ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 162/2003)
8 Οκτωβρίου, 2004
[Ε. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 25, 28, ΚΑΙ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
CYPRUS IMPORT CORPORATION LTD,
Αιτήτρια,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
1. ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ,
2. ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΤΕΛΩΝΕΙΩΝ,
Καθ' ων η Αίτηση
________________________
Σ. Νικολάου (κα), για Παπαχαραλάμπους & Αγγελίδη, για την
Αιτήτρια.
Στ. Θεοδούλου, Ανώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα, για τους Καθ' ων η Αίτηση.
________________________
Α Π Ο ΦΑ Σ Η
ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, Δ.: Με την προσφυγή αυτή, ζητείται η ακύρωση απόφασης που λήφθηκε από το Τμήμα Τελωνείων, αναφορικά με τη δασμολογική κατάταξη 5 οχημάτων. Συγκεκριμένα, ζητείται η πιο κάτω θεραπεία:-
«Δήλωση και/ή απόφαση ... ότι η πράξη και/ή απόφαση των Καθ' ων η Αίτηση ημερομηνίας 17.12.2002, ... η οποία κοινοποιήθηκε στην Αιτήτρια στις 30.12.2002, και με την οποία απεφάσισαν την κατάταξη 5 οχημάτων της τύπου SMART ως οχήματα για την μεταφορά προσώπων στην δασμολογική κλάση 8703 είναι άκυρη, παράνομη και χωρίς κανένα νομικό αποτέλεσμα.»
Σύμφωνα με τα γεγονότα, στις 15/11/02, η αιτήτρια εισήγαγε, μέσω του λιμένα Λεμεσού, πέντε οχήματα και στις 2/12/02 απηύθυνε προς τη Διευθύντρια του Τμήματος Τελωνείων επιστολή, με την οποία την ενημέρωνε για την εισαγωγή, δίδοντας, ταυτόχρονα, λεπτομέρειες των οχημάτων και του σκοπού για τον οποίο εισήχθησαν. Ανέφερε ότι είχαν παραγγελθεί για εμπορική χρήση, γεγονός που επιβεβαιωνόταν από την κατασκευάστρια εταιρεία, με επισυνημμένη επιστολή. περαιτέρω, ότι τα οχήματα φέρουν, εκ κατασκευής, οριζόντιο πάτωμα, καθ' όλο το πλάτος και μήκος του χώρου εμπορευμάτων, χωρίς πρόνοια για εγκατάσταση θέσεων στο πίσω μέρος, όπως επίσης και εργοστασιακό προστατευτικό διαχωριστικό μεταξύ του χώρου εμπορευμάτων και του χώρου επιβατών. Η επιστολή κατέληγε ως εξής:-
«Επειδή προτιθέμεθα να μετακινήσουμε τα πιο πάνω αυτοκίνητα στην ιδιωτική μας αποθήκη 6.273 παρακαλούμε όπως δώσετε οδηγίες στο αρμόδιο τμήμα για να αποδεκτούν την δασμολογική κλάση 8704319100 (Motor vehicle for the transport of goods).
Σας πληροφορούμε ότι στις 23/08/2002 εκτελωνίσθηκε στη Λεμεσό το ίδιο αυτοκίνητο με τη δασμολογική κλάση 8704319100. (Αντίγραφο εσωκλείεται).»
Στις 17/12/02, η επιστολή της αιτήτριας απαντήθηκε ως εξής:-
«Εισαγωγή οχημάτων Smart
Αναφέρομαι στην επιστολή σας αρ. φακ. LO 072 ημερομηνίας 2 Δεκεμβρίου 2002 σχετικά με τη δασμολογική κατάταξη πέντε οχημάτων Smart και σας πληροφορώ ότι κατατάσσονται ως οχήματα για τη μεταφορά προσώπων στη δασμολογική κλάση 8703.»
