|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2023:B244
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Ποινική Έφεση Αρ. 1/2023)
6 Ιουλίου, 2023
[ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, ΜΑΛΑΧΤΟΣ, ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΑΝΤΡΕΑΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ
Εφεσείων
v.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Εφεσίβλητης
_________________________
Αλ. Κληρίδης για Φοίβος, Χρίστος Κληρίδης & Συνεργάτες ΔΕΠΕ, για τον Εφεσείοντα.
Ολ. Σοφοκλέους (κα), Δικηγόρος της Δημοκρατίας Α΄, για την Εφεσίβλητη.
__________________________
ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.: Η απόφαση του Δικαστηρίου είναι ομόφωνη και θα δοθεί από τον Ιωαννίδη, Δ.
________________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ.: Ο Εφεσείων, ηλικίας 29 περίπου ετών, κρίθηκε ένοχος από το Κακουργιοδικείο Λευκωσίας, κατόπιν δικής του παραδοχής, σε κατηγορία κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β΄, δηλαδή 1.219,8 γρ. κάνναβης, με σκοπό την προμήθεια του σε άλλα πρόσωπα. Μέρος της πιο πάνω ποσότητας ναρκωτικών, ο Εφεσείων το κατείχε στο χώρο αποσκευών μηχανοκίνητου οχήματος του, εντός αθλητικής τσάντας πλάτης, ενώ το υπόλοιπο μέρος, σε μπαούλο που υπήρχε στο υπνοδωμάτιο του, στην οικία της μητέρας του όπου διέμενε. Του επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 5 ετών.
Τα γεγονότα, ως αυτά είχαν εκτεθεί από την Κατηγορούσα Αρχή ενώπιον του Κακουργιοδικείου, και δεν είχαν αμφισβητηθεί από την Υπεράσπιση, είχαν σε γενικές γραμμές ως εξής:
Στις 5.8.2022 και περί ώρα 00:25 η Υ.ΚΑ.Ν. έλαβε πληροφορία ότι πολίτες διαπληκτίζονταν έξω από την πύλη του Αρχηγείου Αστυνομίας, στη Λευκωσία. Αμέσως μέλη της Υ.ΚΑ.Ν. και άλλοι Αστυνομικοί, μετέβηκαν στο μέρος όπου εντόπισαν τα πρόσωπα που διαπληκτίζονταν. Ο Εφεσείων βρισκόταν εντός μηχανοκίνητου οχήματος το οποίο ήταν σε λειτουργία. Επειδή το όχημα του ήταν κλειδωμένο, η Αστυνομία τον κάλεσε να το ξεκλειδώσει και να εξέλθει από αυτό για να συζητήσουν για το επεισόδιο που είχε προηγηθεί. Όταν ο Εφεσείων άνοιξε τη θύρα του οχήματος του, αναδύθηκε από αυτό έντονη οσμή κάνναβης. Η Αστυνομία αφού του επέστησε την προσοχή στο νόμο, τον ερώτησε αν είχε στην κατοχή του ή εντός του οχήματος του οτιδήποτε το παράνομο. Ο Εφεσείων απάντησε αρνητικά. Με την γραπτή συγκατάθεση του, διενεργήθηκε έρευνα εντός του οχήματος του, όπου η Αστυνομία στον χώρο των αποσκευών του οχήματος εντόπισε μια αθλητική τσάντα πλάτης εντός της οποίας υπήρχαν τα ακόλουθα: (α) δύο σακούλια εντός των οποίων υπήρχαν άλλα σακούλια τα οποία περιείχαν ξηρή φυτική ύλη κάνναβης, (β) ένα σχισμένο σακούλι με ίχνη ξηρής φυτικής ύλης κάνναβης, (γ) δύο άλλα σακούλια με ίχνη ξηρής φυτικής ύλης κάνναβης, (δ) ένα ρολό από διαφανή σακούλια και (ε) ένα πλαστικό γάντι μιας χρήσης. Η Αστυνομία επέδειξε τα πιο πάνω ανευρεθέντα στον Εφεσείοντα, και αφού του επέστησε την προσοχή στο νόμο, αυτός απάντησε «Εννεν δικά μου, εν ηξέρω ποιου είναι».
