|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2002) 3 ΑΑΔ 882
20 Δεκεμβρίου, 2002
[ΠΙΚΗΣ, Π., ΑΡΤΕΜΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΚΑΛΛΗΣ, ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΚΥΠΡΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΜΕΣΩ
ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ,
Εφεσείουσα,
v.
1. ΛΕΩΝΙΔΑ ΚΟΛΙΑΝΤΡΗ,
2. ΣΩΤΟΥ ΜΑΠΠΟΥΡΙΔΗ,
Εφεσιβλήτων.
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 3304)
Διοικητικό Δικονομικό Δίκαιο ― Προσβολή με το ίδιο δικόγραφο περισσότερων της μίας αυτοτελών διοικητικών πράξεων ― Δυνατόν, εφόσον υπάρχει συνάφεια ― Χωρισμός δικογράφου ― Αίτημα κατ' έφεση απορρίφθηκε.
Δημόσιοι Υπάλληλοι ― Ο περί Αξιολόγησης Υποψηφίων για Διορισμό στη Δημόσια Υπηρεσία Νόμος του 1995 (Ν.107(Ι)/95) ― Απαιτείται δημοσίευση για την πλήρωση πρόσθετων θέσεων ― Καμία πλημμέλεια για τις θέσεις που είχαν δημοσιευτεί ― Υιοθέτηση της απόφασης της Ολομέλειας στη Δημοκρατία v. Xατζηγεωργίου κ.ά. (Αρ. 1) (2002) 3 Α.Α.Δ. 861.
Η Δημοκρατία επεδίωξε ανατροπή της πρωτόδικης απόφασης, με την οποία ακυρώθηκε η απόφαση διορισμού των ενδιαφερομένων μερών.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, κάνοντας μερικώς δεκτή την έφεση, με ομόφωνη απόφαση ως προς το αποτέλεσμα (απόφαση Νικολάου Δ., συμφωνούντων των Πική Πρ., Καλλή, Κρονίδη, Δ.Δ.), αποφάσισε ότι:
1. Με την προσφυγή τους οι εφεσίβλητοι προσέβαλαν το διορισμό και των τεσσάρων ενδιαφερομένων προσώπων, θεωρώντας προφανώς ότι επρόκειτο για το αποτέλεσμα μιας μόνο απόφασης στην ίδια διαδικασία. Ενώ, κατά την αντίληψη του Δικαστηρίου, είναι πρόδηλο ότι επρόκειτο για δύο ξεχωριστές αποφάσεις, σε διαφορετική διαδικασία η μια από την άλλη, χωρίς συνάφεια μεταξύ τους. Δεν ήταν, επομένως, παραδεκτή η συμπροσβολή τους. Σύμφωνα με τη νομολογία, εξετάζεται μόνο η πρώτη προτασσόμενη στην αίτηση ακύρωσης διοικητική πράξη, αλλά, όπως διατυπώθηκε η αιτούμενη θεραπεία, δεν παρεχόταν δυνατότητα διαχωρισμού σε αυτή τη βάση.
Θεωρείται πως υπό τις περιστάσεις που περιβάλλουν το αιτητικό της προσφυγής, θα μπορούσε ο διαχωρισμός να γίνει με βάση τη χρονολογική σειρά που εν προκειμένω συνέπιπτε με τη σειρά που η επιλεγείσα στην πρώτη διαδικασία - η Μαρία Σουρουλλά - εμφανιζόταν στον κατάλογο ενδιαφερομένων προσώπων.
2. Το Δικαστήριο ασχολήθηκε με ακριβώς τις ίδιες πτυχές και στην Α.Ε. 3169, όπου κατέληξε ότι είναι αναγκαία η δημοσίευση και η υποβολή αιτήσεων για όλες τις θέσεις, αλλά και ότι η συμπερίληψη των θέσεων που δεν δημοσιεύτηκαν δεν βάρυνε με πλημμέλεια τη διαδικασία, σε ό,τι αφορούσε τις δημοσιευθείσες θέσεις για τις οποίες υποβλήθηκαν αιτήσεις. Ακολουθεί λοιπόν και εδώ, το ίδιο αποτέλεσμα.
Ο Αρτέμης Δ., εξέδωσε δική του ξεχωριστή απόφαση με δικό της σκεπτικό.
