|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2000) 4 ΑΑΔ 1167
20 Νοεμβρίου, 2000
[ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΜΙΧΑΛΗΣ Γ. ΚΟΥΜΑΣ,
Αιτητής,
v.
ΤΑΜΕΙΟΥ ΣΥΝΤΑΞΕΩΣ ΔΙΚΗΓΟΡΩΝ,
Καθ' ου η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ.1256/1999)
Δικηγόροι ― Ταμείο Συντάξεως ― Φύση και νομοθετικό πλαίσιο λειτουργίας του ― Λειτουργεί στο πεδίο του ιδιωτικού δικαίου ― Δεν εκδίδει διοικητικές πράξεις.
Αναθεωρητική Δικαιοδοσία ― Αφορά εκτελεστές διοικητικές πράξεις λειτουργούσες στη σφαίρα του δημοσίου δικαίου ― Η περίπτωση των αποφάσεων του Ταμείου Συντάξεων Δικηγόρων ― Ανάγονται στη σφαίρα του ιδιωτικού δικαίου.
Ο αιτητής προσέβαλε τον τρόπο υπολογισμού της μηνιαίας σύνταξής του από το καθ'ου η αίτηση Ταμείο.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
Η προσβαλλόμενη απόφαση δεν είναι εκτελεστή διοικητική πράξη, λειτουργούσα στη σφαίρα του δημοσίου δικαίου, ώστε να εμπίπτει στον έλεγχο του Ανωτάτου Δικαστηρίου σύμφωνα με τις διατάξεις του Αρθρου 146 του Συντάγματος. Το Ταμείο Συντάξεως Δικηγόρων λειτουργεί στο πεδίο του ιδιωτικού δικαίου.
Το Ταμείο λειτουργεί σύμφωνα με Κανονισμούς που εξέδωσε το Συμβούλιο του Παγκύπριου Δικηγορικού Συλλόγου, με την έγκριση του Υπουργικού Συμβουλίου, που δημοσιεύθηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 15.9.66, Κ.Δ.Π. 642. Οι Κανονισμοί εκδόθηκαν κατ' εξουσιοδότηση του Άρθρου 26(1) του περί Δικηγόρων Νόμου Κεφ. 2. Το Ταμείο αποτελεί ανεξάρτητη νομική οντότητα. Διοικείται από Συμβούλιο που απαρτίζεται από μέλη του δικηγορικού σώματος, με εισφορείς στο Ταμείο, σύμφωνα με το Άρθρο 26(1) του περί Δικηγόρων Νόμου, τους εγγεγραμμένους δικηγόρους που ασκούν το επάγγελμά τους. Μόνο αυτοί δικαιούνται στα ωφελήματα του Ταμείου, που είναι η παροχή σύνταξης και άλλα χορηγήματα, σ' αυτούς που αποσύρονται από την άσκηση του επαγγέλματος, και σε περίπτωση θανάτου τους στις χήρες και ορφανά τους.
Η δημόσια διοίκηση δεν έχει να κάνει τίποτε με το Ταμείο, και κατά τον ίδιο τρόπο το δημόσιο δεν έχει οποιοδήποτε όφελος. Μόνο μέλη του δικηγορικού σώματος, που δικαιούνται να είναι εισφορείς στο Ταμείο είναι και δικαιούχοι στα ωφελήματα.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Αναφερόμενη Υπόθεση:
Νικολάου v. Κυπριακής Δημοκρατίας (2000) 3 Α.Α.Δ. 221.
Προσφυγή.
Προσφυγή από τον αιτητή, ο οποίος αποχώρησε από το δικηγορικό επάγγελμα στις 30/6/99, κατά του μη συνυπολογισμού, για σκοπούς μηνιαίας σύνταξης και εφάπαξ ποσού, των χρονικών περιόδων από 1/10/76 - 31/12/76 και 1/1/96 - 16/9/96.
Α.Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.
Ν. Ζωμενής και Α. Ανδρέου, για το Καθ' ου η αίτηση Ταμείο.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΙΔΗΣ, Δ.: Ο αιτητής αποχώρησε από την άσκηση του δικηγορικού επαγγέλματος στις 30.6.1999. Υπέβαλε αίτηση στο Ταμείο Συντάξεως Δικηγόρων, το Ταμείο, για να του καταβληθεί μηνιαία σύνταξη και εφάπαξ ποσό. Το Συμβούλιο του Ταμείου αποφάσισε πως ο αιτητής άσκησε το επάγγελμα του και κατέβαλε εισφορές για 343 μήνες. Ο ίδιος όμως ισχυρίζεται πως παράνομα δεν υπολογίστηκαν, για σκοπούς μηνιαίας σύνταξης και εφάπαξ πληρωμής, οι χρονικές περίοδοι από 1.10.76 μέχρι 31.12.76 και 1.1.96 μέχρι 16.9.96. Προσβάλλει, ως εκ τούτου, τη σχετική απόφαση.
