|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπóθεση Αρ. 963/2004)
15 Ιουνίου, 2007
[ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΤΑΚΗΣ Ε. ΜΙΧΑΗΛ,
Αιτητής,
ν.
1. ΑΡΧΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ,
2. ΕΠΑΡΧΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ,
Καθ' ων η αίτηση.
Μ. Δαμιανού για Χριστοφίδη, Σαμψών & Σία, για την Αιτήτρια.
Κ. Στιβαρού για Κακογιάννη & Δημητρίου, για την Καθ'ης η αίτηση 1.
Θ. Πιπερή, Νομικός Λειτουργός, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τον Καθ' ου η αίτηση 2.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΗΛΙΑΔΗΣ, Δ.: Με την παρούσα προσφυγή ο Τάκης Μιχαήλ (αιτητής) προσβάλλει την εγκυρότητα της απόφασης του Επάρχου Λευκωσίας (καθ'ου η αίτηση 2) της 26/9/2003, με την οποία ο καθ'ου η αίτηση 2 είχε δώσει την έγκριση του για τη διέλευση αγωγών υψηλής τάσης και εγκατάσταση δύο πυλώνων της Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (καθ'ης η αίτηση 1) πάνω σε ακίνητη ιδιοκτησία του αιτητή στη Φλάσου.
(α) Τα γεγονότα.
Ο αιτητής είναι ιδιοκτήτης του τεμαχίου 213 που βρίσκεται στη Φλάσου. Επειδή η καθ'ης η αίτηση 1 εξασφάλισε πολεοδομική άδεια για την κατασκευή γραμμής μεταφοράς υψηλής τάσης ηλεκτρικής ενέργειας που θα συνέδεε τους υποσταθμούς Ορούντας και Τεμπριάς, ζήτησε τη συγκατάθεση του αιτητή για την εγκατάσταση της προτεινόμενης επέκτασης του ηλεκτρικού δικτύου στο τεμάχιο του. Ο αιτητής δεν απάντησε μέσα στα χρονικά όρια που είχαν καθοριστεί και η καθ'ης η αίτηση ζήτησε προς τούτο τη συγκατάθεση του Επάρχου σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 31(1) του Κεφ. 170, το οποίο παρέχει το δικαίωμα στον Έπαρχο να δίνει τη συγκατάθεση του όταν ένας ιδιοκτήτης παραλείπει ή αρνείται να δώσει τη συγκατάθεση του. Στις 26/9/2003 η καθ'ης η αίτηση έλαβε τη συγκατάθεση του καθ'ου η αίτηση 1.
(β) Οι λόγοι της προσφυγής.
Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής επιζητεί την ακύρωση της πιο πάνω απόφασης της 26/9/2003 για διάφορους λόγους, που περιλαμβάνουν μεταξύ άλλων παραβίαση του άρθρου 23 του Συντάγματος, αντισυνταγματικότητα του άρθρου 31 του Κεφ. 170, παραβίαση του Ν. 158(Ι)/99, πλημμελή άσκηση διακριτικής εξουσίας, έλλειψη αιτιολογίας, έλλειψη δέουσας έρευνας, πλάνη περί τα πράγματα, καθώς και καταστρατήγηση των αρχών της ισότητας και της φυσικής δικαιοσύνης.
(γ) Η προδικαστική ένσταση.
Στο αιτητικό της προσφυγής ο αιτητής ζητά την ακόλουθη συγκεκριμένη θεραπεία:
"(Α) Απόφαση του Δικαστηρίου με την οποία να κηρύσσεται άκυρη και στερημένη οποιουδήποτε αποτελέσματος ολόκληρη η απόφαση και/ή η πράξη των καθ'ων η αίτηση, που εκδόθηκε κατά ή περί τις 26/9/2004 (Παράρτημα Α) και κοινοποιήθηκε στον Αιτητή με επιστολή της Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου ημερ. 30/7/04 (Παράρτημα Β), την οποία ο Αιτητής παρέλαβε κατά ή περί τις 9/8/2004, βάσει της οποίας ο ΄Επαρχος Λευκωσίας παραχώρησε τη συγκατάθεση του για την διέλευση αγωγών υψηλής τάσης (66KV-132KV) πάνω από το τεμάχιο 213, Φ/Σχ. 28/37, στη Φλάσου, ιδιοκτησίας του Αιτητή και για την εγκατάσταση δύο ατσάλινων πυλώνων, σύμφωνα με το σχέδιο της Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου με αρ. ΤΑ/147Α-ΤΑ/147Β.
(Β) Οποιαδήποτε άλλη και/ή περαιτέρω θεραπεία το Σεβαστό Δικαστήριο κρίνει εύλογη και/ή δίκαιη υπό τις περιστάσεις.
