|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1994) 4 ΑΑΔ 37
13 Ιανουαρίου, 1994
[ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
FAIRWAYS (LIMASSOL) LIMITED,
Αιτητές,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, MEΣΩ
YΠOYPΓOY OIKONOMIKΩN KAI AΛΛOY,
Καθ' ων η αίτηση.
(Yπόθεση Αρ. 348/92)
Τελωνειακοί Δασμοί και Φόροι Καταναλώσεως ― Περί Τελωνείων και Φόρων Καταναλώσεως Νόμοι του 1967 έως 1991 ― Άρθρα 77(1) και (4) και 79 ― Ουσιώδης όρος μεταφοράς εμπορευμάτων από αποθήκη αποταμίευσης είναι η πληρωμή των δασμών και των φόρων επ' αυτών ―Aύξηση φόρου Kαταναλώσεως ― Κρισιμότητα του χρόνου συντελέσεως του εκτελωνισμού στην κριθείσα περίπτωση λόγω νομοθετικής αλλαγής που μεσολάβησε.
Οι αιτητές ζήτησαν με την προσφυγή τους δήλωση του Σεβαστού Δικαστηρίου ότι η άρνηση του Ταμία του Τελωνείου Λεμεσού στις 13 Φεβρουαρίου, 1992 να παραλάβει δύο επιταγές συνολικού ποσού Λ.Κ.113,237.266 για την πληρωμή των εισαγωγικών δασμών και/ή φόρων κατανάλωσης για τον τελωνισμό 32 αυτοκινήτων Mitsubishi Pajero, τύπου Jeep, με βάση τους συντελεστές φόρων κατανάλωσης που ίσχυαν εκείνη την ημέρα και/ή η απόφαση των καθ' ων η αίτηση η οποία έχει κοινοποιηθεί στους δικηγόρους των αιτητών με επιστολή ημερ. 31 Μαρτίου, 1992 είναι άκυρη και στερημένη οποιουδήποτε νομικού αποτελέσματος.
Κρίσιμο ζήτημα γεγονότων ήταν κατά πόσο οι αιτητές είχαν πράγματι παρουσιάσει στις 13/2/1992 πιστοποιημένες επιταγές με το πιο πάνω ποσό.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Το θέμα διέπεται από τους περί Τελωνείων και Φόρων Καταναλώσεως Νόμους του 1967 έως 1991, (Αρ. 82/67, 57/69, 4/71, 45/73, 12/77, 104/87, 98/89 και 5/91). Κρίσιμο είναι και το άρθρο 77(1) και (4) και το Άρθρο 79 που ορίζει ότι οι τελωνειακοί δασμοί ή φόροι καταναλώσεως και οι συντελεστές τους, που βαρύνουν αποταμιευμένα εμπορεύματα, είναι οι κρατούντες αναφορικά με εμπορεύματα της κλάσεως ή κατηγορίας αυτής κατά την ημερομηνία της μεταφοράς τους από την αποθήκη αποταμίευσης.
2. Είναι κοινό στοιχείο εδώ ότι μέχρι το τέλος της κρίσιμης ημέρας και την αποχώρηση του ταμία από το γραφείο του στις 6.00 μ.μ. δεν παρουσιάστηκαν σ' αυτόν οποιεσδήποτε πιστοποιημένες επιταγές για πληρωμή.
Αυτό το στοιχείο, από μόνο του, αντικρούει πλήρως τους περί του αντιθέτου ισχυρισμούς των αιτητών. Το πραγματικό υπόβαθρο της υπόθεσή τους κατέπεσε.
3. Ουσιώδης όρος μεταφοράς εμπορευμάτων από αποθήκη αποταμίευσης, όπως ορίζει η σχετική νομοθεσία, είναι η πληρωμή των δασμών και φόρων. Αυτό δεν έγινε εν προκειμένω.
H προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.
Αναφερόμενη υπόθεση:
Republic v. Alpan (Takis) Bros. (1986) 3 C.L.R. 1820.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της άρνησης του Ταμία του Τελωνείου Λεμεσού να παραλάβει από τους αιτητές δυό επιταγές συνολικού ποσού Λ.Κ.113,237.266 για την πληρωμή εισαγωγικών δασμών και/ή φόρων κατανάλωση για τον τελωνισμό 32 αυτοκινήτων, Mitsubishi Pajero τύπου Jeep.
Ν. Ιωάννου και Ι. Ιωαννίδης για Χρ. Δημητριάδη & Σία, για τους Aιτητές,
Στ. Ιωσήφ - Χ"Γιάννη, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Kαθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΣTYΛIANIΔHΣ, Δ.: Οι αιτητές με την προσφυγή αυτή ζητούν την πιο κάτω θεραπεία:-
"1. Δήλωση και/ή διακήρυξη του Σεβαστού Δικαστηρίου ότι η άρνηση του Ταμία του Τελωνείου Λεμεσού στις 13 Φεβρουαρίου, 1992 να παραλάβη δύο επιταγές συνολικού ποσού Λ.Κ. 113,237.266 για την πληρωμή των εισαγωγικών δασμών και/ή φόρων κατανάλωσης για τον Τελωνισμό 32 αυτοκινήτων Mitsubishi Pajero, τύπου Jeep με βάση τους συντελεστές φόρων κατανάλωσης που ίσχυαν εκείνη την ημέρα και/ή η απόφαση των καθ' ων η αίτηση η οποία έχει κοινοποιηθεί στους δικηγόρους των αιτητών με επιστολή ημερ. 31 Μαρτίου, 1992 είναι άκυρη και στερημένη οποιουδήποτε νομικού αποτελέσματος."