Ακολούθησε, από την αιτήτρια, κατάθεση στο Τελωνείο Λεμεσού ισάριθμων διασαφήσεων αποταμίευσης των οχημάτων σε ιδιωτική αποθήκη. Τα οχήματα αποταμιεύθηκαν υπό διαμαρτυρία, σε σχέση με την απόφαση για τη δασμολογική κλάση 8703.
Επί των διασαφήσεων διατυπώθηκαν γραπτές παρατηρήσεις των λειτουργών του Τμήματος Τελωνείων, σε σχέση με το φυσικό έλεγχο που οι ίδιοι διενήργησαν, και κατεγράφη η διαμαρτυρία της αιτήτριας εταιρείας.
Ακολούθησε, στις 22/1/03, νέος έλεγχος, ο οποίος δε διαφοροποίησε τη θέση ότι αυτά κατατάσσονται στη δασμολογική κλάση 8703.
Προτού αναφερθώ στους λόγους που προβάλλονται για ακύρωση της επίδικης απόφασης, σημειώνω ότι η υπό εξέταση προσφυγή, στο στάδιο των διευκρινίσεων, περιορίστηκε σε σχέση με τα τέσσερα οχήματα, καθότι, ως δηλώθηκε, υπήρξε τελωνισμός για ένα από αυτά, γεγονός που οδήγησε στην καταχώριση άλλης προσφυγής.
Με την ένστασή τους, οι καθ' ων η αίτηση εγείρουν προδικαστικά το ζήτημα της εκτελεστότητας της απόφασης και ισχυρίζονται ότι αυτή είναι πληροφοριακού χαρακτήρα, και, συνεπώς, δεν είναι δεκτική προσβολής με αίτηση ακυρώσεως.
Είναι η θέση των καθ' ων ότι τα οχήματα δεν τελωνίστηκαν, ώστε να ασκηθεί η διακριτική εξουσία του Τμήματος για προσδιορισμό της δασμολογητέας αξίας τους, προς το σκοπό επιβολής δασμών. Σχετικά, παρέπεμψαν στην υπόθεση Yiangou ν. Republic (1987) 3 C.L.R. 27.
Για ακύρωση της προσβαλλόμενης απόφασης, προβάλλεται ότι αυτή στερείται αιτιολογίας, είναι δε αποτέλεσμα πλάνης ως προς τα γεγονότα, όπως αυτά εξηγούνται από την κατασκευάστρια εταιρεία.
Το ζήτημα, το οποίο τελικά απασχόλησε τους συνηγόρους και προς το οποίο έστρεψαν την προσοχή του Δικαστηρίου στις γραπτές αγορεύσεις τους, είναι το ζήτημα της προδικαστικής ένστασης, η εξέταση του οποίου και προέχει.
Η νομολογία επί του θέματος είναι πλούσια και οι αρχές διατυπωμένες με σαφήνεια. Στα Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας, 1929 - 1959, σελ. 236-237 αναφέρεται ότι:-
«Εις προσβολήν δι' αιτήσεως ακυρώσεως δεν υπόκειται οιαδήποτε πράξις απορρέουσα εκ διοικητικού οργάνου, δρώντος ως τοιούτου, αλλά μόνον αι εκτελεσταί πράξεις, ... Το κύριον στοιχείον της εννοίας της εκτελεστής πράξεως είναι η άμεσος παραγωγή εννόμου αποτελέσματος, συνισταμένου εις την δημιουργίαν, τροποποίησιν ή κατάλυσιν νομικής καταστάσεως, ....»
