|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΑΝΑΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ. 18/2000
ΕΝΩΠΙΟΝ: ΧΑΤΖΗΧΑΜΠΗ, Δ.
Αναφορικά με το άρθρο 146 του Συντάγματος
Μεταξύ:
Ανδρέα Γεωργίου Συμεού, από την Έμπα, Πάφος
Αιτητή
και
1. Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου, από την Πάφο
2. Κυπριακής Δημοκρατίας μέσω του Επάρχου Πάφου
Καθ΄ων η Αίτηση
--------------
8 Ιουνίου 2001
Για τον Αιτητή: κ. Ταλιαδώρος για Κ. Χρυσοστομίδη & Σία.
Για τους Καθ΄ων η Αίτηση 1: κα Κ. Στιβαρού για Π.Λ. Κακογιάννη & Σία.
Για τους Καθ΄ων η Αίτηση 2: κ. Δ. Καλλίγερος, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα.
--------------------
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ο κ. Κυριάκου, ιδιοκτήτης του τεμαχίου 181(10) του Φ/Σ 45/43W2 και 45/42Ε2 στην Έμπα υπέβαλε αίτηση στην ΑΗΚ για παροχή ηλεκτρικού ρεύματος στην υδραντλία του. Το κτήμα του εφάπτεται τόσο του κυρίου δρόμου στα βορειοανατολικά όσο και πλαγιόδρομου στα βορειοδυτικά. Η υδραντλία ευρίσκεται στη νοτιοδυτική γωνία του κτήματος. Στη βορειοανατολική πλευρά του κτήματος υπάρχει η κατοικία του κ. Κυριάκου στην οποία ήδη παρέχεται ηλεκτρικό ρεύμα. Ο κ. Κυριάκου όμως ζήτησε όπως η παροχή ρεύματος προς την υδραντλία του γίνει όχι από τη γραμμή που διήρχετο στον κύριο δρόμο κατά μήκος του βορειοανατολικού συνόρου του και τροφοδοτεί την κατοικία αλλά από τον πλαγιόδρομο στα βορειοδυτικά. Και τούτο διότι, όπως ανέφερε στην αίτηση του, "προτίθεμαι να διαχωρίσω το σπίτι από το υπόλοιπο χωράφι και δεν θέλω η νέα παροχή να βρίσκεται στην περιοχή της κατοικίας". Η ΑΗΚ έπραξε σύμφωνα με τα όσα ζητούσε ο κ. Κυριάκου, προβαίνοντας σε μελέτη η οποία πρόβλεπε την επέκταση του δικτύου της κατά μήκος του κυρίου δρόμου στα βορειοανατολικά, ακολούθως κατά μήκος της βόρειας πλευράς του πλαγιόδρομου στα βορειοδυτικά, και τέλος κατά πλάτος του πλαγιόδρομου ώστε να καταλήγει σε πάσσαλο που θα τοποθετείτο στη βορειοδυτική πλευρά του κτήματος του κ. Κυριάκου. Από εκεί θα παρείχετο ρεύμα στην υδραντλία διασχίζοντας το κτήμα. Όλη αυτή η διαδικασία εξυπάκουε, συν τοις άλλοις, και τοποθέτηση δύο πασσάλων, για διέλευση μέσω αυτών συρμάτων, στο κτήμα του κ. Συμεού τεμάχιο 194 ΦΣ45/43W2, το οποίο ευρίσκετο στη βόρεια πλευρά του πλαγιόδρομου. Ζητήθηκε έτσι η προς τούτο συγκατάθεση του από την ΑΗΚ. Χωρίς να προκαλείται έκπληξη, ο κ. Συμεού δεν έδωσε τη συγκατάθεση του. Αντιπρότεινε, μέσω του δικηγόρου του, εναλλακτικές λύσεις, τις ακόλουθες:
"Ο πελάτης μας πιστεύει ότι για σκοπούς παροχής ηλεκτρικού ρεύματος στην υδραντλία του Γεώργιου Κυριάκου είναι προτιμότερη η διέλευση των γραμμών κατά μήκος του δρόμου που συνορεύει με το τεμάχιο του πελάτη μας ή ακόμα καλύτερα εφόσον το τεμάχιο 10 που ανήκει στον Γεώργιο Κυριάκου εντός του οποίου βρίσκεται η υδραντλία συνορεύει με δημόσιο δρόμο από τον οποίο διέρχονται αγωγοί ηλεκτρικού ρεύματος να τοποθετηθούν οι αναγκαίοι πάσσαλοι για μεταφορά του ρεύματος στην υδραντλία δια μέσου του τεμαχίου του και όχι δια μέσου άλλων τεμαχίων. Εξ άλλου στο τεμάχιο 10 του Γεώργιου Κυριάκου υπάρχει κατοικία που τροφοδοτείται με ρεύμα και πέραν τούτου η ίδια η υδραντλία που επιδιώκεται να εξυπηρετηθεί λειτουργεί από 10ετίας με ηλεκτρικό ρεύμα που προμηθεύεται από την κατοικία του Γεώργιου Κυριάκου, γιατί με τον τρόπο αυτό θα διευκολυνθεί από τη μια ο Αιτητής και από την άλλη δεν θα προκληθεί οποιαδήποτε ζημιά σε Ιδιωτική ακίνητη περιουσία άλλων προσώπων."