Οι αιτητές είναι εγγεγραμμένη Κυπριακή εταιρεία. Διατηρούν στη Λεμεσό, με έγκριση του Διευθυντή του Τμήματος Τελωνείων, (ο "Διευθυντής"), και με όρους που επιβλήθηκαν στις 7 Φεβρουαρίου, 1976, όπως αναφέρεται στο Τεκμήριο 1 στην αγόρευση των καθ' ων η αίτηση, Γενική Αποθήκη Αποταμίευσης, με Αρ. 5.38.
Οι αιτητές είναι εισαγωγείς αυτοκινήτων. Αγόρασαν από τους κατασκευαστές Mitsubishi Motors Corporation στην Ιαπωνία αυτοκίνητα Mitsubishi.
Για την εισαγωγή των αυτοκινήτων αυτών, δύο τράπεζες ξεχωριστά - η Λαϊκή Κυπριακή Τράπεζα Λτδ. και η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος Α.Ε. - προέβησαν σε άνοιγμα τραπεζικών ενεγγύων πιστώσεων, (commercial documentary credits).
Οι φορτωτικές, οι οποίες αποτελούν και τον τίτλο ιδιοκτησίας, μεταβιβάστηκαν και δόθηκαν στις δύο τράπεζες, αντίστοιχα.
Όταν τα αυτοκίνητα εισήχθησαν - σε διάφορες ημερομηνίες από 27 Αυγούστου, 1991, μέχρι 3 Ιανουαρίου, 1992 - δεν τελωνίστηκαν, αλλά τοποθετήθηκαν στην πιο πάνω αποθήκη αποταμίευσης στη Λεμεσό.
Ιδιοκτήτης των εμπορευμάτων δηλώθηκε και αναφερόταν, αντίστοιχα, η τράπεζα που είχε δώσει την εχέγγυο πίστωση.
Στις 13 Φεβρουαρίου, 1992, ο υπάλληλος των αιτητών - Στέλιος Αναστασίου - παρουσίασε σε Τελωνειακούς Λειτουργούς Έντυπα C.43 - Διασαφήσεις - για τον τελωνισμό των εμπορευμάτων, με σκοπό την απομάκρυνσή τους από την αποθήκη αποταμίευσης. Οι Διασαφήσεις - Τεκμήρια Α1 μέχρι Α9 στην Προσφυγή - είναι υπογραμμένες από αξιωματούχους των αντίστοιχων τραπεζών, οι οποίες δηλώνονται ως ιδιοκτήτριες.
Οι Διασαφήσεις αφορούν 17 αυτοκίνητα, ιδιοκτησία της Λαϊκής Κυπριακής Τράπεζας Λτδ. και 9 αυτοκίνητα της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος Α.Ε.
Οι Διασαφήσεις αυτές ελέγχθηκαν από αρμόδιους Τελωνειακούς Λειτουργούς και ήταν έτοιμες, αλλά δεν έγινε η μεταφορά των εμπορευμάτων από την αποθήκη αποταμίευσης, γιατί δεν πληρώθηκαν οι δασμοί και φόροι.
Το θέμα διέπεται από τους περί Τελωνείων και Φόρων Καταναλώσεως Νόμους του 1967 έως 1991, (Αρ. 82/67, 57/69, 4/71, 45/73, 12/77, 104/87, 98/89 και 5/91).
Το Άρθρο 77(1) και (4) προβλέπει:-
"77.- (1) Πριν ή μεταφερθώσιν οιαδήποτε εμπορεύματα εκ τινος αποθήκης αποταμιεύσεως, ο ιδιοκτήτης τούτων οφείλει να καταθέση παρά τω αρμοδίω λειτουργώ διασάφησιν, εν ω τύπω και τρόπω και περιέχουσαν τοιαύτα στοιχεία, ως ο Διευθυντής ήθελε καθορίσει.
................................................................................................................
(4) Εκτός ως άλλως προνοείται εν τω παρόντι Νόμω, απαγορεύεται η μεταφορά εμπορευμάτων εξ αποθήκης αποταμιεύσεως, μέχρις ου καταβληθώσιν οι αναλογούντες αυτοίς δασμοί και φόροι."
Το Άρθρο 79 ορίζει ότι οι τελωνειακοί δασμοί ή φόροι καταναλώσεως και οι συντελεστές τους, που βαρύνουν αποταμιευμένα εμπορεύματα, είναι οι κρατούντες αναφορικά με εμπορεύματα της κλάσεως ή κατηγορίας αυτής κατά την ημερομηνία της μεταφοράς τους από την αποθήκη αποταμίευσης.