Ο Εφεσείων συνελήφθη για το αυτόφωρο αδίκημα της παράνομης κατοχής ναρκωτικών, και αφού και πάλι του επιστήθηκε η προσοχή στο νόμο, αυτός απάντησε «Μπορεί να είναι κανενού φίλου μου από πριν». Αργότερα την ίδια ημέρα η Αστυνομία προέβη, με την συγκατάθεση του, σε έρευνα της οικίας της μητέρας του στην οποία αυτός διέμενε. Στο υπνοδωμάτιο του εντοπίστηκαν, μέσα σε μπαούλο, δύο νάιλον συσκευασίες οι οποίες περιείχαν ξηρή φυτική ύλη κάνναβης και ένα ρολό από πλαστική μεμβράνη. Όταν η Αστυνομία του επέστησε και πάλι την προσοχή στο νόμο, αυτός απάντησε «Εν δικά μου, έφερα τα την ώρα που ήταν δουλειά η μάμα μου και τα έβαλα μέσα για να τα προσέχω για ένα φίλο μου, για δύο μέρες».
Ο Εφεσείων ανακρινόμενος την ίδια ημέρα στα γραφεία της Υ.ΚΑ.Ν. επανέλαβε ότι τα ναρκωτικά που εντοπίστηκαν στο υπνοδωμάτιο του, δεν ήταν δικά του, αλλά ανήκαν σε φίλο του τον οποίο δεν κατονόμασε. Ως ανέφερε, του τα είχε δώσει για να τα μεταφέρει στην οικία του «για να τα προσέχει» για δύο ημέρες, έναντι χρηματικού ανταλλάγματος €1.000. Όσον αφορά στα ναρκωτικά που εντοπίστηκαν στο όχημα του, ισχυρίστηκε ότι και αυτά τα παρέλαβε από φίλο του «και θα τα έπαιρνε στην οικία της μητέρας του για να τα φυλάξει, διότι ο φίλος του θα πήγαινε διακοπές».
Ερωτηθείς για τους λόγους που είχε σταθμεύσει το όχημα του έξω από την πύλη του Αρχηγείου και για τους λόγους που αυτός διαπληκτιζόταν με τα άλλα πρόσωπα, τους μοτοσικλετιστές, ισχυρίστηκε ότι στάθμευσε στο συγκεκριμένο σημείο το όχημα του επειδή φοβήθηκε αφού είχε αντιληφθεί προηγουμένως τους μοτοσικλετιστές να τον περιμένουν πλησίον της οικίας της μητέρας του, οι οποίοι στη συνέχεια τον καταδίωξαν για να τον κτυπήσουν, αφού ως ανέφερε, αυτοί είναι τοκογλύφοι από τους οποίους είχε δανειστεί χρήματα, τα οποία συνέχιζε να τους οφείλει. Αργότερα, την ίδια ημέρα, η Αστυνομία τον συνέλαβε δυνάμει δικαστικού εντάλματος σύλληψης και αφού του επέστησε την προσοχή του στο νόμο, αυτός απάντησε «Ότι έχω να πω θα το πω στην κατάθεση μου». Σε ανακριτική κατάθεση που του λήφθηκε από την Αστυνομία στις 10.9.2022, ο Εφεσείων σε όλες τις ερωτήσεις που του είχαν υποβληθεί απάντησε «Δεν επιθυμώ να απαντήσω».
Η Κατηγορούσα Αρχή παρέθεσε και δύο προηγούμενες καταδίκες του Εφεσείοντα. Η μια αφορούσε σε αδίκημα βάσει του περί Λοιμοκαθάρσεως Νόμου, Κεφ. 260, όπου του επιβλήθηκε ποινή προστίμου €550, και η άλλη σε ρίψη χαρτιού σε δημόσιο δρόμο βάσει του περί Δημοσίων Οδών Νόμου, Κεφ. 83, όπου του επιβλήθηκε ποινή προστίμου €100. Το Κακουργιοδικείο για καλούς λόγους που παρέθεσε, θεώρησε ουσιαστικά τον Εφεσείοντα ως πρόσωπο λευκού ποινικού μητρώου, και έτσι θα τον θεωρήσουμε και εμείς.
Ο ευπαίδευτος συνήγορος του Εφεσείοντα, αγορεύοντας ενώπιον του Κακουργιοδικείου, αναφέρθηκε στην άμεση παραδοχή του Εφεσείοντα, στην μεταμέλεια του, στο νεαρό της ηλικίας του, στις οικογενειακές/προσωπικές του περιστάσεις και στη συνεργασία του με την Αστυνομία. Όλα τα πιο πάνω το Κακουργιοδικείο έλαβε υπόψη του στο πλαίσιο εξατομίκευσης της ποινής. ΄Οσον αφορά στη συνεργασία του με την Αστυνομία, το Κακουργιοδικείο δεν παρέλειψε να σημειώσει πως ενώ ο Εφεσείων σε κάποιο χρονικό σημείο ομολόγησε πως τα ανευρεθέντα από την Αστυνομία ναρκωτικά, τα κατείχε με πρόθεση να τα προμηθεύσει στα πρόσωπα που του τα είχαν δώσει, εντούτοις δεν απεκάλυψε τα εν λόγω πρόσωπα και κατ΄ επέκταση δεν βοήθησε στην πλήρη διαλεύκανση της υπόθεσης. Συμφωνούμε πως εάν βοηθούσε ώστε να προσαχθούν ενώπιον της Δικαιοσύνης όλα τα πρόσωπα που είχαν διαδραματίσει ρόλο στην κατοχή και διακίνηση των ναρκωτικών, θα ήταν ένα πρόσθετο στοιχείο που θα προσμετρούσε προς όφελος του.
