|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1992) 4 ΑΑΔ 2608
24 Ιουλίου, 1992
[ΠΙΚΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΡΤΑ ΜΕΤΑΞΑ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ,
Αιτητές,
ν.
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΣΙΤΗΡΩΝ ΚΥΠΡΟΥ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ
Καθ' ων η αίτηση.
(Υποθέσεις Αρ. 928/91 και 970/91).
Προσφυγή βάσει του άρθρου 146 του Συντάγματος — Λόγοι ακυρώσεως — Ο λόγος της Ρ.Ι.Κ. και Άλλοι ν. Καραγιώργη και Άλλων, και των μεταγενεστέρων αποφάσεων, δεν περιορίζεται στην υπόσταση εκτελεστών πράξεων των αντισυνταγματικά συγκροτημένων οργάνων, αλλά και κάθε προπαρασκευαστικής πράξης που σχετίζεται με την εκκαλούμενη απόφαση — Ακυρότητα προκηρύξεως θέσης.
Οργανισμοί Δημοσίου Δικαίου — Επιτροπή Σιτηρών Κύπρου — Υπάλληλοι — Προκήρυξη θέσης — Η καλή πίστη και η χρηστή διοίκηση επιβάλλουν στην προκηρύσουσα Αρχή να ενεργήσει σύμφωνα με τις προκηρύξεις της — Αδικαιολόγητη παρέκκλιση συνιστά κατάχρηση εξουσίας.
Οι αιτητές προσέβαλαν με τις προσφυγές την προαγωγή του Ενδιαφερόμενου μέρους στη θέση Πρώτου Γραμματέα της Επιτροπής Σιτηρών Κύπρου, προβάλλοντας πλέγμα λόγων ακυρώσεως, μεταξύ των οποίων και η κακή συγκρότηση του συμβουλίου, που προέβη στην προκήρυξη της επίδικης θέσεως προαγωγής εν όψει της αντισυνταγματικότητας του θεσμικού νόμου.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε ότι :
1. Προκύπτει ότι, η σύσταση του Διευθυντή βασίστηκε στην αντικειμενική θεώρηση των υπηρεσιακών στοιχείων των υποψηφίων και κυρίως των εμπιστευτικών τους εκθέσεων. Υπό το φως αυτής της διαπίστωσης, η σύσταση δεν είχε έρεισμα ανεξάρτητο από τα υπηρεσιακά τους στοιχεία, τα οποία η Επιτροπή ήταν στην ίδια θέση, όπως και ο Διευθυντής, να αποτιμήσει. Θεώρηση των στοιχείων, στα οποία βασίστηκε η σύσταση του Διευθυντή, δεν καθιστούσε την "υπεροχή" του ενδιαφερόμενου μέρους, με οποιοδήποτε μέτρο αναντίλεκτη. Ορισμένοι από τους υποψηφίους υπερείχαν του ενδιαφερόμενου μέρους σε αξία, με βάση τη βαθμολογία τους στις εμπιστευτικές εκθέσεις, και άλλοι σε αρχαιότητα. Επισημαίνω επίσης ότι, στο αιτιολογικό της απόφασης διαπιστώνεται ότι η κατοχή, από τον αιτητή και ορισμένους άλλους υποψηφίους, του Certificate of Membership of the Institute of Financial Accountants ", με βάση τα σχέδια υπηρεσίας, αποτελεί πλεονέκτημα". Το σχέδιο υπηρεσίας δεν καθορίζει ότι οποιοδήποτε προσόν παρέχει πλεονέκτημα στον κάτοχό του για διορισμό, συνεπώς, η αναφορά που γίνεται στο σχέδιο υπηρεσίας δεν μπορεί να κριθεί, παρά ως παρερμηνεία των προνοιών του.
