|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1991) 4 ΑΑΔ 1166
27 Μαρτίου, 1991
[ΠΟΓΙΑΤΖΗΣ,Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΣΠΥΡΟΣ ΠΕΤΟΥΣΗΣ,
Αιτητής,
ν.
ΑΡΧΗΣ ΗΛΕΚΤΡΙΣΜΟΥ ΚΥΠΡΟΥ,
Καθ' ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 50/90).
Συνταγματικότητα Νόμου — Ο περί Ορισμένων Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου (Διορισμός Διοικητικών Συμβουλίων) Νόμος του 1988 (Νόμος Αρ. 149/88) — Άρθρο 3, εδάφια (2) και (3) — Συμμετοχή παρατηρητών των πολιτικών κομμάτων στα διοικητικά συμβούλια των ημικρατικών οργανισμών — Κήρυξη των εδαφίων (2), (3), (4) και (5) του άρθρου 3 του Ν. 149/88 ως αντισυνταγματικών — Υιοθέτηση αποφάσεως στις Αναθεωρητικές Εφέσεις αρ. 1163, 1178, 1179 μεταξύ Ρ.Ι.Κ. και άλλων ν. Χρίστου Καραγιώργη και άλλων — Ως αποτέλεσμα μη νόμιμη συγκρότηση διοικητικού συμβουλίου Α.Η.Κ. — Οι αποφάσεις του είναι ως εκ τούτου άκυρες.
Με την παρούσα προσφυγή ο αιτητής προσέβαλε απόφαση της Α.Η.Κ. βάσει της οποίας το ενδιαφερόμενο μέρος μετατέθηκε στην προκηρυχθείσα κενή θέση Περιφεριακού Μηχανικού (εκτελεστικού) στο Γραφείο Περιφερείας Λεμεσού - Πάφου αναδρομικά από 1.7.1988 αντί να πληρωθεί η θέση με προαγωγή του ιδίου.
Το μοναδικό ζήτημα το οποίο έγινε αντικείμενο απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου είναι οι συνέπειες που προέκυψαν από το γεγονός ότι το διοικητικό όργανο που εξέδωσε την πράξη είχε συγκροτηθεί και λειτουργούσε σύμφωνα με τις νομοθετικές πρόνοιες που ήσαν μεταγενέστερα κηρυχθεί αντισυνταγματικές. Το διοικητικό συμβούλιο της ΑΗΚ ήταν συγκροτημένο με βάση τη διαδικασία που είχε καθοριστεί με τα εδάφια (4) και (5) του άρθρου 3 του περί Ορισμένων Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου (Διορισμός Διοικητικών Συμβουλίων) Νόμου του 1988, Ν. 149/88.
Στην συγκεκριμένη συνεδρία της Αρχής παρίστατο παρατηρητής πολιτικού κόμματος βάσει των προνοιών των εδαφίων (2) και (3) του άρθρου 3 του Ν. 149/88.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, ακυρώνοντας την επίδικη απόφαση, αποφάσισε:
Βάσει απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου Ρ.Ι.Κ. και άλλων ν. Χρίστου Καραγιώργη και άλλων (1991) 3 Α.Α.Δ. 159, οι πρόνοιες των εδαφίων (2), (3), (4) και (5) του άρθρου 3 του Ν. 149 του 1988 κηρύχθηκαν αντισυνταγματικές. Στην ίδια απόφαση αποφασίστηκε ότι το διοικητικό συμβούλιο του Ρ.Ι.Κ. δεν ήταν νόμιμα συγκροτημένο και οι αποφάσεις του ως μη έχουσες δικαιϊκό αντίκρυσμα ήταν άκυρες. Σύμφωνα με την πιο πάνω αυθεντία η προσβαλλόμενη απόφαση δεν είναι έγκυρη και στερείται οποιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος.
Η επίδικη απόφαση ακυρώνεται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενη υπόθεση:
Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου και άλλοι ν. Καραγιώργη και άλλων (1991) 3 Α.Α.Δ 159.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης της Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου με την οποία αποφάσισε την μετάθεση του ενδιαφερομένου μέρους στην προκηρυχθείσα κενή θέση Περιφερειακού Μηχανικού (Εκτελεστικού) στο Γραφείο Περιφερείας Λεμεσού - Πάφου αναδρομικά από 1.7.1988 αντί να πληρώσει τη θέση αυτή με προαγωγή του αιτητή.
Μ. Μενελάου για Χ. Ιερείδη, για τον αιτητή.
Σ. Κωνσταντινίδης για Γ. Κακογιάννη, για τους καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
Ο Δικαστής κ. Πογιατζής ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση.