Επεσήμανε δε ότι:
"Η διέλευση της γραμμής δια μέσου του τεμαχίου του πελάτη μας θα αποτελεί ένα άμεσο και συνεχή κίνδυνο για την ασφάλεια του ιδίου και της οικογένειας του και επιπρόσθετα για την εγκατάσταση της γραμμής και την τοποθέτηση του πασσάλου θα επηρεαστεί η διέλευση γραμμών μεταφοράς νερού που είναι τοποθετημένες στην άκρη του κτήματος, σε μικρό βάθος και επιφανειακά και θα εμποδίζει την ανάπτυξη του ανεμοθραύστη που ήδη έχει φυτευτεί στην άκρη του κτήματος για προστασία των φυτειών του."
Εφ΄όσον ο κ. Συμεού δεν συγκατατίθετο, η ΑΗΚ αποτάθηκε στον Έπαρχο Πάφου για παροχή συγκατάθεσης για τοποθέτηση των πασσάλων και των εναέριων γραμμών στο κτήμα του κ. Συμεού. Ο Έπαρχος έδωσε τη συγκατάθεση του υπό τον όρο ότι "αν η επηρεαζόμενη γη μελλοντικά χρειαστεί να αναπτυχθεί οικοδομικά και οι γραμμές και εγκαταστάσεις της Αρχής αποτελούν εμπόδιο στην ανάπτυξη τούτη ή στην ανέγερση οποιωνδήποτε οικοδομών και ο ιδιοκτήτης παρουσιάσει άδεια οικοδομής/ διαχωρισμού στην επηρεαζόμενη γη, η Αρχή αναλαμβάνει με δικές της δαπάνες να μετακινήσει ή διαφοροποιήσει τις εγκαταστάσεις της με τρόπο που να μην παρεμποδίζεται η νόμιμη αξιοποίηση της γης". Και ο κ. Συμεού καταχώρησε την προσφυγή αυτή, ζητώντας ακύρωση της απόφασης της ΑΗΚ και του Επάρχου.
Το βάρος της αγόρευσης του ευπαιδεύτου συνηγόρου για τον κ. Συμεού είναι στην εισήγηση ότι η απόφαση δεν είναι δεόντως αιτιολογημένη, σε συνάρτηση ιδιαίτερα με τις εναλλακτικές λύσεις που είχαν προταθεί στην ΑΗΚ. Τούτο συναρτάται και προς την επάρκεια της διεξαχθείσας έρευνας.
Ότι η ίδια η απόφαση δεν εμπεριέχει αιτιολογία είναι προφανές τόσο από την τυπική επιστολή με την οποία η ΑΗΚ ζητούσε τη συγκατάθεση του Επάρχου όσο και από την εξ ίσου τυπική παροχή της συγκατάθεσης του Επάρχου. Στην πραγματικότητα, ποτέ δεν εδόθη συγκεκριμένη απάντηση στην ένσταση του κ. Συμεού, ο οποίος πληροφορήθηκε για την κατάληξη των πραγμάτων σχεδόν ένα μήνα μετά που ο Έπαρχος έδωσε τη συγκατάθεση του. Είναι μάλιστα λυπηρό το ότι, ενώ η ΑΗΚ, στις 17.5.1999 με επιστολή της πληροφορούσε το δικηγόρο του κ. Συμεού ότι η ένσταση του κ. Συμεού "θα σταλεί στον Έπαρχο Πάφου για μελέτη και λήψη απόφασης", με άλλη επιστολή της πριν τέσσερις μέρες στις 13.5.1999 είχε ήδη ζητήσει από τον Έπαρχο να δώσει τη συγκατάθεση του. Αυτό ήταν αλλοπρόσαλλο όσο και αποκαλυπτικό της πρόθεσης της ΑΗΚ να μη λάβει υπ΄όψη την ένσταση του κ. Συμεού εφ΄όσον είχε ήδη ζητήσει τη συγκατάθεση του Επάρχου. Εξ άλλου, η ένσταση του κ. Συμεού υπεβλήθη όχι στον Έπαρχο αλλά στην ίδια την ΑΗΚ συνακόλουθα του αιτήματος της για τη συγκατάθεση του κ. Συμεού.
