|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(1989) 3 ΑΑΔ 2819
25 Νοεμβρίου, 1989
[Α. ΛΟΪΖΟΥ, Π.]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 146 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ
ΑΙΜΙΛΙΟΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΙ,
Αιτητές,
ν
ΚΥΠΡΙΑΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ. ΜΕΣΩ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΥΠΗΡΕΣΙΑΣ ΚΑΙ ΑΛΛΟΥ,
Καθ' ων η Αίτηση.
(Συνεκδικαζόμενες Υποθέσεις Αρ. 141/84, 142/84, 146/84)
Δημόσιοι υπάλληλοι — Εμπιστευτικές εκθέσεις — Σύνταξη — Εγκύκλιος 491 — Παράλειψη εφαρμογής των διατάξεών της — Αποτελεί παρατυπία, αλλά μόνο αν η παρατυπία αυτή είναι ουσιώδης , οδηγεί σε ακύρωση της τελικής εκτελεστής πράξεως της προαγωγής.
Δημόσιοι υπάλληλοι — Εμπιστευτικές εκθέσεις — Σύνταξη — Εγκύκλιος 491. Παράγραφος 4(γ) — Προσυπογράφων λειτουργός — Δύναται να είναι ο οικείος προϊστάμενος, όταν έχει απ' ευθείας γνώση της εργασίας του αξιολογουμένου υπαλλήλου — Δεν είναι απαραίτητο να εργάζεται κάτω από την ίδια στέγη με τον αξιολογούμενο — Εφαρμογή αρχής από την υπόθεση Louca and Others v. Public Service Commission and Others (1989) 3 C.L.R. 672.
Δημόσιοι υπάλληλοι — Προαγωγές — Προϊστάμενος τμήματος — Σύσταση —Απόδοση κατά το τρέχον έτος, για το οποίο δεν έχουν συνταχθεί ακόμα εμπιστευτικές εκθέσεις — Κατά πόσο ο Διευθυντής μπορούσε να λάβει υπόψη την εν λόγω απόδοση — Όφειλε να λάβει υπόψη ολόκληρη την εικόνα που παρουσίαζαν οι υποψήφιοι κατά το χρόνο που παρείχε τις συστάσεις του — Επομένως ορθά έλαβε υπόψη και την εν λόγω περίοδο.
Δημόσιοι υπάλληλοι — Προαγωγές — Προϊστάμενος τμήματος — Σύσταση — Σύσταση τον ιδίου προϊσταμένου σε άλλη περίπτωση ενώπιον της Επιτροπής για την ίδια θέση — Δεν είναι θέμα σχετικό με την προαγωγή στην επίδικη θέση.
Δημόσιοι υπάλληλοι — Προαγωγές — Σχέδιο Υπηρεσίας — Ερμηνεία και εφαρμογή του — Αρχές, που διέπουν επέμβαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου — Το Δικαστήριο δεν επεμβαίνει απλώς και μόνο διότι το ίδιο Θα έδινε διαφορετική ερμηνεία.
Δημόσιοι υπάλληλοι — Προαγωγές — Έκδηλη υπεροχή — Υπεροχή αιτούντος στην αρχαιότητα κατά 7 έτη, αλλ' υπεροχή ενδιαφερομένου προσώπου κατ' αξία — Δεν απεδείχθη, υπό τις περιστάσεις, έκδηλη υπεροχή.
Η παρούσα υπόθεση αφορά Αίτηση Ακυρώσεως κατά των προαγωγών των ενδιαφερομένων προσώπων στη θέση Λειτουργού Γεωργικών Ερευνών Α' στο Ινστιτούτο Γεωργικών Ερευνών. Το σχετικό Σχέδιο Υπηρεσίας προέβλεπε ότι "μεταπτυχιακός τίτλος (π.χ. M.Sc.) ή ισότιμο πανεπιστημιακό δίπλωμα ή τίτλος... θα θεωρείται πλεονέκτημα". Ένα από τα ενδιαφερόμενα πρόσωπα είχε "diploma in agriculture of the Roseworthy Agricultural College, South Australia". To Υπουργείο Παιδείας ανέφερε ότι τούτο είναι "μεταπτυχιακού επιπέδου, αλλά όχι ισότιμο με το Master Degree στους ίδιους κλάδους των Ανωτάτων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων της Βρετανίας και της Αυστραλίας".