2. Το νομοθετικό πλαίσιο για τη λειτουργία της Επιτροπής Σιτηρών οριοθετείται στον Περί Ελέγχου Σιτηρών Νόμο, ΚΕΦ. 68 (και τροποποιήσεις) και εξειδικεύεται στους Περί Επιτροπής Σιτηρών Κύπρου (Διάρθρωση και Όροι Υπηρεσίας) Κανονισμούς του 1986 (Κ.Δ.Π. 259/86). Η προκήρυξη της θέσης συνιστά, όπως προκύπτει από τους Κ. 10 και Κ. 12, προϋπόθεση για την πλήρωση της θέσης, παρόλο που στην περίπτωση θέσεων προαγωγής δεν απαιτείται δημοσίευση στον εγχώριο τύπο. Ο Κ. 12 περιορίζει την προαγωγή μεταξύ "όλων των αιτητών, οι οποίοι κατέχουν τα απαιτούμενα προσόντα" (Κ. 12 (1)), και εξασφαλίζει την ευχέρεια της Επιτροπής "να υποβάλει τους αιτητές σε γραπτή ή και προφορική εξέταση" (Κ. 12 (2)). Συνάγεται ευθέως ότι, η προκήρυξη της θέσης και η υποβολή υποψηφιότητας, από τους κατέχοντες τα προσόντα, αποτελεί προϋπόθεση για την πλήρωση της θέσης.
3. Η απόφαση για την ενεργοποίηση της διαδικασίας, για την πλήρωση της θέσης, λήφθηκε από κακά συγκροτημένο συμβούλιο και συνεπώς ήταν έκνομη. Ο λόγος της Ρ.Ι.Κ. και Άλλοι ν. Καραγιώργη και Άλλων, και μεταγενεστέρων αποφάσεων, δεν περιορίζεται στην υπόσταση εκτελεστών πράξεων των αντισυνταγματικά συγκροτημένων οργάνων, αλλά και κάθε προπαρασκευαστικής πράξης που σχετίζεται με την εκκαλούμενη απόφαση. Αποτέλεσμα αυτής της διαπίστωσης είναι ότι η απόφαση, που κοινοποιήθηκε στις 15/1/91, για την πλήρωση της θέσης και την ενεργοποίηση της, προβλεπόμενης για το σκοπό αυτό, διαδικασίας ήταν άκυρη. Η διαπίστωση αυτή καταρρίπτει το βάθρο της επίδικης απόφασης, η οποία πίπτει στο κενό που αφήνει η ακυρότητα της πράξης γένεσής της.
4. Η συμπερίληψη στον κατάλογο υποψηφίων για προαγωγή, άλλων από εκείνους οι οποίοι υπέβαλαν αίτηση, συνιστά παράνομη πράξη, η οποία αποστερεί παντός κύρους την επίδικη απόφαση. Ανεξάρτητα από την νομική υποχρέωση που επιβάλλουν οι Κανονισμοί, για την υποβολή αιτήσεων για προαγωγή, ο καθορισμός της διαδικασίας για την πλήρωση θέσης περιορίζει, ως θέμα καλής πίστης και χρηστής διοίκησης, την αρχή να ενεργήσει σύμφωνα με τις προκηρύξεις της· παρέκκλιση από αυτές χωρίς να συντρέχουν καλοί λόγοι, οι οποίοι να προσδιορίζονται και καταγράφονται, συνιστά κατάχρηση εξουσίας.
5. Η επιφύλαξη του Κ. 12(2) παρέχει διακριτική ευχέρεια στην Επιτροπή να παραπέμψει την αξιολόγηση των υποψηφιοτήτων, για προαγωγή σε πρώτο στάδιο, σε συμβουλευτικό σώμα. Η απόφαση της Επιτροπής, για παραπομπή της αξιολόγησης των υποψηφίων στην Υπεπιτροπή Προαγωγών, ανάγεται σ' αυτή την εξουσία. Η απόφαση για παραπομπή υποδηλώνει ότι η Επιτροπή έκρινε την αξιολόγηση από την Υπεπιτροπή Προαγωγών αναγκαία για τη διερεύνηση των γεγονότων, σε σχέση με την καταλληλότητα των υποψηφίων για προαγωγή. Η παράκαμψη της Υπεπιτροπής, χωρίς να παρέχεται οποιοσδήποτε λόγος, δημιούργησε κενό στην διερεύνηση των ουσιωδών γεγονότων, το οποίο παρέμεινε αγεφύρωτο. Η διαπίστωση αυτή αποτελεί πρόσθετο λόγο για την ακύρωση της επίδικης απόφασης.
Για τους πιο πάνω λόγους, και για κάθε έναν από αυτούς, η απόφαση κρίνεται άκυρη. Υπό το πρίσμα αυτής της διαπίστωσης δεν κρίνεται αναγκαίο να επεκτείνουμε την αναθεώρηση στην κρίση της υπόστασης της σύστασης του Διευθυντή και της αξιολόγησης των υποψηφίων από την
Επιτροπή.