(Γ) Έξοδα, πλέον ΦΠΑ."
Εκ μέρους του δικηγόρου του καθ'ου η αίτηση 2 προβάλλεται προδικαστική ένσταση σύμφωνα με την οποία η συγκατάθεση του Επάρχου δεν συνιστά αυτοτελή εκτελεστή πράξη και δεν μπορεί να προσβληθεί αυτοτελώς, αφού πρόκειται για συγκατάθεση που συνιστούσε προϋπόθεση για τη διέλευση του ηλεκτρικού ρεύματος από την ακίνητη ιδιοκτησία του αιτητή.
Η πιο πάνω εισήγηση είναι ορθή. Από τη διατύπωση της θεραπείας που επιζητείται φαίνεται ότι μοναδικό αντικείμενο της παρούσας προσφυγής είναι η συγκατάθεση του Επάρχου για την εκτέλεση της απόφασης της καθ'ης η αίτηση 1 για την τοποθέτηση του ηλεκτρικού δικτύου. Όμως, όπως έχει ήδη αποφασιστεί σε τρεις παρόμοιες περιπτώσεις από το Ανώτατο Δικαστήριο, η συγκατάθεση του Επάρχου δεν συνιστά εκτελεστή πράξη και δεν μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο αυτοτελούς αναθεωρητικού ελέγχου. Η έγκριση του Επάρχου συνιστά προϋπόθεση της απόφασης της Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου, η οποία είναι η μόνη εκτελεστή και μόνο μέσα στα πλαίσια προσφυγής εναντίον της τελευταίας αυτής απόφασης είναι δυνατός ο έλεγχος και της συγκατάθεσης του Επάρχου (βλ. Νίκος Τσιάκκας κ.ά. ν. Α.Η.Κ. κ.ά., Υπόθεση Αρ. 107/2004, της 24/5/005, Χαράλαμπος Σ. Ιωαννίδης ν. Α.Η.Κ. κ.ά., Υπόθεση Αρ. 678/2002, της 7/5/2004 και Νίκος Τσιάκκας κ.ά. ν. Α.Η.Κ. κ.ά., Υπόθεση Αρ. 495/2000, της 18/9/2002). Όπως τονίστηκε στην Τσιάκκας (αρ. 495/2000, πιο πάνω),
"Απασχόλησε κατ' αρχάς, προς διευκρίνιση του αντικειμένου, ο συσχετισμός μεταξύ της απόφασης της Α.Η.Κ. για την εγκατάσταση του αγωγού και της συγκατάθεσης του Επάρχου. Είναι νομίζω προφανές πως εκτελεστή είναι μόνο η απόφαση της Α.Η.Κ., κατόπιν της τελείωσής της με την απαιτούμενη συγκατάθεση του Επάρχου, η οποία συνιστούσε προϋπόθεση. Σε αυτό το πλαίσιο ελέγχεται βέβαια και η συγκατάθεση με αναφορά στα ερείσματα και το περιεχόμενό της. Εξετάζεται λοιπόν η προσφυγή με αντικείμενο την απόφαση της Α.Η.Κ., ενώ σε ό,τι αφορά το μέρος που στρέφεται κατά της Δημοκρατίας θεωρείται απαράδεκτη."
Στις τρεις πιο πάνω υποθέσεις διατυπώνονταν δύο ξεχωριστά αιτήματα θεραπείας, αφού προσβάλλονταν αυτοτελώς η σχετική απόφαση της Α.Η.Κ. (για εγκατάσταση εναέριας γραμμής, αγωγού υψηλής τάσης και πυλώνα κλπ) και η επακόλουθη συγκατάθεση του Επάρχου, με αποτέλεσμα μετά την απόρριψη της προσφυγής ως προς το τελευταίο αίτημα, να παραμένει προς εξέταση η απόφαση της Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου.
Στην παρούσα περίπτωση ο αιτητής προσβάλλει μόνο τη συγκατάθεση του Επάρχου, χωρίς να προσδιορίζεται ως προσβαλλόμενη πράξη η απόφαση της καθ'ης η αίτηση 1. Κάτω από τις περιστάσεις η προσφυγή απορρίπτεται. Ανεξάρτητα από την πιο πάνω εξέλιξη, θα ήθελα να σημειώσω ότι τα θέματα ουσίας που θίγονται έχουν εξεταστεί πρόσφατα από την Ολομέλεια στην υπόθεση Ιωαννίδης ν. Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου και Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω Επάρχου Πάφου (Α.Ε. 3825 της 1/6/2007).
Έχοντας υπόψη τα ιδιάζοντα περιστατικά της υπόθεσης, δεν εκδίδεται οποιοδήποτε διάταγμα για έξοδα.
Τ. ΗΛΙΑΔΗΣ,
Δ.
/ΔΓ