|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2004) 3 ΑΑΔ 658
11 Νοεμβρίου, 2004
[AΡΤΕΜΗΣ, ΚΡΟΝΙΔΗΣ, ΗΛΙΑΔΗΣ, ΓΑΒΡΙΗΛΙΔΗΣ,
ΦΩΤΙΟΥ, Δ/στές]
ΒΡΑΧΙΜΗΣ ΧΑΤΖΗΧΑΝΝΑΣ,
Εφεσείων-Αιτητής,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ (ΑΡ. 2),
Εφεσίβλητης-Καθ' ης η αίτηση.
(Aναθεωρητική Έφεση Αρ. 3263)
Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Αποκατάσταση υπαλλήλου του οποίου η προαγωγή ακυρώθηκε ― Εφαρμογή του Άρθρου 45 του περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου (Ν. 1/90) ― Διαδικασία ανεξάρτητη των προαγωγών ― Έλλειψη εννόμου συμφέροντος του αιτητή, που δεν διεκδίκησε τη θέση με αίτημα αποκατάστασης, να προσβάλει την απόφαση αποκατάστασης συναδέλφου του.
Ο εφεσείων επεδίωξε, τόσο πρωτόδικα, όσο και κατ' έφεση, την απόφαση αποκατάστασης του ενδιαφερόμενου μέρους στη θέση από την οποία εξέπεσε, λόγω ακυρωτικής απόφασης, βάσει του Άρθρου 45 του Ν. 1/90.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, απορρίπτοντας την έφεση, αποφάσισε ότι:
Οι προϋποθέσεις για ενεργοποίηση του Άρθρου 45 έχουν καταγραφεί στο ίδιο το άρθρο. Μια απλή ανάγνωση του άρθρου καταδεικνύει ότι ο εφεσείων δεν μπορούσε να επωφεληθεί των προνοιών του αφού εφαρμόζεται μόνο στην περίπτωση που δημόσιος υπάλληλος έχασε την προαγωγή του λόγω ακυρωτικής απόφασης. Ο εφεσείων δεν έχασε καμιά προαγωγή, ούτε ακυρώθηκε οποιαδήποτε προαγωγή του.
Το Δικαστήριο συμφωνεί ως εκ τούτου, με το πρωτόδικο Δικαστήριο ότι ο εφεσείων εστερείτο εννόμου συμφέροντος να προσβάλει την προαγωγή του Ε/Μ, σύμφωνα με τις πρόνοιες του Άρθρου 45 και κατά συνέπεια δεν έχει δικαιοδοσία να επιληφθεί της υπόθεσης.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
Έφεση.
Έφεση από τον αιτητή εναντίον της απόφασης Δικαστή του Aνωτάτου Δικαστηρίου (Yπόθεση Aρ. 335/2000), ημερομηνίας 7/6/2001, με την οποία απέρριψε την προσφυγή του και επικύρωσε την απόφαση της Eπιτροπής Δημόσιας Yπηρεσίας να προαγάγει το ενδιαφερόμενο μέρος, Iάκωβο Παπαδόπουλο, στη θέση Πρώτου Διοικητικού Λειτουργού, Γενικό Διοικητικό Προσωπικό, Γενικές Kατηγορίες Προσωπικού, αναδρομικά από 15.3.97, κατόπιν επανεξέτασης λόγω ακυρωτικής απόφασης, αντί του ιδίου.
Ο Εφεσείων εμφανίζεται προσωπικά.
Ε. Αντωνίου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για την Εφεσίβλητη.
Α. Καλλένου για Π. Πολυβίου, για το Εφεσίβλητο-Ενδιαφερόμενο μέρος.
Cur. adv. vult.
ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Μ. Κρονίδης.
ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ.: Η έφεση αυτή στρέφεται εναντίον της απόφασης πρωτόδικου Δικαστή, με την οποία επικύρωσε την απόφαση της Επιτροπής Δημόσιας Υπηρεσίας (ΕΔΥ) να προαγάγει το ενδιαφερόμενο μέρος (Ε/Μ) Ιάκωβο Παπαδόπουλο στη θέση Πρώτου Διοικητικού Λειτουργού, αναδρομικά από 15.3.97 με βάση τις διατάξεις του άρθρου 45 των περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμων του 1990 έως 1996 (Νόμος 1/90).