Όσον αφορά στους λόγους που ώθησαν τον Εφεσείοντα να πάρει στα χέρια του και να αποθηκεύσει τα ναρκωτικά, έναντι αμοιβής, ο ευπαίδευτος συνήγορος του είχε αναφέρει τα ακόλουθα:
«Κατά ή περί το τέλος Ιουλίου αρχές Αυγούστου του 2022 ο κατηγορούμενος είχε πρόταση από άλλα τρίτα άτομα όπως κατέχει για αυτούς ποσότητες ναρκωτικών ουσιών (κάνναβης) με καθήκοντα της 'κινητής αποθήκης' με χρηματική πληρωμή €1.000 την εβδομάδα και με την συμφωνία ότι όπου του έλεγαν τηλεφωνικώς θα μετέβαινε ο ίδιος με αυτή την ποσότητα η οποία θα μετακινήτου/μεταπωλήτουν από αυτά τα τρίτα άτομα σε άλλους που πλήρωναν για μικρότερες ποσότητες.
Ο κατηγορούμενος, υπό το καθεστώς που αναφέραμε πιο πάνω και υπό τις συνθήκες που αναφέραμε πιο πάνω, συμφώνησε με τα όσα αναφέρονται στην αμέσως πιο πάνω παράγραφο και παρέλαβε την ναρκωτική ουσία που εντοπίστηκε στο αυτοκίνητο του και σπίτι της μητέρας του, πράττοντας ως η συμφωνία που είχε κάνει με τα τρίτα άτομα ότι θα είναι το άτομο 'κινητή αποθήκη' το οποίο θα λάμβανε οδηγίες και θα πληρωνόταν €1.000 την εβδομάδα για τις υπηρεσίες αυτές.»
Ζήτησε από το Κακουργιοδικείο να κρίνει τον Εφεσείοντα με επιείκεια, λέγοντας μάλιστα πως ο Εφεσείων «Μέσα στη φυλακή για πρώτη φορά είχε την ευκαιρία να δει την καταστροφή που προκαλούν τα ναρκωτικά στην κοινωνία γενικά και πλέον έχει αντιληφθεί ότι κανένα χρηματικό ποσό ή όφελος δεν μπορεί να είναι ικανό αλλά ούτε μπορεί να αποτελέσει λόγο για εμπλοκή του με τέτοια ποινικά αδικήματα».
Το Κακουργιοδικείο αναφέρθηκε στην προβλεπόμενη από το νόμο ανώτατη ποινή για να σημειώσει πως αυτή είναι φυλάκιση δια βίου ή πρόστιμο ή και οι δύο ποινές. Ορθά σημείωσε πως η προβλεπόμενη από το νόμο ανώτατη ποινή είναι η βάση από την οποία ξεκινά το Δικαστήριο για να επιμετρήσει την ποινή που θα επιβληθεί, και πως τα αδικήματα που αφορούν σε ναρκωτικές ουσίες, θα πρέπει να αντιμετωπίζονται με αυστηρότητα, αφού η έξαρση τους είναι δεδομένη. Μάλιστα εις επίρρωση της πιο πάνω θέσης του, παρέπεμψε σε πάρα πολλές αποφάσεις του Ανώτατου Δικαστηρίου, ανάμεσα σ΄ αυτές, και στις πιο πρόσφατες Γλυκερίου ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ. Αρ. 171/20, ημερ. 8.7.2022, ECLI:CY:AD:2022:B287 και Γενικός Εισαγγελέας ν. Πέτρου, Ποιν. Έφ. Αρ. 71/22, ημερ. 1.12.2022.
