|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1997) 4 ΑΑΔ 1028
23 Απριλίου, 1997
[ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
F.W. WOOLWORTH & CO (CYPRUS) LTD,
Αιτητές,
v.
ΔΗΜΟΥ ΠΑΦΟΥ (ΑΡ. 2),
Καθ' ου η αίτηση.
(Υποθέσεις Αρ. 816/94, 916/94)
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος — Προσβολή της ίδιας διοικητικής πράξης από τους ίδιους αιτητές με δύο διαφορετικές προσφυγές—Περιστάσεις — Η δεύτερη προσφυγή απαράδεκτη.
Οδοί και Οικοδομές — Άδεια οικοδομής — Αρμόδια αρχή — Εκχώρηση εξουσιών της αρμόδιας αρχής — Η εκτελεστική επιτροπή του Άρθρου 3(5) του Κεφ. 96—Διάκριση της από την επιτροπή που συνιστάται με βάση το Άρθρο 45 του περί Δήμων Νόμου 111/85.
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος —Λόγοι ακυρώσεως — Στενή σχέση προσβαλλομένης πράξεως με άλλη ακυρωθείσα.
Οι αιτητές προσέβαλαν την τελική απόφαση περί απορρίψεως της αίτησής τους για άδεια οικοδομής.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας ως απαράδεκτη την δευτέρα των προσφυγών και ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι:
1. Η προσβολή της ίδιας διοικητικής πράξης από τους ίδιους αιτητές με δυο διαφορετικές προσφυγές, δεν είναι επιτρεπτή. Ο δικηγόρος των αιτητών προώθησε βασικά την προσφυγή 816/94. Για την προσφυγή 916/94 ανέφερε απλά ότι καταχωρήθηκε για να καλύψει το ενδεχόμενο που οι καθ' ων η αίτηση θα αρνούνταν την προφορική κοινοποίηση της πιο πάνω απόφασής τους. Εφόσον οι καθ' ων η αίτηση δεν πρόβαλαν τέτοιο ισχυρισμό, θεωρείται ότι η προσφυγή 916/94 δεν μπορεί να συνεχισθεί, υπό τις περιστάσεις, και θα πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη.
2. Σύμφωνα με το Άρθρο 3 του περί Οδών και Οικοδομών Νόμου, Κεφ. 96, αρμόδια αρχή για την χορήγηση αδειών οικοδομής είναι στην παρούσα περίπτωση το Δημοτικό Συμβούλιο του καθ' ου η αίτηση Δήμου. Η παράγραφος (5) του εν λόγω άρθρου προνοεί για την εκχώρηση από το Δημοτικό Συμβούλιο σε εκτελεστική επιτροπή "αποτελουμένην εξ ουχί περισσοτέρων των τριών μελών του τοιούτου Συμβουλίου", όλες ή οποιεσδήποτε από τις εξουσίες που έχει δυνάμει των προνοιών του περί Οδών και Οικοδομών Νόμου.
Με βάση τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιόν του Δικαστηρίου, φαίνεται ότι υπήρχαν εν προκειμένω δύο "Εκτελεστικές Επιτροπές", με διαφορετική σύνθεση. Δεν γίνεται όμως αποδεκτός ο ισχυρισμός ότι η Επιτροπή που έλαβε την απόφαση ημερ. 17.12.92, αναφορικά με την αίτηση των αιτητών, ήταν η προνοούμενη από το Άρθρο 3(5) του Κεφ. 96, εφόσον εξ όσων φαίνεται, η σύνθεσή της δεν ήταν τριμελής. Επομένως, δεν απομένει παρά να γίνει αποδεκτός ο ισχυρισμός του δικηγόρου των αιτητών ότι πρόκειται για άλλη επιτροπή, συσταθείσα δυνάμει του Άρθρου 45 του περί Δήμων Νόμου, της οποίας οι αποφάσεις υπόκεινται στην έγκριση του Δημοτικού Συμβουλίου. Συνεπώς, αναπόφευκτα το Δικαστήριο καταλήγει και στο συμπέρασμα ότι η προσβαλλόμενη πράξη η οποία λήφθηκε από το Δημοτικό Συμβούλιο, είναι εκτελεστή.