Το Ανώτατο Δικαστήριο θεώρησε ότι η ερμηνεία, που έδωσε η Ε.Δ.Υ. ήταν εύλογη και τούτο γιατί το σχέδιο αναφέρεται σε "μεταπτυχιακό τίτλο" και δίδει εν συνεχεία ως απλό παράδειγμα σε παρένθεση τον τίτλο M.Sc.
Ενόψει της διαπιστώσεως αυτής, αλλά και των άλλων νομικών αρχών, που εμφαίνονται στις πιο πάνω περιληπτικές σημειώσεις, το Ανώτατο Δικαστήριο απέρριψε τις Αιτήσεις Ακυρώσεως, αλλά χωρίς διαταγή για έξοδα.
Οι αιτήσεις ακυρώσεως απορρίπτονται.
Αναφερόμενες υποθέσεις:
Louca v. Public Service Commission (1989) 3 C.L.R. 672,
Sekkides v. Republic (1988) 3 C.L.R. 2136,
Payiatsos v. Republic (1987) 3 C.L.R. 321,
Chrysochos v. Republic (1985) 3 C.L.R. 78,
Papapetrou v. Republic 2 R.S.C.C. 61.
Προσφυγές.
Προσφυγές εναντίον της απόφασης των καθ' ων η αίτηση να προάξουν τα ενδιαφερόμενα μέρη στη θέση Λειτουργού Γεωργικών Ερευνών Α' αντί των αιτητών.
Α. Σ. Αγγελίδης, για τους Αιτητές στις υποθέσεις 141/84 και 142/84.
Ε. Ευσταθίου, για τον Αιτητή στην υπόθεση 146/84
Γ. Ερωτοκρίτου (κα), Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για τους Καθ' ων η αίτηση.
Α. ΛΟΪΖΟΥ, Π.: Ανάγνωσε την ακόλουθη απόφαση. Με τις προσφυγές αυτές που συνεκδικάστηκαν γιατί παρουσιάζουν κοινά νομικά και πραγματικά σημεία, οι αιτητές στις υποθέσεις 141/84 και 142/84 προσβάλλουν την προαγωγή στη θέση Λειτουργού Γεωργικών Ερευνών Α', στο Ινστιτούτο Γεωργικών Ερευνών, τον Ιωάννη Φωτιάδη και Ανδρέα Τσίγκη, ο δε αιτητής στην προσφυγή 146/84 προσβάλλει και τις τρεις προαγωγές, προσβάλλει επίσης και την προαγωγή του Κωνσταντίνου Ιωσηφίδη, που δημοσιεύτηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας ημερομηνίας 13 Ιανουαρίου 1984, αρ. 1923, υπ' αρ. 43.
Οι προσφυγές αυτές βρίσκονταν ενώπιον Δικαστή που αφυπηρέτησε και ανάλαβα την εκδίκασή τους την 19 Μαρτίου 1988, η δε απόφαση επιφυλάχθηκε στις 12 Ιουλίου 1989 αφού συμπληρώθηκαν οι γραπτές αγορεύσεις.
Εφόσον η θέση Λειτουργού Γεωργικών Ερευνών Α', είναι θέση προαγωγής, συστήθηκε Τμηματική Επιτροπή, σύμφωνα με τις Κανονιστικές Διατάξεις (Κανονιστική Διάταξη 3), που διέπουν τη σύσταση, τις αρμοδιότητες και τη μέθοδο ενέργειας των Τμηματικών Επιτροπών σύμφωνα με το άρθρο 36 των περί Δημοσίας Υπηρεσίας Νόμων του 1967 έως 1983.
Ο Πρόεδρος της Τμηματικής Επιτροπής με επιστολή του ημερομηνίας 16 Αυγούστου 1983, διαβίβασε την έκθεση της Τμηματικής Επιτροπής, η οποία σύστησε κατ' αλφαβητική σειρά έξι από τους δεκατέσσερις υποψηφίους προς επιλογή για προαγωγή, ανάμεσα στους οποίους περιλαμβάνονταν και οι αιτητές (Παράρτημα 4).