Η προσφυγή επιτυγχάνει χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Ρ.Ι.Κ. και Άλλοι ν. Καραγιώργη και Άλλων (1991) 3 Α.Α.Δ. 159·
Καλαφάτης ν. Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (1991) 4(B) Α.Α.Δ. 935·
Παναγιώτου ν. Υπουργού Παιδείας & Άλλου (1991) 3 Α.Α.Δ. 270·
Νικολάου και Άλλοι ν. Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου (1991) 4 (Β) Α.Α.Δ. 1684·
Μιχαήλ ν. Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου (1991) 4(Γ) Α.Α.Δ. 1756.
Προσφυγές.
Προσφυγές που προσβάλλουν την απόφαση των καθ' ων η αίτηση, ημερομηνίας 28/6/1991, βάσει της οποίας το ενδιαφερόμενο μέρος προάχθηκε στη θέση Πρώτου Γραμματέα της Επιτροπής, αντί των αιτητών.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τους αιτητές στην 928/91.
Ν. Σάντης για Α. Παπαχαραλάμπους, για τον αιτητή στην 970/91.
Κ. Βελάρης για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult
ΠΙΚΗΣ, Δ.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Το αντικείμενο της αναθεώρησης, στην υπό εξέταση προσφυγή, είναι η απόφαση του Συμβουλίου της Επιτροπής Σιτηρών Κύπρου, της 28/6/91, βάσει της οποίας ο Αναστάσιος Κληριώτης προάχθηκε στη θέση Πρώτου Γραμματέα της Επιτροπής (θέση προαγωγής). Η απόφαση προσβάλλεται από τους έξι ομοδικούντες αιτητές στην 928/91 και τον αιτητή στην 970/91, οι οποίοι ανήκουν στο προσωπικό της Επιτροπής Σιτηρών, κατείχαν τα προσόντα για προαγωγή στην επίμαχη θέση και δεν επελέγησαν, οπόταν νομιμοποιούνται να αξιώσουν την αναθεώρηση της πράξης, στα πλαίσια του δικαστικού ελέγχου που θεσμοθετεί το άρθρο 146.1 του Συντάγματος.
Οι λόγοι για τους οποίους επιδιώκεται η ακύρωση της επίδικης απόφασης στις δύο προσφυγές εφάπτονται. Πριν αναφερθούμε σ' αυτούς θα σκιαγραφήσουμε το ιστορικό της απόφασης και τους λόγους που οδήγησαν στη λήψη της.
Η διαδικασία για την πλήρωση της θέσης κοινοποιήθηκε, από το αντισυνταγματικά συγκροτημένο συμβούλιο της Επιτροπής, στις 15/1/91. Με γνωστοποίηση του Διευθυντή κοινοποιήθηκε εσωτερικά η προκήρυξη της θέσης και καθορίστηκε ο τρόπος υποβολής υποψηφιοτήτων και ο χρόνος μέσα στον οποίο έπρεπε να υποβληθούν. Προκηρύχθηκε ότι, υπαλλήλοι της Επιτροπής, που κατείχαν τα προσόντα και επεδίωκαν προαγωγή στη θέση, έπρεπε να εκθέσουν την υποψηφιότητά τους με αίτηση, μέσω του οικείου Τμηματάρχη, μέχρι την 8/2/91. Η διερεύνηση και αξιολόγηση των υποψηφίων παραπέμφθηκε, σε πρώτο στάδιο, στην Υπεπιτροπή Προαγωγών, ενώπιον της οποίας τέθηκαν από τις υπηρεσίες της Επιτροπής τα στοιχεία των υποψηφίων. Πριν ολοκληρώσει το έργο της, η Υπεπιτροπή έκρινε αναγκαίο σε συνεδρία της, 25/6/91, όπως ετοιμαστεί το συντομότερο από τη Διεύθυνση:-
(α) Κατάλογος, στον οποίο να φαίνεται αναλυτικά η βαθμολογία των υποψηφίων για κάθε ένα από τα τελευταία 3 χρόνια (1988,89 και 90), και
(β) Συμπληρωματικός κατάλογος με τα προσόντα των υποψηφίων, τη βαθμολογία τους τα τελευταία 3 χρόνια, καθώς και την ημερομηνία του πρώτου τους διορισμού και εκείνη της προαγωγής τους στην κλίμακα Α7.
