|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1995) 3 ΑΑΔ 255
30 Μαΐου, 1995
[ΠΙΚΗΣ, Π., ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ, ΧΑΤΖΗΤΣΑΓΓΑΡΗΣ, NIKOΛAΪΔHΣ, ΝΙΚΟΛΑΟΥ, Δ/στές]
ΓΡΗΓΟΡΗΣ ΘΑΛΑΣΣΙΝΟΣ,
Εφεσείων - Αιτητής,
ν.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ, ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ (AΡ.1),
Εφεσιβλήτων - Καθ' ων η Αίτηση .
(Αναθεωρητική Έφεση Αρ. 1166)
Aναθεωρητική Έφεση — Οι λόγοι έφεσης πρέπει να προσδιορίζονται στην Ειδοποίηση Έφεσης μέσα στην προθεσμία που θέτουν οι σχετικές δικονομικές διατάξεις — Ο περί Πολιτικής Δικονομίας Νόμος Κεφ. 155, Δ.35 θ.2.
Aναθεωρητική Έφεση — Δεν παρέχεται η δυνατότητα έγερσης θεμάτων κατά την έφεση άλλων από εκείνα που τέθηκαν στη δίκη — Εξαίρεση αποτελούν θέματα δημόσιας τάξης που αφορούν την αρμοδιότητα και δικαιοδοσία του Δικαστηρίου και η διερεύνηση των επιπτώσεων παραδεκτών γεγονότων στη νομιμότητα της πράξης, που δεν απασχόλησαν το πρωτόδικο Δικαστήριο.
Aναθεωρητική Έφεση — Τροποποίηση έφεσης — Διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου — Τα κριτήρια για άσκησή της δεν μεταβάλλονται από τη Δ.64 των Θεσμών της Πολιτικής Δικονομίας, όπως αναμορφώθηκε από τον "Περί Πολιτικής Δικονομίας (Τροποποιητικό) Διαδικαστικό Κανονισμό του 1995" — Aποτέλεσμα της τροποποίησης της Δ.64 είναι η κατάργηση μεταξύ άκυρων αντικανονικών δικονομικών μέτρων.
Η αίτηση για τροποποίηση της έφεσης έγινε μετά πάροδο πέντε περίπου χρόνων από την καταχώρισή της, ώστε να παρασχεθεί η δυνατότητα στον εφεσείοντα να συμπληρώσει ένα από τους λόγους της έφεσης και να προσθέσει τρεις νέους λόγους.
Η Ολομέλεια του Ανωτάτου Δικαστηρίου αποφάνθηκε ότι η τροποποίηση δεν ήταν παραδεκτή αφού ουσιαστικά επρόκειτο για επαναπροσδιορισμό των επιδίκων θεμάτων της δίκης και απέρριψε την αίτηση με βάση τις αρχές που αναφέρονται στις πιο πάνω εισαγωγικές σημειώσεις.
Η αίτηση απορρίπτεται.
Υποθέσεις που αναφέρθηκαν:
G.A.P. Estates v. Δημοκρατίας, (1991) 3 Α.Α.Δ. 449.
Κυπριανού v. Δημοκρατίας, (1993) 3 A.A.Δ. 510·
Nissis (No.2) v. The Republic (Public Service Commission), (1967) 3 C.L.R. 671.
C.D.Hay Properties Ltd v. Δημοκρατίας, (1992) 3 A.A.Δ. 238·
Tριανταφυλλίδης & Άλλος v. Δημοκρατίας, (1993) 3 A.A.Δ. 429·
Leal v. Dunlop Bio - Processes Ltd, [1984] 2 All E.R. 207.
Aιτηση.
Aίτηση σε αναθεωρητική έφεση με την οποία ο εφεσείων - αιτητής ζητά την τροποποίηση της ειδοποίησης Έφεσης με την προσθήκη νέων λόγων έφεσης και συμπλήρωση των παλιών.
N. Kληρίδης, για τον εφεσείοντα - αιτητή.
A. Bασιλειάδης, Aνώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Eφεσίβλητους - Kαθ' ών η αίτηση.
Cur. adv. vult.
Την Απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Γ.Μ. Πικής, Π.
ΠΙΚΗΣ, Π.: Πέντε σχεδόν χρόνια μετά την καταχώριση της έφεσης, ο εφεσείων εξαιτείται την τροποποίηση της Ειδοποίησης Έφεσης, ώστε να του παρασχεθεί η δυνατότητα:-
(α) να συμπληρώσει (όπως χαρακτηρίζεται) το λόγο 4 (της έφεσης), με την προσθήκη τεσσάρων νέων παραγράφων με τις οποίες διευρύνεται και επεκτείνεται ουσιωδώς αυτό το μέρος της έφεσης. και
(β) να προσθέσει τρεις νέους λόγους έφεσης.
