|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1995) 3 ΑΑΔ 379
18 Οκτωβρίου, 1995
[ΠΙΚΗΣ, Π., ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, ΝΙΚΗΤΑΣ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ/στές]
ΙΩΑΝΝΗΣ ΜΙΣΙΡΛΗΣ,
Εφεσείων - Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΥΠΟΥΡΓEIOY ΕΜΠΟΡΙΟΥ ΚΑΙ ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ (AΡ.1),
Εφεσιβλήτων - Καθ' ων η Αίτηση.
(Αναθεωρητική Έφεση αρ. 1272)
Διοικητικό Δίκαιο — Συνάφεια διοικητικών πράξεων — Εφαρμοστέες νομικές αρχές για ύπαρξη συνάφειας μεταξύ διοικητικών πράξεων — Μόνο συναφείς διοικητικές πράξεις μπορούν να προσβληθούν με την ίδια αίτηση ακυρώσεως.
Έννομο συμφέρον — Επηρεασμός των συμφερόντων του, νομιμοποιεί τον προσφεύγοντα να ζητήσει την αναθεώρηση της διοικητικής πράξης ή απόφασης η οποία τα επηρέασε.
Αναθεωρητική έφεση — Δικονομία — Προσδιορισμός επιδίκων θεμάτων — Η συζήτηση της έφεσης περιορίζεται στα επίδικα θέματα που έχουν ως αντικείμενο την απόφαση η οποία εφεσιβάλλεται — Λόγοι έφεσης είναι εκείνοι οι οποίοι προσδιορίζονται στην Ειδοποίηση Έφεσης.
Το πρωτόδικο Δικαστήριο στα πλαίσια άσκησης της Αναθεωρητικής του Δικαιοδοσίας, απέρριψε την προσφυγή του εφεσείοντα για ακύρωση διοικητικής απόφασης, βάσει της οποίας απορρίφθηκε αίτησή του για παροχή άδειας εξαγωγής κρεμμυδιών. Η απόφαση του πρωτόδικου Δικαστηρίου είναι το αντικείμενο της παρούσας έφεσης.
Το επίδικο θέμα της προσφυγής προσδιορίστηκε στην αίτηση του εφεσείοντα η οποία απορρίφθηκε στις 7.12.1989 με την αιτιολογία ότι δεν μπορούσε να εγκριθεί επί του παρόντος γιατί θα εδημιουργείτο έλλειψη στην ντόπια αγορά.
Οι θεραπείες 1 και 2 της προσφυγής είχαν αντικείμενο την αναθεώρηση της απόφασης της 7.12.1989.
Υπήρχε και τρίτη θεραπεία στην προσφυγή, για δήλωση του Δικαστηρίου με την οποία να κηρύσσεται άκυρη η χορηγία αποκλειστικής άδειας στην ΣΕ.ΔΙ.ΓΕΠ., η οποία δεν εξετάστηκε από το πρωτόδικο Δικαστήριο.
Στην έφεση προβλήθηκε το επιχείρημα ότι η αναθεώρηση της απόφασης η οποία αναφέρεται στην τρίτη θεραπεία, παραμένει επίδικο θέμα.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, με ενδιάμεση απόφαση του Πική, Π. απέρριψε το επιχείρημα των εφεσειόντων για τους πιο κάτω λόγους:
1. Η απόφαση στην οποία αναφέρεται η θεραπεία 3 δεν προσδιορίζεται ούτε στοιχειοθετείται, από τα γεγονότα που υποστηρίζουν την προσφυγή. Ούτε θα μπορούσε να αποτελέσει το αντικείμενο αναθεώρησης στο πλαίσιο της προσφυγής όντας αυτοτελής διοικητική πράξη, χωρίς συνάφεια προς την πρώτη.
2. Ο εφεσείων δεν ενομιμοποιείτο να ζητήσει αναθεώρηση της απόφασης που απέβλεπε να καταστήσει το αντικείμενο της θεραπείας 3, εφόσον δεν επηρεάστηκαν τα συμφέροντά του από την απόφαση εκείνη.