Την προηγούμενη μέρα, στις 24/6/91, αποφασίστηκε και κοινοποιήθηκε από το Διευθυντή η διεύρυνση του καταλόγου των υποψηφίων με την συμπερίληψη σ' αυτό όλων των υπαλλήλων της Επιτροπής, που είχαν τα προσόντα αλλά δεν αποτάθηκαν για προαγωγή στην επίμαχη θέση. Για την απόφαση αυτή δεν παρέχεται καμιά αιτιολογία ούτε εξήγηση για την παρέκκλιση από την προηγούμενη συναφή απόφαση, που γνωστοποιήθηκε στις 15/1/91. Ως αποτέλεσμα αυτής της απόφασης συμπεριλήφθηκε και το ενδιαφερόμενο μέρος (ο οποίος δεν υπέβαλε αίτηση για προαγωγή) στον κατάλογο των υποψηφίων για την πλήρωση της θέσης. Με βάση το διευρυνόμενο κατάλογο, και πριν η Υπεπιτροπή Προαγωγών ολοκληρώσει το έργο της, η Επιτροπή προχώρησε στην πλήρωση της θέσης. Η απόφαση λήφθηκε στις 28/6/91. Η αιτιολόγηση της απόφασης περιέχεται σε ξεχωριστό πρακτικό, το οποίο, όπως αναγράφεται, ετοιμάστηκε στις 10/7/91. Στην απόφαση δε δίδεται καμιά εξήγηση για την παράκαμψη της Υπεπιτροπής Προαγωγών ή για την διεύρυνση του καταλόγου των υποψηφίων, κενό που αφήνει την εντύπωση για την ύπαρξη αντινομίας στις ενέργειες της Επιτροπής.
Όπως συνάγεται από το αιτιολογικό της απόφασης, σημαντική επίδραση στην επιλογή του ενδιαφερόμενου μέρους διαδραμάτισε η σύσταση του Διευθυντή, σύμφωνα με την οποία, μετά από συνεκτίμηση των υπηρεσιακών στοιχείων των υποψηφίων με γνώμονα τα τρία κριτήρια που τίθενται για την αξιολόγησή τους (αξία, αρχαιότητα και προσόντα),"... ο Αναστάσιος Κληριώτης υπερείχε ως ο καλύτερος των υποψηφίων". Επίσης σημειώνεται ότι, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις του Διευθυντή, και για το τρέχον κατά την εποχή εκείνη έτος 1990 - 1991, η αξιολόγηση του ενδιαφερόμενου μέρους στις εμπιστευτικές του εκθέσεις θα ήταν στο επίπεδο των προηγούμενων χρόνων, και "γι' αυτό τον συστήνει για προαγωγή". Στο πρακτικό της απόφασης δεν γίνεται οποιαδήποτε πρόγνωση για την επίδοση των άλλων υποψηφίων, για την ίδια περίοδο, ούτε οποιοσδήποτε συσχετισμός με εκείνη του ενδιαφερόμενου μέρους.
Προκύπτει ότι, η σύσταση του Διευθυντή βασίστηκε στην αντικειμενική θεώρηση των υπηρεσιακών στοιχείων των υποψηφίων και κυρίως των εμπιστευτικών τους εκθέσεων. Υπό το φως αυτής της διαπίστωσης η σύσταση δεν είχε έρεισμα ανεξάρτητο από τα υπηρεσιακά τους στοιχεία, τα οποία η Επιτροπή ήταν στην ίδια θέση, όπως και ο Διευθυντής, να αποτιμήσει. Θεώρηση των στοιχείων, στα οποία βασίστηκε η σύσταση του Διευθυντή, δεν καθιστούσε την "υπεροχή" του ενδιαφερόμενου μέρους με οποιοδήποτε μέτρο, αναντίλεκτη. Ορισμένοι από τους υποψηφίους υπερείχαν του ενδιαφερόμενου μέρους, σε αξία, με βάση τη βαθμολογία τους στις εμπιστευτικές εκθέσεις, και άλλοι σε αρχαιότητα. Επισημαίνω επίσης ότι, στο αιτιολογικό της απόφασης διαπιστώνεται ότι η κατοχή, από τον αιτητή και ορισμένους άλλους υποψηφίους, του Certificate of Membership of the Institute of Financial Accountants, "με βάση τα σχέδια υπηρεσίας, αποτελεί πλεονέκτημα". Το σχέδιο υπηρεσίας δεν καθορίζει ότι οποιοδήποτε προσόν παρέχει πλεονέκτημα στον κάτοχό του για διορισμό· συνεπώς, η αναφορά που γίνεται στο σχέδιο υπηρεσίας δεν μπορεί να κριθεί, παρά ως παρερμηνεία των προνοιών του.