3. Τόσο η αίτηση των αιτητών για χαλάρωση των πολεοδομικών ζωνών όσο και η αίτησή τους για άδεια οικοδομής, τέθηκαν ενώπιον της ολομέλειας του Δημοτικού Συμβουλίου. Το Δημοτικό Συμβούλιο, όπως φαίνεται, θεώρησε ως ήδη απορριφθείσα την αίτηση για άδεια οικοδομής και ως συναπορριφθείσα και την αίτηση για χαλάρωση. Με άλλα λόγια, θεώρησε την μια αίτηση ως εξαρτώμενη από την άλλη, και μετά την απόρριψη της αίτησης για χαλάρωση, θεώρησε ότι δεν υπήρχε πλέον λόγος επανεξέτασης της αίτησης για άδεια οικοδομής, η οποία, όπως είναι φανερόν, υποβλήθηκε με την προϋπόθεση ότι θα παραχωρείτο η αιτηθείσα χαλάρωση για την οποία η αίτηση προηγήθηκε χρονικά.
Έχει ήδη αποφασισθεί η τύχη της αίτησης για χαλάρωση, η οποία αποτελεί το αντικείμενο της υπόθεσης αρ. 915/94, στην οποία η απόφαση δόθηκε σήμερα και στην οποία γίνεται παραπομπή. Το Δικαστήριο κρίνει ενόψει της πιο πάνω αποφάσεως, ότι και η προσβαλλόμενη με την προσφυγή 816/94 απόφαση, πρέπει να έχει την ίδια τύχη λόγω της στενής σχέσης της με την ήδη ακυρωθείσα απόφαση.
4. Ως αποτέλεσμα, η προσφυγή 816/94 επιτυγχάνει και η επίδικη απόφαση ακυρώνεται με £200.- έξοδα εις βάρος του καθ' ου η αίτηση. Επίσης, η προσφυγή 916/94 απορρίπτεται, χωρίς διάταγμα για έξοδα.
Διαταγή ως ανωτέρω.
Προσφυγές.
Προσφυγές εναντίον της απόφασης του Δήμου Πάφου με την οποία απέρριψε την αίτηση των αιτητών για άδεια οικοδομής.
Γ. Τριανταφυλλίδης, για τους Αιτητές.
Α. Παντελίδης, για τον Καθ' ου η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΗΣ, Δ.: Οι προσφυγές αυτές σχετίζονται με την προσφυγή αρ. 915/94, στην οποία η απόφαση δόθηκε επίσης σήμερα. Καταχωρήθηκαν από τους ίδιους αιτητές, αφορούν όμως την απόρριψη άλλης αίτησής τους, για άδεια οικοδομής. Η επίδικη απόφαση λήφθηκε κατά την ίδια συνεδρία του καθ' ου η αίτηση (ημερ. 13.9.94), κατά την οποία λήφθηκε και η προσβληθείσα με την προσφυγή 915/94 απόφαση, που αφορά αίτηση των αιτητών για χαλάρωση πολεοδομικών ζωνών.
Και με τις δύο υπό εξέταση προσφυγές προσβάλλεται η ίδια διοικητική πράξη. Τα γεγονότα των υποθέσεων αυτών συμπίπτουν κατά. μεγάλο μέρος τους με τα γεγονότα της υπόθεσης 915/94, γι' αυτό δεν θα αναφερθώ σ' αυτά με λεπτομέρεια.
Οι αιτητές που είναι ιδιοκτήτες των τεμαχίων 127 και 298, Φ/Σχ. L.1.II, στην Πάφο, τα οποία βρίσκονται σε διαφορετικές πολεοδομικές ζώνες, υπέβαλαν στις 27.12.89 στον καθ' ου η αίτηση Δήμο, αίτηση για χαλάρωση των σχετικών πολεοδομικών ζωνών για σκοπούς ενιαίας ανάπτυξης των τεμαχίων τους. Στις 11.8.90 η αιτηθείσα χαλάρωση συστήθηκε από το Τμήμα Πολεοδομίας και Οικήσεως, όμως η λήψη απόφασης από τον καθ' ου η αίτηση καθυστέρησε.
