|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2018:C451
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
18 Οκτωβρίου, 2018
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, ΠΑΝΑΓΗ, ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, ΓΙΑΣΕΜΗΣ, ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ/στες
KYΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, μέσω
ΕΦΟΡΟΥ ΕΤΑΙΡΕΙΩΝ ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΜΟΥ ΠΑΡΑΛΗΠΤΗ
Eφεσείοντες
Και
BAYER SCHERING PHARMA LTD
---------------------------
Λ.Χριστοδουλίδου-Ζαννέττου, (κα), για τους Εφεσείοντες,
Αλ.Γεωργιάδης, για Κ.Χρυσοστομίδη & Σία ΔΕΠΕ, για τους Εφεσίβλητους
-------- ----------- --------
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Η απόφαση είναι ομόφωνη και θα δοθεί από την
Τ.Ψαρά-Μιλτιάδου, Δ.
-------- ----------- -------
ΑΠΟΦΑΣΗ
ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ.: Με την παρούσα έφεση οι εφεσείοντες στρέφονται εναντίον της πρωτόδικης απόφασης Δικαστή του Ανωτάτου Δικαστηρίου με την οποία έγινε δεκτή προσφυγή των εφεσιβλήτων/αιτητών, με την οποία ζητούσαν ακύρωση της απόφασης των εφεσειόντων-καθ΄ων η αίτηση η οποία δημοσιεύθηκε στο Παράρτημα Πέμπτο, Μέρος II της Επίσημης Εφημερίδας της Κυπριακής Δημοκρατίας, ημερ. 22.12.2010, και με την οποία οι Εφεσείοντες-Καθ' ων η αίτηση διέγραψαν από τις 04.02.2008 την κατάθεση της Μετάφρασης του Ευρωπαϊκού Διπλώματος Ευρεσιτεχνίας με αρ. CY1105716 (ER 1594483) ιδιοκτησίας των εφεσιβλήτων, με αιτιολογικό την μη καταβολή των ετήσιων τελών ανανέωσης.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο αποδέχθηκε την προσφυγή των εφεσιβλήτων στη βάση το ότι δεν διεξήχθη δέουσα έρευνα και ότι πιθανόν να εμφιλοχώρησε πλάνη στα πράγματα.
Είναι αναγκαία μια αναδρομή στο ιστορικό της υπόθεσης.
Στις 19/10/2006 καταχωρήθηκε αίτηση στο Γραφείο του Εφόρου Εταιρειών και Επίσημου Παραλήπτη (στο εξής ο Έφορος) και πληρώθηκαν τα σχετικά τέλη για κατάθεση, για σκοπούς ειδικής προστασίας, της Μετάφρασης του Ευρωπαϊκού Διπλώματος Ευρεσιτεχνίας στην Κύπρο, στο όνομα της εταιρείας Schering AG από Γερμανία. Η αίτηση κατατέθηκε από το δικηγορικό γραφείο Δρ Κ. Χρυσοστομίδη και Σία, το οποίο ενεργούσε ως πληρεξούσιος αντιπρόσωπος της Schering AG. Στις 21/12/2007, με βάση κυρίως το άρθρο 66 του περί Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας Νόμου του 1998, (Ν.16(1)/98 όπως έχει τροποποιηθεί) (στο εξής ο Νόμος), ο Έφορος προχώρησε στην έκδοση Πιστοποιητικού Καταχώρησης Μετάφρασης Ευρωπαϊκού Διπλώματος Ευρεσιτεχνίας με αρ. CY 1105716. Την 1/11/2006, δηλαδή στο διάστημα που μεσολάβησε μεταξύ της καταχώρησης της αίτησης και της έκδοσης του σχετικού πιστοποιητικού, στάληκε στον υπό αναφορά πληρεξούσιο αντιπρόσωπο, έντυπο, υπό τον τίτλο «Απόδειξη Παραλαβής Εγγράφου» με σημείωση ότι τα ετήσια τέλη ανανέωσης του διπλώματος για τον 4ο χρόνο προστασίας πρέπει να καταβληθούν μέχρι τις 4/2/2007. Στις 16/1/2007 η εταιρεία Schering AG, συμμορφούμενη προς την πιο πάνω σημείωση, κατέβαλε τα προβλεπόμενα τέλη για την ανανέωση του διπλώματος για τον 4ο χρόνο. ΄Ενα χρόνο μετά, στις 16/1/2008, η εταιρεία πλήρωσε και τα σχετικά τέλη για την ανανέωση του διπλώματος για τον 5ο χρόνο. Και στις δυο προαναφερόμενες περιπτώσεις οι σχετικές αιτήσεις κατατέθηκαν από το δικηγορικό γραφείο Δρ Κ. Χρυσοστομίδη και Σία. Ακολούθως, ο Έφορος με επιστολή του ημερ. 11/2/2008, ενημέρωσε τον πληρεξούσιο αντιπρόσωπο της Schering AG πως για να καταστεί δυνατή η καταχώρηση της ανανέωσης του διπλώματος για την περίοδο 4/2/2008- 3/2/2009 (5ος χρόνος), ως η πιο πάνω αίτηση, θα πρέπει να κοινοποιηθεί η αλλαγή του ονόματος του ιδιοκτήτη από Schering AG σε Bayer Schering Pharma Aktiengesellschaft «το συντομότερο δυνατό».
