|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Υπόθεση Αρ. 788/2001)
24 Mαρτίου, 2003
[ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΞΕΝΗΣ ΞΥΛΟΦΑΪΤΗΣ, ΑΠΟ ΤΗ ΛΑΡΝΑΚΑ
Αιτητής
ν.
ΑΡΧΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ
Καθ΄ης η Αίτηση
Α. Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.
Χ. Χρυσάνθου για Α. Δημητρίου, για την Καθ΄ης η Αίτηση.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο αιτητής με την παρούσα προσφυγή ζητά την ακόλουθη θεραπεία:-
«Δήλωση του Δικαστηρίου ότι η πράξη και/ή απόφαση της καθ΄ης η αίτηση η οποία γνωστοποιήθηκε με ανάρτηση σε σχετικό Πίνακα ημερ. 30.8.2001 και με την οποία προήγαγε τον Ελευθέριο Φράγκου στη μόνιμη θέση Τεχνίτη Γραμμών (Κλίμακα Α2-Α5-Α7) στο Κέντρο Εξυπηρέτησης Πελατών Παραλιμνίου από την 1.9.2001 αντί και/ή στη θέση του αιτητή είναι άκυρη, παράνομη και στερημένη οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος.»
Ο αιτητής και το ενδιαφερόμενο μέρος (Ε/Μ) προσελήφθησαν στην υπηρεσία της Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (ΑΗΚ) την 1.11.1989 και 1.5.1995 αντίστοιχα. Ο αιτητής αρχικά προσλήφθηκε ως εργάτης, Κλίμακα Α1-Α2 στον Ηλεκτροπαραγωγό Σταθμό Δεκέλειας. Την 1.1.1992 ο αιτητής διορίστηκε στη θέση Οδηγού/Εργάτη, Κλίμακα Α1-Α3-Α4 στο Γραφείο Περιφερείας Αμμοχώστου-Λάρνακας. Την 1.7.1997 κατόπιν αξιολόγησης έγινε θέση Οδηγού/Εργάτη επίσης, Κλίμακα Α1-Α2-Α5 στο Γραφείο Περιφερείας Αμμοχώστου-Λάρνακας.
Το Ε/Μ προσλήφθηκε κατ΄ αρχήν ως εργάτης στο Γραφείο Περιφερείας Αμμοχώστου-Λάρνακας, θέση την οποία κατείχε μέχρι την επίδικη προαγωγή του.
Η ΑΗΚ στις 2.4.2001 κυκλοφόρησε γνωστοποίηση για την πλήρωση μιας θέσης Τεχνίτη Γραμμών, Κλίμακα Α2-Α5-Α7 στο Κέντρο Εξυπηρέτησης Πελατών Παραλιμνίου. Ανταποκρίθησαν στη γνωστοποίηση μεταξύ άλλων τόσο ο αιτητής όσο και το Ε/Μ.
Η Μεικτή Συμβουλευτική Επιτροπή Επιλογής για Προαγωγές Γραφειακού και Τεχνικού Προσωπικού της ΑΗΚ σε συνεδρία της στις 6.7.2001 αποφάσισε ότι ο αιτητής δεν κατείχε τα απαιτούμενα προσόντα του Σχεδίου Υπηρεσίας και ως εκ τούτου δεν μπορούσε να ήταν υποψήφιος και τον απέκλεισε. Εισηγήθηκε δε την προαγωγή, ως επικρατεστέρων, ενός εκ τριών υποψηφίων περιλαμβανομένου του Ε/Μ. Η πιο πάνω εισήγηση τέθηκε ενώπιον της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής για θέματα προσωπικού, η οποία σε συνεδρία της στις 31.7.2001 αποφάσισε να συστήσει το Ε/Μ για την πλήρωση της θέσης. Δέχθηκε δε τη θέση της Μεικτής Συμβουλευτικής Επιτροπής ότι ο αιτητής δεν κατείχε τα προσόντα του σχεδίου υπηρεσίας και συγκεκριμένα τις πρόνοιες της παραγράφου ΙΙΙ1Β(β).
Τέλος, σε συνεδρία της η ΑΗΚ στις 29.8.2001, υιοθετώντας το περιεχόμενο της σύστασης της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής τόσο όσον αφορά τον προτεινόμενο για προαγωγή υποψήφιο όσο και ως προς τον αποκλεισμό του αιτητή ως υποψηφίου για την επίδικη θέση, αποφάσισε να προάξει στην επίδικη θέση το Ε/Μ.