Επανέρχομαι όμως στην εισήγηση του κ. Ταλιαδώρου για να παρατηρήσω ότι η απάντηση της ΑΗΚ και του Επάρχου σε αυτή είναι ουσιαστικά ότι η αιτιολογία της απόφασης προκύπτει από το περιεχόμενο των φακέλων. Ζήτησα να παραπεμθώ συγκεκριμένα στα σχετικά έγγραφα. Όπως προέκυψε, στον ίδιο το φάκελο της ΑΗΚ δεν υπάρχει οτιδήποτε σχετικό που να δείχνει ότι η ΑΗΚ εξέτασε την ένσταση του κ. Συμεού και τις εναλλακτικές λύσεις που προτείνοντο σε αυτή, και, ελλείψει τοιαύτης αναφοράς, δεν μπορώ ασφαλώς να θέσω οποιαδήποτε αξία στους ισχυρισμούς που γίνονται στην αγόρευση της κας Στιβαρού σε διαδικασία που ακολουθείται ως θέμα πρακτικής και σε επεξηγήσεις που εδόθησαν στον κ. Συμεού επί των θέσεων του. Μαρτυρία είναι μόνο ότι περιέχεται στους φακέλους και όχι στις αγορεύσεις. Εξ άλλου, όπως παρατήρησα πιο πάνω, η ίδια η ΑΗΚ πληροφόρησε τον κ. Συμεού ότι η ένσταση του θα διαβιβάζετο στον Έπαρχο για να αποφανθεί αυτός, που σήμαινε ξεκάθαρα ότι η ΑΗΚ δεν την εξέτασε. Η κα Στιβαρού με παρέπεμψε μόνο στο φάκελο της διοίκησης στην έκθεση του Βοηθού Επαρχιακού Επόπτη προς τον Έπαρχο. Η έκθεση, ημερομηνίας 16.6.1999, είναι τυποποιημένη, αναφέροντας, τυποποιημένα, ότι:
"Μετά την επιθεώρηση επί τόπου των τεμαχίων και αφού λήφθηκαν υπόψην οι προβαλλόμενοι από τους ιδιοκτήτες λόγοι ένστασης η Αρχή κατέληξε στο προτεινόμενο σχέδιο το οποίο έκρινε υπό τις περιστάσεις και αντικειμενικά το ορθότερο και ότι δεν υπάρχει άλλη υπαλλακτική πρόταση λιγότερο επαχθής για τα επηρεαζόμενα τεμάχια έχοντας υπόψην την υφιστάμενη επίσημη χωροθέτηση της γης στην περιοχή και τη σημερινή και μελλοντική χρήση των επηρεαζόμενων τεμαχίων.
Υπό το φως των πιο πάνω παρακαλώ όπως με βάση το άρθρο 31(1) του Περί Ηλεκτρισμού Νόμου 1940 Κεφ. 170 και άρθρο 42Α του Περί Αναπτύξεως Ηλεκτρισμού Νόμου Κεφ. 171 παραχωρήσετε την έγγραφη με όρους ή χωρίς όρους συγκατάθεσή σας για εκτέλεση του Σχεδίου."