Στη συνέχεια, στις 30/1/2009, καταχωρήθηκε νέα αίτηση (Τύπος Π.13) και πληρώθηκαν τα σχετικά τέλη για την ανανέωση του διπλώματος για την περίοδο 4/2/2009 - 3/2/2010 (6ος χρόνος). Αυτή τη φορά η αίτηση κατατέθηκε από το δικηγορικό γραφείο του Δρ Χρ. Α. Θεοδούλου. Να σημειωθεί πως σύμφωνα με τα ενώπιον του δικαστηρίου στοιχεία, από τις 9/3/2009 η εταιρεία Schering Actiengesellschaft εκπροσωπείτο πλέον στον Έφορο από το νέο δικηγόρο.
Ακολούθως ο Έφορος, με επιστολή του ημερ. 20/3/2009 που απευθύνετο προς τον ως άνω δικηγόρο αφού κατ' αρχάς αναφέρθηκε στην κατατεθείσα για λογαριασμό των αιτητών αίτηση ανανέωσης του Διπλώματος για τον 6ον χρόνο προστασίας ημερ. 30/1/2009, τον ενημέρωσε για τη διαγραφή του Διπλώματος από το Μητρώο «λόγω μη ανανέωσης του προηγούμενου χρόνου» και τον κάλεσε να υποβάλει αίτηση επαναφοράς του Διπλώματος σύμφωνα με τις πρόνοιες του Καν. 43 των περί Διπλωμάτων Ευρεσιτεχνίας Κανονισμών του 1999 (Κ.Δ.Π. 46/99).
Στις 27/1/2010 υποβλήθηκε νέα αίτηση και πληρώθηκαν τα σχετικά τέλη για την ανανέωση του Διπλώματος για τον 7ο χρόνο προστασίας από το ίδιο δικηγορικό γραφείο. Ο Έφορος, με νέα επιστολή του προς τον αντιπρόσωπο των αιτητών ημερ. 12/4/2010 τον ενημέρωσε ότι το Δίπλωμα έχει διαγραφεί από το Μητρώο από τις 4/2/2008 και ότι έχει παρέλθει η περίοδος χάριτος για επαναφορά του.