Στις 13 Φεβρουαρίου, 1992, ψηφίστηκε από τη Βουλή των Αντιπροσώπων ο περί Τελωνειακών Δασμών και Φόρων Καταναλώσεως (Τροποποιητικός) Νόμος του 1992, (Ν. 11/92), που δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας Αρ. 2681, ημερομηνίας 14 Φεβρουαρίου, 1992, Παράρτημα Πρώτο, Μέρος Ι, σελ. 37. Με το Νόμο αυτό αντικαταστάθηκε ο Τρίτος Πίνακας του βασικού Νόμου που αφορά τους φόρους καταναλώσεως.
Ο Νόμος αυτός τέθηκε σε ισχύ από τις 14 Φεβρουαρίου, 1992, δηλαδή από το τέλος της εκπνοής της 13ης Φεβρουαρίου, 1992 - [βλ. Republic v. Alpan (Takis) Bros. (1986) 3 C.L.R. 1820].
Οι εκδοχές των μερών ήταν διαμετρικά αντίθετες. Προς το τέλος, όμως, της διαδικασίας η διαφορά περιορίστηκε.
Δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ των μερών σχετικά με το Νόμο.
Η διαφορά τους είναι σχετικά με τα πραγματικά γεγονότα - το λόγο της μη πληρωμής του φόρου στις 13 Φεβρουαρίου, 1992.
Στις 20 Φεβρουαρίου, 1992, οι δικηγόροι των αιτητών έστειλαν στο Διευθυντή επιστολή στην οποία, μεταξύ άλλων, αναφέρονται:-
"Οι πελάτες μας Fairways (Limassol) Limited από τη Λεμεσό παρουσίασαν στο Τελωνείο Λεμεσού στις 13 Φεβρουαρίου, 1992 τα σχετικά έντυπα C.43 για την εκτελώνιση 32 αυτοκινήτων Mitsubishi Pajero, τύπου Jeep. Αντίγραφα των σχετικών εγγράφων που παρουσιάστηκαν στο Τελωνείο επισυνάπτονται για ευκολία σας.
Όπως θα δείτε από τα έγγραφα που επισυνάπτονται, οι Λειτουργοί του Τελωνείου Λεμεσού έθεσαν τη σχετική σφραγίδα που επιβεβαιώνει την παρουσίαση των εγγράφων αυτών στις 13 Φεβρουαρίου και αφού έλεγξαν την ορθότητα των υπολογισμών της φορολογίας η οποία έπρεπε να επιβληθεί για την εκτελώνιση των αυτοκινήτων τα ενέκριναν και έθεσαν τις υπογραφές τους. Στη συνέχεια, οι πιο πάνω πελάτες μας παρουσίασαν τα πρωτότυπα των εγγράφων που επισυνάπτονται και τα πρωτότυπα δύο επιταγών, μία για το ποσό των £41.517,50σ προς όφελος του Ανώτερου Τελώνη που εκδόθηκε από την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, και μία για το ποσό των £71.719,76σ και πάλι προς όφελος του Ανώτερου Τελώνη που εκδόθηκε από τη Λαϊκή Τράπεζα, που επίσης επισυνάπτονται, για πληρωμή των δασμών και/ή φόρων καταναλώσεως όπως είχαν υπολογιστεί και επιβληθεί από τους αρμόδιους Λειτουργούς. Προς έκπληξη των πελατών μας, ο αρμόδιος Ταμίας του Τελωνείου Λεμεσού αρνήθηκε να παραλάβει τις επιταγές και, απ' ό,τι πληροφόρησε τους πελάτες μας, επικοινώνησε με το Διευθυντή του Τμήματος Τελωνείων ο οποίος του έδωσε εντολή να μην παραλάβει τα χρήματα γιατί στο μεταξύ η Βουλή των Αντιπροσώπων ψήφισε νόμο για την αύξηση των φόρων καταναλώσεως σχετικά με τα αυτοκίνητα."
Στις 31 Μαρτίου, 1992, ο Διευθυντής απέρριψε το αίτημα για τελωνισμό των αυτοκινήτων αυτών με βάση τους συντελεστές φόρου καταναλώσεως που ίσχυαν στις 13 Φεβρουαρίου, 1992, γιατί, σύμφωνα με την έκθεση του Ταμία του Τελωνείου, στις 13 Φεβρουαρίου, 1992, οι αιτητές δεν είχαν επιταγές πιστοποιημένες από την τράπεζα και έτσι δεν μπορούσε να γίνει είσπραξη.
Τα γεγονότα στα οποία βασίζεται η προσφυγή, όπως καταγράφονται στον Πίνακα Γ αυτής, έχουν:-
"2. Οι αιτητές στις 13 Φεβρουαρίου, 1992 κατάθεσαν στο Τελωνείο Λεμεσού 9 έντυπα C.43 για τον τελωνισμό 32 αυτοκινήτων Mitsubishi Pajero τύπου Jeep.