Στην υπόθεση Δημοκρατία ν. Sunoil Bunkering Ltd. (1994) 3 Α.Α.Δ. 26, απόφαση Πική, Δ., (όπως ήταν τότε, και μετέπειτα Προέδρου Ανωτάτου Δικαστηρίου), για το ίδιο θέμα, αναφέρονται τα εξής:- (σελ. 31)
«Το κριτήριο για την εκτελεστότητα διοικητικής πράξης ή απόφασης είναι η παραγωγή έννομων αποτελεσμάτων, δηλαδή η γένεση εξ αυτής δικαιωμάτων και υποχρεώσεων. Πράξη είναι εκτελεστή εφόσον επιβάλλει υποχρεώσεις στο διοικούμενο, μη υφιστάμενες πριν την έκδοσή της, η μη εκπλήρωση των οποίων παρέχει το δικαίωμα στη Διοίκηση να επικαλεσθεί τα μέσα του δικαίου για την εκτέλεσή τους. Πράξη εκτέλεσης είναι εκείνη που έχει ως λόγο την εφαρμογή εκτελεστής πράξης. Διοικητικά μέτρα για την εφαρμογή εκτελεστής πράξης συνιστούν πράξη εκτέλεσης που όπως υποδηλώνει ο όρος η πράξη δεν είναι αφ' αυτής γενεσιουργός δικαιωμάτων και υποχρεώσεων αλλά μοχλός για την υλοποίηση της γενέτειρας πράξης ή απόφασης. (Βλ. ΠΟΡΙΣΜΑΤΑ ΝΟΜΟΛΟΓΙΑΣ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ, 1929-1959, σελ. 240, Τσάτσος - Η ΑΙΤΗΣΙΣ ΑΚΥΡΩΣΕΩΣ ΕΝΩΠΙΟΝ ΤΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΤΗΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙΑΣ, σελ. 127 κ.επ., και Στασινόπουλος - ΔΙΚΑΙΟ ΤΩΝ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΩΝ ΠΡΑΞΕΩΝ, σελ. 125).»
Είναι στη σφαίρα του διοικητικού δικαίου αδιαμφισβήτητο ότι υπάρχουν διοικητικές πράξεις ή αποφάσεις που δεν είναι εκτελεστές και, συνεπώς, δεν προσβάλλονται δι' αιτήσεως ακυρώσεως. Απλή έκφραση της πρόθεσης της διοίκησης προς τους διοικούμενους δεν αποτελεί εκτελεστή διοικητική πράξη - (βλ. Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου της Επικρατείας, 1929 - 1959. Republic (Council of Minsisters and Others) v. Costas Ch. Demetriou and Others (1972) 3 C.L.R. 219).
Το περιεχόμενο της επιστολής, ημερομηνίας 17/12/02, και τα γεγονότα της παρούσης οδηγούν στην κατάληξη ότι, στην επιστολή, καταγράφεται η θέση ή η γνώμη του Τμήματος, αναφορικά με τα εισαχθέντα από την αιτήτρια οχήματα. Δεν υπάρχει απόφαση «συνεπαγομένη την άμεσον εκτέλεσιν αυτής διά της διοικητικής οδού». Η αιτήτρια ζητούσε, με την επιστολή της, ημερομηνίας 2/12/02, να διερευνήσει πώς η Διοίκηση αντιμετωπίζει δασμολογικά τα οχήματα που περιέγραψε, δίδοντας, μάλιστα, και παράδειγμα για άλλο τελωνισμό. Η Διοίκηση απάντησε. Η επιστολή ημερομηνίας 17/12/02 είναι πληροφοριακού χαρακτήρα. Πληροφορούσε την αιτήτρια πώς κατατάσσονται αυτά. Ο πληροφοριακός χαρακτήρας υποστηρίζεται και από τις μετέπειτα διαδικασίες, δηλαδή της εξέτασης επί τόπου των οχημάτων, για να διαπιστωθεί η δασμολογική κλάση.
Καταλήγω ότι η προδικαστική ένσταση ευσταθεί. Η απόφαση δεν είναι δεκτική προσβολής δι' αιτήσεως ακυρώσεως.
Η προσφυγή απορρίπτεται, με έξοδα υπέρ των καθ' ων η αίτηση.
Ε. Παπαδοπούλου,
Δ.
/ΜΠ