|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2002) 3 ΑΑΔ 401
5 Ιουνίου, 2002
[ΠΙΚΗΣ, Π., ΑΡΤΕΜΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ, ΚΑΛΛΗΣ, ΚΡΟΝΙΔΗΣ, Δ/στές]
MULTI KLIMA MALIOTIS ENGINEERING LTD,
A.J. PERICLEOUS (SERVICES) LTD,
Εφεσείοντες-Αιτητές,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ
ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟΥ ΠΡΟΣΦΟΡΩΝ,
Εφεσιβλήτων-Καθ' ων η αίτηση.
(Aναθεωρητική Έφεση Aρ. 2980)
Προσφορές ― Όροι προσφοράς ― Παρέκκλιση προσφοράς από ουσιώδη όρο, καθιστά αυτήν άκυρη και ο προσφοροδότης δεν έχει έννομο συμφέρον προσβολής της απόφασης κατακύρωσης σε άλλον.
Έξοδα ― Κανόνας ότι ακολουθούν το αποτέλεσμα της δίκης.
Η εφεσείουσα εταιρεία που είχε αποκλειστεί από το διαγωνισμό προσφορών επειδή δεν παρουσίασε δείγμα του προϊόντος, επεδίωξε τόσο πρωτόδικα, όσο και κατ' έφεση, την ακύρωση της απόφασης κατακύρωσης στο ενδιαφερόμενο μέρος.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου, απορρίπτοντας την έφεση, αποφάσισε ότι:
1. Παράλειψη συμμόρφωσης με όρο του διαγωνισμού δεν είναι αναπόφευκτα μοιραία για το παραδεκτό της προσφοράς. Μόνο, εφόσον η μη συμμόρφωση αφορά ουσιώδη όρο του μειοδοτικού διαγωνισμού, δικαιολογείται η απόρριψη της προσφοράς.
Ως εξηγείται στην Tamassos Suppliers v. Δημοκρατίας (1992) 3 Α.Α.Δ. 60, ουσιώδης είναι ο όρος, η τήρηση του οποίου είναι αποφασιστικής σημασίας για τη λήψη και το περιεχόμενο της απόφασης για την κατακύρωση της προσφοράς. Η τελική κρίση για το ουσιώδες του όρου μειοδοτικού διαγωνισμού ανήκει στο Δικαστήριο.
Η παροχή των δειγμάτων ήταν αναγκαία για τη διαπίστωση της ποιότητας, περιλαμβανομένης και της ανθεκτικότητας, των υπό προσφορά αντικειμένων. Στην απουσία διαπιστώσεων γι' αυτό το στοιχείο των αγαθών, ήταν αδύνατη η αξιολόγηση της προσφοράς ή η αντιπαραβολή της προς άλλες προσφορές. Οι οπτικές παραστάσεις για τη φύση των αγαθών και ο εργαστηριακός έλεγχος για κάθε τι που σχετιζόταν με τη φύση και την ποιότητά τους ήταν, εξ αντικειμένου, ουσιώδεις για την κρίση της προσφοράς. Η μη συμμόρφωση των εφεσειόντων καθιστούσε την προσφορά τους άκυρη και, παρεπόμενα, απαράδεκτη. Τούτου δοθέντος, απουσίαζε και το συμφέρον τους να αμφισβητήσουν την επίδικη διοικητική απόφαση. Κανένα όφελος δεν είχαν να αποκομίσουν από την ακύρωση της κατακύρωσης της προσφοράς στο ενδιαφερόμενο πρόσωπο, εφόσον ήταν εκτός διαγωνισμού. Η διαπίστωση αυτή εκθεμελιώνει το βάθρο της προσφυγής και, παρεπόμενα, της έφεσης και προοιωνίζεται την απόρριψή της.
2. Ανυπόστατος κρίνεται και ο λόγος έφεσης που αφορά τα έξοδα. Η νομολογία διευκρινίζει ότι παρέχεται δικαιοδοσία καταδίκης του αποτυχόντα προσφεύγοντος στα έξοδα της αναθεωρητικής δίκης, σε βαθμό που να μη χωρεί αντίλογος.