Η εν λόγω διαγραφή δημοσιεύτηκε στο Παράρτημα Πέμπτο, Μέρος ΙΙ, της Επίσημη Εφημερίδας της Κυπριακής Δημοκρατίας με αρ. 4198 και ημερομηνία 22/12/2010 σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 45 του Νόμου λόγω «μη καταβολής των ετήσιων τελών ανανέωσης». Εναντίον της πιο πάνω απόφασης καταχωρήθηκε η ως άνω προσφυγή.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο αφού εξέτασε διάφορες προδικαστικές ενστάσεις, κατέληξε ως εξής:
«..προβάλλεται ο ισχυρισμός ότι ο Έφορος δεν νομιμοποιείτο να προχωρήσει στη διαγραφή αφού από τα γεγονότα «προκύπτει αβίαστα» όπως το διατύπωσαν οι συνήγοροι, ότι οι αιτητές κατέβαλαν τα σχετικά τέλη ανανέωσης του Διπλώματος για τον 5ο χρόνο προστασίας (περίοδος 4/2/2008-3/2/2009) και τους δόθηκε σχετική απόδειξη. Μάλιστα οι αιτητές επικαλούνται τα Παραρτήματα 6 και 7 της αίτησης που δείχνουν την πληρωμή των τελών. Παρά ταύτα η ευπαίδευτη δικηγόρος των καθ' ων η αίτηση στην παράγρ. 2.5 της γραπτής της αγόρευσης ισχυρίζεται ότι η περίοδος 4/2/2008 έως 3/2/2009 που αφορούσε τον 5ο χρόνο, ήταν χωρίς την καταβολή των τελών ανανέωσης. Όμως δέχθηκε ότι για τον 6ο χρόνο οι αιτητές πλήρωσαν τα σχετικά τέλη τα οποία έγιναν δεκτά.
Εξέτασα τα ενώπιον μου γεγονότα. Πράγματι με τα Παραρτήματα 6 και 7 της Αίτησης φαίνεται ότι οι αιτητές στις 16/1/2008 σχετικά με τον 5ο χρόνο υπέβαλαν την αίτηση Τύπος Π13, όπου φαίνονται και τα σχετικά δικαιώματα.
Με βάση τα πιο πάνω κρίνω ότι προκύπτει μια αντιφατικότητα και ασάφεια όσον αφορά το κατά πόσο η θέση των καθ' ων η αίτηση που αποτελεί και την αιτιολογία γιατί διαγράφηκε η μετάφραση του Διπλώματος Ευρεσιτεχνίας λήφθηκε μετά από τη δέουσα έρευνα και διαπίστωση των ορθών γεγονότων ή κάτω από πιθανότητα πραγματικής πλάνης".
(ο τονισμός είναι δικός μας)
Oι εφεσείοντες προβάλλουν δύο λόγους έφεσης, ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο έσφαλε στο να καταλήξει ότι οι εφεσίβλητοι «με το εάν κατέβαλλαν τα τέλη ανανέωσης του διπλώματος ευρεσιτεχνίας για τον 5ο χρόνο, αυτό σήμαινε και την ανανέωση του διπλώματος για τον 5ο χρόνο». (2ος λόγος). Και ότι έσφαλε στην κατάληξη του «ότι προέκυπτε αντιφατικότητα και ασάφεια στο κατά πόσο η θέση των εφεσειόντων που αποτελούσε την αιτιολογία της διαγραφής, λήφθηκε μετά από δέουσα έρευνα και διαπίστωση των ορθών γεγονότων ή κάτω από πιθανότητα πραγματικής πλάνης». (1ος λόγος)
Αντέφεση της πλευράς των εφεσιβλήτων αφορά στο ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο, παρέλειψε να εξετάσει και να αποφασίσει άλλα νομικά σημεία και λόγους ακύρωσης που προβλήθηκαν από αυτούς πρωτοδίκως. Να τονίσουμε βεβαίως ότι η αντέφεση θα πάρει υπόσταση και θα έχει αντικείμενο εάν και εφόσον επιτύχει η έφεση.
Όπως είναι διατυπωμένοι οι λόγοι έφεσης είναι πρακτικά ευχερές να εξεταστούν από κοινού.
Προκύπτει από το πιο πάνω ιστορικό πως οι ενέργειες του Εφόρου «εκφράστηκαν» προς τα έξω, και δη στους εφεσίβλητους, με δύο επιστολές. Δύο επιστολές που, ας μας επιτραπεί ο όρος, καθόρισαν τα πράγματα στην πορεία που τελικά πήραν.
Με όλο το σεβασμό, αυτές οι ίδιες δύο επιστολές αλλά και η δημοσίευση της διαγραφής στην Επίσημη Εφημερίδα ομού με το ακλόνητο εύρημα ότι όλα τα τέλη αυτά είχαν όντως πληρωθεί (και ακόμη πληρώνονται), είναι τα δεδομένα που και νομικά έχουν σημασία για την πρωτόδικη αλλά και για τη δική μας κρίση.