Μετά τη συνηθισμένη διαδικασία που προβλέπεται από το νόμο σε σχέση με τον τελωνισμό δηλ. σφράγιση, έλεγχος των στοιχείων που περιέχονται στα έντυπα και έλεγχος του υπολογισμού της φορολογίας που πρέπει να επιβληθεί, οι αρμόδιοι Τελωνειακοί Λειτουργοί τα ενέκριναν και τα προσυπόγραψαν. Επισυνάπτονται αντίγραφα των εντύπων τα οποία σημειώνονται σαν τεκμήρια 'Α1' έως 'Α9'.
3. Στη συνέχεια οι αιτητές παρουσίασαν τα έντυπα C.43 μαζί με δύο επιταγές, η μία της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας για το ποσόν των Λ.Κ.41,517.50σ και η άλλη της Λαϊκής Τράπεζας για το ποσό των Λ.Κ.71,719.76σ και οι δύο προς όφελος του Ανώτερου Τελώνη, συνολικού ποσού Λ.Κ.113,327.26σ για πληρωμή των εισαγωγικών δασμών και/ή φόρων κατανάλωσης όπως είχαν υπολογισθεί και επιβληθεί από τους αρμόδιους Τελωνειακούς Λειτουργούς.
Επισυνάπτονται αντίγραφα των Επιταγών τα οποία σημειώνονται σαν τεκμήρια 'Β' και 'Γ' αντίστοιχα.
4. Ο αρμόδιος Ταμίας αρνήθηκε να παραλάβει τις επιταγές και πληροφόρησε τους αιτητές ότι επικοινώνησε με το Διευθυντή του Τμήματος Τελωνείων ο οποίος του έδωσε εντολή να μη δεχθεί πληρωμή γιατί στο μεταξύ η Βουλή των Αντιπροσώπων ψήφισε νόμο για αύξηση των φόρων κατανάλωσης ο οποίος επηρεάζει και τα αυτοκίνητα."
Στη γραπτή αγόρευση των αιτητών διαβάζουμε τα ακόλουθα:-
"Ο εν λόγω ταμίας όμως αρνήθηκε να παραλάβει τα έντυπα, χωρίς να ζητήσει τις επιταγές, λέγοντας ότι είχεν οδηγίες από το Διευθυντή να μη δεκτεί την πληρωμή για το λόγον ότι ψηφίσθηκε εκείνη την ημέρα Νόμος για αύξηση της φορολογίας.
....................................................................................................................
Προς ενίσχυση των ισχυρισμών των Αιτητών, ότι είχαν πιστοποιημένες επιταγές στις 13/2/92, επισύρω την προσοχή του Δικαστηρίου, στα δύο αντίγραφα των εν λόγω επιταγών, που επισυνάπτονται στην Αίτηση και συγκεκριμένα στην ημερομηνία έκδοσής τους, η οποία φέρεται να είναι η 13η Φεβρουαρίου 1992. Οι επιταγές αυτές ήσαν δεόντως πιστοποιημένες από τις δύο τράπεζες, οι οποίες τις εξέδωσαν και δικαιούχος τους φαίνεται να είναι ο Ανώτερος Τελώνης. Η 13η Φεβρουαρίου 1992 ήταν ημέρα Πέμπτη, εργάσιμη ημέρα για τους δημόσιους υπαλλήλους, όχι όμως και για τις τράπεζες. Συνεπώς για να είχαν οι Αιτητές τις δύο πιο πάνω επιταγές, θα πρέπει να αποτάθηκαν στις εν λόγω τράπεζες κατά τις ώρες λειτουργίας τους και εν πάση περιπτώσει το αργότερο μέχρι το μεσημέρι της ίδιας ημέρας. Άρα είναι λογικό να γίνει πιστευτός ο ισχυρισμός των Αιτητών και οδηγούμαστε αβίαστα στο συμπέρασμα, ότι ο υπάλληλος τους όταν παρουσιάστηκε στο τελωνείο το απόγευμα της ίδιας ημέρας, να είχε μαζί του τις πιστοποιημένες επιταγές, τις οποίες τελικά δεν δέχθηκε ο ταμίας, γιατί είχε ρητές οδηγίες να διακόψει τη διαδικασία, ..."
Στην απάντηση των αιτητών στη γραπτή αγόρευση των καθ' ων η αίτηση αναφέρεται:-
"Θέμα επιταγών ουδέποτε προέκυψε γιατί ο ταμίας αρνούμενος να δεκτεί τις διασαφήσεις προς πληρωμή ούτε επιταγές είδε αλλά ούτε και ζήτησε να δει."
Οι αιτητές κατέθεσαν στο Δικαστήριο φωτοαντίγραφα δύο πιστοποιημένων επιταγών που είναι χρονολογημένες 13 Φεβρουαρίου, 1992. Η μία εκδόθηκε από την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος Α.Ε., έχει Αρ. Α584943/541/7000036/92, για £41.517,50, και η άλλη από τη Λαϊκή Κυπριακή Τράπεζα Λτδ., με Αρ. 0063003, για £71.719,76. Οι επιταγές είναι πληρωτέες στο Senior Collector of Customs.