Οι αιτητές στις 31.10.90, πριν τη λήψη απόφασης επί της αιτήσεως τους για χαλάρωση των προνοιών πολεοδομικών ζωνών, υπέβαλαν στον καθ' ου η αίτηση, αίτηση για άδεια οικοδομής συνοδευόμενη από τα απαραίτητα αρχιτεκτονικά σχέδια, από τα οποία συνάγεται ότι εκπονήθηκαν με δεδομένη την παραχώρηση της ήδη αιτηθείσας χαλάρωσης. Ζητήθηκαν επί του θέματος οι απόψεις διαφόρων κυβερνητικών Τμημάτων, συμπεριλαμβανομένων και των απόψεων του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως που θεώρησε προβληματική και επικίνδυνη για την ασφάλεια της Λεωφόρου Δημοκρατίας (Βόρειος Παρακαμπτήριος), τη θέση των εισόδων/εξόδων της ανάπτυξης. Μετά από διαβουλεύσεις του Δήμου με εκπροσώπους της Κυβέρνησης αναφορικά με το θέμα και την άρνηση των μελετητών των αιτητών να τροποποιήσων τα σχέδιά τους, η Εκτελεστική Επιτροπή του Δήμου σε συνεδρία της ημερ. 17.12.92, αποφάσισε να απορρίψει την αίτηση για το λόγο ότι η προτεινόμενη ανάπτυξη δεν ήταν σύμφωνη με τις πρόνοιες της Πολεοδομικής Ζώνης Γ2 σε ότι αφορά το ύψος της οικοδομής, τον αριθμό ορόφων, το ποσοστό κάλυψης και το συντελεστή δόμησης και με την έγκρισή της θα δημιουργείτο πρόβλημα εισόδου οχημάτων προς το χώρο στάθμευσης της οικοδομής.
Η απόφαση της Εκτελεστικής Επιτροπής κοινοποιήθηκε στις 11.3.93 γραπτώς στους αιτητές οι οποίοι διαμαρτυρήθηκαν μέσω του δικηγόρου τους και προέβηκαν σε διαβήματα για την επανεξέταση του θέματος.
Αργότερα η Εκτελεστική Επιτροπή του Δήμου, σε συνεδρία της ημερ. 19.10.93, αποφάσισε να "εγκρίνει" την αίτηση των αιτητών για χαλάρωση των πολεοδομικών ζωνών, η οποία προηγήθηκε της αίτησής τους για άδεια οικοδομής. Η Εκτελεστική Επιτροπή παρέπεμψε το θέμα στο Δημοτικό Συμβούλιο για απόφαση, το οποίο, κατά τη συνεδρία του ημερ. 13.9.94, απέρριψε την αίτηση για χαλάρωση και την επανεξέταση της αίτησης για άδεια οικοδομής, η οποία, όπως αναφέρεται στα πρακτικά, είχε απορριφθεί στις 17.12.92 από την Εκτελεστική Επιτροπή.
Οι αιτητές πληροφορήθηκαν προφορικά για την πιο πάνω απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου στις 19.9.94 και εναντίον της καταχώρησαν την προσφυγή 816/94 στις 28.9.94. Αργότερα, η ίδια απόφαση κοινοποιήθηκε στους αιτητές και γραπτώς με επιστολή ημερ. 19.10.94, οπότε καταχώρησαν την προσφυγή 916/94 στις 2.11.94.
Στην επιστολή ημερ. 19.10.94 αναφέρονται τα ακόλουθα:
"Αναφερόμενοι στις παραστάσεις και επιστολές σας για επανεξέταση της αίτησης σας για Άδεια Οικοδομής (Φακ. 701/90), πληροφορείσθε ότι το Δημοτικό Συμβούλιο κατά τη συνεδρία του ημερομηνίας 13.9.94 αποφάσισε ότι δεν συντρέχουν λόγοι επανεξέτασής της και ότι δεν έχει να προσθέσει οτιδήποτε άλλο στην απόφασή του ημερομηνίας 17.12.1992 που σας κοινοποιήθηκε με την επιστολή μας ημερομηνίας 11.3.93."