Κάτω από την αναφορά "Σχόλια/Παρατηρήσεις", ο Βοηθός Επαρχιακός Επόπτης σημειώνει περαιτέρω:
"Το σχέδιο που ετοίμασε η ΑΗΚ κρίνεται με βάση την επιτόπου κατάσταση ως το πλέον κατάλληλο. Οι πάσσαλοι ακολουθούν δημόσιο δρόμο και ο επηρεασμός του τεμαχίου ο ιδιοκτήτης του οποίου φέρει ένσταση είναι ο συνήθης χωρίς καμμιά σοβαρή επίπτωση. Η εισήγηση που αναφέρει ο δικηγόρος στην επιστολή του δεν μπορεί να υλοποιηθεί επειδή από την άλλη πλευρά του δρόμου δηλ. στο σύνορο με το τεμάχιο στο οποίο υπάρχει η υδραντλία έχει ήδη τοποθετηθεί πάσσαλος της ΑΤΗΚ. Η λύση δια μέσου του τεμαχίου στο οποίο υπάρχει η υδραντλία δεν είναι εντελώς αποδεκτή. Εξάλλου το τεμάχιο εφάπτεται δημόσιου δρόμου."
Περαιτέρω αναφορά υπάρχει στη σχετική καταχώρηση που έκανε ο Βοηθός Επαρχιακός Επόπτης ως προς τις ενέργειες του, ημερομηνίας επίσης 16.6.1999, ως ακολούθως:
"Το περιεχόμενο της επιστολής ελήφθη υπόψη κατά την εξέταση της αιτήσεως με αρ. 64066. Κατά την άποψη μου οι δύο εισηγήσεις που υποβάλλει ο δικηγόρος δεν μπορούν να γίνουν αποδεκτές επειδή στην πλευρά του δρόμου που συνορεύει με το τεμάχιο στο οποίο υπάρχει η υπό ηλεκτροδότηση υδραντλία υπάρχει ήδη πάσσαλος της ΑΤΗΚ και η πλευρά αυτή του δρόμου θα χρησιμοποιείται για τους πασσάλους της ΑΤΗΚ. Επίσης η λύση δια μέσου του τεμαχίου στο οποίο υπάρχει η υδραντλία δεν μπορεί να υιοθετηθεί επειδή το τεμάχιο εφάπτεται δημοσίου δρόμου και σε όλες τις παρόμοιες περιπτώσεις ακολουθείται η πορεία του δρόμου.
Τέλος έχω την άποψη ότι ο επηρεασμός του τεμαχίου του αιτητή είναι ο συνήθης για παρόμοιες περιπτώσεις, δεν προκαλείται ζημιά σ΄αυτό, στην ουσία οι πάσσαλοι οι γραμμές και τα στηρίγματα τοποθετούνται στο σύνορο με τους δημόσιους δρόμους, γι΄αυτό και στην καθ΄εαυτή αίτηση εσύστησα την παραχώρηση της συγκατάθεσης του Γραφείου μου με όρους."
Από τα πιο πάνω προκύπτει, κατά πρώτον, ότι η ίδια η ΑΗΚ καθόλου δεν εξέτασε την ένσταση και τις εναλλακτικές λύσεις που εισηγείτο ο κ. Συμεού παρά μόνο άφησε το θέμα απόλυτα στον Έπαρχο. Βάσει του άρθρου 31(1) του περί Ηλεκτρισμού Νόμου, Κεφάλαιο 170, δυνάμει του οποίου η ΑΗΚ
ενήργησε, αλλά και δυνάμει των εξουσιών που της παρέχονται από τον εν λόγω νόμο γενικώτερα, η ευθύνη για την παροχή ηλεκτρισμού είναι δική της και όχι του Επάρχου, η εξουσία του οποίου βάσει του άρθρου 31(1) περιορίζεται την παροχή συγκατάθεσης αν ο ιδιοκτήτης δεν συγκατατίθεται στην πρόταση της ΑΗΚ, για την οποία και εδόθη στον ιδιοκτήτη η προβλεπόμενη στο άρθρο 31(1) ειδοποίηση των 14 ημερών, και δεν επεκτείνεται στη διαμόρφωση άλλης πρότασης. Είναι η