Οι αιτητές έχουν προβάλει σειρά λόγων για την ακύρωση της απόφασης, η εγκυρότητα, ορισμένων τουλάχιστο από αυτούς, προοιονίζεται από τα γεγονότα που περιβάλλουν και στοιχειοθετούν την επίδικη απόφαση. Οι λόγοι τους οποίους οι αιτητές επικαλούνται είναι οι εξής:-
(1) Το ατελέσφορο της διαδικασίας. Η απόφαση για την προκήρυξη της θέσης λήφθηκε από συμβούλιο, το οποίο εστερείτο δικαιϊκής υπόστασης, λόγω της αντισυνταγματικότητας του νόμου βάσει του οποίου συγκροτήθηκε. (Βλ. ΡΙΚ, και Άλλοι ν. Καραγιώργη και Άλλων, Α.Ε. 1163, 1178, 1179, αποφασίστηκε στις 14/2/91 και δημοσιεύτηκε στους τόμους (1991) 3 Α.Α.Δ. 159). Το κενό στη λειτουργία της Επιτροπής δεν πληρώθηκε με την ανασύσταση του συμβουλίου, μετά την έκδοση της πιό πάνω απόφασης στις 14/2/91, και την απάλειψη των αντισυνταγματικών προνοιών του Ν. 149/88.
(2) Περέκκλιση από τις αρχές της χρηστής διοίκησης, λόγω της διεύρυνσης του καταλόγου υποψηφίων, και παρέκκλισης από την απόφαση για παραπομπή της αξιολόγησης των υποψηφιοτήτων, σε πρώτο στάδιο, στην Υπεπιτροπή Προαγωγών.
(3) Απόδοση σημασίας στην ακροσφαλή σύσταση του Διευθυντή, που εκθεμελιώνει την πράξη, και τέλος
(4) Ατελής έρευνα αναφορικά με την γνώση, στο προβλεπόμενο επίπεδο, της αγγλικής, με ειδική αναφορά στο ενδιαφερόμενο μέρος.
Εκ μέρους των καθ' ων η αίτηση υποστηρίχθηκε ότι, κανένας από τους λόγους, που έχουν προβληθεί, δε δικαιολογεί την ακύρωση της απόφασης. Αντίθετα, υπό το φως των δεδομένων, που είχε ενώπιόν της η Επιτροπή, η επιλογή του ενδιαφερόμενου μέρους ήταν εύλογη και, εν πάση περιπτώσει, λογικά εφικτή, μέσα στα πλαίσια της διακριτικής ευχέρειας που της παρέχει ο νόμος.
Το νομοθετικό πλαίσιο, για τη λειτουργία της Επιτροπής Σιτηρών, οριοθετείται στον Περί Ελέγχου Σιτηρών Νόμο, ΚΕΦ. 68 (και τροποποιήσεις) και εξειδικεύεται στους Περί Επιτροπής Σιτηρών Κύπρου (Διάρθρωση και Όροι Υπηρεσίας) Κανονισμούς του 1986 (Κ.Δ.Π. 259/86). Η προκήρυξη της θέσης συνιστά, όπως προκύπτει από τους Κ. 10 και Κ. 12, προϋπόθεση για την πλήρωση της θέσης, παρόλο που στην περίπτωση θέσεων προαγωγής δεν απαιτείται δημοσίευση στον εγχώριο τύπο. Ο Κ. 12 περιορίζει την προαγωγή μεταξύ "όλων των αιτητών, οι οποίοι κατέχουν τα απαιτούμενα προσόντα" (Κ. 12(1)), και εξασφαλίζει την ευχέρεια της Επιτροπής "να υποβάλει τους αιτητές σε γραπτή ή και προφορική εξέταση" (Κ. 12 (2)). Συνάγεται ευθέως ότι, η προκήρυξη της θέσης και η υποβολή υποψηφιότητας, από τους κατέχοντες τα προσόντα, αποτελεί προϋπόθεση για την πλήρωση της θέσης.