Η έφεση επιτυγχάνει μερικώς χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενη Υπόθεση:
Κυπριακή Δημοκρατία v. Χατζηγεωργίου κ.ά. (Αρ. 1) (2002) 3 Α.Α.Δ. 861.
Έφεση.
Έφεση από την καθ' ης η αίτηση εναντίον της απόφασης Δικαστή του Aνωτάτου Δικαστηρίου (Yπόθεση Aρ. 1030/99), ημερομηνίας 27/8/2001, με την οποία έγινε δεκτή η προσφυγή των αιτητών και ακυρώθηκε ο διορισμός τεσσάρων ενδιαφερομένων μερών στη θέση Bοηθού Λειτουργού Aεροπορικών Kινήσεων, ο οποίος διενεργήθηκε με βάση τη μεταβατική διάταξη του Άρθρου 8 του νέου περί Aξιολόγησης Yποψηφίων για Διορισμό στη Δημόσια Yπηρεσία Nόμου του 1998 (N. 6(I)/98), όπως τροποποιήθηκε, λόγω αντικανονικότητας της διαδικασίας πλήρωσης των θέσεων αυτών.
Α. Μαρκίδης, Γενικός Εισαγγελέας της Δημοκρατίας, με Ε. Καρακάννα, Δικηγόρο της Δημοκρατίας, για την Εφεσείουσα.
Ι. Νικολάου, για τους Εφεσίβλητους.
Α. Τριανταφυλλίδης για Α. Λυκούργου, για τα Ενδιαφερόμενα Μέρη.
Cur. adv. vult.
ΠΙΚΗΣ, Π.: Είμεθα ομόφωνοι ως προς το αποτέλεσμα. Η πρώτη απόφαση με την οποία ταυτίζονται οι Πικής, Π., Καλλής, Δ. και Κρονίδης, Δ. θα δοθεί από τον Νικολάου, Δ.. Η δεύτερη θα δοθεί από τον Αρτέμη, Δ..
ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ.: Δημοσιεύτηκε στις 31 Οκτωβρίου 1997, μια κενή θέση Βοηθού Αερολιμένα, Τμήμα Πολιτικής Αεροπορίας. Άρχισε η διαδικασία βάσει του περί Αξιολόγησης Υποψηφίων για Διορισμό στη Δημόσια Υπηρεσία Νόμου του 1995, (Ν. 107(Ι)/95 όπως τροποποιήθηκε), αλλά προτού διεξαχθεί γραπτή εξέταση θεσπίστηκε ο νέος περί Αξιολόγησης Υποψηφίων για Διορισμό στη Δημόσια Υπηρεσία Νόμος του 1998 (Ν. 6(Ι)/98) βάσει του οποίου η διαδικασία συνεχίστηκε, αφού αυτό επέβαλλε η μεταβατική διάταξη του άρθρου 8.
Τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα και οι αιτητές συγκαταλέγονταν μεταξύ των επιτυχόντων στη γραπτή εξέταση. Κλήθηκαν σε προφορική εξέταση οι τέσσερεις υποψήφιοι με τη ψηλότερη βαθμολογία όπως και ακόμα ένας βάσει των περί Επαγγελματικής Αποκατάστασης των Παθόντων και των Τέκνων των Εγκλωβισμένων Νόμων του 1997-1998.
Προτού διεξαχθεί η προφορική εξέταση, η Ε.Δ.Υ. έλαβε υπόψη ότι κενώθηκαν ακόμα τρεις θέσεις Βοηθού Αερολιμένα, στο Τμήμα Πολιτικής Αεροπορίας και αποφάσισε να προβεί σε πλήρωσή τους στην ίδια διαδικασία, χωρίς δημοσίευσή τους και χωρίς την υποβολή αιτήσεων. Άφησε δε αμετάβλητο τον αριθμό των υποψηφίων που θα υποβάλλονταν στην προφορική εξέταση. Ο Πίνακας που εν τέλει καταρτίστηκε αποτελείτο επομένως από μόνο πέντε υποψηφίους. Τελικά, επειδή οι τρεις από τους τέσσερεις υποψηφίους με τη ψηλότερη βαθμολογία είχαν ήδη επιλεγεί για διορισμό σε άλλη θέση την οποία και προτίμησαν, παρέμεινε για διορισμό σε εκείνη την κατηγορία μόνο το ενδιαφερόμενο πρόσωπο Μαρία Σουρουλλά. Παρέμεινε επίσης και το ενδιαφερόμενο πρόσωπο Μ. Χατζηκωνσταντίνου ο οποίος είχε περιληφθεί βάσει των περί Επαγγελματικής Αποκατάστασης των Παθόντων και των Τέκνων των Εγκλωβισμένων Νόμων του 1997-1998. Στις 9 Μαρτίου 1999 επελέγησαν λοιπόν οι δύο τους, με αυτή τη σειρά.