Ο Σάββας Γεωργιάδης. δικηγόρος, ενεργώντας από μέρους του πελάτη του Αιμίλιου Γεωργιάδη, Λειτουργού Γεωργικών Ερευνών, αιτητή στην προσφυγή με αρ. 141/84, απέστειλε προς την Επιτροπή Δημόσια; Υπηρεσίας επιστολή με ημερομηνία 9 Σεπτεμβρίου 1983. στην οποία αναφέρεται ότι οι αξιολογήσεις που έγιναν με τις Εμπιστευτικές Εκθέσεις, που υπέβαλε για τους υπαλλήλους που υπηρετούν στο Τμήμα του ο Διευθυντής του Ινστιτούτου Γεωργικών Ερευνών, είναι αντικανονικές, γιατί δεν συντάχθηκαν σύμφωνα με την Εγκύκλιο αρ. 491 ημερομηνίας 26 Μαρτίου 1979. Στην επιστολή αυτή επισυνάφθηκε αντίγραφο των πρακτικών της σύσκεψης του Διευθυντή του Ινστιτούτου Γεωργικών Ερευνών με την Επιτροπή Παραπόνων της ΠΑ.ΣΥ.Δ.Υ. σχετικά με το ίδιο θέμα (Παράρτημα 5).
Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας με επιστολή ημερομηνίας 16 Σεπτεμβρίου 1983, παρακάλεσε το Διευθυντή του Ινστιτούτου Γεωργικών Ερευνών να εκφέρει τις παρατηρήσεις του αναφορικά με το περιεχόμενο της πιο πάνω επιστολής (Παράρτημα 6).
Ο Διευθυντής του Ινστιτούτου Γεωργικών Ερευνών με επιστολή του ημερομηνίας 7 Οκτωβρίου 1983, υπέβαλε τις παρατηρήσεις του στο θέμα (Παράρτημα 7).
Η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας στη συνεδρίασή της στις 4 Νοεμβρίου 1983 αφού έλαβε υπόψη της όλα τα σχετικά και εξέτασε όλα τα ενώπιόν της στοιχεία, έκρινε ότι δεν υπάρχει παράβαση των Κανονιστικών Διατάξεων που διέπουν την ετοιμασία και υποβολή Εμπιστευτικών Εκθέσεων, σ' ότι αφορά τις Εμπιστευτικές Εκθέσεις που υποβλήθηκαν για τους υπαλλήλους που υπηρετούν στο Ινστιτούτο Γεωργικών Ερευνών. Κατά συνέπεια οι Εμπιστευτικές αυτές Εκθέσεις ήσαν έγκυρες και θα ελαμβάνονταν υπόψη κατά την εξέταση του θέματος, της πλήρωσης των τριών κενών θέσεων.
Στη συνέχεια η Επιτροπή, αφού άκουσε τις απόψεις και συστάσεις, του Διευθυντή Ινστιτούτου Γεωργικών Ερευνών ασχολήθηκε με την αξιολόγηση και σύγκριση των υποψήφιων.
Η Επιτροπή εξέτασε τα ουσιώδη στοιχεία από το φάκελο πλήρωσης της θέσης, καθώς, και από τους προσωπικούς φακέλους και τις Εμπιστευτικές Εκθέσεις, των υποψηφίων, και έλαβε υπόψη τα πορίσματα της Τμηματικής Επιτροπής: και τις κρίσεις και συστάσεις του Διευθυντή του Ινστιτούτου Γεωργικών Ερευνών. Λαμβάνοντας, δε υπόψη όλα τα ενώπιον της στοιχεία έκρινε με βάση τα καθιερωμένα κριτήρια, στο σύνολο τους (αξία, προσόντα, αρχαιότητα), ότι οι παρακάτω υπάλληλοι υπερείχαν των άλλων υποψηφίων και αποφάσισε να τους προαγάγει ως τους πιο κατάλληλους στη μόνιμη (Προϋπ. Αναπτ.) θέση Λειτουργού Γεωργικών Ερευνών Α. στο Ινστιτούτο Γεωργικών Ερευνών από 15 Νοεμβρίου 1983, τους Ιωσηφίδη Κωνσταντίνο, Τσίγκη Ανδρέα Κ., Φωτιάδη Ιωάννη , (Παράρτημα 9).
Η Επιτροπή με επιστολή της με ημερομηνία 17 Νοέμβριου 1983 πληροφόρησε το δικηγόρο κ. Σάββα Γεωργιάδη για την πιο πάνω απόφασή της που αφορούσε τις Εμπιστευτικές Εκθέσεις του πελάτη του κ.. Αιμίλιου Γεωργιάδη (αιτητή στην/ προσφυγή αρ. 141/84), (Παράρτημα 10). Ο δικηγόρος του αιτητή αυτού με επιστολή, του ημερομηνίας 28 Νοεμβρίου 1983, ζήτησε να τεθούν υπόψη του οι σχετικές πληροφορίες που έδωσε; στην Επιτροπή ο Διευθυντής, του Ινστιτούτου Γεωργικών Ερευνών βάσει των οποίων η Επιτροπή έκρινε την εγκυρότητα των Εμπιστευτικών Εκθέσεων (Παράρτημα ΙΙ).
Η Επιτροπή με επιστολή της ημερομηνίας 6 Δεκεμβρίου 1983 , απάντησε στο δικηγόρο του αιτητή (προσφυγή αρ. 141/84, Παράρτημα 12).
Οι πιο πάνω προαγωγές δημοσιεύτηκαν στην Επίσημη Εφημερίδα της Δημοκρατίας με ημερομηνία 13 Ιανουαρίου 1984 και Αριθμό Γνωστοποίησης 43.
Είναι ο ισχυρισμός των αιτητών ότι οι εμπιστευτικές εκθέσεις των αιτητών συντάχθηκαν κατά πλήρη παραβίαση της Εγκυκλίου 491, γιατί συντάχθηκαν από το Διευθυντή του Ινστιτούτου Γεωργικών Ερευνών ο οποίος υπέγραψε και ως Προσυπογραφών Λειτουργός χωρίς να έχει απευθείας γνώση της εργασίας των αιτητών ή οποιαδήποτε εποπτεία. Υποστήριξε δε τη θέση ότι ο Αξιολογών Λειτουργός πρέπει να έχει άμεση και προσωπική γνώση της εργασίας και ικανότητας των υπαλλήλων. Επίσης παραβίασε τη διάταξη της Εγκυκλίου (παράγραφος 4(γ)), που προβλέπει ότι "ο Προσυπογράφων Λειτουργός δέον να είναι ο αμέσως ανώτερος του Αξιολογούντος Λειτουργού...". Υποστήριξε επίσης ότι για σκοπούς αντικειμενικής σύνταξης εμπιστευτικών εκθέσεων είναι απαραίτητη η ύπαρξη δύο διαφορετικών φυσικών προσώπων που θα ενεργήσουν ως Αξιολογών Λειτουργός και Προσυπογράφων Λειτουργός.
Όπως έχει νομολογηθεί, παράλειψη να ακολουθηθούν οι πρόνοιες της Εγκυκλίου 491 σχετικά με τη σύνταξη των Εμπιστευτικών Εκθέσεων, αποτελεί παρατυπία αλλά η παρατυπία αυτή θα πρέπει να έχει ουσιωδώς επηρεάσει την απόφαση της Επιτροπής για να θεωρηθεί ότι η απόφαση αυτή πρέπει να ακυρωθεί (Βλέπε απόφαση της Ολομέλειας στην υπόθεση Sekkides v. The Republic (1988) 3 C.L.R. 2136.
Στην προκειμένη περίπτωση όπως φαίνεται από τα πρακτικά της σύσκεψης, ημερομηνίας 8 Ιουλίου 1983, μεταξύ του Διευθυντή του Ινστιτούτου Γεωργικών Ερευνών, της Επιτροπής Παραπόνων της ΠΑ.ΣΥ.Δ.Υ. και των εκπροσώπων του Κλαδικού Συμβουλίου του Ινστιτούτου Γεωργικών Ερευνών:-
"Πάνω σ' αυτό το θέμα ο Διευθυντής είπε ότι από της ίδρυσης του ΙΓΕ η σύνταξη των εμπιστευτικών εκθέσεων γινόταν από το Διευθυντή κατόπιν στενής συνεργασίας και ανταλλαγής απόψεων με τον Υπεύθυνον του Κλάδου Ερεύνης για κάθε περίπτωση υπαλλήλου του Κλάδου του και ότι ο Διευθυντής είναι σε θέση να εποπτεύει την εργασίαν των υπαλλήλων γιατί ουσιαστικά όλοι βρίσκονται συγκεντρωμένοι υπό μίαν στέγην. Επίσης ανέφερε ότι για την σύνταξη εμπιστευτικών εκθέσεων του επιστημονικού προσωπικού λαμβάνονται υπ' όψη αντικειμενικά κριτήρια όπως οι επιστημονικές δημοσιεύσεις, οι εκθέσεις, οι ομιλίες και τα σεμινάρια που δίδει ο υπάλληλος.".
Σύμφωνα με την παράγραφο 4(γ) της Εγκυκλίου 491, ο προσυπογράφων λειτουργός δύναται να είναι ο οικείος προϊστάμενος όταν αυτός έχει απ' ευθείας γνώση της εργασίας του αξιολογούμενου υπαλλήλου, όπως επίσης έχει νομολογηθεί από το Δικαστήριο, δεν είναι απαραίτητο ο προσυπογραφών λειτουργός να είναι κάτω από την ίδια στέγη με τον υπάλληλο. Σχετικό είναι το πιο κάτω απόσπασμα από την απόφαση της Ολομέλειας ημερομηνίας 16 Ιουνίου 1989, στην υπόθεση Yiannoulla Louca and Others v. Public Service Commission and Others (1989) 3 C.L.R. 672:
"It is not imperative for such knowledge to have been acquired through direct contact with such officers nor is it always possible, but such information may be obtained from any other proper source as is also the case where such subordinate officers do not work within the same premises but are spread out in different areas due to the nature of their work, (see Payiatsos v. The Republic (1987) 3 C.L.R. 321 at 328, Chrysochos v. The Republic (1985) 3 C.L.R. 78 at 87."
Στην προκειμένη περίπτωση εφόσον ο Διευθυντής είχε απ' ευθείας γνώση των λειτουργών που αξιολόγησε, όπως και την εποπτεία της εργασίας του, θεωρώ ότι ουδεμία παρατυπία υπάρχει, ουσιώδης ή μη, στη σύνταξη των εμπιστευτικών εκθέσεων.
Είναι επίσης ο ισχυρισμός ότι οι ενστάσεις του Διευθυντή Γεωργικών Ερευνών έπασχαν γιατί έγιναν χωρίς σε βάθος έρευνα των στοιχείων που απαρτίζουν την υπηρεσιακή συγκρότηση των υποψηφίων. Επίσης έκαμε ενώπιον της Επιτροπής αξιολόγηση των υποψηφίων και για το 1983 ενώ για το χρόνο αυτό δεν υπήρχαν ακόμη εμπιστευτικές εκθέσεις.
Από τα ενώπιόν μου γεγονότα δε φαίνεται ότι ο λόγος αυτός ευσταθεί, αντίθετα, ο Διευθυντής όπως φαίνεται από τα σχετικά πρακτικά είχε υπόψη του όλα τα στοιχεία τα σχετικά με τους υποψηφίους. Επίσης, ουδεμία παρατυπία υπάρχει όσον αφορά την αξιολόγηση που έκαμε για το χρόνο 1983, γιατί ασχέτως του ότι δεν υπήρχαν εμπιστευτικές εκθέσεις για την περίοδο αυτή, ο Διευθυντής όφειλε να λάβει υπόψη του ολόκληρη την εικόνα που παρουσίαζαν οι υποψήφιοι κατά το χρόνο που έδινε τις συστάσεις του (Βλέπε Payiatsos v. The Republic (1987) 3 C.L.R. 321, 328-329).
Αναφορικά με το ενδιαφερόμενο μέρος Α. Τσίγκη, είναι ο ισχυρισμός ότι οι συστάσεις του Διευθυντή έρχονται σε ανίθετη θέση με τις συστάσεις που έδωσε ο ίδιος για προαγωγές στην ίδια θέση αλλά ένα χρόνο προηγουμένως. Ως αποτέλεσμα των ενστάσεων αυτών ήταν να ενεργήσει, η Επιτροπή κάτω από πλάνη όσον αφορά την κατοχή από το ενδιαφερόμενο, μέρος των απαιτούμενων προσόντων από τα Σχέδια Υπηρεσίας. Έτσι η Επιτροπή παραλείποντας η ίδια να προβεί, στην απαραίτητη έρευνα, προάγει το ενδιαφερόμενο μέρος, αυτό χωρίς να πληρεί τα απαιτούμενα προσόντα από τα Σχέδια Υπηρεσίας.
Κατά πρώτον οι συστάσεις του Τμηματάρχη σχετικά, με άλλη διαδικασία ενώπιον της Επιτροπής, άσχετη με την παρούσα διαδικασία, έστω και αν αφορούσε προαγωγή στην ίδια θέση δεν μπορούν να θεωρηθούν σχετικές ή ότι μπορούν να επηρεάσουν την επίδικη απόφαση της Επιτροπής στην παρούσα προσφυγή. Ανεξάρτητα όμως προς τα πιο πάνω διαβάζοντας τις συστάσεις του Διευθυντή και στις δύο περιπτώσεις δε θεωρώ ότι, είναι αντιφατικές γι' αυτό και ο λόγος αυτός πρέπει να απορριφθεί.
Σχετικά με το ενδιαφερόμενο μέρος Ι. Φωτιάδης είναι ο ισχυρισμός ότι ούτε αυτός πληρεί τα προσόντα του σχεδίου υπηρεσίας γιατί, το δίπλωμα που κατέχει, του Roseworthy Agriculture College Smith Australia" δεν μπορεί να θεωρηθεί. ως πλεονέκτημα σύμφωνα με τα Σχέδια Υπηρεσίας της θέσης όπως και δεν είχε θεωρηθεί σαν τέτοιο σε άλλη διαδικασία πλήρωσης της θέσης Λειτουργού Γεωργικών Ερευνών Α', στο παρελθόν.
Η ερμηνεία και εφαρμογή των σχεδίων υπηρεσίας σύμφωνα με τα περιστατικά της κάθε υπόθεσης εναπόκειται στη διακριτική ευχέρεια του διορίζοντος οργάνου και νοουμένου ότι η ερμηνεία, που δόθηκε σε ένα συγκεκριμένο σχέδιο υπηρεσίας από το αρμόδιο όργανο είναι εύλογη με βάση τη διατύπωσή του, το Δικαστήριο τούτο αποφασίζοντας κατά πόσο η Επιτροπή Δημόσιας Υπηρεσίας συμμορφώθηκε με τέτοιο σχέδιο υπηρεσίας, δεν θα έδιδε σε αυτό διαφορετική ερμηνεία (Βλέπε Papapetrou v. The Republic 2 R.S.C.C. 61).
Στο σχετικό πρακτικό της Επιτροπής της επίδικης, απόφασης αναφέρονται μεταξύ άλλων τα εξής:
"Η Επιτροπή σημείωσε επίσης τα προσόντα του Φωτιάδη, τα οποία ... κρίνονται ότι ικανοποιούν την παράγραφο 4 του Σχεδίου Υπηρεσίας, δεδομένου ότι το Diploma in Agriculture of the Roseworthy Agricultural College, South Australia, το οποίο κατέχει, είναι σύμφωνα με τα στοιχεία που περιέχονται σε σχετική επιστολή του Υπουργείου Παιδείας με αρ. 422/68/6 και ημερομηνίας 9.2.83 μεταπτυχιακού επιπέδου. Επομένως διαθέτει και αυτός το πλεονέκτημα που προβλέπεται από το Σχέδιο Υπηρεσίας '
Η παράγραφος 4 του σχεδίου υπηρεσίας για τη θέση αναφέρει:
"Μεταπτυχιακός τίτλος (πχ. M.Sc) η ισότιμον Πανεπιστημιακόν δίπλωμα ή τίτλος εις κατάλληλον επιστημονικόν κλάδον πχ Γεωργία, Κτηνοτροφία, Προστασία Φυτών, Δενδροκομία ,Εδαφολογία, Γεωργική Οικονομική κλπ.θα θεωρήται πλεονέκτημα."
Σε επιστολή του το Υπουργείο Παιδείας, ημερομηνίας 9 Φεβρουάριου 1983, αναφέρει ότι το δίπλωμα του ενδιαφερομένου μέρους αυτού "είναι μεταπτυχιακού επιπέδου αλλά όχι ισότιμο με το Master Degree στους ιδίους κλάδους των ανωτάτων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων της Βρεττανίας και της Αυστραλίας.".
Απ' ότι φαίνεται από τα ενώπιόν μου στοιχεία τα ενδιαφερόμενα μέρη από πλευράς άξιας φαίνονται να υπερτερούν των αιτητών και ιδίως του Χατζηδημητρίου. Από πλευράς προσόντων όλοι όπως και ο Φωτιάδης πληρούν τα απαιτούμενα προσόντα του Σχεδίου Υπηρεσίας, κατέχουν επίσης και το πλεονέκτημα των μεταπτυχιακών σπουδών. Ειδικά για το μεταπτυχιακό δίπλωμα του Φωτιάδη θα μπορούσε να λεχθεί ότι ήτο εύλογη η ερμηνεία που έδωσε η Επιτροπή Δημοσίας Υπηρεσίας με βάση τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιόν της μια και αυτό χαρακτηρίζετο ως μεταπτυχιακού επιπέδου. Παρόλο που στα στοιχεία αυτά παρουσιάζεται ότι δεν είναι ισότιμο με το Master's Degree στους ίδιους κλάδους, τούτο κατά τη γνώμη μου, δεν επηρεάζει την κατάσταση γιατί το M.Sc, δίνετο στο σχετικό μέρος του σχεδίου υπηρεσίας, όπως φαίνεται πιο πάνω, σε παρένθεση και σαν παράδειγμα και όχι ότι αποτελεί το μόνο κριτήριο του τί θα μπορούσε, ή τί έπρεπε να θεωρηθεί σαν μεταπτυχιακός τίτλος. Εξ' άλλου η προηγούμενη απόφαση της Επιτροπής πάνω στο σημείο αυτό δεν αποκλείει από μόνη της τη διερεύνηση του θέματος και τη λήψη μιας νέας απόφασης επί του θέματος μετά από νέα εκτίμηση των γεγονότων και των σχετικών κειμένων.
Από τους αιτητές τέτοιο πλεονέκτημα κατέχουν μόνο οι Παπαχριστοφόρου και Χατζηδημητρίου.
Ο αιτητής στην προσφυγή 141/84 δεν κατέχει το πλεονέκτημα.
Όσον αφορά το θέμα της αρχαιότητας, οι αιτητές διορίστηκαν στην προσωρινή θέση του Λειτουργού Γεωργικών Ερευνών, ο Γεωργιάδης την 1.8.1971, ο Παπαχριστοφόρου στις 15.12.1972 και ο Χατζηδημητρίου στις 15.1.1971, τα δε ενδιαφερόμενα μέρη, ο Ιωσηφίδης την 1.8.1971, ο Τσίγκης την 2.1.1978 και ο Φωτιάδης την 1.7.1971.
Εκτός της περιπτώσεως του Τσίγκη που είναι μεν νεώτερος κατά περίπου 6-7 χρόνια αλλά είναι πολύ καλύτερος όσον αφορά την αξία, όσον αφορά τους υπόλοιπους υποψηφίους οποιαδήποτε τυχόν αρχαιότης είναι ελάχιστη και εν πάση περιπτώσει εν όψει των υπολοίπων στοιχείων δεν μπορεί να υπερισχύσει.
Συμπερασματικά θεωρώ ότι οι αιτητές απέτυχαν να αποδείξουν έκδηλη υπεροχή έναντι των ενδιαφερομένων μερών, η δε επίδικη απόφαση λήφθηκε ορθά και νόμιμα και μέσα στα πλαίσια της διακριτικής της εξουσίας.
Για τους πιο πάνω λόγους οι προσφυγές απορρίπτονται χωρίς όμως οποιαδήποτε διαταγή ως προς τα έξοδα.
Οι προσφυγές απορρίπτονται χωρίς έξοδα.