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Tamassos Suppliers v. Δημοκρατίας (1992) 3 Α.Α.Δ. 60,
Στυλιανίδου v. Ε.Δ.Υ. (2001) 3 Α.Α.Δ. 124,
Ζαχαριάδης v. Ε.Δ.Υ. (2001) 3 Α.Α.Δ. 722,
Μέζος v. Ε.Δ.Υ. (2001) 3 Α.Α.Δ. 362.
Έφεση.
Έφεση από τους αιτητές εναντίον της απόφασης Δικαστή του Aνωτάτου Δικαστηρίου (Yπόθεση Aρ. 8/99), ημερομηνίας 14/12/99, με την οποία απέρριψε την προσφυγή τους κατά της κατακύρωσης της προσφοράς για την προμήθεια ατομικών πτυοσκάπανων για τις ανάγκες της Eθνικής Φρουράς στο ενδιαφερόμενο μέρος.
Α.Σ. Αγγελίδης, για τους Εφεσείοντες.
Ε. Αντωνίου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Εφεσίβλητους.
Cur. adv. vult.
ΔIKAΣTHPIO: Την απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Γ.Μ. Πικής, Π..
ΠΙΚΗΣ, Π.: Ανταποκρινόμενοι σε προκηρυχθέντα από την αρμόδια αρχή δημόσιο μειοδοτικό διαγωνισμό για την προμήθεια ατομικών πτυοσκάπανων για τις ανάγκες της Εθνικής Φρουράς, οι εφεσείοντες υπέβαλαν προσφορά, η οποία αποκλείστηκε, λόγω μη συμμόρφωσης με τον όρο του διαγωνισμού που πρόβλεπε την παροχή δειγμάτων των προσφερομένων αγαθών.
Οι παράγραφοι 1 και 2 του όρου 2 του διαγωνισμού καθόρισαν ως συστατικό στοιχείο της προσφοράς την υποβολή τριών δειγμάτων του αντικειμένου της - (πτυοσκάπανα με θήκη) - προσδιορίζοντας και το λόγο για τον οποίο αυτά απαιτούνταν - προς υποβολή σε εργαστηριακό έλεγχο.
Η προσφυγή ασκήθηκε κατά της απόφασης του Κεντρικού Συμβουλίου Προσφορών, επαγόμενης την κατακύρωση της προσφοράς στο ενδιαφερόμενο πρόσωπο.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο έκρινε ότι η μη συμμόρφωση των εφεσειόντων με τον προαναφερθέντα όρο καθιστούσε την προσφορά τους απαράδεκτη, θέτοντάς τους εκτός διαγωνισμού. Το Δικαστήριο απέρριψε, ως ανυπόστατο, και το δεύτερο λόγο που προβλήθηκε για την ακύρωση της επίδικης διοικητικής απόφασης, σχετιζόμενο με τη σύνθεση του Κεντρικού Συμβουλίου Προσφορών, μεμπτή, κατά τους εφεσείοντες, λόγω της παρουσίας αξιωματικού του στρατού εκ μέρους του Υπουργείου και όχι δημοσίου υπαλλήλου, αφενός, και της ανεπίτρεπτης παρουσίας, κατά τη λήψη της απόφασης, του προσώπου που άσκησε καθήκοντα γραμματέα του Συμβουλίου, αφετέρου.
Με την έφεση, προσβάλλονται και τα δύο σκέλη της απόφασης του Δικαστηρίου ως εσφαλμένα, και, ταυτόχρονα, αμφισβητείται η επιδίκαση εξόδων εις βάρος των εφεσειόντων.