Οι αιτητές στη γραπτή αγόρευσή τους επισύναψαν πιστοποιητικό από τη Λαϊκή Κυπριακή Τράπεζα Λτδ., ημερομηνίας 26 Ιουνίου, 1992, υπογραμμένο από τους ίδιους αξιωματούχους που υπέγραψαν την επιταγή που έχει προαναφερθεί. Το περιεχόμενο του πιστοποιητικού αυτού ελέγχθηκε και είναι εσφαλμένο, αντίθετο προς τα πραγματικά γεγονότα όπως αντικατοπτρίζονται στις επιταγές, και είναι ενδεικτικό μίας τάσης την οποία το Δικαστήριο δεν θεωρεί αναγκαίο να χαρακτηρίσει. Το πιστοποιητικό αυτό έχει:-
"We hereby confirm that on 13/02/1992, we have issued for account of our customers Fairways (Limassol) Ltd to the order of the Senior Collector of Customs & Excise the following two Bankers Drafts:
(a) No: 63001 for £71.719,76
(b) No: 63002 for £41.517,50."
Είναι καθαρό ότι η επιταγή για £41.517,50 εκδόθηκε από την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος Α.Ε., για δασμούς και φόρους για τελωνισμό αυτοκινήτων τα οποία ήταν στην κυριότητά της. Οι λανθασμένοι αριθμοί των επιταγών είναι πολύ επουσιώδες στοιχείο. Το πιστοποιητικό αυτό καμιά επιρροή δεν ασκεί στην έκβαση της παρούσας υπόθεσης.
Η εκδοχή του Διευθυντή, όπως προβλήθηκε στην ένσταση και τη γραπτή αγόρευση, έχει:-
"2.1. Στις 13.2.92, ημέρα Πέμπτη, υπάλληλος των αιτητών, κατέθεσε στο Τελωνείο Λεμεσού 9 διασαφήσεις, έντυπα C.43, για τελωνισμό 26 αυτοκινήτων MITSUBISHI PAJERO τύπου Jeep που ήταν αποταμιευμένα στη Γενική Αποθήκη Αποταμίευσης αρ. 5.38 η οποία ανήκει στους αιτητές.
2.2. Οι διασαφήσεις που ήταν για τελωνισμό 26 αυτοκινήτων (και όχι 32 όπως αναφέρεται στην αίτηση και γραπτή αγόρευση των αιτητών) παρουσιάστηκαν στον Κλάδο Αποθηκών Αποταμιεύσεως του Τελωνείου Λεμεσού σε δύο περιπτώσεις. Σύμφωνα με τις διασαφήσεις ιδιοκτήτες των αυτοκινήτων είναι η Λαϊκή Τράπεζα για 17 αυτοκίνητα και η Εθνική Τράπεζα για 9 αυτοκίνητα. (Τεκμήρια Α1-Α9 στην αίτηση).
2.3. Στην πρώτη περίπτωση ο υπάλληλος των αιτητών κατέθεσε νωρίς το απόγευμα της Πέμπτης 13.2.92, 5 διασαφήσεις που αφορούσαν 10 αυτοκίνητα της Λαϊκής Τράπεζας και 9 αυτοκίνητα της Εθνικής Τράπεζας Ελλάδος. Οι διασαφήσεις αυτές είχαν ελεγχθεί από αρμόδιους Τελωνειακούς Λειτουργούς και ήταν έτοιμες για πληρωμή πριν από τις 5.00 μ.μ. της ίδιας ημέρας. Το ποσό που απαιτείτο για δασμό και προσφυγική επιβάρυνση ανέρχεται σε 83.583,43.
2.4. Στην δεύτερη περίπτωση ο ίδιος υπάλληλος των αιτητών προσήλθε ξανά στον Κλάδο Αποθηκών Αποταμίευσης του Τελωνείου Λεμεσού, την ίδια ημέρα και κατέθεσε στις 5.30 μ.μ. άλλες 4 διασαφήσεις που αφορούσαν 7 αυτοκίνητα του ιδίου τύπου της Λαϊκής Τράπεζας. Οι διασαφήσεις αυτές ελέγχθηκαν από αρμόδιο τελωνειακό λειτουργό και ήταν έτοιμες για πληρωμή λίγα μόνο λεπτά πριν τις 6.00 μ.μ.. Το ποσό που απαιτείτο για δασμό και προσφυγική επιβάρυνση ανέρχεται σε £29.652,83.
2.5. Την ίδια ημέρα, 13.2.92 και περί την ώρα 5.20 μ.μ. ο υπάλληλος των αιτητών που είχε καταθέσει τις διασαφήσεις στο Τελωνείο, επικοινώνησε με τον ταμία του Τελωνείου Λεμεσού και του ζήτησε να μην κλείσει το Ταμείο και να τον περιμένει να περάσει έγγραφα και θα του υπόγραφε αίτηση για υπερωρίες. Μεταξύ της 5.45 μ.μ. και 6.00 μ.μ. επισκέφθηκε τον ταμία, ο υπάλληλος των αιτητών και του ανέφερε ότι οι επιταγές για το ποσό περίπου £110.000,00 δεν ήταν πιστοποιημένες από Τράπεζα (χωρίς να παρουσιάσει αυτές), οπότε ο ταμίας τον πληροφόρησε ότι δεν μπορούσε να τις δεχθεί. Σε εισήγηση του ταμία να το αναφέρει στον Προϊστάμενο του Τελώνη, ο υπάλληλος ζήτησε να μην αναφερθεί το θέμα.