Έπειτα, επειδή ο Πίνακας είχε εξαντληθεί, η Ε.Δ.Υ. προχώρησε στον καταρτισμό νέου Πίνακα ώστε να καταστεί δυνατή η πλήρωση και των δύο θέσεων που απέμειναν. Έτσι, από τους εναπομείναντες υποψηφίους κάλεσε σε προφορική εξέταση τους οκτώ με τη ψηλότερη βαθμολογία, στους οποίους και πάλι δεν περιλαμβάνονταν οι εφεσίβλητοι. Προτού διεξαχθεί η προφορική εξέταση η Ε.Δ.Υ. σημείωσε ότι ο προηγουμένως επιλεγείς Μ. Χατζηκωνσταντίνου δεν αποδέχθηκε διορισμό. Παρόλον όμως που η Ε.Δ.Υ. αποφάσισε πως θα προχωρούσε πια στην πλήρωση τριών κενών θέσεων αντί δύο, δεν αύξησε τον αριθμό υποψηφίων που θα καλούσε σε προφορική εξέταση.
Με βάση την τελική βαθμολογία, η οποία λάμβανε υπόψη όλα τα προβλεπόμενα στοιχεία κρίσης, καταρτίστηκε ο νέος Πίνακας από τον οποίο, στις 3 Μαίου 1999, επελέγησαν οι τρεις υποψήφιοι με τη ψηλότερη βαθμολογία, ήτοι τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα Θ. Θεοφάνους, Γ. Πολυκάρπου και Χρ. Χριστοδούλου.
Με την προσφυγή τους οι εφεσίβλητοι προσέβαλαν το διορισμό και των τεσσάρων ενδιαφερομένων προσώπων, θεωρώντας προφανώς ότι επρόκειτο για το αποτέλεσμα μιας μόνο απόφασης στην ίδια διαδικασία. Ενώ, κατά την αντίληψή μας, είναι πρόδηλο ότι επρόκειτο για δύο ξεχωριστές αποφάσεις, σε διαφορετική διαδικασία η μια από την άλλη, χωρίς συνάφεια μεταξύ τους. Δεν ήταν, επομένως, παραδεκτή η συμπροσβολή τους. Σύμφωνα με τη νομολογία εξετάζεται μόνο η πρώτη προτασσόμενη στην αίτηση ακύρωσης διοικητική πράξη αλλά, όπως διατυπώθηκε η αιτούμενη θεραπεία, δεν παρεχόταν δυνατότητα διαχωρισμού σε αυτή τη βάση. Οι εφεσίβλητοι ζητούσαν:
«Διακήρυξη του Δικαστηρίου ότι η διοικητική πράξη και/ή απόφαση της καθ' ης η Αίτηση, που δημοσιεύθηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας με ημερομηνία 18.6.99, αριθμό γνωστοποίησης 2732, σελ. 1319 και με την οποία διορίστηκε στη μόνιμη θέση Βοηθού Λειτουργού Αερολιμένα (Τακτικός Προϋπολογισμός), Τμήμα Πολιτικής Αεροπορίας από 17.5.99, αντί των Αιτητών, τα Ενδιαφερόμενα Μέρη και/ή οποιονδήποτε από αυτά, ως ο επισυναπτόμενος κατάλογος Β, είναι εξ υπαρχής άκυρη και/ή στερείται οποιουδήποτε εννόμου αποτελέσματος.»
Υπό αυτές τις περιστάσεις θεωρούμε πως θα μπορούσε ο διαχωρισμός να γίνει με βάση τη χρονολογική σειρά που εν προκειμένω συνέπιπτε με τη σειρά που η επιλεγείσα στην πρώτη διαδικασία - η Μαρία Σουρουλλά - εμφανιζόταν στον κατάλογο ενδιαφερομένων προσώπων. Πάντως το πρόβλημα συμπροσβολής δεν επισημάνθηκε πρωτοδίκως, με αποτέλεσμα τη διενέργεια δικαστικού ελέγχου και των δύο διοικητικών αποφάσεων.