3. Κανένας από τους λόγους της έφεσης δεν αναφέρεται σε παράλειψη του Δικαστηρίου να αναθεωρήσει απόφαση η οποία αποτελούσε το αντικείμενο της προσφυγής.
Ενόψει των ανωτέρω η θεραπεία 3 δεν μπορεί να αποτελέσει επίδικο θέμα της έφεσης η οποία θα περιοριστεί στα επίδικα θέματα που έχουν ως αντικείμενο την απόφαση η οποία εφεσιβάλλεται.
Υποθέσεις που αναφέρθηκαν:
Συμεωνίδου, κ.α. v. Δημοκρατίας, (1993) 3 A.A.Δ. 258·
Πολυδώρου v. Δημοκρατίας. Απόφαση ημερ. 24.2.1993.
Eνδιάμεση απόφαση.
Eνδιάμεση απόφαση σε αναθεωρητική έφεση με την οποία καθορίστηκε η βάση και το ορθό πλαίσιο της υπό κρίση έφεσης.
Α.Σ. Αγγελίδης, για τον εφεσείοντα.
Στ. Iωαννίδου (κα) Δικηγόρος της Δημοκρατίας A', εκ μέρους του Γενικού Eισαγγελέα, για τους εφεσίβλητους.
Cur. adv. vult.
Tην Aπόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Γ.M. Πικής, Π.
ΠΙΚΗΣ, Π.: Aνάγνωσε την ακόλουθη ενδιάμεση απόφαση. Το αντικείμενο της έφεσης είναι απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου στην άσκηση της Αναθεωρητικής Δικαιοδοσίας, απορριπτική του αιτήματος του εφεσείοντα για ακύρωση διοικητικής απόφασης, βάσει της οποίας απορρίφθηκε αίτησή του για την παροχή άδειας εξαγωγής κρεμμυδιών.
Στην εκκαλούμενη απόφαση, το επίδικο θέμα της προσφυγής προσδιορίζεται ως εξής:-
"Η αίτηση του απερρίφθη στις 7.12.89 με την αιτιολογία ότι δεν μπορούσε να εγκριθεί επί του παρόντος γιατί θα εδημιουργείτο έλλειψη στη ντόπια αγορά. Είναι αυτή η απόφαση που προσβάλλεται στην κρινόμενη προσφυγή."
Η αναθεώρηση της προαναφερθείσας απόφασης της 7ης Δεκεμβρίου, 1989, ήταν το αντικείμενο των θεραπειών 1 και 2 της προσφυγής.
Τρίτη θεραπεία, αφορούσα σε άλλη απόφαση, δεν εξετάστηκε από το Δικαστήριο ούτε αποτέλεσε αντικείμενο απόφασης δηλωτικής του κύρους της. Η τρίτη θεραπεία είχε ως εξής:-
"3. Δήλωση του Δικαστηρίου με την οποία να κηρύσσεται άκυρη η χορηγία αποκλειστικής αδείας εξαγωγής στην ΣΕ.ΔΙ.ΓΕΠ. κατά πλήρη αποκλεισμό του αιτητή."
Κατά την ακρόαση της έφεσης, προβλήθηκε επιχειρηματολογία απολήγουσα στη θέση ότι αποτελούσε, και παραμένει επίδικο θέμα, η αναθεώρηση της απόφασης η οποία αναφέρεται στην προαναφερθείσα θεραπεία 3. Διαφωνούμε. Οι λόγοι είναι οι εξής:-
(α) Η απόφαση στην οποία αναφέρεται η θεραπεία 3 δεν προσδιορίζεται ούτε στοιχειοθετείται από τα γεγονότα που υποστηρίζουν την προσφυγή. Εάν ο αιτητής απέβλεπε στην αναθεώρηση και άλλης απόφασης από εκείνη της 7ης Δεκεμβρίου, 1989, αυτή δεν προσδιορίζεται ούτε στοιχειοθετείται από τα γεγονότα που θεμελιώνουν την προσφυγή. Το μόνο συμπέρασμα που μπορεί να εξαχθεί είναι ότι η θεραπεία 3, ως ξεχωριστό επίδικο θέμα, εγκαταλείφθηκε. Ούτε θα μπορούσε να αποτελέσει το αντικείμενο αναθεώρησης στο πλαίσιο της προσφυγής, δεδομένου ότι, με το ίδιο ένδικο μέσο, θα προσβαλλόταν και δεύτερη αυτοτελής διοικητική πράξη, μη συναφής προς την πρώτη.