Το Συμβούλιο του Ταμείου εγείρει αριθμό προδικαστικών ενστάσεων. Η πρώτη, και μόνο αυτή θα με απασχολήσει, αφορά στην αρμοδιότητα του διοικητικού δικαστηρίου να επιληφθεί της προσφυγής. Γίνεται εισήγηση πως η προσβαλλόμενη απόφαση δεν είναι εκτελεστή διοικητική πράξη, λειτουργούσα στη σφαίρα του δημοσίου δικαίου, ώστε να εμπίπτει στον έλεγχο του Ανωτάτου Δικαστηρίου σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 146 του Συντάγματος. Υποβάλλεται, αντίθετα, πως το Ταμείο Συντάξεως Δικηγόρων λειτουργεί στο πεδίο του ιδιωτικού δικαίου. Στο Ταμείο μετέχουν ως εισφορείς μόνον οι ασκούντες το επάγγελμα εγγεγραμμένοι δικηγόροι. Πρόκειται δηλαδή για ένα καθαρά επαγγελματικό ιδιωτικό ταμείο, που διοικείται από Συμβούλιο, τα μέλη του οποίου δεν είναι δημόσιοι λειτουργοί ή λειτουργοί οργανισμού δημοσίου δικαίου, οι δε αποφάσεις του δεν έχουν οποιαδήποτε επίδραση στο δημόσιο. Το Συμβούλιο, που απαρτίζεται από μέλη του δικηγορικού σώματος, διαχειρίζεται το Ταμείο σύμφωνα με τους σχετικούς κανονισμούς, και λειτουργεί προς όφελος μόνο των εισφορέων, που είναι εγγεγραμμένοι δικηγόροι και ασκούν το επάγγελμα τους.
Οι δικηγόροι του Ταμείου υποστηρίζουν βέβαια τη θέση τους με αναφορά στη πλούσια νομολογία επί του θέματος, ελληνική και δική μας.
Το Ταμείο λειτουργεί σύμφωνα με Κανονισμούς που εξέδωσε το Συμβούλιο του Παγκύπριου Δικηγορικού Συλλόγου, με την έγκριση του Υπουργικού Συμβουλίου, που δημοσιεύθηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 15.9.66, Κ.Δ.Π. 642. Οι Κανονισμοί εκδόθηκαν κατ' εξουσιοδότηση του άρθρου 26(1) του περί Δικηγόρων Νόμου Κεφ.2. Οι δικηγόροι του Ταμείου έχουν απόλυτο δίκαιο στην προδικαστική ένσταση που ήγειραν, για τους λόγους που ανέφεραν, και συνοψίζω πιο πάνω. Το Ταμείο αποτελεί ανεξάρτητη νομική οντότητα. Διοικείται από Συμβούλιο που απαρτίζεται από μέλη του δικηγορικού σώματος, με εισφορείς στο Ταμείο, σύμφωνα με το άρθρο 26(1) του περί Δικηγόρων Νόμου, τους εγγεγραμμένους δικηγόρους που ασκούν το επάγγελμα τους. Μόνο αυτοί δικαιούνται στα ωφελήματα του Ταμείου, που είναι η παροχή σύνταξης και άλλα χορηγήματα, σ' αυτούς που αποσύρονται από την άσκηση του επαγγέλματος, και σε περίπτωση θανάτου τους στις χήρες και ορφανά τους.
Είναι φανερό από τα πιο πάνω πως η δημόσια διοίκηση δεν έχει να κάνει τίποτε με το Ταμείο, και κατά τον ίδιο τρόπο το δημόσιο δεν έχει οποιαδήποτε όφελος. Μόνο μέλη του δικηγορικού σώματος, που δικαιούνται να είναι εισφορείς στο Ταμείο είναι και δικαιούχοι στα ωφελήματα. Θα αρκεστώ να παραπέμψω στην πρόσφατη απόφαση της Ολομέλειας του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Χρίστος Νικολάου v. Κυπριακής Δημοκρατίας (2000) 3 A.A.Δ. 221, όπου κρίθηκε πως η λειτουργία του Ταμείου Πλεονάζοντος Προσωπικού δεν εμπίπτει στον τομέα του δημοσίου αλλά του ιδιωτικού δικαίου, μολονότι μερικά από τα στοιχεία σ' αυτή θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν, από μια πρώτη ματιά, εισήγηση πως η λειτουργία του εμπίπτει στο δημόσιο δίκαιο. Στην υπόθεση που εξετάζουμε κανένα στοιχείο που αφορά στη λειτουργία του Ταμείου Συντάξεως Δικηγόρων δεν μπορεί να δώσει βάση για μια τέτοια εισήγηση. Παραθέτω την κατάληξη μας στην πιο πάνω υπόθεση:
«Διαπιστώνεται από τα πιο πάνω πως το Ταμείον δημιουργήθηκε και διατηρείται από τις εισφορές των εργοδοτών μόνο. Αποτελεί ανεξάρτητη νομική οντότητα, διοικείται από Συμβούλιο και έχει δικαιώματα να ενάγει και ενάγεται. Η διαχείριση του Ταμείου ανατίθεται μεν σε δημόσιο λειτουργό, τον Διευθυντή Κοινωνικών Ασφαλίσεων, ο οποίος όμως στην εκτέλεση των καθηκόντων του ως διαχειριστής του Ταμείου δεν ασκεί εκ μέρους της κυβέρνησης οποιαδήποτε κυριαρχική διοίκηση. Οι πράξεις και αποφάσεις του Εξεταστή Απαιτήσεων, μολονότι δημόσιος λειτουργός, δεν συνδέονται με την άσκηση της διοικητικής κυριαρχίας της κυβέρνησης. Ενεργεί κατά τους κανόνες του ιδιωτικού δικαίου.
Στην περίπτωση που μας απασχολεί η κυβέρνηση απλώς παρέχει τις υπηρεσίες των λειτουργών της για να διαχειρίζονται το Ταμείο Πλεονάζοντος Προσωπικού, το οποίο καλύπτει ένα συγκεκριμένο τμήμα πολιτών, των εργοδοτουμένων στον ιδιωτικό τομέα, ώστε όταν η εργασιακή σχέση με τον εργοδότη τερματιστεί λόγω πλεονασμού να δικαιούνται πληρωμής από το Ταμείο. Η φύση, επομένως, και χαρακτήρας της επίδικης απόφασης την τοποθετεί στη σφαίρα του ιδιωτικού δικαίου, και για τη λύση της διαφοράς που προέκυψε προβλέπει ο Ν.24/67.»
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Η προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.