Οι εφεσίβλητοι με την προσφυγή τους προέβαλαν κυρίως ότι η απόφαση (η μια όπως τη θεωρούσαν) για διορισμό των ενδιαφερομένων προσώπων λήφθηκε σε διαδικασία που παραβίαζε τον περί Αξιολόγησης Υποψηφίων για Διορισμό στη Δημόσια Υπηρεσία Νόμο του 1998 (Ν. 6(Ι)/98) και τούτο διότι δεν προηγήθηκε δημοσίευση των περιληφθέντων τριών πρόσθετων θέσεων, με αποτέλεσμα η διαδικασία να πάσχει στο σύνολό της. Αυτό έγινε πρωτοδίκως δεκτό και ακυρώθηκε ο διορισμός όλων των ενδιαφερομένων προσώπων.
Με την έφεση η Δημοκρατία αμφισβητεί την πρωτόδικη κατάληξη σε σχέση τόσο με την πτυχή που αφορά τη δημοσίευση όσο και με την εν πάση περιπτώσει επίδραση της συμπερίληψης των τριών πρόσθετων θέσεων στη διαδικασία για την πρώτη.
Ασχοληθήκαμε με ακριβώς τις ίδιες πτυχές και στην Α.Ε. 3169 όπου καταλήξαμε, για λόγους που εξηγήσαμε, ότι είναι αναγκαία η δημοσίευση και η υποβολή αιτήσεων για όλες τις θέσεις, αλλά και ότι η συμπερίληψη των θέσεων που δεν δημοσιεύτηκαν δεν βάρυνε με πλημμέλεια τη διαδικασία σε ό,τι αφορούσε τις δημοσιευθείσες θέσεις για τις οποίες υποβλήθηκαν αιτήσεις. Ακολουθεί λοιπόν και εδώ, το ίδιο αποτέλεσμα.
Επανερχόμαστε στο ζήτημα της συμπροσβολής. Ο συνήγορος των εφεσιβλήτων μας κάλεσε, αν θεωρήσουμε ότι συμπροσβάλλεται χωρίς συνάφεια πέραν της μιας απόφασης, να προβούμε έστω και τώρα σε διαχωρισμό δικογράφου. Έχουμε όμως την άποψη πως με τα δεδομένα που εκθέσαμε δεν δικαιολογείται οποιαδήποτε ενέργεια από μέρους μας.
Η έφεση επιτυγχάνει μερικώς. Η πρωτόδικη απόφαση παραμερίζεται στην έκταση που αφορά την πλήρωση της πρώτης θέσης και επομένως η διοικητική απόφαση με την οποία διορίστηκε το ενδιαφερόμενο πρόσωπο Μ. Σουρουλλά επικυρώνεται βάσει του Άρθρου 146.4(α) του Συντάγματος.
Ως προς τα έξοδα θεωρούμε ότι το αποτέλεσμα, υπό το φως των αντίστοιχων θέσεων των μερών, δικαιολογεί τη μη έκδοση διαταγής.
ΑΡΤΕΜΗΣ, Δ.: Η έφεση αυτή αφορά το διορισμό των ΕΜ Μ. Σουρουλλά, Θ. Θεοφάνους, Γ. Πολυκάρπου και Χρ. Χριστοδούλου στη θέση Βοηθού Αερολιμένα, Τμήμα Πολιτικής Αεροπορίας από 17.5.99.
Αρχικά ζητήθηκε η πλήρωση μιας θέσης. Η θέση δημοσιεύτηκε στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας στις 31.10.97. Υποβλήθηκαν 248 αιτήσεις. Μεταξύ των αιτητών ήταν οι δύο αιτητές-εφεσίβλητοι και τα τέσσερα ΕΜ. Η διαδικασία πλήρωσής της άρχισε στις 29.1.98 σύμφωνα με τον περί Αξιολογήσεως Υποψηφίων για Διορισμό στη Δημόσια Υπηρεσία Νόμο του 1995 (Ν. 107(1)/95) ο οποίος την επόμενη μέρα, στις 30.1.98 καταργήθηκε με τον περί Αξιολογήσεως Υποψηφίων για Διορισμό στη Δημόσια Υπηρεσία Νόμο του 1998 (Ν. 6(1)/98).