2.6. Στην συνέχεια, ζητήθηκε από τον ταμία κατά πόσο μπορούσε να κρατήσει απιστοποίητες επιταγές και το πρωί της επομένης να του φέρουν άλλες πιστοποιημένες. Ο ταμίας δήλωσε στον υπάλληλο ότι έπρεπε να το αναφέρει στον Προϊστάμενο του Τελώνη και πήγε προς το γραφείο του. Ο Προϊστάμενος Τελώνης απουσίαζε και επιστρέφοντας πίσω, πληροφορήθηκε εντελώς τυχαία από Βοηθό Τελώνη, το γεγονός της έγκρισης από τη Βουλή Φόρου Κατανάλωσης για τα αυτοκίνητα, πράγμα το οποίο όμως δεν είχε καμιά σχέση με το θέμα των επιταγών. Ο ταμίας, αποχώρησε από την εργασία στις 6.00 μ.μ. χωρίς να του παρουσιάσουν οποιανδήποτε επιταγή."
Προς το τέλος της διαδικασίας οι δύο πλευρές καταχώρισαν ένορκες δηλώσεις γεγονότων.
Για τους αιτητές καταχωρίστηκαν ένορκες δηλώσεις από τους υπαλλήλους τους Στέλιο Αναστασίου και Ροβέρτο Παπακάκουρα.
Οι καθ' ων η αίτηση καταχώρισαν ένορκες δηλώσεις του Ανδρέα Χριστοφόρου, Γραφέα 1ης Τάξης, που εκτελεί καθήκοντα Ταμία και ήταν το πρόσωπο στο οποίο παρουσιάστηκαν οι Διασαφήσεις και θα εγίνετο η πληρωμή, και του Κωστάκη Χριστοφόρου, Βοηθού Τελώνη.
Τα τέσσερα αυτά πρόσωπα αντεξετάσθηκαν και επανεξετάσθηκαν.
Από τις ένορκες δηλώσεις και την προφορική μαρτυρία είναι καθαρό ότι ο κ. Στέλιος Αναστασίου, υπάλληλος των αιτητών, με πάνω από δέκα χρόνια πείρα εκτελωνισμού, πήγε στο Τελωνείο Λεμεσού το απόγευμα της 13ης Φεβρουαρίου, 1992, με υπογραμμένες Διασαφήσεις από τις αντίστοιχες τράπεζες. Μέχρι τις 5.00 το απόγευμα συμπληρώθηκε ο έλεγχος και όλη η διαδικασία για τις περισσότερες, εκτός της πληρωμής. Στις 5.20 μ.μ. επικοινώνησε με τον Ταμία Ανδρέα Χριστοφόρου, από τηλέφωνο μέσα στο οίκημα του Τελωνείου, για να τον περιμένει να κάμει πληρωμή για τελωνισμό αυτοκινήτων από την αποθήκη αποταμίευσης των αιτητών. Στις 5.30 μ.μ. παρουσίασε για έλεγχο Διασάφηση σε άλλο Λειτουργό. Στις 5.45 μ.μ. παρουσιάστηκε στον Ταμία Ανδρέα Χριστοφόρου με τις Διασαφήσεις. Δεν είχε μαζί του πιστοποιημένες επιταγές. Το σύνολο του δασμού και φόρου καταναλώσεως, όπως υπολογίστηκε και καταγράφτηκε, ήταν £113.237,26 - (£71.719,76 και £41.517,50). Ο κ. Αναστασίου είχε μαζί του μη πιστοποιημένες απλές επιταγές, που εκδόθηκαν από την εταιρεία των αιτητών.
Παρόλο ότι ο δικηγόρος των αιτητών υπέβαλε στον Ταμία ότι ο Αναστασίου παρουσιάστηκε ενώπιόν του στις 6 παρά 25, το απόγευμα, ο ίδιος ο Αναστασίου παραδέχθηκε πως πήγε στον Ταμία στις 5.45 μ.μ. και τούτο ενισχύεται από το χειρόγραφο στη Διασάφηση - Τεκμήριο Α6 στην Προσφυγή - που αναφέρει "presented to cashier at 17.45".
Ο Ταμίας, πολύ σωστά, και ενεργώντας σύμφωνα με τις δημοσιονομικές διατάξεις, δε δέχθηκε τις μη πιστοποιημένες επιταγές των αιτητών για πληρωμή.
Είναι κοινό στοιχείο ότι μέχρι το τέλος της ημέρας και της αποχώρησης του Ταμία από το γραφείο του στις 6.00 μ.μ. δεν παρουσιάστηκαν σ' αυτόν οποιεσδήποτε πιστοποιημένες επιταγές για πληρωμή.
