|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ANAΘΕΩΡΗΤΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Υπόθεση Αρ.107/99
ΕΝΩΠΙΟΝ: Π. ΑΡΤΕΜΗ, Δ
.Αναφορικά με το Άρθρο 146 του Συντάγματος.
1. Δρ. Καλλιόπη Αγαπίου-Ιωσηφίδου
2. Χρίστος Ιωσηφίδης,
Αιτητές,
και
Κυπριακή Δημοκρατία μέσω
Εφόρου Συνεργατικών και Συνεργατικής
Ανάπτυξης,
Καθ΄ων η αίτηση.
- - - - - -
ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ:
23.1.01Για τους αιτητές: κ. Κ. Κνώθος
Για τους καθ΄ων η αίτηση: κ. Γ. Αμπίζας
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Οι αιτητές ζητούν από το Δικαστήριο την ακόλουθη θεραπεία:
"Δήλωση του Σεβαστού Δικαστηρίου ότι η απόφαση των καθ΄ων η αίτηση με ημερομηνία 17 Νοεμβρίου 1998 με την οποία οι καθ΄ων η αίτηση ενέκριναν την τελική διαγραφή των αιτητών από μέλη της Συνεργατικής Πιστωτικής Εταιρείας Αθηαίνου είναι άκυρη και/ή παράνομη και ή στερημένη νόμιμου αποτελέσματος."
Οι αιτητές ήταν κατά τον ουσιώδη χρόνο μέλη της Συνεργατικής Πιστωτικής Εταιρείας Αθηαίνου (στο εξής ΣΠΕ Αθηαίνου) και, η μεν αιτήτρια, πρόεδρος, ο δε αιτητής, μέλος του Σωματείου "Σύνδεσμος Προάσπισης και Αναγέννησης Αθηαίνου - ΝΕΑ ΣΠΑΘΗ".
Η Επιτροπεία της ΣΠΕ Αθηαίνου συγκάλεσε Γενική Συνέλευση των μελών της στις 25.9.98. Εισηγήθηκε σ΄αυτή τη διαγραφή πέντε μελών της ΣΠΕ Αθηαίνου, τα οποία ήταν και μέλη του αναφερθέντος Σωματείου. Μεταξύ αυτών ήταν και οι αιτητές. Στη Γενική Συνέλευση παρευρέθηκαν 433 μέλη. Παρόντες ήταν και τα υπό διαγραφή μέλη.
Η εισήγηση της Επιτροπείας για διαγραφή των πέντε μελών είχε υπόβαθρο τις ενέργειες, τη συμπεριφορά και γενικά τη δράση αυτών. Σ΄αυτή έκανε εκτενή αναφορά στις ενέργειές τους. Έγινε με βάση τον Κανονισμό 18(2)(β) των περί Συνεργατικών Εταιρειών Θεσμών του 1987 (ΚΔΠ 142/87), ο οποίος καθορίζει:
"18.2 Η γενική συνέλευσις αποφασίζει δι΄αιτιολογημένης αυτής αποφάσεως την διαγραφήν μέλους το οποίον -
. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
(β) έβλαψεν εκ προθέσεως τα συμφέροντα της συνεργατικής εταιρείας."
Ανέφερε στην εισήγηση της ότι όπως πληροφορήθηκε από το προσωπικό της ΣΠΕ Αθηαίνου, κατά τη διάρκεια των ενεργειών των υπό διαγραφή μελών, έγιναν αρκετά παράπονα από μέλη αλλά και τρίτους συναλλαττόμενους, οι οποίοι δίσταζαν ή αρνούνταν να συνεχίσουν συνεργασία με την ΣΠΕ. Εξέφραζαν φόβο και ανησυχία για την υπόστασή της καθώς και για την ύπαρξη και το μέλλον της διοίκησής της. Αρκετοί ήταν εκείνοι που ζήτησαν γι΄αυτό το λόγο να αποσύρουν τις καταθέσεις τους.
Καταλήγοντας στην εισήγηση της ανέφερε συγκεκριμένα:
"Οι συνεχείς ενέργειες και συμπεριφορά των εν λόγω μελών για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα προκάλεσαν προβλήματα στη Συνεργατική: . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . .
Για πολύ καιρό η αξιοπιστία, η υπόληψη και το αμερόληπτο της διοίκησης της Συνεργατικής μας τίθετο σε αμφισβήτηση. Ο συνεχής λόγος και επανάληψη από τα μέλη αυτά του ότι η Συνεργατική μας, η Επιτροπεία και ο Γραμματέας της παρανομούν, προκάλεσαν αμφισβήτηση του κύρους της Συνεργατικής μας και τουλάχιστον σε κάποιους που συναλλάσσονταν με την ΣΠΕ ή είχαν σχέση με τις εργασίες της κλονίσθηκε η εμπιστοσύνη τους. Οι ενέργειες, συμπεριφορά και τακτική των εν λόγω μελών ήταν σταθερή, μακρόχρονη και πάντα στην ίδια κατεύθυνση. Η συμπεριφορά των μελών αυτών ξεκινά από χρόνια τώρα και συνεχίζεται. Πολλοί ήταν αυτοί που κάλεσαν τα εν λόγω μέλη να αλλάξουν στάση και να περιορισθούν σε κριτική."