Στις 7.9.1999 στις υποθέσεις αρ. 382/96, 535/96 και 545/96 το Ανώτατο Δικαστήριο ακύρωσε την προαγωγή του Ε/Μ στη θέση Πρώτου Διοικητικού Λειτουργού. Η ΕΔΥ συμμορφούμενη με το ακυρωτικό αποτέλεσμα προέβη σε επανεξέταση και στις 19.10.1999 προήγαγε την Ειρήνη Αττεσλή και όχι το Ε/Μ, προσδίδοντας στην προαγωγή της αναδρομικότητα από την 1.4.1996.
Μετά την εξέλιξη αυτή, το Ε/Μ ζήτησε αποκατάσταση κατ' εφαρμογήν των διατάξεων του περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμου (Ν. 1/90) με την αιτιολογία ότι, (α) κατά τον κρίσιμο χρόνο (15.3.1997 και μετέπειτα) πληρώθηκε η ίδια θέση που δεν μπορούσε να είναι υποψήφιος λόγω της αρχικής προαγωγής του και (β) υπήρχε συνδρομή των προϋποθέσεων για προαγωγή του εδαφίου 2 του άρθρου 45.
Πέραν τούτου το Ε/Μ κατείχε την επίδικη θέση και κατά το χρόνο που ήταν σε εξέλιξη, από 15.3.1997, οι διαδικασίες πλήρωσης άλλων έξι όμοιων θέσεων, για τις οποίες δεν μπορούσε φυσικά να υποβάλλει υποψηφιότητα, γεγονός που επηρέασε δυσμενώς τη σταδιοδρομία του.
Η ΕΔΥ σε συνεδρία της στις 14.12.1999 επιλήφθηκε του θέματος και αποφάσισε ως εξής:-
«Η Επιτροπή με βάση τα ενώπιον της στοιχεία, παρατηρεί ότι κατά τη διαδικασία πλήρωσης έξι θέσεων Πρώτου Διοικητικού Λειτουργού, Γενικό Διοικητικό Προσωπικό, Γενικές Κατηγορίες Προσωπικού, από 15.3.97, ο Παπαδόπουλος δεν είχε υποβάλει αίτηση και έτσι δεν ήταν υποψήφιος στη διαδικασία εκείνη, αφού αυτός κατείχε ήδη ίδια θέση από 1.4.96, γεγονός το οποίο στέρησε από τον Παπαδόπουλο Ιάκωβο το δικαίωμα να διεκδικήσει και, σύμφωνα με τα ενώπιον της Επιτροπής στοιχεία εύλογα θα μπορούσε να επιλεγεί με βάση τα καθιερωμένα κριτήρια. Τούτο είχε ως αποτέλεσμα να επηρεάσει την σταδιοδρομία του.
Περαιτέρω επειδή διαπιστώθηκε ότι υπήρχε κενή θέση από 15.3.97 λόγω αναδρομικής προαγωγής της Αττεσλή Ειρήνης από 1.4.96 σε ίδια θέση, η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας αποφασίζει να προσφέρει προαγωγή στον Παπαδόπουλο Ιάκωβο, στη θέση Πρώτου Διοικητικού Λειτουργού, Γενικό Διοικητικό Προσωπικό, Γενικές Κατηγορίες Προσωπικού, που μετονομάστηκε σε θέση Διευθυντή Διοίκησης, Γενικό Διοικητικό Προσωπικό, Γενικές Κατηγορίες Προσωπικού, από 11.7.97, με βάση τις διατάξεις του άρθρου 45 των περί Δημόσιας Υπηρεσίας Νόμων του 1990 έως 1996 (Ν. 1/90), αναδρομικά από 15.3.97.»
Το άρθρο 45 έχει ως εξής:-
«45(1) Σε περίπτωση κατά την οποία η προαγωγή ενός υπαλλήλου σε μία θέση ακυρώνεται ύστερα από απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου, η Επιτροπή μπορεί, αν κατά την επανεξέταση δεν αποφασίσει την εκ νέου προαγωγή του στη θέση αυτή και εφόσον πληρούνται οι προϋποθέσεις οι οποίες ορίζονται στο εδάφιο (2), να αποφασίσει την προαγωγή ή την υπεράριθμη προαγωγή του, ανάλογα με το αν υπάρχει ή όχι κενή θέση, σε θέση στην οποία κατά πάσα λογική πιθανότητα θα προαγόταν, αν δε γινόταν η προαγωγή του που ακυρώθηκε.