Ως λόγους ακύρωσης ο αιτητής προβάλλει πλάνη περί τα πράγματα, έλλειψη δέουσας έρευνας ως προς τα προσόντα του αιτητή σε αντίθεση με τα πραγματικά γεγονότα και τα στοιχεία των φακέλων καθώς και έλλειψη αιτιολογίας ως προς τον αποκλεισμό του αιτητή ως μη προσοντούχου με βάση το σχέδιο υπηρεσίας.
Οι συνήγοροι της ΑΗΚ προβάλλουν προδικαστική ένσταση ότι ο αιτητής στερείται εννόμου συμφέροντος προσβολής της επίδικης απόφασης, αφού είχε κριθεί ότι δεν κατείχε τα προσόντα του σχεδίου υπηρεσίας.
Για την εξέταση της προδικαστικής αυτής ένστασης, σύμφωνα με τη νομολογία, επιβάλλεται η εξέταση της ουσίας της προσφυγής και συγκεκριμένα αν όντως ορθά η ΑΗΚ απέκλεισε τον αιτητή ως προσοντούχο υποψήφιο κρίνοντας ότι δεν πληροί το περιεχόμενο της παραγράφου ΙΙΙ1.Β(β) του σχεδίου υπηρεσίας.
Το οικείο σχέδιο υπηρεσίας για τους υποψηφίους που διεκδικούσαν την επίδικη θέση, όπως ο αιτητής, ως θέση προαγωγής προβλέπει ότι τα απαιτούμενα προσόντα είναι:-
«ΙΙΙ. ΑΠΑΙΤΟΥΜΕΝΑ ΠΡΟΣΟΝΤΑ
1. Α. ΓΙΑ ΠΡΩΤΟ ΔΙΟΡΙΣΜΟ
.................................. .................................................. .................................................. .................................................. .................................................. .................................................. ........................
Β. ΓΙΑ ΠΡΟΑΓΩΓΗ
(α) Απολυτήριο Αναγνωρισμένης Σχολής Μέσης Εκπαίδευσης.
(β) Υπηρεσία στη θέση του Εργάτη διάρκειας όχι μικρότερης των δύο ετών και ικανότητα εκτέλεσης των καθηκόντων του Τεχνίτη Γραμμών.
(γ) Απόκτηση Πιστοποιητικού Παροχής Πρώτων Βοηθειών και στη συνέχεια παρακολούθηση σειράς μαθημάτων παροχής πρώτων βοηθειών, τουλάχιστο μια φορά κάθε τρία χρόνια, η οποία θα διοργανώνεται από την Αρχή σε τακτά χρονικά διαστήματα.
Η Μεικτή Συμβουλευτική Επιτροπή αναφέρει τα εξής για τον αποκλεισμό του αιτητή στην απόφαση της:-
«Όσον αφορά τον υποψήφιο 75608 Ξυλοφαΐτη Δ. Ξενή, η Επιτροπή Επιλογής διαπίστωσε ότι ο εν λόγω υποψήφιος αν και διαθέτει υπηρεσία στη θέση Εργάτη διάρκειας μεγαλύτερης των δύο ετών, απασχολήθηκε σε θέση Εργάτη στον Ηλεκτροπαραγωγό Σταθμό Δεκέλειας για την περίοδο 1.11.1989-31-12-1991, εντούτοις όμως δεν διαθέτει την απαιτούμενη της παραγράφου ΙΙΙ.1.Β.(β) ικανότητα εκτέλεσης των καθηκόντων του Τεχνίτη Γραμμών.»
Η Συμβουλευτική Υπεπιτροπή αφού υιοθετεί κατά λέξη τη θέση της Μεικτής Συμβουλευτικής Επιτροπής προσθέτει και τα εξής:-
«Υποστηρίζοντας την πιο πάνω διαπίστωσή τους, τα Μέλη της Συμβουλευτικής Υπεπιτροπής της Αρχής για Θέματα Προσωπικού επεσήμαναν ότι, Εργάτες που απασχολούνται στους Ηλεκτροπαραγωγούς Σταθμούς, ως εκ της φύσης της εργασίας, δεν μπορούν να εξοικειωθούν και/ή αποκτήσουν ικανότητα εκτέλεσης των καθηκόντων του Τεχνίτη Γραμμών.»