Η προσβολή της ίδιας διοικητικής πράξης από τους ίδιους αιτητές με δυο διαφορετικές προσφυγές, δεν είναι επιτρεπτή. Ο δικηγόρος των αιτητών προώθησε βασικά την προσφυγή 816/94. Για την προσφυγή 916/94 ανέφερε απλά ότι καταχωρήθηκε για να καλύψει το ενδεχόμενο που οι καθ' ων η αίτηση θα αρνούνταν την προφορική κοινοποίηση της πιο πάνω απόφασής τους. Εφόσον οι καθ' ων η αίτηση δεν πρόβαλαν τέτοιο ισχυρισμό, θεωρώ ότι η προσφυγή 916/94 δεν μπορεί να συνεχισθεί, υπό τις περιστάσεις, και θα πρέπει να απορριφθεί ως απαράδεκτη.
Προέχει για εξέταση η προδικαστική ένσταση που προβλήθηκε εκ μέρους των καθ' ων η αίτηση, ότι η προσβαλλόμενη απόφαση δεν συνιστά εκτελεστή διοικητική πράξη, αλλά είναι βεβαιωτική της προηγούμενης απόφασης της απόφασης της Εκτελεστικής Επιτροπής του Δήμου ημερ. 17.12.92, η οποία δεν προσβλήθηκε εντός της προθεσμίας των 75 ημερών.
Ισχυρίστηκε ότι η εν λόγω Εκτελεστική Επιτροπή συστάθηκε με βάση τις πρόνοιες του άρθρου 3(5) του Κεφαλαίου 96 και είχε αρμοδιότητα να αποφασίσει επί του θέματος και να λάβει επομένως εκτελεστή απόφαση.
Ο δικηγόρος των αιτητών αμφισβήτησε τον ισχυρισμό ότι η Εκτελεστική Επιτροπή που έλαβε την εν λόγω απόφαση ήταν η Επιτροπή που προνοείται από το Κεφ. 96 και ισχυρίστηκε ότι πρόκειται για άλλη Επιτροπή που συστάθηκε με βάση το άρθρο 45(3) του περί Δήμων Νόμου (αρ. 111/85), της οποίας οι πράξεις υπόκεινται στην έγκριση του Δημοτικού Συμβουλίου. Τη θέση του αυτή στηρίζει το γεγονός ότι ο αριθμός των μελών της συγκεκριμένης Επιτροπής ήταν μεγαλύτερος εκείνου που προνοείται από το Κεφ. 96.
Ο δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση απαντώντας, υποστήριξε ότι με οποιοδήποτε από τους πιο πάνω νόμους και να συστάθηκε η πιο πάνω Επιτροπή, δεν αποτελεί θέμα ουσιώδους σημασίας. Και τούτο, όπως επεξήγησε, διότι το Κεφ. 96 πρέπει να διαβασθεί υπό το φως του περί Δήμων Νόμου, αρ. 111/85, που είναι μεταγενέστερος Νόμος, το άρθρο 45 του οποίου επιτρέπει στο Δήμαρχο να παρίσταται και να προεδρεύει οποιασδήποτε συνεδριάσεως οποιασδήποτε Επιτροπής. Παρουσίασε δε σχετικό πρακτικό από όπου φαίνεται ότι ως "μέλη" της Εκτελεστικής Επιτροπής διορίστηκαν ο Δήμαρχος και τρία άλλα μέλη του Δημοτικού Συμβουλίου. Υποστήριξε επίσης ότι, έστω και αν η σύνθεση της Εκτελεστικής Επιτροπής ήταν παράτυπη, αυτό δεν μπορεί να εγερθεί στην παρούσα προσφυγή, αφού δεν πρόκειται για σύνθετη διοικητική πράξη, η δε προθεσμία για προσβολή της απόφασης της Εκτελεστικής Επιτροπής έχει παρέλθει προ πολλού.