Η επιστολή ημερ. 20.3.2009 εστάλη εκ μέρους του Εφόρου και μ΄ αυτή παρουσιάζεται ως «υποχρέωση για επαναφορά», η πληρωμή των τελών για τον 5ο χρόνο. Και καλούνται οι εφεσίβλητοι να το διευθετήσουν.
Η επιστολή όμως αυτή - όπως το πρωτόδικο Δικαστήριο γενικώς χαρακτήρισε τη στάση των εφεσειόντων - εμπεριείχε ενδεχόμενο πλάνης προς τα πράγματα ή έλλειψη δέουσας έρευνας, αφού η μη ανανέωση «δια μη πληρωμής των τελών», εμφανώς δεν συνέτρεχε και η επίκληση τέτοιας αιτίας, ενώ τα τέλη είχαν πληρωθεί, προκαλούσε - το ελάχιστον - σύγχυση στο διοικούμενο.
Η ασάφεια και η αντιφατικότητα - για την οποία ομιλεί το πρωτόδικο Δικαστήριο γίνεται εντονότερη εάν συσχετισθεί με την προηγούμενη επιστολή του Εφόρου (ημερ. 11.2.2008), η οποία επίσης δημιουργούσε σύγχυση για το πρακτέο, όπως πρωτοδίκως διαπιστώνεται. Με την επιστολή αυτή, ο ΄Εφορος πληροφορούσε τους εφεσίβλητους ότι «για να καταστεί δυνατή η καταχώρηση της ανανέωσης πρέπει να κοινοποιηθεί η αλλαγή του ονόματος του ιδιοκτήτη, με το έντυπο Π.2 το συντομότερον δυνατόν».
Η ασάφεια καθίσταται πιο έντονη, αφού την ίδια ώρα, ο ΄Εφορος δέχεται νέες αιτήσεις με τα σχετικά έντυπα καθώς και πληρωμή τελών και για τον επόμενο χρόνο.
Ακόμη και στην ίδια την πράξη δημοσίευσης της διαγραφής στην Επίσημη Εφημερίδα παρουσιάζεται ως λόγος διαγραφής η μη πληρωμή των τελών και όχι η μη υποβολή εντύπου για αλλαγή ονόματος ιδιοκτήτη, όπως επιχειρήθηκε αργότερα να αιτιολογηθεί το θέμα.
Με αυτά τα δεδομένα το πρωτόδικο Δικαστήριο ήταν απόλυτα δικαιολογημένο στο πιο πάνω χαρακτηρισμό «ασάφειας και αντιφατικότητας».
Η Διοίκηση πρέπει να εξωτερικεύει τόσο τις προθέσεις της όσο και τα ενδεχόμενα αποτελέσματα κατ΄ισχυρισμόν ανενέργειας ή παράλειψης του διοικούμενου, με καθαρό και σαφή λόγο, ώστε ο διοικούμενος να μην έχει αμφιβολία γι΄αυτό που οφείλει να πράξει.
Εν προκειμένω, αυτό δεν έγινε και το πρωτόδικο Δικαστήριο υπήρξε ορθό στην ως άνω κρίση του. Συνεπώς η έφεση απορρίπτεται.
΄Οσο για την αντέφεση θα πρέπει να αναφέρουμε πως θα ήταν σχήμα οξύμωρο το πρωτόδικο Δικαστήριο, μετά τη διάγνωση των πιο πάνω ελλειμμάτων της διοίκησης, να προχωρήσει στην ακαδημαϊκού χαρακτήρα πλέον εξέταση άλλων λόγων ακυρότητας.
Η έφεση και η αντέφεση απορρίπτονται. Τα έξοδα της έφεσης περιοριζόμενα (ενόψει της αντέφεσης) στο ποσό των €1.500 (πλέον ΦΠΑ, εάν υπάρχει) επιδικάζονται υπέρ των εφεσιβλήτων. Δεν εκδίδεται διαταγή για έξοδα σε σχέση με την αντέφεση.
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.
ΠΑΝΑΓΗ, Δ.
ΜΙΧΑΗΛΙΔΟΥ, Δ.
ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.
ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ.