|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1990) 3 ΑΑΔ 576
21 Φεβρουαρίου, 1990
[ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΙΩΑΝΝΗΣ ΤΑΛΙΑΝΟΣ & ΣΙΑ ΛΤΔ.,
Αιτητές,
v.
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΔΙΑ
(A) ΥΠΟΥΡΓΟΥ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ ΚΑΙ
(Β) ΔΙΕΥΘΥΝΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΠΡΟΣΟΔΩΝ,
Καθ'ων η αίτηση.
(Υπόθεση Αρ. 426/86).
Aίτηση ακυρώσεως — Λόγοι ακυρώσεως — Πλάνη περί τα πράγματα — Έννοια — Πεδίο ακυρωτικής επέμβασης του Δικαστηρίου — Όρια — Μη στοιχειοθέτηση του λόγου στην κριθείσα περίπτωση φορολογίας εισοδήματος.
Φορολογία — Φορολογία έκτακτης εισφοράς — Εκπτώσεις από ενοίκια — Άρθρο 6 στο Ν.34/78 — Ερμηνεία της διάταξης στη River Estates Ltd. v. Republic — Υιοθέτησή της στην κριθείσα περίπτωση.
Αναθεωρητική Δικαιοδοσία — Δικαστική απόφαση — Δεν μπορεί να χειροτερεύσει τη θέση του προσφεύγοντα.
Η αιτήτρια εταιρεία προσέβαλε φορολογίες εισοδήματος και εκτάκτου εισφοράς που επιβλήθηκαν σε βάρος της.
Το Ανώτατο Δικαστήριο, απορρίπτοντας την προσφυγή, αποφάσισε ότι:
1. Η χρησιμοποίηση των κτιρίων "το πρώτον εν τω φορολογικώ έτει" είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να δικαιούται ο φορολογούμενος σε έκπτωση λόγω επενδύσεως 10% της κεφαλαιουχικής δαπάνης.
Τα επίδικα διαμερίσματα αγοράστηκαν στις 26 Οκτωβρίου, 1979 και 12 Νοεμβρίου, 1979. Η έρευνα του Διευθυντή αποκάλυψε ότι δεν είχε γίνει παροχή ηλεκτρισμού, ούτε επιπλώθηκαν το 1979 και ως εκ τούτου δε χρησιμοποιήθηκαν.
Οι αιτητές ισχυρίζονται ότι, παρόλο ότι δεν υπήρχε ηλεκτρικό ρεύμα και δεν επιπλώθηκαν, χρησιμοποιήθηκαν μετά την απόκτησή τους "ως Γραφεία τους για εμπιστευτικές συνεντεύξεις με πελάτες, αφού μεταφέρθησαν εις αυτά μερικά έπιπλα από τα Κεντρικά τους γραφεία και/ή από αλλού".
Πλάνη περί τα πράγματα σημαίνει πλήρως εσφαλμένη αντίληψη για την ύπαρξη ή μη ύπαρξη των πραγματικών προϋποθέσεων της διοικητικής πράξης, είτε αυτές απαιτούνται αμέσως από το Νόμο, είτε στήριξε σ' αυτές η Διοίκηση την άσκηση της διακριτικής της ευχέρειας.
Η εκτίμηση των γεγονότων ανήκει στο Διευθυντή και το Δικαστήριο τότε μόνο επεμβαίνει αν υπάρχει πλάνη περί τα πράγματα ή το Νόμο, ή η Διοίκηση υπερβαίνει τα όρια της διακριτικής της εξουσίας, με το νόημα ότι η διαπίστωση των γεγονότων δεν είναι εύλογα επιτρεπτή με βάση τα ενώπιόν της στοιχεία.
Το Δικαστήριο συνήθως δεν επεμβαίνει στην εκτίμηση των γεγονότων από τη Διοίκηση αν η εκτίμηση είναι εύλογα επιτρεπτή σ' αυτή και υπάρχουν στοιχεία ενώπιόν της που να υποστηρίζουν την προσβαλλόμενη απόφαση.
Εύλογα επιτρεπτή είναι η απόφαση στην οποία ένα λογικό πρόσωπο θα μπορούσε να καταλήξει με τα στοιχεία που είναι ενώπιον της Διοίκησης, ανεξάρτητα αν ένα άλλο λογικό πρόσωπο μπορούσε να καταλήξει σε διαφορετική απόφαση.
Η κρίση και εκτίμηση του Διευθυντή, με βάση τα ενώπιόν του στοιχεία, ότι τα διαμερίσματα δε χρησιμοποιήθηκαν και δεν μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν εντός του 1979, ήταν εύλογα επιτρεπτή σ' αυτόν και στηρίζεται στα αναντίλεκτα γεγονότα.
2. Αναφορικά με την έκτακτη εισφορά για το 1979, σχετικό είναι το Άρθρο 6 του Νόμου 34/78.
Η πιο πάνω νομοθετική πρόνοια έτυχε δικαστικής εξέτασης και ερμηνείας στην υπόθεση River Estates Ltd. v. Republic (1986) 3 C.L.R. 2575.
Με βάση τα όσα έχουν αναφερθεί στην υπόθεση εκείνη, ο Διευθυντής ορθά ερμήνευσε και εφάρμοσε το Νόμο με τα πραγματικά γεγονότα, όπως αποκαλύφθηκαν από την έρευνά του.
3. Η δικαστική απόφαση στη διοικητική δίκη δεν μπορεί να χειροτερεύσει τη θέση του προσφεύγοντα. Εάν δε γινόταν δεκτή η χρήση των διαμερισμάτων από τους Διευθυντές της εταιρείας και ότι το όφελος που προήλθε από αυτή ήταν φορολογητέο εισόδημα, τότε τα διαμερίσματα αυτά δε θα εθεωρείτο ότι χρησιμοποιήθηκαν το 1980 και το 1981 και ως εκ τούτου οι αιτητές θα στερούνταν του δικαιώματος έκπτωσης λόγω επένδυσης, που ήταν πολύ μεγαλύτερο από τα ενοίκια που υπολογίστηκαν.
Η προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Θουκυδίδη ν. Δημοκρατίας (1989) 3(Γ) A.A.Δ. 1150,
Μιχαήλ και Άλλη ν. Δημοκρατίας (1989) 3(E) A.A.Δ. 3083,
River Estates Ltd v. Republic (1986) 3(C) C.L.R. 2575.
Προσφυγή.
Προσφυγή εναντίον της απόφασης του Διευθυντή του Tμήματος Eσωτερικών Προσόδων με την οποία επιβλήθηκε στους αιτητές φορολογία εισοδήματος για τα έτη 1979, 1980 και 1981 και έκτακτη εισφορά για τα τέσσερα τετράμηνα του 1979.
Ν. Ζωμενής, για τους Αιτητές.
Α. Ευαγγέλου, Aνώτερος Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Cur. adv. vult.
ΣTYΛIANIΔHΣ, Δ.: Οι αιτητές με την παρούσα προσφυγή ζητούν την ακύρωση της απόφασης του Διευθυντή Τμήματος Εσωτερικών Προσόδων, (ο "Διευθυντής"), αναφορικά με τη φορολογία εισοδήματος για τα χρόνια 1979, 1980 και 1981 και αναφορικά με την έκτακτη εισφορά για τα τέσσερα τετράμηνα του 1979, που κοινοποιήθηκε σ' αυτούς με επιστολή ημερομηνίας 22 Απριλίου, 1986.
Οι αιτητές είναι οικογενειακή εγγεγραμμένη εταιρεία περιορισμένης ευθύνης, η οποία ασχολείται, μεταξύ άλλων, με την εισαγωγή, διανομή και εμπορία ηλεκτρικών και άλλων ειδών.
Οι αιτητές υπόβαλαν λογαριασμούς για το 1979, 1980 και 1981 στις 8 Σεπτεμβρίου, 1980, 24 Απριλίου, 1982 και 6 Νοεμβρίου, 1982, αντίστοιχα.
Στις 14 Δεκεμβρίου, 1985, ο Διευθυντής κοινοποίησε στους αιτητές Βεβαιώσεις για το φόρο εισοδήματος και για την έκτακτη εισφορά.
Στις 28 Ιανουαρίου, 1986, οι αιτητές, μέσω των λογιστών τους, υπόβαλαν ενστάσεις ότι οι φορολογίες ήταν υπερβολικές και δεν έγιναν σύμφωνα με τους λογαριασμούς που υποβλήθηκαν.
Επειδή δεν επήλθε συμφωνία, ο Διευθυντής, με βάση το Άρθρο 20(5) των περί Βεβαιώσεως και Εισπράξεως Φόρων Νόμων του 1978 έως 1979 (4/78, 23/78, 41/79), αποφάσισε τις ενστάσεις και κοινοποίησε την απόφασή του με επιστολή ημερομηνίας 22 Απριλίου, 1986 - Παράρτημα 4 στην αίτηση. Την ίδια ημέρα έστειλε Ειδοποιήσεις Επιβολής Φορολογίας (Εταιρείας).
Οι αιτητές αγόρασαν στις 26 Οκτωβρίου, 1979, διαμέρισμα στο "GARDEN COURT" στη Λάρνακα και στις 12 Νοεμβρίου, 1979, διαμέρισμα στην πολυκατοικία "REBECCA COURT" στη Λευκωσία. Τα διαμερίσματα αγοράστηκαν για £32,300.-, αλλά, επειδή συμφωνήθηκε μεταξύ του Διευθυντή και των αιτητών ότι £5,532.- ήταν η αξία των οικοπέδων, παράμεινε το ποσό των £26,768.- για υπολογισμούς φόρων.
Οι διαφορές αναφορικά με τα πιο πάνω διαμερίσματα είναι για:-
1. Έκπτωση 10% λόγω επενδύσεων για υπολογισμό του φορολογητέου εισοδήματος για το 1979.
2. Έκπτωση κεφαλαιουχικής επενδύσεως για το 1979 για έκτακτη εισφορά.
3. Ενοίκια για τα φορολογικά έτη 1980 και 1981.
Ο Διευθυντής δεν επέτρεψε έκπτωση φόρου λόγω επενδύσεως για το 1979. Δεν επέτρεψε έκπτωση όπως ζητούσαν οι αιτητές 100% της αξίας αποκτήσεως για έκτακτη εισφορά. Υπολόγισε ενοίκια λόγω χρήσεως από τους Διευθυντές για το 1980 και 1981 και ανάλογη έκτακτη εισφορά. Επειδή δεν επέτρεψε την έκπτωση για έκτακτη εισφορά που ζητούσαν οι αιτητές, δεν παρουσιάστηκε στους υπολογισμούς της φορολογίας ζημιά £12,278.-, η οποία, κατά την εκδοχή των αιτητών, έπρεπε να μεταφερθεί και να συμψηφιστεί με το εισόδημα του επόμενου χρόνου για να αποσβεστεί.
Οι αιτητές ισχυρίζονται ότι:-
1. Οι προσβαλλόμενες αποφάσεις είναι αντίθετες με το Νόμο.
2. Λήφθηκαν χωρίς τη δέουσα έρευνα.
3. Βασίστηκαν σε ανύπαρκτα γεγονότα· και
4. Είναι αυθαίρετες και αναιτιολόγητες.
Οι νομοθετικές διατάξεις που έχουν εφαρμογή στην παρούσα υπόθεση είναι το Άρθρο 12(2)(γ) των περί Φορολογίας του Εισοδήματος Νόμων του 1961 έως 1981 (58/61, 4/63, 21/66, 60/69, 47/73, 37/75, 12/76, 15/77, 8/79, 40/79, 24/81) και το Άρθρο 6 και οι παράγραφοι 2 και 3 του Πίνακα των περί Εκτάκτου Εισφοράς (Προσωριναί Διατάξεις) Νόμων του 1978 και 1979, (34/78, 29/79).
Το Άρθρο 12(2)(γ) της περί Φόρου Εισοδήματος Νομοθεσίας, όπως ήταν στον ουσιώδη χρόνο, πρόβλεπε:-
"(2) Κατά τον προσδιορισμόν του φορολογητέου εισοδήματος προσώπου ασκούντος εμπορικήν ή βιομηχανικήν τινά επιχείρησιν, επιτήδευμα ή βιοτεχνίαν τινά, ελευθέριον ή άλλο τι επάγγελμα, ή παρέχοντος μισθωτάς υπηρεσίας, θα χορηγήται -
.......................................................................................................
(γ) εις περιπτώσεις καθ' ας γίνονται κεφαλαιουχικαί δαπάναι διά την κατασκευήν, ανοικοδόμησιν, επέκτασιν και μετατροπήν στοιχείων παγίου ενεργητικού συγκειμένων εκ κτιρίων και τα τοιαύτα κτίρια χρησιμοποιούνται το πρώτον εν τω φορολογικώ έτει έκπτωσις λόγω επενδύσεως ίση προς είκοσι πέντε τοις εκατόν της ούτω διενεργηθείσης κεφαλαιουχικής δαπάνης επί ξενοδοχειακού κτιρίου ή είκοσι τοις εκατόν της ούτω διενεργηθείσης κεφαλαιουχικής δαπάνης επί βιομηχανικού κτιρίου ή δέκα τοις εκατόν της ούτω διενεργηθείσης κεφαλαιουχικής δαπάνης εφ' οιουδήποτε άλλου κτιρίου:"
Ακολουθεί επιφύλαξη η οποία δεν έχει εφαρμογή στην παρούσα υπόθεση.
Η χρησιμοποίηση των κτιρίων "το πρώτον εν τω φορολογικώ έτει" είναι απαραίτητη προϋπόθεση για να δικαιούται ο φορολογούμενος σε έκπτωση λόγω επενδύσεως 10% της κεφαλαιουχικής δαπάνης.
Τα διαμερίσματα αγοράστηκαν στις 26 Οκτωβρίου, 1979 και 12 Νοεμβρίου, 1979. Η έρευνα του Διευθυντή αποκάλυψε ότι δεν είχε γίνει παροχή ηλεκτρισμού, ούτε επιπλώθηκαν το 1979 και ως εκ τούτου δε χρησιμοποιήθηκαν.
Οι αιτητές ισχυρίζονται ότι, παρόλο ότι δεν υπήρχε ηλεκτρικό ρεύμα και δεν επιπλώθηκαν, χρησιμοποιήθηκαν μετά την απόκτησή τους "ως Γραφεία τους για εμπιστευτικές συνεντεύξεις με πελάτες, αφού μεταφέρθησαν εις αυτά μερικά έπιπλα από τα Κεντρικά τους γραφεία και/ή από αλλού".
Πλάνη περί τα πράγματα σημαίνει πλήρως εσφαλμένη αντίληψη για την ύπαρξη ή μη ύπαρξη των πραγματικών προϋποθέσεων της διοικητικής πράξης, είτε αυτές απαιτούνται αμέσως από το Νόμο, είτε στήριξε σ' αυτές η Διοίκηση τη άσκηση της διακριτικής της ευχέρειας.
Η εκτίμηση των γεγονότων ανήκει στο Διευθυντή και το Δικαστήριο τότε μόνο επεμβαίνει αν υπάρχει πλάνη περί τα πράγματα ή το Νόμο, ή η Διοίκηση υπερβαίνει τα όρια της διακριτικής της εξουσίας, με το νόημα ότι η διαπίστωση των γεγονότων δεν είναι εύλογα επιτρεπτή με βάση τα ενώπιόν της στοιχεία (βλ., μεταξύ άλλων, Αγνή Αλέξη Θουκυδίδη ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1989) 3(Γ) Α.Α.Δ. 1150).
Το Δικαστήριο συνήθως δεν επεμβαίνει στην εκτίμηση των γεγονότων από τη Διοίκηση αν η εκτίμηση είναι εύλογα επιτρεπτή σ' αυτή και υπάρχουν στοιχεία ενώπιόν της που να υποστηρίζουν την προσβαλλόμενη απόφαση.
Εύλογα επιτρεπτή είναι η απόφαση στην οποία ένα λογικό πρόσωπο θα μπορούσε να καταλήξει με τα στοιχεία που είναι ενώπιον της Διοίκησης, ανεξάρτητα αν ένα άλλο λογικό πρόσωπο μπορούσε να καταλήξει σε διαφορετική απόφαση - (βλ., μεταξύ άλλων, Ανδρέας Μιχαήλ και Άλλη ν. Κυπριακής Δημοκρατίας (1989) 3(Ε) Α.Α.Δ. 3083).
Η κρίση και εκτίμηση του Διευθυντή, με βάση τα ενώπιόν του στοιχεία, ότι τα διαμερίσματα δε χρησιμοποιήθηκαν και δε μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν εντός του 1979, ήταν εύλογα επιτρεπτή σ' αυτό και στηρίζεται στα αναντίλεκτα γεγονότα.
Αναφορικά με την έκτακτη εισφορά για το 1979, το Άρθρο 6 του Νόμου 34/78 προβλέπει:-
"6. Αι διατάξεις των εκάστοτε εν ισχύει περί Φορολογίας του Εισοδήματος Νόμων και των περί Καθορισμού του Ποσού και Ανακτήσεως Φόρων Νόμων, εφαρμόζονται, τηρουμένων των αναλογιών, υπό τας εν τω Πίνακι αναφερομένας τροποποιήσεις, αλλ' ουδεμία προσωπική έκπτωσις παραχωρείται και ουδέν εισόδημα απαλλάττεται της εισφοράς ..."
Οι παράγραφοι 2 και 3 του Πίνακα έχουν:-
"2. Τηρουμένων των διατάξεων της παραγράφου 3, προς προσδιορισμόν του εισοδήματος εκπίπτονται άπασαι αι δυνάμει των εκάστοτε εν ισχύϊ περί Φορολογίας του Εισοδήματος Νόμων επιτρεπόμεναι εκπτώσεις εξαιρέσει των ακολούθων:
(α) της εκπτώσεως λόγω επενδύσεως της χορηγουμένης δυνάμει των διατάξεων των εδαφίων (β) και (γ) της παραγράφου (2) του άρθρου 12·
(β) της εκπτώσεως λόγω εξαντλήσεως μεταλλείου της χορηγουμένης δυνάμει των διατάξεων του άρθρου 5 του Πρώτου Παραρτήματος·
(γ) της ζημίας ήτις μεταφέρεται από προηγούμενα έτη:
Νοείται ότι, από της τριμηνίας της αρχομένης την 1ην Απριλίου, 1976 και εντεύθεν οσάκις το ποσόν ζημίας το οποίον, εάν ήτο κέρδος ή όφελος θα εφορολογείτο δυνάμει του άρθρου 3, είναι τοσούτον ώστε να μη δύναται να συμψηφισθή καθ' ολοκληρίαν μετά του εξ άλλων πηγών εισοδήματος προσώπου τινός διά την αυτήν τριμηνίαν, το ποσόν της τοιαύτης ζημίας, καθ' ην έκτασιν τούτο δεν συμψηφίζεται ούτω μεταφέρεται και συμψηφίζεται μετά του κατά τας επομένας τριμηνίας εισοδήματος του προσώπου τούτου μέχρις ότου η ζημία αύτη αποσβεσθή.
3. Εις την περίπτωσιν προσδιορισμού του εισοδήματος εξ ενοικίων, εκπίπτεται ποσοστόν εικοσιπέντε τοις εκατόν του ακαθαρίστου αυτού εισοδήματος, καθώς επίσης και οι τόκοι επί κεφαλαίου δανεισθέντος προς απόκτησιν της οικοδομής της οποίας το ενοίκιον υπόκειται εις καταβολήν εκτάκτου εισφοράς:
Νοείται ότι εις περίπτωσιν καθ' ην εγένετο μείωσις ενοικίου δυνάμει οιουδήποτε εν ισχύϊ νόμου η επί των ούτω μειωθέντων ενοικίων αναλογούσα εισφορά υπολογιζομένη προ της τοιαύτης μειώσεως, μειούται κατά το ποσόν καθ' ο το ενοίκιον έχει μειωθή."
Είναι ισχυρισμός των αιτητών ότι, με βάση τις πιο πάνω νομοθετικές πρόνοιες, επειδή επιτράπηκε έκπτωση 100% λόγω απόσβεσης για σκοπούς φόρου εισοδήματος, έπρεπε να παραχωρηθεί έκπτωση για την έκτακτη εισφορά.
Η πιο πάνω νομοθετική πρόνοια έτυχε δικαστικής εξέτασης και ερμηνείας στην υπόθεση River Estates Ltd. v. Republic (1986) 3 C.L.R. 2575. Στη σελ. 2591 το Δικαστήριο είπε:-
"From a mere reading of the above-quoted section 6, it is clear that the Income Tax Law applies mutatis mutandis to cases of special contribution; and that such application is subject to the amendments referred to in the Schedule to the Special Contribution Laws. It is, also, clear from the aforequoted provision of paragraph 2(a) of the Schedule that for special contribution purposes the investment allowance which is granted for income tax purposes under the provisions of paragraphs (b) and (c) respectively of sub-section (2) of section 12 of the Income Tax Law 1961-1981 for the acquisition of new plant and machinery and for the construction of buildings is not deductible for special contribution purposes. Since therefore such allowances are not permitted the claim of the applicant Company that it is entitled to capital allowances for the 'expenditure it incurred on the acquisition of buildings' for letting purposes cannot stand for the provisions of paragraph (d) of sub-section (2) of section 12 are applicable only if paragraphs (b) and (c) were also applicable, because paragraph (d) applies subject to the provisions of paragraphs (b) and (c) which, for special contribution purposes, are expressly excluded."
Με βάση τα όσα έχουν αναφερθεί πιο πάνω, ο Διευθυντής ορθά ερμήνευσε και εφάρμοσε το Νόμο με τα πραγματικά γεγονότα, όπως αποκαλύφθηκαν από την έρευνά του.
Το παράπονο, ότι ζημία η οποία θα δημιουργόταν εάν επιτρεπόταν η έκπτωση αυτή για το 1979 δε μεταφέρθηκε, με βάση το Άρθρο 15 των περί Φορολογίας του Εισοδήματος Νόμων, στον επόμενο χρόνο, παραμένει αστήρικτο, γιατί αυτό είναι παρακολουθητικό του προηγούμενου.
Ο Διευθυντής υπολόγισε όφελος από τη χρήση του διαμερίσματος Λευκωσίας £200.- το 1980 και όφελος από τη χρήση του διαμερίσματος Λάρνακος £200.- το 1980 και £200.- το 1981 και, σύμφωνα με την παράγραφο 3 του Πίνακα του Νόμου 34/78, £300.- συνολικά για ενοίκια για το 1980 και £150.- για το 1981.
Η απόφαση στο ζήτημα αυτό ήταν εύλογα επιτρεπτή στο Διευθυντή. Περαιτέρω η δικαστική απόφαση στη διοικητική δίκη δεν μπορεί να χειροτερεύσει τη θέση του προσφεύγοντα. Εάν δεν γινόταν δεκτή η χρήση των διαμερισμάτων από τους Διευθυντές της εταιρείας και ότι το όφελος που προήλθε από αυτή ήταν φορολογητέο εισόδημα, τότε τα διαμερίσματα αυτά δε θα εθεωρείτο ότι χρησιμοποιήθηκαν το 1980 και το 1981 και ως εκ τούτου οι αιτητές θα στερούνταν του δικαιώματος έκπτωσης λόγω επένδυσης, που ήταν πολύ μεγαλύτερο από τα ενοίκια που υπολογίστηκαν.
Συνοψίζοντας, ο Διευθυντής ορθά ερμήνευσε και εφάρμοσε το Νόμο. Έκαμε τη δέουσα έρευνα, κάτω από τις δοσμένες περιστάσεις. Βασίστηκε σε υπαρκτά γεγονότα. Η απόφασή του ήταν αιτιολογημένη και εύλογα επιτρεπτή. Για τους πιο πάνω λόγους η προσφυγή αποτυγχάνει και απορρίπτεται.
Καμιά διαταγή για έξοδα.
H προσφυγή απορρίπτεται χωρίς έξοδα.