Επίσης ο Γενικός Διευθυντής στη σύσταση του επαναλαμβάνει απλώς ότι ο αιτητής δεν πληροί τα προσόντα του σχεδίου υπηρεσίας χωρίς να παραθέτει οποιαδήποτε αιτιολογία.
Τελικά δε η ΑΗΚ απεφάσισε να αποκλείσει τον αιτητή αντιγράφοντας κατά λέξη όσα αποφάσισε η Συμβουλευτική Υπεπιτροπή.
Είναι γεγονός ότι ο αιτητής κατείχε το προσόν της προτέρας υπηρεσίας στη θέση εργάτου για δύο τουλάχιστον χρόνια όπως απαιτεί η παράγραφος ΙΙΙ1Β(β) του σχεδίου υπηρεσίας. Το γεγονός αυτό το δέχεται και η ΑΗΚ. Αυτό που αμφισβητεί η ΑΗΚ είναι το μέρος του εδαφίου (β) που προνοεί «....... ικανότητα εκτέλεσης των καθηκόντων του Τεχνίτη Γραμμών.». Η θέση όμως αυτή της ΑΗΚ δεν αιτιολογείται επαρκώς ούτε φαίνεται να είχε προβεί σε έρευνα για το στοιχείο αυτό. Η γενική αναφορά ότι «εργάτες που απασχολούνται σε Ηλεκτροπαραγωγούς Σταθμούς δεν μπορούν να εξοικειωθούν και/ή αποκτήσουν ικανότητα εκτέλεσης των καθηκόντων του Τεχνίτη Γραμμών», δεν μπορεί να αποτελέσει επαρκή αιτιολογία χωρίς να πραγματοποιηθεί δέουσα έρευνα.
Αν η ΑΗΚ προσέτρεχε στο φάκελο του αιτητή και στις αξιολογήσεις από τους προϊσταμένους θα διαπίστωνε ότι ο αιτητής ενδεχόμενα να κατείχε το εν λόγω προσόν ικανότητας. Συγκεκριμένα παρατηρώ ότι στην ετήσια αξιολόγηση του αιτητή για το έτος 1995 αναφέρονται τα εξής από τον προϊστάμενο του:-
«...... εργάζεται ακούραστα και αποτελεσματικά ως εργάτης και όταν χρειαστεί (υπό την επίβλεψη του επιστάτη του) αναρριχάται σε πασσάλους για εκτέλεση τεχνικών εργασιών.»
Στην αξιολόγηση του 1998 αναφέρονται τα εξής:-
«...... Εκτός της φροντίδας του αυτοκινήτου του βοηθά συνέχεια σε όλους τους τομείς τόσο σε εργασίες εργατικής φύσεως όσο και τεχνικής.».
Επίσης στην αξιολόγηση του 1999 ο προϊστάμενος του αναφέρει:-
«...... Αν και οδηγός έχει πλήρη γνώση των διαδικασιών εκτέλεσης τεχνικών εργασιών όπως επίσης και των υλικών πράγμα που του επιτρέπει περαιτέρω αύξηση της αποδοτικότητας του.»
Δεν φαίνεται στα πρακτικά ότι είτε η Μεικτή Συμβουλευτική Επιτροπή είτε η Συμβουλευτική Υπεπιτροπή είτε η ίδια η ΑΗΚ, ως είχε καθήκον, να διερεύνησαν και να έλαβαν υπόψη τα πιο πάνω και συγκεκριμένα τις αξιολογήσεις του αιτητή από τους προϊσταμένους του. Η παράλειψη αυτή σαφώς δημιουργεί αμφιβολίες αν η ΑΗΚ διενήργησε τη δέουσα έρευνα για το θέμα του προσόντος του αιτητή.
