|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1996) 4 ΑΑΔ 2775
21 Οκτωβρίου, 1996
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΧΡΙΣΤΑΚΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ,
Αιτητής,
ν.
ΔΗΜΟΥ ΠΑΡΑΛΙΜΝΙΟΥ ΚΑΙ/ Ή ΜΕΣΩ ΔΗΜΑΡΧΟΥ ΠΑΡΑΛΙΜΝΙΟΥ (ΑΡ. 2),
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 724/95)
Προσφυγή βάσει του Άρθρου 146 του Συντάγματος — Αντικείμενο — Κατάργηση της ακυρωτικής δίκης λόγω απώλειας του αντικειμένου της προσφυγής — Η περίπτωση ανάκλησης της επίδικης πράξης — Νομολογία και πρόσφατη νομολογία — Το ζήτημα της αποδείξεως διατηρουμένων ζημιογόνων συνεπειών της ανακληθείσας πράξης.
[Πέραν των ανωτέρω τίτλων η απόφαση του Δικαστηρίου διαβάζεται ως σύνολο].
Διάταγμα επανανοίγματος της υπόθεσης.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Βασιλείου ν. Δήμου Παραλιμνίου κ.ά. (αρ. 1) (1996) 4 Α.Α.Δ. 1393,
Παπαδόπουλλος ν. Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ. 973,
G.A.P. Estates Ltd ν. Δημοκρατίας (1994) 4 Α.Α.Δ. 1641,
Philips College Ltd v. Δημοκρατίας κ.ά. (1996) 4 Α.Α.Δ. 456,
Κατσαούνη ν. Δημοκρατίας (1995) 4 Α.Α.Δ. 2081,
Παπακυριακού και Άλλοι ν. Δημοκρατίας και/ή Άλλου (1996) 3 Α.Α.Δ. 65.
Ενδιάμεση Απόφαση.
Κατά πόσο ενόψει της ανάκλησης της απόφασης του Δημοτικού Συμβουλίου η προσφυγή έχασε το αντικείμενο της.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τον Αιτητή.
Α. Παντελίδης, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Το Δημοτικό Συμβούλιο Παραλιμνίου βρήκε τον αιτητή ένοχο σε αριθμό κατηγοριών για πειθαρχικά παραπτώματα και στις 19 Δεκεμβρίου 1994 του επέβαλε την ποινή της αναγκαστικής αφυπηρέτησης. Στις 4 Μαΐου 1995, λήφθηκε η απόφαση που αποτελεί το αντικείμενο της προσφυγής. Αφορά στο μισό μισθό του αιτητή που του αποκοπτόταν ενόσω βρισκόταν σε διαθεσιμότητα, μέχρι την επιβολή της ποινής. Το Δημοτικό Συμβούλιο αποφάσισε "όπως μη δοθούν οποιεσδήποτε άλλες αποδοχές στον κ. Χρ. Βασιλείου εκτός από το φιλοδώρημα από το Ταμείο Συντάξεων".
Με την απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην Προσφυγή που άσκησε ο αιτητής, η καταδίκη του ακυρώθηκε. (Βλ. Χριστάκης Βασιλείου ν. Δήμου Παραλιμνίου κ.ά. (αρ. 1) (1996) 4 Α.Α.Δ. 1393). Επανάνοιξα την προσφυγή για να έχω τις απόψεις των δυο πλευρών αναφορικά με τις επιπτώσεις από την ακυρωτική απόφαση αλλά τα πράγματα πήραν νέα τροπή ενόψει της απόφασης του Δήμου Παραλιμνίου να ανακαλέσει την προσβαλλόμενη απόφαση. Σύμφωνα με το απόσπασμα από τα πρακτικά του ημερομηνίας 15 Ιουλίου 1996, το Δημοτικό Συμβούλιο ανακάλεσε την απόφαση του "γιατί το όλο θέμα ρυθμίζεται πλέον από την απόφαση του κ. Πική και θα εξεταστεί υπό το πρίσμα αυτό".