Αυτό το στοιχείο, από μόνο του, αντικρούει πλήρως τους ισχυρισμούς των αιτητών. Το πραγματικό υπόβαθρο της υπόθεσής τους καταπίπτει και η προσφυγή δεν μπορεί να ευσταθήσει.
Υπάρχει διαφορά μόνο στο τι μεσολάβησε από τη στιγμή που ο Αναστασίου αποπειράθηκε να πληρώσει με μη πιστοποιημένες επιταγές των αιτητών το μεγάλο ποσό των £113.237,26, πράγμα που αρνήθηκε, πολύ νόμιμα και ορθά, να δεχθεί ο Ταμίας, μέχρι τις 6.00 μ.μ. που ο Ταμίας αποχώρησε από το γραφείο του.
Ο Ταμίας κατέθεσε ότι στις 5.45 μ.μ. παρουσιάστηκε ενώπιόν του ο Αναστασίου με τις Διασαφήσεις και του ανέφερε ότι είχε επιταγές, μη πιστοποιημένες από την τράπεζα, χωρίς να του τις παρουσιάσει. Είπε στον Αναστασίου ότι δε δέχεται πληρωμή με επιταγές μη πιστοποιημένες από την τράπεζα και εισηγήθηκε να αποταθούν στον κ. Λάμπρου, ο οποίος είναι ο υπεύθυνος Τελώνης στη Λεμεσό. Ο Αναστασίου του είπε: "μην αναφέρεις τίποτε του κ. Λάμπρου και δέχθου τις επιταγές και να σου τις φέρω αύριο από την τράπεζα πιστοποιημένες η ώρα 8.30". Αρνήθηκε και πήγαν στο γραφείο του κ. Λάμπρου, ο οποίος, όμως, απουσίαζε την ώρα εκείνη. Κατά την επιστροφή τους, στο διάδρομο, συνάντησαν τον Κωστάκη Χριστοφόρου, Βοηθό Τελώνη, ο οποίος είπε ότι άλλαξαν κάτι φόροι χωρίς να αναφέρει ποιοι. Ο ίδιος προχώρησε προς το γραφείο του και ο Βοηθός Τελώνης μπήκε σε κάποιο γραφείο εκεί στον ίδιο όροφο - όχι στο δικό του. Ο κ. Αναστασίου παρέμεινε με το Βοηθό Τελώνη. Δεν του ανέφερε ότι ανέμενε οποιοδήποτε άλλο υπάλληλο των αιτητών να φέρει την ίδια ημέρα πιστοποιημένες επιταγές. Μέχρι τις 6.00 μ.μ., που αποχώρησε, κανένας δεν παρουσιάστηκε ενώπιόν του με οποιαδήποτε έγγραφα ή επιταγές.
Ο κ. Κωστάκης Χριστοφόρου κατέθεσε ότι στις 5.30 μ.μ. είχε πάρει τηλεφωνικώς πληροφορίες από τον Τελώνη του Αρχιτελωνείου Χαράλαμπο Μενοίκου ότι η Βουλή είχε εγκρίνει την επιβολή φόρων καταναλώσεως σε ορισμένα είδη, χωρίς όμως να του διευκρινιστεί ποια αντικείμενα επηρεάζονταν. Περί τις 5.50 μ.μ. συνάντησε στο διάδρομο που βρίσκεται το γραφείο του Ταμία αυτόν και τον Αναστασίου. Ανέφερε ότι άλλαξαν μερικοί φόροι και τίποτε άλλο. Ο Ταμίας προχώρησε προς το γραφείο του και ο ίδιος τηλεφώνησε από άλλο γραφείο στο Διευθυντή για να πάρει συγκεκριμένες πληροφορίες για τα είδη των εμπορευμάτων που επηρεάζονταν και τους νέους συντελεστές. Το τηλεφώνημα ήταν μακρύ, τελείωσε μετά τις 6.10 μ.μ. Κατά τη διάρκεια του τηλεφωνήματος αυτού είδε τον υπάλληλο των αιτητών Παπακάκουρα. Κανένας - Αναστασίου, Παπακάκουρας, Ταμίας - δεν ανέφεραν σ' αυτό, ή στην παρουσία του, οτιδήποτε για μη πιστοποιημένες ή πιστοποιημένες επιταγές. Καμιά διαταγή ή οδηγία δεν έδωσε στον Ταμία Χριστοφόρου και, εν πάση περιπτώσει, δεν είχε τέτοια αρμοδιότητα.
Ο Στέλιος Αναστασίου κατέθεσε, αρχικά, ότι πήγε το πρωί στο Τελωνείο και διεκπεραίωσε τις περισσότερες Διασαφήσεις και το απόγευμα τις υπόλοιπες. Αργότερα δέχτηκε ως χρόνο το απόγευμα και συμφώνησε με την εκδοχή του Διευθυντή όσον αφορά το χρόνο. Δέχτηκε ως ορθή την εκδοχή του Ταμία, ότι κατείχε μόνο απιστοποίητες επιταγές των αιτητών. Ισχυρίστηκε ότι ανέφερε στον Ταμία ότι ο Παπακάκουρας θα ερχόταν να του φέρει πιστοποιημένες επιταγές, ότι ο Βοηθός Τελώνης - Κωστάκης Χριστοφόρου - έδωσε οδηγίες στον Ταμία να μη δεχθεί οποιεσδήποτε διασαφήσεις ενόψει της αλλαγής του φόρου, ότι ο Παπακάκουρας του έφερε τις πιστοποιημένες επιταγές στις 5.50 μ.μ. και, τέλος, ότι δεν αποτάθηκε στον Ταμία μετά την προσέλευση του Παπακάκουρα στο Τελωνείο, επειδή θα ήταν μάταιη προσπάθεια η παρουσίαση των πιστοποιημένων επιταγών, εν όψει της οδηγίας του Βοηθού Τελώνη.