ΑΗΚ λοιπόν και όχι ο Έπαρχος που οφείλει να εξετάσει όλες τις παραμέτρους που διέπουν την αιτούμενη παροχή από τεχνικής, οικονομικής και ασφαλειακής απόψεως και να καταρτίσει ακόλουθα την τελική πρόταση της. Εδώ η ΑΗΚ, αν και προέβη στον καταρτισμό της αρχικής πρότασης της, απέτυχε εντελώς να λάβει υπ΄όψη της την ένσταση του κ. Συμεού και τις εναλλακτικές εισηγήσεις που εγίνοντο σε αυτή και που απευθύνοντο προς την ίδια. Η όλη της συμπεριφορά μάλιστα ήταν τέτοια που έδειχνε ότι δεν την ενδιέφερε η ένσταση και οι εισηγούμενες εναλλακτικές λύσεις αφού, όπως παρατήρησα, προχώρησε και ζήτησε τη συγκατάθεση του Επάρχου στην αρχική της πρόταση χωρίς να μελετήσει την ένσταση και τις εναλλακτικές λύσεις από όλες τις παραμέτρους όπως όφειλε να τις εξετάσει ώστε να καταλήξει στη συνολικά προσφορότερη λύση. Έτσι πράττοντας, ενέμεινε απλώς στην αρχική της πρόταση για την οποία και εζήτησε τη συγκατάθεση του Επάρχου. Εις τούτο, απέτυχε λοιπόν να διεξάγει τη δέουσα έρευνα και να αιτιολογήσει την απόφαση της σε συνάρτηση προς τις εναλλακτικές λύσεις τις οποίες και πολύ εύλογα, μπορεί κανείς να πει, εισηγήθηκε ο κ. Συμεού και δεν είχε αρχικά μελετήσει η ΑΗΚ. Η απόφαση της ΑΗΚ απέληγε έτσι να μην ήταν ούτε πλήρης ούτε αιτιολογημένη.Αυτό με οδηγεί στο δεύτερο και ακόλουθο συμπέρασμα. Ότι η ΑΗΚ, μεταθέτοντας στον Έπαρχο την ευθύνη της να εξετάσει τις εναλλακτικές λύσεις, ουσιαστικά παρέλειψε και να εφοδιάσει τον Έπαρχο με το αναγκαίο εκείνο υπόβαθρο από τεχνικής, οικονομικής και ασφαλειακής απόψεως επί των εναλλακτικών λύσεων που θα του επέτρεπε να αποφασίσει πληροφορημένα κατά πόσο ενδείκνυτο να δώσει τη συγκατάθεση του. Αντί τέτοιας πληροφόρησης, το μόνο που έγινε ήταν η επιτόπια επίσκεψη του Βοηθού Επαρχιακού Επόπτη, ασφαλώς καθόλου γνώση των τεχνικών, οικονομικών και ασφαλειακών παραμέτρων που διέπουν το θέμα και χωρίς τις οποίες η απόφανση του, ότι το σχέδιο της ΑΗΚ ήταν "υπό τις περιστάσεις και αντικειμενικά το ορθότερο" και το "πλέον κατάλληλο" και ότι οι εισηγήσεις του κ. Συμεού δεν ευσταθούσαν, καθίστατο τόσο απληροφόρητη και αναιτιολόγητη όσο ήταν τέτοια και η εμμονή της ΑΗΚ στο αρχικό σχέδιο της χωρίς να εξετάσει τις εναλλακτικές λύσεις. Ο Βοηθός Επαρχιακός Επόπτης κατέστησε έτσι τον εαυτό του επαΐοντα και κριτή πραγμάτων που όχι μόνο δεν τον αφορούσαν αλλά και για τα οποία δεν είχε καν το αναγκαίο πληροφοριακό υπόβαθρο για να μπορεί να αποφανθεί. Και η δική του εισήγηση λοιπόν, την οποία ακολούθησε ο Έπαρχος δίδοντας τη συγκατάθεσή του, διέπετο από έλλειψη δέουσας έρευνας και αιτιολογίας.