Το θέμα τώρα αφορά στο αν, ενόψει της ανάκλησης, η προσφυγή έχασε το αντικείμενο της. Είναι η θέση του αιτητή πως έχει υποστεί ζημιά λόγω της πράγματι ισχύος της απόφασης για μεγάλο χρονικό διάστημα η οποία τουλάχιστον συνίσταται στην στέρηση της χρήσης και απόλαυσης των μισθών του και στην επακόλουθη απώλεια τόκων. Αναφέρεται στην απόφαση της Ολομέλειας Χρίστος Παπαδόπουλλος ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1989) 3 Α.Α.Δ 973 αλλά ταυτόχρονα και στην υπόθεση G.A.P. Estates Ltd ν. Δημοκρατίας (1994) 4 Α.Α.Δ. 1641 ως προς το εξεταστέο σ' αυτή τη διαδικασία της ύπαρξης εκ πρώτης όψεως ζημιάς ως προϋπόθεσης για την αναθεώρηση της πράξης, παρά την ανάκληση της. Επίσης στις The Philips College Ltd v. Δημοκρατίας κ.ά. (1996) 4 Α.Α.Δ. 456 και Νίκη Κατσαούνη ν. Δημοκρατίας (1995) 4 Α.Α.Δ. 2081.
Οι καθ' ων η αίτηση υποστήριξαν πως ήδη με την ακυρωτική απόφαση στην προσφυγή 1061/94 ο αιτητής "απώλεσε το έννομον αυτού συμφέρον να προωθή την παρούσαν αίτησιν, διότι αφ' εαυτής η προσβαλλομένη απόφασις του Δημοτικού Συμβουλίου Παραλιμνίου έχει απωλέσει οιανδήποτε αξίαν...". Αποτέλεσμα το οποίο, όπως προτείνουν, επήλθε και εξ αιτίας της ανάκλησης της προσβαλλόμενης απόφασης. Επεκτείνονται, όπως σε κάποιο βαθμό και ο αιτητής, σε θέματα που άπτονται της ουσίας της προσφυγής και καταλήγουν με την πιο κάτω δυσνόητη, πρέπει να παρατηρήσω, πρόταση: "Δι' όλους τους ανωτέρω λόγους ζητώ πρώτον, όπως η απόρριψις γίνει διότι η επίδικος απόφασις ήτο μια καθόλα νόμιμος απόφασις και επικουρικώς διότι διά της ανακλήσεως η προσφυγή χάνει το αντικείμενο της."
Στην υπόθεση Κυριάκος Παπακυριακού και Άλλοι ν. Κυπριακής Δημοκρατίας και/ή Άλλου (αρ. 1) (1996) 3 Α.Α.Δ. 65 η Ολομέλεια εντόπισε διάσταση στη νομολογία πάνω στο θέμα. Εφόσον όμως δεν είχαν τεθεί υπό αμφισβήτηση οι πλέον πρόσφατες από τις αποφάσεις της Ολομέλειας, σύμφωνα με τις οποίες απαιτείται ως προϋπόθεση για τη συνέχιση της αναθεωρητικής δίκης η διαπίστωση πως υπάρχουν εκ πρώτης όψεως ζημιογόνες επιπτώσεις, δεν συζήτησε το θέμα και αναθεώρησε τη διοικητική απόφαση αφού διαπίστωσε πως προέκυπτε "ζήτημα ζημιογόνου καταλοίπου που αποτελεί λόγο για εξέταση από το αρμόδιο δικαστήριο δυνάμει του Άρθρου 146.6".
Προσεγγίζοντας το θέμα πάνω στη βάση των πρόσφατων αποφάσεων της Ολομέλειας, δεν είμαι έτοιμος να αποκλείσω το ενδεχόμενο ζητήματος ζημιογόνου καταλοίπου το οποίο θα εναπόκειται στον αιτητή να αποδείξει ενώπιον του αρμόδιου Δικαστηρίου εφόσον θα συντρέχουν οι προϋποθέσεις προσφυγής σ' αυτό. θα ακούσω τις δυο πλευρές πάνω στο θέμα των επιπτώσεων από την ακυρωτική απόφαση που εκδόθηκε.
Διάταγμα επανανοίγματος της υπόθεσης.