Επειδή δεν διεξήχθηκε γραπτή εξέταση με βάση τον προϊσχύσαντα Νόμο, η διαδικασία πλήρωσης της θέσης ολοκληρώθηκε με βάση το νέο Νόμο δυνάμει της επιφύλαξης του άρθρου 8 του Ν. 6(1)/98 όπως τροποποιήθηκε από το Ν. 73(1)/98. Διεξήχθηκε γραπτή εξέταση την 31.10.98 στην οποία οι υποψήφιοι κλήθηκαν να παρακαθήσουν με επιστολή της ΕΔΥ.
Σ' αυτή πέτυχαν 30 υποψήφιοι μεταξύ των οποίων οι δύο αιτητές-εφεσίβλητοι και τα τέσσερα ΕΜ. Η ΕΔΥ κάλεσε σε προφορική εξέταση τους υποψηφίους που κατέλαβαν τις τέσσερεις πρώτες θέσεις και ακόμα ένα υποψήφιο με βάση τις πρόνοιες των περί Επαγγελματικής Αποκατάστασης των Παθόντων και των Τέκνων των Εγκλωβισμένων Νόμων του 1997 - 1998. Οι αιτητές-εφεσίβλητοι δεν περιλαμβάνονταν σ' αυτούς.
Προέκυψαν ακόμα τρεις θέσεις Βοηθού Αερολιμένα. Η ΕΔΥ προχώρησε σε προφορική εξέταση των πέντε υποψηφίων, χωρίς να προκηρύξει τις τρεις θέσεις και χωρίς να καλέσει σε προφορική εξέταση περισσότερους των ήδη κληθέντων υποψηφίων.
Ακολούθως δεν έλαβε υπόψη τους τρεις από τους πέντε υποψηφίους Μ. Λυσάνδρου, Ν. Παπέτα και Ι. Χριστοφή οι οποίοι επιλέγηκαν στη διαδικασία πλήρωσης των 11 θέσεων Βοηθού Λειτουργού Αεροπορικών Κινήσεων. Επέλεξε για διορισμό σε δύο από τις τέσσερις κενές θέσεις τους Μ. Σουρουλά και Μ. Χ" Κωνσταντίνου, ενώ για τις άλλες δύο θέσεις αποφάσισε να ξεκινήσει η διαδικασία καταρτισμού του πίνακα εξ υπαρχής. Ο Μ. Χ''Κωνσταντίνου δεν αποδέχτηκε την προσφορά διορισμού του στην επίδικη θέση. Η ΕΔΥ αποφάσισε όπως και η θέση αυτή πληρωθεί στα πλαίσια της διαδικασία που άρχισε. Αφού καταρτίστηκε ο Πίνακας Διοριστέων, η ΕΔΥ αποφάσισε να προσφέρει διορισμό στους τρεις πρώτους υποψηφίους σ' αυτόν, ήτοι στα ΕΜ Θ. Θεοφάνους, Γ. Πολυκάρπου και Χ. Χριστοδούλου.
Οι λόγοι έφεσης είναι οι ίδιοι με αυτούς στις Α.Ε. 3169 και 3319, απόφαση στις οποίες μόλις έχει εκδοθεί.
Η δικηγόρος των ΕΜ πρόβαλε ότι το ΕΜ Σουρουλλά διορίστηκε με απόφαση της ΕΔΥ ημερ. 9.3.99 ενώ τα ΕΜ Θεοφάνους, Πολυκάρπου και Xριστοδούλου με απόφασή της ημερ. 3.5.99. Πρόβαλε ότι οι εν λόγω αποφάσεις δεν είναι συναφείς και συνεπώς απαραδέκτως προσβλήθηκαν με την προσφυγή 1030/99 αντικείμενο της Α.Ε. 3304. Η προδικαστική αυτή ένσταση δεν προβλήθηκε ούτε εξετάστηκε αυτεπάγγελτα κατά την πρωτόδικη διαδικασία. Άπτεται όμως θέματος δημοσίας τάξης και συνεπώς μπορεί να εξεταστεί στο παρόν στάδιο της κατ' έφεση διαδικασίας.
Έχω τη γνώμη ότι η θέση της είναι σωστή. Συνεπώς η προσφυγή έπρεπε να εξεταστεί ως προς το ΕΜ Σουρουλλά μόνο.
