ο Διευθυντής σύστησε τα ενδιαφερόμενα μέρη γιατί, σε σχέση με το ενδιαφερόμενο μέρος Ελένη Χριστοδουλίδου-Ζήνωνος, ο αιτητής υστερεί σε αρχαιότητα, ενώ, σε σχέση με το ενδιαφερόμενο μέρος Κυριάκο Καλλικά, υστερεί σε προσόντα και σε αρχαιότητα (ηλικιακή). Ο διευθυντής στη σύστασή του ρητά αναφέρει ότι προτείνει τα δύο αυτά ενδιαφερόμενα μέρη λόγω του ότι υπερτερούν σε αρχαιότητα και σε προσόντα. Μ΄ αυτά τα δεδομένα, η σύσταση του Διευθυντή υπέρ των δύο αυτών ενδιαφερομένων μερών ήταν πλήρως αιτιολογημένη. Στην Μουρτζή ν. Δημοκρατίας (1997) 4 ΑΑΔ 1001 αναφέρθηκε ότι "Έχει καθιερωθεί νομολογιακά ότι η αρχαιότητα δεν αποτελεί αποφασιστικό παράγοντα αλλά μπορεί να κλίνει την πλάστιγγα υπέρ του ενός υποψηφίου όταν οι υποψήφιοι είναι ίσοι. (Βλ. Δημοκρατία ν. Χρίστου (1991) 3 ΑΑΔ 56)." Αναφορικά με τα υπόλοιπα τέσσερα ενδιαφερόμενα μέρη ο αιτητής δεν μπορεί να παραπονείται γιατί ούτε και αυτά είχαν υπέρ τους τη σύσταση του Διευθυντή.
Ο αιτητής ισχυρίζεται, επίσης, ότι η ΕΔΥ τελούσε υπό πλάνη γιατί βασίστηκε στη σύσταση του Διευθυντή. Δεδομένου ότι η σύσταση του Διευθυντή δεν πάσχει καθ΄ οιονδήποτε τρόπο, ακολουθεί ότι ισχυρισμός περί πλάνης δεν ευσταθεί.
Ισχυρίζεται, τέλος, ο αιτητής ότι η ΕΔΥ επλανήθη καθότι αυτός κατείχε πρόσθετα προσόντα τα οποία αγνοήθηκαν. Όμως, το Diploma in Business Administration, το οποίο και επικαλείται, αποκτήθηκε μετά τον επίδικο χρόνο (των προαγωγών) και, επομένως, δεν μπορεί να ληφθεί υπόψη.
Όσον αφορά τα υπόλοιπα ενδιαφερόμενα μέρη ισχύουν και στην παρούσα προσφυγή όσα λέχθηκαν στην Προσφυγή 1122/2005.
Η προσφυγή επιτυγχάνει έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους Ξένιας Σταύρου και απορρίπτεται έναντι των υπόλοιπων ενδιαφερομένων μερών, χωρίς διαταγή για τα έξοδα.
Η Προσφυγή 1235/2005
Ο αιτητής Ανδρέας Αυλωνίτης (α/α 51) προσελήφθη στο Τμήμα Δημοσίων Έργων το 1976 ως ωρομίσθιος υπάλληλος. Στις 8.11.1985 διορίστηκε στη μόνιμη θέση Τεχνικού 2ης Τάξης και την 1.12.1990 προήχθη στη μόνιμη θέση Τεχνικού 1ης Τάξης. Ούτε ο αιτητής ούτε τα ενδιαφερόμενα μέρη Κωνσταντία Αργυρού (α/α69), Ξένια Σταύρου (α/α 63), Ελευθέριος Κωνσταντίνου (α/α 55) και Στάλω Παναγίδη (α/α 68) συστήθηκαν για προαγωγή από το Διευθυντή. Προήχθηκαν από την ΕΔΥ στη βάση της υπεροχής τους έναντι του αιτητή σε προσόντα. Το σχετικό απόσπασμα από τα πρακτικά της ΕΔΥ έχει ως εξής:
"Οι υποψήφιοι με α/α 7, 8, 10, 11, 16, 19, 20, 23, 25, 26, 29, 30, 31, 34, 35, 39, 40, 44, 45, 48, 49, 53, 54, 55, 58, 59, 60, 63, 66, 68 και 69 του κατάλογου αρχαιότητας ουδενός υστερούν σε αξία και προσόντα και υπερέχουν όλων σε αρχαιότητα, πλην των υποψήφιων με α/α 1, 6, 17, 21, 24, 32, 37, 42, 43, 50, 52 του κατάλογου αρχαιότητας, από τους οποίους όμως υπερέχουν σε αξία, και των υποψήφιων με α/α 13, 14, 17, 18, 22, 27, 28, 32, 33, 36, 37, 38, 41, 42, 46, 47, 50, 51, 52, 57, 61, 62, 65, 67 του κατάλογου αρχαιότητας, από τους οποίους υπερέχουν σε προσόντα."