Ο Παπακάκουρας και ο Αναστασίου είπαν ότι έφυγαν από το γραφείο του Τελωνείου μόλις συμπληρώθηκε η τηλεφωνική επικοινωνία του Βοηθού Τελώνη με το Αρχιτελωνείο. Ο Παπακάκουρας έδωσε ως χρόνο αποχώρησής του μετά τις 6.10 ή 6.15 μ.μ.
Και οι δυο μάρτυρες των αιτητών επέμεναν σταθερά σε ένα χρόνο - 5.50 μ.μ., ώρα προσέλευσης του Παπακάκουρα και παράδοσης στον Αναστασίου των δύο πιστοποιημένων επιταγών. Ο Αναστασίου είπε ότι ο Βοηθός Τελώνης πήγε να τηλεφωνήσει "έξι παρά δέκα μετά".
Το Δικαστήριο δεν θα ήθελε να σχολιάσει το χρόνο της ετοιμασίας ή της κατοχής από τους αιτητές των δύο πιστοποιημένων επιταγών, αντίγραφα των οποίων παρουσιάστηκαν ως τεκμήρια. Είναι αρκετό να αναφερθεί ότι ο κ. Αναστασίου έφυγε από το γραφείο της εταιρείας και πήρε μαζί του τις υπογραμμένες συμπληρωμένες Διασαφήσεις και μη πιστοποιημένες επιταγές των αιτητών. Ο Παπακάκουρας κλήθηκε στο γραφείο του Διευθυντή της εταιρείας των αιτητών στις 5.30 μ.μ. και η υπάλληλος του Λογιστηρίου - Άντρη Λεωνίδου - του παρέδωσε, όπως ο ίδιος κατέθεσε, τις δύο επιταγές των τραπεζών για να τις μεταφέρει στον Αναστασίου στο Τελωνείο.
Στις γραπτές αγορεύσεις υπήρξε ισχυρισμός ότι οι επιταγές ήταν έτοιμες από το πρωί στα χέρια του Διευθυντή της εταιρείας. Ο ισχυρισμός αυτός αφήνει κενά. Εάν έτσι είχαν τα πράγματα, γιατί ο Αναστασίου πήρε μαζί του και προσπάθησε να πληρώσει με απλές επιταγές των αιτητών;
Αφού έλαβα υπόψη μου όλα τα ενώπιόν μου στοιχεία, περιλαμβανομένων των διαφόρων εκδοχών που προβλήθηκαν σε διάφορα στάδια από τους αιτητές, τις διαφορές στη μαρτυρία των ιδίων των μαρτύρων, τη συμπεριφορά των μαρτύρων στο εδώλιο, δεν έχω καμιά δυσκολία να δεχθώ ως ορθή την εκδοχή του Ταμία και του Βοηθού Τελώνη.
Όπως έχει αναφερθεί ενωρίτερα, ουσιώδης όρος μεταφοράς εμπορευμάτων από αποθήκη αποταμίευσης, όπως ορίζει η σχετική νομοθεσία, είναι η πληρωμή των δασμών και φόρων. Αυτό δεν έγινε.
Ο ισχυρισμός ότι δεν έγινε πληρωμή, ούτε απόπειρα πληρωμής, ή νόμιμης προσφοράς, μετά την παρουσία του Παπακάκουρα, λόγω των οδηγιών του Βοηθού Τελώνη προς τον Ταμία, απορρίπτεται από το Δικαστήριο.
Ο υπάλληλος των αιτητών είχε μόνο απιστοποίητες επιταγές. Ο Παπακάκουρας, αν έφερε πιστοποιημένες επιταγές, έφτασε στο Τελωνείο κατά τη διάρκεια της τηλεφωνικής επικοινωνίας του Βοηθού Τελώνη με το Διευθυντή. Αυτή η τηλεφωνική επικοινωνία άρχισε πολύ λίγα λεπτά πριν τις 6.00 μ.μ. και συμπληρώθηκε περί τις 6.10 μ.μ. Ο Παπακάκουρας πρέπει να έφτασε μετά τη λήξη της εργάσιμης ημέρας και την αποχώρηση του Ταμία από την Υπηρεσία του.
Η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται.
Οι αιτητές να πληρώσουν τα έξοδα των καθ' ων η αίτηση, τα οποία να υπολογιστούν από τον Πρωτοκολλητή.
H προσφυγή απορρίπτεται με έξοδα.