Σύμφωνα με το άρθρο 3 του περί Οδών και Οικοδομών Νόμου, Κεφ. 96, αρμόδια αρχή για την χορήγηση αδειών οικοδομής είναι στην παρούσα περίπτωση το Δημοτικό Συμβούλιο του καθ' ου η αίτηση Δήμου. Η παράγραφος (5) του εν λόγω άρθρου προνοεί για την εκχώρηση από το Δημοτικό Συμβούλιο σε εκτελεστική επιτροπή "αποτελουμένην εξ ουχί περισσοτέρων των τριών μελών του τοιούτου Συμβουλίου", όλες ή οποιεσδήποτε από τις εξουσίες που έχει δυνάμει των προνοιών του περί Οδών και Οικοδομών Νόμου.
Το άρθρο 45 του περί Δήμων Νόμου προνοεί ότι:
"45.-(1) Το συμβούλιον δύναται, από καιρού εις καιρόν, να διορίζη εκ των μελών του συμβουλίου ή εξ άλλων προσώπων τοιαύτας άλλας επιτροπάς είτε ειδικάς είτε γενικάς και συνισταμένας εκ τοιούτου αριθμού προσώπων ως το συμβούλιον ήθελε θεωρήσει προσήκοντα, δι' οιονδήποτε σκοπόν, ο οποίος κατά την γνώμην του συμβουλίου θα ετύγχανε κα-λυτέρας ρυθμίσεως ή διαχειρίσεως διά μιας επιτροπής:
..............
(3) Αι πράξεις και εργασίαι οιασδήποτε τοιαύτης επιτροπής υποβάλλονται εις το συμβούλιον δι' έγκρισιν.
(5) .......................................
Νοείται ότι ο δήμαρχος δύναται να παρίσταται κατά τις συνεδριάσεις οιασδήποτε τοιαύτης επιτροπής και, εάν παρίσταται, προεδρεύει και θεωρείται μέλος αυτής."
Σε πρακτικό του Δημοτικού Συμβουλίου ημερ. 21.1.92, αναφέρονται τα ακόλουθα:
"Σύσταση Επιτροπών
5(δ) Εκτελεστική Επιτροπή:
κ. Α. Αταλιώτης, Δήμαρχος
κ. Κ. Ζαμπυρίνης, Δημοτικός Σύμβουλος
κ. Γ. Καττιμέρης '' ''
κ. Τ. Κουλουντής '' ''
Από τα πρακτικά της συνεδρίας της Εκτελεστικής Επιτροπής ημερ. 17.12.92, κατά την οποία απορρίφθηκε από την εν λόγω Επιτροπή ή αίτηση της αιτήτριας για άδεια οικοδομής, φαίνεται ότι μέλος της Επιτροπής αυτής, πλην του Δημάρχου και των προαναφερομένων μελών του Δημοτικού Συμβουλίου, ήταν και ο κ. Φ. Σαρίκας, Δημοτικός Σύμβουλος, ο οποίος αναφέρεται ως απών. Από τα πρακτικά της συνεδρίας της Εκτελεστικής Επιτροπής ημερ. 19.10.93, κατά την οποία "εγκρίθηκε" η αίτηση των αιτητών για χαλάρωση των σχετικών πολεοδομικών ζωνών, φαίνονται ως παρόντες ο Δήμαρχος και τα μέλη Κουλουντής, Καττιμέρης και Ζαμπυρίνης, χωρίς να γίνεται καμιά αναφορά στο Σαρίκα. Στα πρακτικά αυτά αναφέρονται μεταξύ άλλων και τα ακόλουθα:
"22.Αρ. φακ. 701/90. F.W. WOOLWORTH CO. LTD. - και αίτηση για χαλάρωση των Πολεοδομικών Ζωνών
Μετά από συζήτηση του θέματος η Επιτροπή αποφάσισε να εγκρίνει τη ζητούμενη χαλάρωση και για τις πρόνοιες των Πολεοδομικών Ζωνών και του ορόφου και ύψους του κτιρίου, σύμφωνα με το παλαιό Νομικό Καθεστώς, γιατί η αίτηση υποβλήθηκε πριν την εφαρμογή του Περί Πολεοδομίας και Χωροταξίας Νόμου. Το θέμα να τεθεί υπόψη του Δημοτικού Συμβουλίου στο οποίο να παρουσιαστεί η επιστολή του Τμήματος Πολεοδομίας και Οικήσεως οι πρόνοιες του Τοπικού Σχεδίου και η μελέτη των Αρχιτεκτόνων με τα αναγκαία χωροταξικά σχέδια. Σε ό,τι αφορά την είσοδο/έξοδο οχημάτων η Επιτροπή εισηγείται την μη διάνοιξη άλλου δρόμου από τη Λεωφόρο Αθηνών."