Συνάφεια υπάρχει, όπως επισημαίνεται από την Ολομέλεια στη Συμεωνίδου κ.ά. ν. Δημοκρατίας, (1993) 3 A.A.Δ. 258.
"... όταν η μια πράξη αποτελεί προϋπόθεση της άλλης, ή όταν οι προσβαλλόμενες με το ίδιο δικόγραφο πράξεις αφορούν τον ίδιο αιτητή, βασίζονται στις ίδιες διατάξεις του νόμου, φέρουν ταυτόσημη αιτιολογία και εκδόθηκαν από το ίδιο όργανο και κατά την ίδια διοικητική διαδικασία (Βλέπε Πορίσματα Νομολογίας του Συμβουλίου Επικρατείας της Ελλάδας 1929 - 1959, σελίδα 274)."
(Βλ., επίσης, Πολυδώρου ν. Δημοκρατίας, Προσφυγή 335/92, Απόφαση ημερομηνίας 24 Φεβρουαρίου, 1993.)
(β) Ούτε ενομιμοποιείτο ο προσφεύγων (εφεσείων) να ζητήσει την αναθεώρηση της απόφασης που, μετά από τις διευκρινίσεις που δόθηκαν, διεφάνη ότι απέβλεπε να καταστήσει το αντικείμενο της θεραπείας 3, εφόσο δεν προέκυψε κανένας επηρεασμός των συμφερόντων του από την απόφαση εκείνη. Τα συμφέροντά του επηρεάστηκαν από την απόφαση της 7ης Δεκεμβρίου, 1989, και είναι με αφορμή εκείνο τον επηρεασμό που προσέφυγε στο Δικαστήριο για την προστασία των συμφερόντων του μέσω της αναθεώρησης της απόφασης η οποία τα επηρέασε. Σε όποιο βαθμό προηγούμενες αποφάσεις της Διοίκησης επενέργησαν στη λήψη της απόφασης της 7ης Δεκεμβρίου, 1989, αυτές μπορεί να εξεταστούν στο πλαίσιο διερεύνησης του βάθρου της απόφασης.
(γ) Κανένας από τους λόγους έφεσης δεν αναφέρεται σε παράλειψη του Δικαστηρίου να προβεί στην αναθεώρηση απόφασης η οποία αποτελούσε το αντικείμενο της προσφυγής. Επομένως, η προβολή οποιασδήποτε επιχειρηματολογίας στο θέμα αυτό εκφεύγει των επιδίκων θεμάτων της έφεσης.
Για τους πιο πάνω λόγους, η θεραπεία 3 δεν αποτέλεσε ούτε θα μπορούσε να αποτελέσει θέμα αναθεώρησης στην προσφυγή. Σε όποιο βαθμό προβλήθηκε ως ανεξάρτητη βάση της προσφυγής, συνάγεται ότι εγκαταλείφθηκε. Περαιτέρω, δεν αποτελεί επίδικο θέμα της έφεσης.
Εν όψει των ανωτέρω, η συζήτηση της έφεσης θα περιοριστεί στα επίδικα θέματα που έχουν ως αντικείμενο την απόφαση η οποία εφεσιβάλλεται και λόγους έφεσης εκείνους οι οποίοι προσδιορίζονται στην Ειδοποίηση Έφεσης.
Διαταγή ως ανωτέρω.