Ως προς τον πρώτο λόγο έφεσης, τίποτε δεν έχει τεθεί ενώπιόν μας, που να κλονίζει τις διαπιστώσεις του Δικαστηρίου αναφορικά με την ύπαρξη του όρου ή τη σημασία του για την αξιολόγηση της προσφοράς. Αποτελεί γεγονός ότι η προσφορά των εφεσειόντων δεν ήταν σύμφωνη με τον προαναφερθέντα όρο του διαγωνισμού, λόγω της παράλειψης παροχής των δειγμάτων που αυτός προέβλεπε.
Παράλειψη συμμόρφωσης με όρο του διαγωνισμού δεν είναι αναπόφευκτα μοιραία για το παραδεκτό της προσφοράς. Μόνο, εφόσον η μη συμμόρφωση αφορά ουσιώδη όρο του μειοδοτικού διαγωνισμού, δικαιολογείται η απόρριψη της προσφοράς.
Ως εξηγείται στην Tamassos Suppliers v. Δημοκρατίας (1992) 3 Α.Α.Δ. 60, ουσιώδης είναι ο όρος, η τήρηση του οποίου είναι αποφασιστικής σημασίας για τη λήψη και το περιεχόμενο της απόφασης για την κατακύρωση της προσφοράς.
Η τελική κρίση για το ουσιώδες του όρου μειοδοτικού διαγωνισμού ανήκει στο Δικαστήριο.
Δεν έχει τεθεί τίποτε ενώπιόν μας, το οποίο να θέτει υπό αμφιβολία την κρίση του πρωτόδικου Δικαστηρίου επί του θέματος. Η παροχή των δειγμάτων ήταν αναγκαία για τη διαπίστωση της ποιότητας, περιλαμβανομένης και της ανθεκτικότητας, των υπό προσφορά αντικειμένων. Στην απουσία διαπιστώσεων γι' αυτό το στοιχείο των αγαθών, ήταν αδύνατη η αξιολόγηση της προσφοράς ή η αντιπαραβολή της προς άλλες προσφορές. Οι οπτικές παραστάσεις για τη φύση των αγαθών και ο εργαστηριακός έλεγχος για κάθε τι που σχετιζόταν με τη φύση και την ποιότητά τους ήταν, εξ αντικειμένου, ουσιώδεις για την κρίση της προσφοράς. Η μη συμμόρφωση των εφεσειόντων καθιστούσε την προσφορά τους άκυρη και, παρεπόμενα, απαράδεκτη. Τούτου δοθέντος, απουσίαζε και το συμφέρον τους να αμφισβητήσουν την επίδικη διοικητική απόφαση. Κανένα όφελος δεν είχαν να αποκομίσουν από την ακύρωση της κατακύρωσης της προσφοράς στο ενδιαφερόμενο πρόσωπο, εφόσον ήταν εκτός διαγωνισμού. Η διαπίστωση αυτή εκθεμελιώνει το βάθρο της προσφυγής και, παρεπόμενα, της έφεσης και προοιωνίζεται την απόρριψή της.
Εφόσον οι εφεσείοντες εστερούντο εννόμου συμφέροντος να προσβάλουν την επίδικη διοικητική απόφαση, παρέλκει η εξέταση οποιουδήποτε άλλου εγειρόμενου λόγου για την ακύρωσή της.
Ανυπόστατος κρίνεται και ο τρίτος λόγος έφεσης, που αφορά τα έξοδα. Η νομολογία διευκρινίζει ότι παρέχεται δικαιοδοσία καταδίκης του αποτυχόντα προσφεύγοντος στα έξοδα της αναθεωρητικής δίκης, σε βαθμό που να μη χωρεί αντίλογος - (βλ. Στυλιανίδου ν. Ε.Δ.Υ.(2001) 3 Α.Α.Δ. 124· Ζαχαριάδης ν. Ε.Δ.Υ.(2001) 3 Α.Α.Δ. 722· Μέζος ν. Ε.Δ.Υ.(2001) 3 Α.Α.Δ. 362).
Η έφεση απορρίπτεται με έξοδα.
H έφεση απορρίπτεται με έξοδα.