|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση 127/2006)
5 Μαρτίου 2007
[ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
MD AKTER HOSSAIN,
Αιτητής,
- ν. -
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗΣ ΑΡΧΗΣ ΠΡΟΣΦΥΓΩΝ,
Καθ΄ ης η αίτηση.
---------------------------
Λ. Κληρίδης, για τον Αιτητή.
Ο. Σοφοκλέους, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Καθ΄ ης η αίτηση.
---------------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο αιτητής, μουσουλμάνος από την Μπαγκλαντές, αφίχθη στην Κύπρο νόμιμα ως φοιτητής στις 2 Νοεμβρίου 2003, και του δόθηκε προσωρινή άδεια παραμονής. Στις 12 Μαΐου 2004 υπέβαλε αίτηση ασύλου και στις 20 Οκτωβρίου 2004 διεξήχθη συνέντευξη. Ανέφερε ότι εγκατέλειψε τις σπουδές του όχι γιατί αντιμετώπιζε οικονομικό πρόβλημα αφού, καθώς είπε, ο πατέρας του είναι πλούσιος, αλλά γιατί θα έπρεπε μετά που θα τελείωνε, να επέστρεφε στη χώρα του όπου θα αντιμετώπιζε κίνδυνο δεδομένου ότι ανήκε στο κομμουνιστικό κόμμα. Εξήγησε ότι είχε φύγει με την ενθάρρυνση του πατέρα του ένεκα ακριβώς αυτής της κατάστασης και αναφέρθηκε σε συγκεκριμένο επεισόδιο κατά το οποίο κάποια πρόσωπα τον επισκέφθηκαν στο κολλέγιο όπου διέμενε και τον κτύπησαν. Αυτά, σε ό,τι αφορά την αδρή εικόνα αλλά, κατά τη συνέντευξη, ζητήθηκαν από τον αιτητή και λεπτομέρειες και, κατόπιν αντιπαραβολής των απαντήσεων του σε αριθμό θεμάτων όπως και σύγκρισης τους με σταθερά δεδομένα, τα οποία εντόπισε η Αρχή Ασύλου, διαπιστώθηκε πως ο αιτητής δεν ήταν αξιόπιστος. Το αίτημα για άσυλο απορρίφθηκε και η απόφαση γνωστοποιήθηκε στον αιτητή με επιστολή ημερ. 23 Δεκεμβρίου 2004.
Ασκήθηκε διοικητική προσφυγή μέσω των δικηγόρων του αιτητή. Η Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων την εξέτασε και, με απόφαση ημερ. 16 Νοεμβρίου 2005, την απέρριψε.
Με την παρούσα προσφυγή ο ευπαίδευτος συνήγορος του αιτητή έθεσε και προώθησε τα ακόλουθα σημεία:
«Το πρώτο νομικό σημείο που εγείρει ο αιτητής στην προσφυγή του είναι ότι η απόφαση της Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων εξεδόθη υπό ενός μόνο μέλους της Επιτροπής αντί υπό της ολομέλειας της, γεγονός το οποίο συνιστά παράβαση του άρθρου 28Ζ(4) του Νόμου 6(1) του 2000-2004 μεθ΄ όλων των τροποποιήσεων αυτού.
Το δεύτερο νομικό σημείο είναι ότι η απόφαση εξεδόθη χωρίς να κληθεί ο αιτητής να λάβει μέρος στην έφεση κατά παράβαση του κανόνος του Διοικητικού Δικαίου Audiatur et Altera Pars.
Το τρίτο νομικό σημείο είναι ότι στην παρούσα έφεση ο αιτητής εστερήθη του δικαιώματος που προνοείται από το άρθρο 28Ζ της κειμένης Νομοθεσίας, το οποίο ασκείται σχεδόν σε όλες τις παρόμοιες υποθέσεις.
Το τέταρτο νομικό σημείο είναι ότι η απόφαση η οποία ελήφθη υπό ενός μόνο μέλους της Αναθεωρητικής Αρχής, και αντί ν΄ αναφέρεται και ουσιαστικά να περιορίζεται στα επίδικα θέματα της προηγούμενης απόφασης της Διοικητικής Προσφυγής του αιτητή, όχι μόνο δεν αναφέρεται σ΄ αυτά αλλά επεκτείνεται σε θέματα εντελώς άσχετα με αυτά στα οποία ουδέποτε εδόθη η ευκαιρία στον αιτητή να εκφράσει τις απόψεις του.»
Τίποτε από όσα προτάθηκαν δεν ευσταθεί. Καλύπτονται όλα από αποφάσεις της Πλήρους Ολομέλειας η οποία σε σειρά παρόμοιων υποθέσεων εξέτασε τέτοια σημεία και έδωσε αυθεντικές απαντήσεις προς καθοδήγηση: βλ., μεταξύ άλλων, Harpreet ν. Δημοκρατίας, υπόθ. αρ. 481/05, ημερ. 26 Ιουνίου 2006, Ghazemi ν. Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων, υπόθ. αρ. 358/05, ημερ. 26 Ιουνίου 2006, Aydin ν. Δημοκρατίας, υπόθ. αρ. 412/05, ημερ. 21 Σεπτεμβρίου 2006 και Far ν. Αναθεωρητικής Αρχής Προσφύγων, υπόθ. αρ. 284/05, ημερ. 21 Σεπτεμβρίου 2006. Σημειώνω μάλιστα πως στις τρεις τελευταίες υποθέσεις συνήγορος των αιτητών ήταν ο συνήγορος που παρουσιάζεται και στην παρούσα προσφυγή. Η Αναθεωρητική Αρχή Προσφύγων εξέτασε την περίπτωση ενδελεχώς και νομίμως, τα δε συμπεράσματα της ήταν κατά την άποψη μου όχι μόνο επιτρεπτά αλλά και αναπόφευκτα.
Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται με έξοδα. Η προσβαλλόμενη απόφαση επικυρώνεται βάσει του Άρθρου 146.4(α) του Συντάγματος.
Γ.Κ. Νικολάου,
Δ.
/ΕΘ