Αλλά και κατά τρίτο, η ίδια η αιτιολογία που εδόθη από το Βοηθό Επαρχιακό Επόπτη για απόρριψη των εισηγούμενων από τον κ. Συμεού εναλλακτικών λύσεων ελέγχεται ως ανεπαρκής. Αφήνω την εισήγηση για τοποθέτηση των πασσάλων στο νότιο αντί στο βόρειο μέρος του πλαγιόδρομου, που δεν ήταν και η βασική εισήγηση του κ. Συμεού, για την οποία και μόνο εδόθη λογικοφανής εξήγηση απόρριψης ως εκ της ύπαρξης πασσάλου της ΑΤΗΚ. Επικεντρώνομαι στις άλλες δύο, και ουσιαστικές, εισηγήσεις του κ. Συμεού για διέλευση του ρεύματος από τον κύριο δρόμο μέσω του ίδιου του κτήματος του κ. Κυριάκου ή για παροχή μέσω της υφιστάμενης γραμμής από την κατοικία του κ. Κυριάκου. Ο Βοηθός Επαρχιακός Επόπτης ουσιαστικά δεν λέγει γιατί απορρίπτει τις εισηγήσεις αυτές, που και πολύ λογικές φαίνονται εφ΄όσον βασίζονται σε απλές λύσεις και εφ΄όσον ο μόνος που θα επηρεάζετο από αυτές ήταν ο ίδιος ο κ. Κυριάκου που ζητούσε και την παροχή. Η μόνη του αναφορά, ως προς τη μία μόνο από τις δύο αυτές εισηγήσεις, εκείνη που αφορά τη διέλευση του ρεύματος από τον κύριο δρόμο μέσω του κτήματος του κ. Κυριάκου, ήταν ότι η λύση αυτή δεν είναι αποδεκτή καθ΄όσον το κτήμα "εφάπτεται δημοσίου δρόμου και σε όλες τις παρόμοιες περιπτώσεις ακολουθείται η πορεία του δρόμου". Μα ακριβώς και η λύση που πρότεινε ο κ. Συμεού βασίζετο στην παροχή από τους πασσάλους που ακολουθούσαν την πορεία του δρόμου,
και μάλιστα ήταν απλούστερη αφού εξυπάκουε την απ΄ευθείας παροχή από το υφιστάμενο δίκτυο αντί την παροχή μέσω της μακράς, πλαγίας, και προφανώς πιο δαπανηρής, επέκτασης του δικτύου που είχε υπ΄όψη του ο κ. Κυριάκου και η ΑΗΚ. Στην πραγματικότητα, ο μόνος λόγος που η παροχή σχεδιάσθηκε με αυτό τον τρόπο, φαίνεται να ήταν η επιθυμία του κ. Κυριάκου να μην διέλθει η παροχή από την πλευρά του κτήματος του που ήταν η κατοικία του με την προοπτική διαχωρισμού της κατοικίας από το υπόλοιπο κτήμα. Η ΑΗΚ και ο Έπαρχος φαίνεται απλώς να συναίνεσαν στην επιθυμία του κ. Κυριάκου χωρίς να εξετάσουν συγκριτικά τα υπέρ και τα κατά της εν λόγω εναλλακτικής λύσης. Η αιτιολογία που εδόθη δεν είναι αιτιολογία, ούτε βέβαια η επιθυμία του ιδίου του κ. Κυριάκου μπορεί να ρυθμίζει τα πράγματα χωρίς να αιτιολογείται δεόντως.Ως προς την άλλη εισήγηση του κ. Συμεού, για παροχή μέσω της υφιστάμενης γραμμής από την κατοικία του κ. Κυριάκου, ο Βοηθός Επαρχιακός Επόπτης δεν λέγει το παραμικρό, και ασφαλώς δεν χρειάζεται να τονίσω ότι τα όσα προσφέρει ως αιτιολογία η κα Στιβαρού στην αγόρευση της, εκτός του εντελώς υποθετικού υποβάθρου τους, δεν μπορούν, ως μη απορρέοντα από το φάκελο, να συνιστούν αιτιολογία. Ως προς τούτη την εισήγηση, η απόφαση παραμένει πάσχουσα από έλλειψη δέουσας έρευνας όσο και αιτιολογίας, και ασφαλώς δεν μπορεί να ευσταθεί η εισήγηση του κ. Καλλίγερου ότι οι προταθείσες εναλλακτικές λύσεις "μελετήθηκαν σοβαρά". Κανένα στοιχείο δεν εντοπίζεται στους φακέλους που να δικαιολογεί τέτοιο ισχυρισμό.
Τέλος, παρατηρώ απλώς και χαρακτηριστικά ότι αναιτιολόγητη είναι και η άποψη του Βοηθού Επαρχιακού Επόπτη ότι ο επηρεασμός του κτήματος του κ. Συμεού "είναι ο συνήθης χωρίς καμιά σοβαρή επίπτωση". Αυτό δεν εξηγείται ούτε στην έκθεση του αλλά ούτε και στην καταχώριση του.
Δεν χρειάζεται να ασχοληθώ με τους άλλους λόγους ακύρωσης που εισηγείται ο κ. Ταλιαδώρος. Η προσφυγή επιτυγχάνει και η προσβαλλόμενη απόφαση ακυρώνεται. Η ΑΗΚ και η Δημοκρατία θα καταβάλουν από ήμισυ των εξόδων του κ. Συμεού.
Δ. Χατζηχαμπής
Δ.
/ΚΧ"Π