Η απόφαση για την ενεργοποίηση της διαδικασίας, για την πλήρωση της θέσης, λήφθηκε από κακά συγκροτημένο συμβούλιο και συνεπώς η απόφαση ήταν έκνομη. Ο λόγος της Ρ.Ι.Κ. (ανωτέρω), και μεταγενέστερων αποφάσεων, (βλ. μεταξύ άλλων Καλαφάτη ν. Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (Υπ. αρ. 235/90, αποφασίστηκε στις 7/3/91 και δημοσιεύτηκε στους τόμους (1991) 3 Α.Α.Δ. 935), Παναγιώτου ν. Δημοκρατίας (Α.Ε. 1158, αποφασίστηκε στις 12/4/91 και δημοσιεύτηκε στους τόμους (1991) 3 Α.Α.Δ. 270), Νικολάου και Άλλων ν. Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου (Συν. Υπ. αρ. 212/90 κ.ά., αποφασίστηκε στις 17/5/91 και δημοσιεύτηκε στους τόμους (1991) 4 Α.Α.Δ. 1684), και Μιχαήλ ν. Αρχής Τηλεπικοινωνιών Κύπρου (Υπ. αρ. 890/90, αποφασίστηκε στις 24/5/91 και δημοσιεύτηκε στους τόμους (1991) 3 Α.Α.Δ. 1756)), δεν περιορίζεται στην υπόσταση εκτελεστών πράξεων των αντισυνταγματικά συγκροτημένων οργάνων, αλλά και κάθε προπαρασκευαστικής πράξης που σχετίζεται με την εκκαλούμενη απόφαση. Αποτέλεσμα αυτής της διαπίστωσης είναι ότι, η απόφαση που κοινοποιήθηκε στις 15/1/91, για την πλήρωση της θέσης και την ενεργοποίηση της προβλεπόμενης για το σκοπό αυτό, διαδικασίας, ήταν άκυρη. Η διαπίστωση αυτή καταρρίπτει το βάθρο της επίδικης απόφασης, η οποία πίπτει στο κενό που αφήνει η ακυρότητα της πράξης γένεσής της.
Η συμπερίληψη στον κατάλογο υποψηφίων για προαγωγή, άλλων υποψηφίων από εκείνους οι οποίοι υπέβαλαν αίτηση, συνιστά παράνομη πράξη, η οποία αποστερεί παντός κύρους την επίδικη απόφαση. Ανεξάρτητα από την νομική υποχρέωση που επιβάλλουν οι Κονονισμοί, για την υποβολή αιτήσεων για προαγωγή, ο καθορισμός της διαδικασίας για την πλήρωση θέσης περιορίζει, ως θέμα καλής πίστης και χρηστής διοίκησης την αρχή να ενεργήσει σύμφωνα με τις προκηρύξεις της· παρέκκλιση από αυτές χωρίς να συντρέχουν καλοί λόγοι, οι οποίοι να προσδιορίζονται και καταγράφονται, συνιστά κατάχρηση εξουσίας.
Η επιφύλαξη του Κ. 12(2) παρέχει διακριτική ευχέρεια στην Επιτροπή να παραπέμψει την αξιολόγηση των υποψηφιοτήτων για προαγωγή, σε πρώτο στάδιο, σε συμβουλευτικό σώμα. Η απόφαση της Επιτροπής για παραπομπή της αξιολόγησης των υποψηφίων στην Υπεπιτροπή Προαγωγών ανάγεται σ' αυτή την εξουσία. Η απόφαση για παραπομπή υποδηλώνει ότι η Επιτροπή έκρινε την αξιολόγηση από την Υπεπιτροπή Προαγωγών αναγκαία για τη διερεύνηση των γεγονότων, σε σχέση με την καταλληλότητα των υποψηφίων για προαγωγή. Η παράκαμψη της Υπεπιτροπής, χωρίς να παρέχεται οποιοσδήποτε λόγος, δημιούργησε κενό, στην διερεύνηση των ουσιωδών γεγονότων το οποίο παρέμεινε αγεφύρωτο. Η διαπίστωση αυτή αποτελεί πρόσθετο λόγο για την ακύρωση της επίδικης απόφασης.
Για τους πιό πάνω λόγους, και για κάθε ένα από αυτούς, η απόφαση κρίνεται άκυρη. Υπό το πρίσμα αυτής της διαπίστωσης, δεν κρίνεται αναγκαίο να επεκτείνουμε την αναθεώρηση στην κρίση της υπόστασης της σύστασης του Διευθυντή και της αξιολόγησης των υποψηφίων από την Επιτροπή.
Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται στην ολότητα της βάσει του άρθρου 146.4 (β) του Συντάγματος. Δεν εκδίδεται διαταγή για τα έξοδα.
Η προσφυγή επιτυγχάνει χωρίς έξοδα.