ΠΟΓΙΑΤΖΗΣ, Δ: Το μοναδικό ζήτημα που καλούμαι να αποφασίσω στο παρόν στάδιο της προσφυγής αφορά τις συνέπειες πάνω στην εγκυρότητα της προσβαλλόμενης διοικητικής πράξης που προκύπτουν από το γεγονός ότι το διοικητικό όργανο που εξέδωσε την πράξη είχε συγκροτηθεί και λειτουργούσε σύμφωνα με νομοθετικές πρόνοιες που είχαν μεταγενέστερα κηρυχθεί αντισυνταγματικές.
Η Αρχή Ηλεκτρισμού Κύπρου (που στη συνέχεια θα αναφέρεται ως η "Αρχή") είναι νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου που συστάθηκε με το άρθρο 3 του περί Αναπτύξεως Ηλεκτρισμού Νόμου, Κεφ. 171. Η Αρχή εμπίπτει στον όρο "ορισμένο νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου" που καθορίζεται στο άρθρο 2 του περί Ορισμένων Νομικών Προσώπων Δημοσίου Δικαίου (Διορισμός Διοικητικών Συμβουλίων) Νόμου του 1988 (Νόμος αρ. 149 του 1988) που δημοσιεύτηκε και τέθηκε σε ισχύ στις 29 Ιουλίου 1988.
Σύμφωνα με τον Κανονισμό 12 των περί Αρχής Ηλεκτρισμού Κύπρου (Όροι Υπηρεσίας) Κανονισμών του 1986, η Αρχή έχει εξουσία διορισμού, προαγωγής, μεταθέσεως και εναλλαγής των υπαλλήλων της. Στις 3 Νοεμβρίου 1989, ασκώντας τις πιο πάνω εξουσίες της, η Αρχή αποφάσισε τη μετάθεση του Ενδιαφερόμενου Μέρους Σοφοκλή Σοφοκλέους στην πρσκηρυχθείσα κενή θέση Περιφερειακού Μηχανικού (Εκτελεστικού) στο Γραφείο Περιφερείας Λεμεσού-Πάφου αναδρομικά από 1/7/1988 αντί να πληρώσει τη θέση αυτή με την προαγωγή του Αιτητή.
Είναι γεγονός αδιαμφισβήτητο ότι κατά τον ουσιώδη χρόνο έκδοσης της επίδικης απόφασης -
(α) το διοικητικό συμβούλιο της Αρχής ήταν συγκροτημένο με βάση τη διαδικασία που είχε καθοριστεί με τα εδάφια (4) και (5) του άρθρου 3 του Νόμου αρ. 149 του 1988' και
(β) όπως προκύπτει από το πρακτικό, Τεκμήριο αρ. 6 συνημμένο στην ένσταση, στη συνεδρία της Αρχής ημερομηνίας 3 Νοεμβρίου 1989 παρίστατο ο κ. Σ. Αναστασιάδης με την ιδιότητα του παρατηρητή βάσει των προνοιών των εδαφίων (2) και (3) του άρθρου 3 του εν λόγω Νόμου.
Στις 14 Φεβρουαρίου 1991 το Ανώτατο Δικαστήριο εξέδωσε την απόφαση Ραδιοφωνικό Ίδρυμα Κύπρου και άλλοι ν. Χρίστου Καραγιώργη και άλλων (1991) 3 Α.Α.Δ. 159 με την οποία κήρυξε αντισυνταγματικές τις πρόνοιες των εδαφίων (2), (3), (4) και (5) του άρθρου 3 του Νόμου αρ. 149 του 1988. Ταυτόχρονα το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε ότι το διοικητικό συμβούλιο του ΡΙΚ, που είχε επίσης διοριστεί με βάση το Νόμο αρ. 149 του 1988 και λειτουργούσε σύμφωνα με τις διατάξεις του και υπό την παρακολούθηση των παρατηρητών των πολιτικών κομμάτων, "δεν ήταν νόμιμα συγκροτημένο και οι αποφάσεις του δεν είχαν δικαιϊκό αντίκρυσμα και ήταν επομένως άκυρες".
Η πιο πάνω αυθεντία προσφέρει την απάντηση στο ερώτημα που εγείρεται στην παρούσα προσφυγή και καθορίζει την τύχη της. Η προσβαλλόμενη απόφαση δεν είναι έγκυρη και στερείται οποιουδήποτε έννομου αποτελέσματος.
Για τον πιο πάνω λόγο η προσφυγή επιτυγχάνει και η επίδικη απόφαση κηρύσσεται καθ' ολοκληρία άκυρη. Δεν εκδίδω οποιαδήποτε διαταγή αναφορικά με τα έξοδα.
Επίδικη απόφαση ακυρώνεται χωρίς διαταγή για έξοδα.