Στο Σύνταγμα Κυπριακής Δημοκρατίας, Έκδ. 2002, ο Α. Λοΐζου εκφράζοντας τη νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου αναφέρει τα εξής στις σελίδες 356-357 για τη δέουσα έρευνα:-
«
(ε) Έλλειψη δέουσας έρευνας: Ο λόγος αυτός ακύρωσης συνδέεται με το λόγο πλάνης περί τα πράγματα αλλά στην Κυπριακή νομολογία έτυχε μεταχείρισης και ως ανεξάρτητου λόγου ακύρωσης. Συνδέεται επίσης και με την αιτιολογία διοικητικής πράξης. Η διοίκηση έχει καθήκον να προβεί στη δέουσα έρευνα για την εξακρίβωση των πραγματικών γεγονότων, να ερμηνεύσει, όπου τούτο είναι αναγκαίο, τις σχετικές νομοθετικές πρόνοιες και να τις εφαρμόσει στα γεγονότα και να αποφασίσει. Η έρευνα μπορεί να διεξαχθεί είτε από το ίδιο το αρμόδιο διοικητικό όργανο είτε μέσω άλλου προσώπου ή Αρχής ή Οργάνου. Η τελική όμως εκτίμηση των γεγονότων, η εφαρμογή σ΄ αυτά του νόμου και η λήψη της τελικής απόφασης είναι καθήκον του αρμοδίου οργάνου. Η έκταση της έρευνας είναι σχετική, ανάλογα με την κάθε περίπτωση. Λόγω ελλιπούς έρευνας διαπιστώνεται πλάνη περί τα πράγματα ως προς την κρινόμενη απόφαση. Το τεκμήριο της νομιμότητας των ευρημάτων της διοίκησης εξασθενεί αν ο αιτητής επιτύχει να θέσει ως πιθανή την ύπαρξη πλάνης περί τα πράγματα. Αν δημιουργηθούν αμφιβολίες στο Δικαστή, αναφορικά με την ορθότητα των ευρημάτων της διοίκησης, η διοικητική πράξη μπορεί να ακυρωθεί αν το Δικαστήριο κρίνει ότι δεν έγινε η δέουσα έρευνα. Η διεξαγωγή της δέουσας έρευνας πρέπει να συνάγεται από τα στοιχεία του φακέλου. Εξάλλου, η παρουσίαση στοιχείων από έναν αιτητή τα οποία δεν ήσαν ενώπιον της διοίκησης κατά τον ουσιώδη χρόνο, δεν μπορούν να ληφθούν υπόψη προς αντίκρουση του ισχυρισμού του.»Σύμφωνα με τη νομολογία αποτελεί καθήκον του αποφασίζοντος οργάνου να προβαίνει στην αναγκαία έρευνα για την εξακρίβωση των πραγματικών γεγονότων υπό το πρίσμα των οποίων αποφασίζει (Βλέπε: Photos Photiades and Co. v. The Republic (1964) C.L.R. 102 και E.E.Y. v. Αντώνη Ζάμπογλου (1997) 3 Α.Α.Δ. 270).
Στην τελευταία απόφαση (Ζάμπογλου) αναφέρεται ότι «το κριτήριο για την πληρότητα της έρευνας έγκειται στη συλλογή και διερεύνηση των ουσιωδών στοιχείων τα οποία παρέχουν βάση για ασφαλή συμπεράσματα». (Βλέπε επίσης:- Ευαγόρας Νικολαΐδης κ.ά. ν. Δρα Μιχαλάκη Μηνά κ.ά. (1994) 3 Α.Α.Δ. 321 και Efremico Holdings Limited v. Χ.Α.Κ., Υπόθεση αρ. 1326/2000, ημερ. 5.11.2002
).Στην παρούσα υπόθεση έχω καταλήξει ότι η ΑΗΚ απέτυχε να προβεί σε δέουσα έρευνα ως προς την κατοχή από τον αιτητή του επίδικου προσόντος. Στην πράξη, δεν φαίνεται να είχε προβεί σε καμιά έρευνα ως προς το θέμα, ούτε και δίδει επαρκή αιτιολογία για τον αποκλεισμό του αιτητή.
Συνεπεία της παράλειψης αυτής όχι μόνο ο αιτητής διατηρεί το έννομο συμφέρον του, πράγμα που οδηγεί και στην απόρριψη της προδικαστικής ένστασης, αλλά και η επίδικη απόφαση υπόκειται σε ακύρωση.
Η προσφυγή επιτυγχάνει με έξοδα εναντίον της καθ΄ης η αίτηση.
Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται.
(Υπ.) Μ. Κρονίδης, Δ.
/ΕΠσ