(2) Η δυνάμει του εδαφίου (1) εξουσία της Επιτροπής ασκείται μόνο όταν αυτή πεισθεί ότι, ενόψει της αξίας, των προσόντων και της αρχαιότητας του υπαλλήλου και του αριθμού των κενών θέσεων οι οποίες πληρώθηκαν κατά το χρονικό διάστημα μεταξύ της απόφασης της και της ακύρωσης αυτής, επηρεάστηκε πράγματι η σταδιοδρομία του υπαλλήλου.»
Το πρωτόδικο Δικαστήριο απέρριψε την προσφυγή του εφεσείοντα για ένα και μόνο λόγο, τη διαπίστωση του για έλλειψη εννόμου συμφέροντος εκ μέρους του να ζητήσει ακύρωση της προαγωγής του Ε/Μ. Ανάφερε τα εξής καταληκτικά το Δικαστήριο:-
«Ο αιτητής, αντίθετα, δεν νομιμοποιείται να προσφύγει. Δεν πληρούσε τις προϋποθέσεις του νόμου για αποκατάσταση. Δεν μπορούσε να αντλήσει δικαίωμα προαγωγής μόνο και μόνο από την επιτυχία του στις προαναφερθείσες προσφυγές ούτε γιατί διεκδίκησε ή διεκδικεί τις ίδιες θέσεις με οποιαδήποτε άλλη προσφυγή ή με έφεση.
Περαιτέρω, δε συμμερίζομαι την άποψη πως έχουμε παραβίαση του δεδικασμένου. Η Ε.Δ.Υ. συμμορφώθηκε πλήρως με την ακυρωτική απόφαση της 19/10/99. Προήγαγε την κα Αττεσλή. Η κενή θέση δημιουργήθηκε λόγω της αναδρομικής προαγωγής, όπως βρίσκει η Ε.Δ.Υ. Δεν ήταν αποτέλεσμα της ακυρωτικής απόφαση. Απαντάται έτσι, και ο σχετικός ισχυρισμός πως δεν υπήρχε θέση. Τονίζεται ότι η διαδικασία αποκατάστασης είναι διαδικασία ανεξάρτητη, που έλαβε χώραν στις 14/12/99. Δε συσχετίζεται με την επανεξέταση που λαμβάνει χώρα ύστερα από ακυρωτική δικαστική απόφαση. Ας διευκρινιστεί ότι η Ε.Δ.Υ. δεν είχε υποχρέωση, κάτω από τις διατάξεις του άρθρ. 45, να καλέσει τον αιτητή σε συνέντευξη ούτε ήταν καθήκον της να προβεί σε σύγκριση των δύο. Αίτημα για αποκατάσταση είχε υποβάλει ο αιτητής στα πλαίσια του άρθρ. 45, του οποίου η προαγωγή ακυρώθηκε με την απόφαση ημερ. 7/9/99. Δεν ήταν στην ίδια μοίρα ο αιτητής.»
Οι προϋποθέσεις για ενεργοποίηση του άρθρου 45 έχουν καταγραφεί στο ίδιο το άρθρο. Μια απλή ανάγνωση του άρθρου καταδεικνύει ότι ο εφεσείων δεν μπορούσε να επωφεληθεί των προνοιών του αφού εφαρμόζεται μόνο στην περίπτωση που δημόσιος υπάλληλος έχασε την προαγωγή του λόγω ακυρωτικής απόφασης. Ο εφεσείων δεν έχασε καμιά προαγωγή ούτε ακυρώθηκε οποιαδήποτε προαγωγή του.
Συμφωνούμε, ως εκ τούτου, με το πρωτόδικο Δικαστήριο ότι ο εφεσείων εστερείτο εννόμου συμφέροντος να προσβάλει την προαγωγή του Ε/Μ, σύμφωνα με τις πρόνοιες του άρθρου 45 και κατά συνέπεια δεν έχουμε δικαιοδοσία να επιληφθούμε της υπόθεσης.
Ενόψει της κατάληξής μας αυτής η ενασχόλησή μας με τους άλλους λόγους έφεσης θα ήταν ακαδημαϊκής φύσεως και μη αναγκαία για τη διεκπεραίωση της έφεσης.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.