Στη συνέχεια κάλεσε τα υπό διαγραφή μέλη να εκθέσουν τις απόψεις τους και να ακουσθούν σχετικά. Ακολούθησε συζήτηση και ψηφοφορία επί του θέματος της διαγραφής για το καθένα μέλος ξεχωριστά. Το αποτέλεσμα αυτής ήταν η διαγραφή των αιτητών.
Αφού αντίγραφο των πρακτικών της Γενικής Συνέλευσης κοινοποιήθηκε στον Έφορο Συνεργατικών Εταιρειών και Συνεργατικής Ανάπτυξης, αυτός έγκρινε την απόφαση για διαγραφή των αιτητών από μέλη της ΣΠΕ Αθηαίνου με βάση τον Κανονισμό 18.
Ο καθ΄ου η αίτηση πρόβαλε προδικαστικές ενστάσεις τις οποίες εγκατέλειψε με τη γραπτή του αγόρευση.
Οι αιτητές ισχυρίστηκαν, μεταξύ άλλων λόγων ακύρωσης, ότι ο καθ΄ου η αίτηση δεν αναφέρθηκε στα αποτελέσματα των διαβουλεύσεων με τη Συμβουλευτική Επιτροπή όπως καθορίζει ο Κανονισμός 18(5):
"Ο Έφορος, κατόπιν διαβουλεύσεων μετά της Συμβουλευτικής Επιτροπής αποφασίζει οριστικώς επί της αποφάσεως της γενικής συνελεύσεως και γνωστοποιεί την τελικήν του απόφασιν τόσο εις την γενικήν συνέλευσιν όσον και εις τον ενδιαφερόμενον . . . . ."
Ο καθ΄ου η αίτηση πρόβαλε στη γραπτή του αγόρευση ότι το Υπουργικό Συμβούλιο δεν έχει καθιδρύσει Συμβουλευτική Επιτροπή και συνεπώς δεν υπήρχε τέτοια Επιτροπή για να διαβουλευθεί ο Έφορος. Εισηγήθηκε περαιτέρω ότι η άποψη αυτής έχει συμβουλευτικό χαρακτήρα σύμφωνα με το άρθρο 5(6) του περί Συνεργατικών Εταιρειών Νόμου του 1985 (Ν. 22/85).
Η καθίδρυση Συμβουλευτικής Επιτροπής Συνεργατικής Αναπτύξεως από το Υπουργικό Συμβούλιο, η οποία αποτελείται από τον Πρόεδρο και δέκα άλλα μέλη καθορίζεται στο άρθρο 5(1) του Νόμου. Σύμφωνα με τον Κανονισμό 18(5), στον οποίο παρέπεμψαν οι αιτητές και τον οποίο παρέθεσα πιο πάνω, ο Έφορος αποφασίζει οριστικά για την απόφαση της γενικής συνέλευσης για τη διαγραφή μέλους αφού διαβουλευθεί με τη Συμβουλευτική Επιτροπή. Στην κρινόμενη υπόθεση ο Έφορος προχώρησε σε έγκριση της διαγραφής των αιτητών χωρίς να προηγηθούν διαβουλεύσεις με την προβλεπόμενη από το Νόμο και τους Κανονισμούς Συμβουλευτική Επιτροπή.
Αυτό προκύπτει από τα ενώπιον του Δικαστηρίου στοιχεία αλλά και από παραδοχή του καθ΄ου η αίτηση.
Η πράξη αυτή του Εφόρου είναι παράνομη, γιατί ενήργησε χωρίς να τηρηθούν οι προϋποθέσεις της ΚΔΠ 142/87 (Καν. 18(5)), χωρίς τις διαβουλεύσεις με τη Συμβουλευτική Επιτροπή και είναι αδιάφορο αν η άποψη αυτής έχει συμβουλευτικό χαρακτήρα. Ο Έφορος τελούσε σε αδυναμία ενέργειας, αφού δεν είχε συσταθεί Επιτροπή από το Υπουργικό Συμβούλιο.
Η έγκριση της απόφασης της Γενικής Συνέλευσης από τον Έφορο, χωρίς να προηγηθούν διαβουλεύσεις με την πιο πάνω αναφερόμενη Επιτροπή, δεν παρείχε τα εχέγγυα της διαδικασίας που προβλέπει ο Νόμος και οι Κανονισμοί.
Εν όψει του πιο πάνω λόγου ακύρωσης δεν θα ασχοληθώ με τους υπόλοιπους που πρόβαλαν οι αιτητές.
Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται με έξοδα υπέρ των αιτητών.
Π. Αρτέμης,
Δ.
/Χ.Π.