Λόγω των πιο πάνω ασαφειών ως προς τη νομική υπόσταση της Επιτροπής που επιλήφθηκε του θέματος, οι υποθέσεις επανανοίχθηκαν, μετά την επιφύλαξη της απόφασης, για περαιτέρω διευκρινίσεις επί του θέματος. Ο δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση δεν ήταν σε θέση να διαφωτίσει περισσότερο το Δικαστήριο.
Με βάση τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιόν μου, φαίνεται ότι υπήρχαν δύο "Εκτελεστικές Επιτροπές", με διαφορετική σύνθεση. Δεν μπορώ όμως να δεχθώ τον ισχυρισμό ότι η Επιτροπή που έλαβε την απόφαση ημερ. 17.12.92, αναφορικά με την αίτηση των αιτητών, ήταν η προνοούμενη από το άρθρο 3(5) του Κεφ. 96, εφόσον εξ όσων φαίνεται, η σύνθεσή της δεν ήταν τριμελής. Επομένως, δεν απομένει παρά να δεχθώ τον ισχυρισμό του δικηγόρου των αιτητών ότι πρόκειται για άλλη επιτροπή, συσταθείσα δυνάμει του άρθρου 45 του περί Δήμων Νόμου, της οποίας οι αποφάσεις υπόκεινται στην έγκριση του Δημοτικού Συμβουλίου. Συνεπώς, αναπόφευκτα καταλήγω και στο συμπέρασμα ότι η προσβαλλόμενη πράξη η οποία λήφθηκε από το Δημοτικό Συμβούλιο, είναι εκτελεστή.
Από τα πρακτικά της Εκτελεστικής Επιτροπής ημερ. 19.10.93, τα οποία εκτέθηκαν πιο πάνω, φαίνεται ότι τόσο η αίτηση των αιτητών για χαλάρωση των πολεοδομικών ζωνών όσο και η αίτησή τους για άδεια οικοδομής, τέθηκαν ενώπιον της ολομέλειας του Δημοτικού Συμβουλίου. Το Δημοτικό Συμβούλιο, όπως φαίνεται, θεώρησε ως ήδη απορριφθείσα την αίτηση για άδεια οικοδομής και ως συναπορριφθείσα και την αίτηση για χαλάρωση. Με άλλα λόγια, θεώρησε την μια αίτηση ως εξαρτώμενη από την άλλη, και μετά την απόρριψη της αίτησης για χαλάρωση, θεώρησε ότι δεν υπήρχε πλέον λόγος επανεξέτασης της αίτησης για άδεια οικοδομής, η οποία, όπως είναι φανερόν, υποβλήθηκε με την προϋπόθεση ότι θα παραχωρείτο η αιτηθείσα χαλάρωση για την οποία η αίτηση προηγήθηκε χρονικά.
Έχω ήδη αποφασίσει για την τύχη της αίτησης για χαλάρωση, η οποία αποτελεί το αντικείμενο της υπόθεσης αρ. 915/94, στην οποία η απόφαση δόθηκε σήμερα και στην οποία παραπέμπω. Κρίνω, ενόψει της πιο πάνω αποφάσεώς μου, ότι και η προσβαλλόμενη με την προσφυγή 816/94 απόφαση, πρέπει να έχει την ίδια τύχη λόγω της στενής σχέσης της με την ήδη ακυρωθείσα απόφαση.
Ως αποτέλεσμα, η προσφυγή 816/94 επιτυγχάνει και η επίδικη απόφαση ακυρώνεται με £200.- έξοδα εις βάρος του καθ' ου η αίτηση.
Επίσης, η προσφυγή 916/94 απορρίπτεται, χωρίς διάταγμα για έξοδα.
Διαταγή ως ανωτέρω.