Είναι θεμελιωμένο ότι οι λόγοι της έφεσης πρέπει να προσδιορίζονται στην Ειδοποίηση Έφεσης, μέσα στην προθεσμία που θέτουν οι σχετικές δικονομικές διατάξεις (Δ.35 θ.2) (βλ. G.A.P. Estates v. Δημοκρατίας, (1991) 3 Α.Α.Δ. 449). Η αναμόρφωση της έφεσης μετά την εκπνοή της προθεσμίας για την υποβολή της προσκρούει στις θεσμικές διατάξεις που διέπουν την άσκηση και τον προσδιορισμό των επιδίκων θεμάτων της έφεσης. Οι πρόνοιες της Δ.35 θ.8, οι οποίες παρέχουν τη δυνατότητα για την τροποποίηση των λόγων της έφεσης, δεν αποτελούν μέσο για την παράκαμψη του πλαισίου άσκησής της ή του καθορισμού των επιδίκων θεμάτων.
Το αντικείμενο της έφεσης είναι το ίδιο όπως εκείνο της δίκης: η επίλυση της διαφοράς η οποία τίθεται με τη δικογραφία. Για το λόγο αυτό οι θεσμοί κάνουν πρόνοια για την επανακρόαση της υπόθεσης κατά την έφεση. Δεν παρέχεται η δυνατότητα έγερσης θεμάτων κατά την έφεση άλλων από εκείνα τα οποία τέθηκαν κατά τη δίκη. Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο και μόνο μπορεί να προσδιοριστούν τα επίδικα θέματα της έφεσης με το προβλεπόμενο ένδικο μέσο, την ειδοποίηση έφεσης. Εξαίρεση αποτελούν θέματα που άπτονται της δημόσιας τάξης, που αφορούν κυρίως την αρμοδιότητα και δικαιοδοσία του δικαστηρίου. Στην αναθεωρητική δικαιοδοσία είναι παραδεκτή, στην έφεση, και η διερεύνηση των επιπτώσεων παραδεκτών κατά τη δίκη γεγονότων στη νομιμότητα της πράξης, που δεν απασχόλησαν το πρωτόδικο δικαστήριο. (Οι σχετικές αρχές συνοψίζονται στην Κυπριανού ν. Δημοκρατίας, (1993) 3 A.A.Δ. 510, Βλ., επίσης, Christodoulos Nissis (No. 2) v. Republic (Public Service Commission) (1967) 3 C.L.R. 671· C.D. Hay Properties Limited ν. Δημοκρατίας, (1992) 3 A.A.Δ. 238· και Τριανταφυλλίδης και Άλλος ν. Δημοκρατίας, (1993) 3 A.A.Δ. 429).
Η Δ.64 των Θεσμών Πολιτικής Δικονομίας, όπως αναμορφώθηκε με τον πρόσφατο τροποποιητικό διαδικαστικό κανονισμό - ("Ο περί Πολιτικής Δικονομίας (Τροποποιητικός) Διαδικαστικός Κανονισμός του 1995 - Παράρτημα Δεύτερο, Επίσημη Εφημερίδα 24/2/95") - δεν αλλοιώνει τις προϋποθέσεις και δε μεταβάλλει τα κριτήρια για την άσκηση της διακριτικής ευχέρειας που παρέχεται στο δικαστήριο βάσει των Δικονομικών Κανόνων. ούτε παρέχει έρεισμα για την παράκαμψή τους. Με την τροποποίηση καταργείται η διάκριση μεταξύ άκυρου και αντικανονικού δικονομικού μέτρου ή διαβήματος και εξισώνεται κάθε μορφής παρέκκλιση από τους Θεσμούς με αντικανονικότητα δυναμένη να θεραπευθεί βάσει των προνοιών της.
Η Δ.64 είναι προσαρμοσμένη στην Ord.2, r.1 των νέων Αγγλικών Θεσμών, εκείνων που εισάχθηκαν μετά το 1962. Όπως έχει επιγραμματικά λεχθεί, η διάταξη αυτή δεν επιτρέπει την εισαγωγή από την πίσω θύρα ό,τι δε χωρεί από την μπροστινή (βλ. Leal v. Dunlop Bio-Processes Ltd. [1984] 2 All E.R. 207. Βλ., επίσης, The Supreme Court Practice 1988, σελ. 9-11.)
Με την επιδιωκομένη τροποποίηση του λόγου 4, σκοπείται η εισαγωγή νέων θεμάτων, έξω από το πλαίσιο της δικογραφίας, τα οποία περιήλθαν σε γνώση του εφεσείοντα, όπως προβάλλεται ισχυρισμός, μετά την έγερση της έφεσης.
Η τροποποίηση δεν είναι παραδεκτή. Πρόκειται, ουσιαστικά, για επαναπροσδιορισμό των επιδίκων θεμάτων της δίκης.
Οι νέοι λόγοι, τους οποίους ο εφεσείων θέλει να εγείρει (6, 7 και 8), θεμελιώνονται σε γεγονότα και ισχυρισμούς έξω από το πλαίσιο της δίκης. Η αίτηση για τροποποίηση αποβλέπει, όχι μόνο στην ανάπλαση της έφεσης, αλλά και στον επαναπροσδιορισμό των επιδίκων θεμάτων της δίκης.
Η αίτηση απορρίπτεται.