Ο αιτητής προβάλλει ως λόγο ακυρώσεως ότι πάσχει η σύσταση του Διευθυντή ως αναιτιολόγητη και ότι ο Διευθυντής δεν προέβη σε δέουσα έρευνα, διότι δεν είχε επαρκή χρόνο για να μελετήσει τους φακέλους. Προβάλλει, επίσης, ως λόγο ακυρώσεως ότι υπερτερεί των ενδιαφερομένων μερών σε αρχαιότητα, τόσο ηλικιακή όσο και σε αρχαιότητα σε προηγούμενη θέση, εφόσον είχε διοριστεί από τον Απρίλιο του 1976 ως ωρομίσθιος.
Τα όσα ανέφερα συναφώς στις προσφυγές 1125/2005 και 1151/2005 ισχύουν και εδώ.
Η προσφυγή επιτυγχάνει έναντι του ενδιαφερόμενου μέρους Ξένιας Σταύρου και απορρίπτεται έναντι των άλλων ενδιαφερομένων μερών, χωρίς διαταγή για τα έξοδα.
Η Προσφυγή 1261/2005
Οι αιτητές Κωνσταντίνος Παπακωνσταντίνου (α/α 62) και Αντώνης Μιχαήλ (α/α 46) προσλήφθηκαν στο Τμήμα Δημοσίων Έργων στη μόνιμη θέση Τεχνικού 2ης Τάξης στις 8.11.1985. Προήχθηκαν στη μόνιμη θέση Τεχνικού 1ης Τάξης την 1.12.1990. Ούτε ο αιτητής ούτε τα ενδιαφερόμενα μέρη Χρίστος Κωνσταντούλας (α/α 60), Κούλα Λιμνατίτου (α/α 66) και Μιχαλάκης Κωνσταντίνου (α/α 58) συστήθηκαν για προαγωγή από το Διευθυντή. Προήχθηκαν από την ΕΔΥ στη βάση της υπεροχής τους έναντι των αιτητών σε πρόσθετα προσόντα σχετικά με τα καθήκοντα της επίδικης θέσης και, συγκεκριμένα, ότι ήταν κάτοχοι πτυχίου του Ανώτερου Τεχνολογικού Ινστιτούτου (ΑΤΙ) και του πτυχίου εργοδηγού.
Προβάλλεται ως λόγος ακυρώσεως ότι η σύσταση του Διευθυντή πάσχει. Δεν θεωρώ σκόπιμο να εξετάσω αυτό το λόγο, εφόσον ούτε οι αιτητές ούτε οποιοδήποτε από τα ενδιαφερόμενα μέρη συστήθηκε από το Διευθυντή.
Προβάλλεται, επίσης, ως λόγος ακυρώσεως ότι η ΕΔΥ, θεωρούσε ότι τα ενδιαφερόμενα μέρη κατέχουν πρόσθετα προσόντα σχετικά με τα καθήκοντα της επίδικης θέσης, ενήργησε υπό το καθεστώς πλάνης περί τα πράγματα εφόσον, όπως ισχυρίζονται οι αιτητές, τα προσόντα αυτά, ήτοι τα πτυχία του ΑΤΙ και το πτυχίο του εργοδηγού, αποτελούσαν προσόντα απαιτούμενα για διορισμό στην προηγούμενη θέση, ήτοι τη μόνιμη θέση Τεχνικού 2ης Τάξης. Δεν μπορώ παρά να απορρίψω αυτό το λόγο χωρίς να υπεισέλθω στην ουσία του, εφόσον οι αιτητές, που έφεραν και το βάρος της απόδειξης, παρέλειψαν να τον τεκμηριώσουν παρουσιάζοντας στο Δικαστήριο το κατ΄ ισχυρισμό Σχέδιο Υπηρεσίας της μόνιμης θέσης Τεχνικού 1ης Τάξης, όπως αυτό ίσχυε την 1.12.1990.
Εν πάση περιπτώσει, όπως έχει νομολογηθεί, προσόντα που απαιτούνταν για διορισμό σε προηγούμενες θέσεις μπορούν να θεωρηθούν επιπρόσθετα προσόντα σε μεταγενέστερη προαγωγή. (Βλ. Δημοκρατία ν. Πογιατζή (2001) 3 ΑΑΔ 787).
Η προσφυγή απορρίπτεται, με €1.000 έξοδα εις βάρος των αιτητών.
Ρ. Γαβριηλίδης,
Δ.
/ΧΤΘ