Από την πρωτόδικη απόφαση του Δ. Γαβριηλίδη (προσφυγή αρ. 1030/99) προκύπτει ότι θεώρησε ότι η διαδικασία πλήρωσης της μίας θέσης η οποία προϋπήρχε της ημερομηνίας έναρξης ισχύος του Νόμου την 30.1.98, ήταν νόμιμη.
Αντίθετα θεώρησε παράνομη τη διαδικασία πλήρωσης των τριών κενών θέσεων οι οποίες δημιουργήθηκαν μετά τις 30.1.98 και οι οποίες δε δημοσιεύτηκαν. Έκρινε όμως ότι, όπως εξελίχθηκαν τα γεγονότα, ήταν εξ αντικειμένου αδύνατο να γίνει διάκριση ποιο από τα τέσσερα ΕΜ προσλήφθηκε για την πλήρωση της μιας κενής θέσης και ποιά προσλήφθηκαν για την πλήρωση των τριών επιπλέον κενών θέσεων και ακύρωσε τους διορισμούς και των τεσσάρων ΕΜ.
Από τη μελέτη των πρακτικών της ΕΔΥ προκύπτει ότι το ΕΜ Σουρουλλά προσλήφθηκε στη μία θέση η οποία δημοσιεύθηκε στις 31.10.97. Στον Πίνακα Διοριστέων που καταρτίστηκε για την επίδικη θέση κατείχε την 4η θέση. Στη συνέχεια δεν έλαβε υπόψη τους Λυσάνδρου, Παπέττα και Χριστοφή οι οποίοι διορίστηκαν στις θέσεις Λειτουργού Αεροπορικών Κινήσεων. Επέλεξε για τις δύο θέσεις τους Σουρουλλά και Χ''Κωνσταντίνου. Επειδή ο Πίνακας εξαντλήθηκε με την επιλογή και τη διαγραφή των πιο πάνω, η ΕΔΥ προχώρησε με βάση το άρθρο 6(7)(γ) στη διαδικασία καταρτισμού νέου Πίνακα. Είναι με αυτό που διορίστηκαν τα τρία ΕΜ Πολυκάρπου, Χριστοδούλου και Θεοφάνους. Η προσφορά διορισμού στον Χ''Κωνσταντίνου ακυρώθηκε γιατί δεν την αποδέχθηκε. Συνεπώς, από το νέο Πίνακα πληρώθηκαν τρεις θέσεις.
Προκύπτει δηλαδή από τα πιο πάνω ότι ο διορισμός του ΕΜ Σουρουλλά έγινε νόμιμα. Συνεπώς η έφεση ως προς αυτό το ΕΜ πρέπει να γίνει αποδεκτή και να επικυρωθεί ο διορισμός της.
Η έφεση ως προς τα ΕΜ Πολυκάρπου, Χριστοδούλου και Θεοφάνους δεν μπορεί να εξεταστεί ως απαράδεκτη λόγω απαράδεκτης άσκησης της προσφυγής. Έχω τη γνώμη ότι δεν υπάρχει συνάφεια μεταξύ της απόφασης για διορισμό του ΕΜ Σουρουλλά και της απόφασης για διορισμό των τριών ΕΜ. Οι δύο πράξεις δεν είναι συναφείς. Η μια δεν αποτελεί προϋπόθεση της άλλης. Η πράξη της 3.5.99 με την οποία διορίστηκαν τα τρία ΕΜ αποτελεί αυτοτελή διοικητική ενέργεια για την οποία εφαρμόζεται το άρθρο 6(7)(γ). Αν και για την έκδοση της απαιτείται διορισμός ή διαγραφή όλων των υποψηφίων που περιλαμβάνονται στον Πίνακα, δεν θεωρώ ότι ο διορισμός του ΕΜ αποτελεί προϋπόθεση της ώστε να μην έχει αυτοτέλεια.
Κάτω από το φως των πιο πάνω καταλήγω στο ίδιο συμπέρασμα με την απόφαση που μόλις έχει εκδοθεί από το Νικολάου, Δ., ότι δηλαδή ο διορισμός του ΕΜ Σουρουλλά έγινε νόμιμα και η έφεση επιτυγχάνει με επικύρωση του διορισμού αυτού. Όσον αφορά τα ΕΜ Πολυκάρπου, Χριστοδούλου και Θεοφάνους, η έφεση δεν εξετάζεται.
H έφεση επιτυγχάνει μερικώς χωρίς έξοδα.