Με την υπό εκδίκαση έφεση καλείται το Εφετείο να παρέμβει ώστε η επιβληθείσα ποινή φυλάκισης των 5 ετών να μειωθεί ως έκδηλα υπερβολική, πρώτος λόγος έφεσης. Με τον τρίτο λόγο έφεσης, αφού ο δεύτερος έχει εγκαταλειφθεί, ο Εφεσείων διατείνεται ότι το Κακουργιοδικείο δεν έδωσε βαρύτητα «σε αναγνωρισμένους νομολογιακά μετριαστικούς παράγοντες και έδωσε λανθασμένα ιδιαίτερη βαρύτητα σε επιβαρυντικούς παράγοντες της υπόθεσης». Τέλος, με τον τέταρτο λόγο έφεσης, υποστηρίζεται πως το Κακουργιοδικείο προέβη σε λανθασμένη καθοδήγηση ως προς τα γεγονότα. Αναφέρουμε από τώρα πως έχουμε θέσει ενώπιον μας τόσο την αιτιολογία των πιο πάνω λόγων έφεσης όσο και τα όσα ανέπτυξε προφορικά ο ευπαίδευτος συνήγορος του Εφεσείοντα, ο οποίος ορθά δεν αμφισβήτησε την σοβαρότητα του διαπραχθέντος αδικήματος και ότι η ποινή φυλάκισης εν προκειμένω, ήταν αναπόφευκτη.
Στην προσπάθεια του να μας πείσει ότι η επιβληθείσα ποινή φυλάκισης των 5 ετών είναι έκδηλα υπερβολική, παρέπεμψε και στην υπόθεση Πέτρου (πιο πάνω). Εκεί ποινή φυλάκισης 3 ½ ετών που επιβλήθηκε πρωτόδικα, κατόπιν παραδοχής, για το αδίκημα της κατοχής 2.272,1 γρ. κάνναβης με σκοπό την προμήθεια σε τρίτα πρόσωπα, αυξήθηκε από το Εφετείο σε 7 έτη. Κατά τον ευπαίδευτο συνήγορο, εφόσον εν προκειμένω η ποσότητα του ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β΄ ήταν περίπου η μισή, η αρμόζουσα ποινή φυλάκισης θα έπρεπε να ήταν 3 ½ έτη.
Με κάθε σεβασμό, δεν μας βρίσκει σύμφωνους η πιο πάνω προσέγγιση. Κατ΄ αρχάς να επαναλάβουμε πως η ποινή εξατομικεύεται. Όσον αφορά σε υποθέσεις ναρκωτικών, η ποινή εξατομικεύεται όχι αποκλειστικά και μόνο με αναφορά στην ποσότητα των ναρκωτικών που ο παραβάτης κατείχε, προμήθευσε ή χρησιμοποίησε. Παρόμοια εισήγηση είχε γίνει από την εκπρόσωπο του Γενικού Εισαγγελέα στην υπόθεση Δημοκρατία ν. Ανδρέου, Ποιν. Έφ. Αρ. 135/19, ημερ. 4.10.2022, εκεί για αύξηση της επιβληθείσας ποινής φυλάκισης. Το Εφετείο απορρίπτοντας τη σχετική εισήγηση, σημείωσε τα ακόλουθα:
«Η εκπρόσωπος του Γενικού Εισαγγελέα μας παρέπεμψε σε αριθμό αποφάσεων όπου επικυρώθηκαν πολυετείς αλλά σημαντικά μικρότερες ποινές φυλάκισης για κατοχή μικρότερων ποσοτήτων ναρκωτικών με σκοπό την προμήθεια σε άλλα πρόσωπα, καλώντας μας να αναπροσαρμόσουμε τις ποινές εκείνες με βάση τη μεγαλύτερη ποσότητα που αφορά η παρούσα υπόθεση.
Τέτοιο εγχείρημα θα ήταν ανορθόδοξο και θα μπορούσε να οδηγήσει σε παράδοξα αποτελέσματα. Η μεγαλύτερη ποσότητα των ναρκωτικών που κατέχονται είναι λόγος για επίταση της ποινής, δεν εφαρμόζεται όμως αυστηρή αριθμητική αναπροσαρμογή.»
Ούτε είναι ορθό οι ποινές που επιβάλλονται σε άλλους παραβάτες να προσεγγίζονται με τον τρόπο που εισηγήθηκε ο ευπαίδευτος συνήγορος. Με το ίδιο σκεπτικό, για το αδίκημα κατοχής με σκοπό την προμήθεια τεσσάρων περίπου κιλών ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β΄, η αρμόζουσα ποινή για κάθε παραβάτη, στη βάση της υπόθεσης Πέτρου (πιο πάνω), θα έπρεπε, αυτόματα, να ήταν 14 χρόνια. Δεν είναι όμως ούτε δίκαιη ούτε ορθή μια τέτοια προσέγγιση. Είναι γι΄ αυτόν τον λόγο που το Εφετείο στην υπόθεση Πέτρου (πιο πάνω) σημείωσε πως «Οι προηγούμενες δικαστικές αποφάσεις, να υπενθυμίσουμε, παρέχουν απλώς κάποια ένδειξη σε σχέση με το είδος και το ύψος των ποινών που πρέπει να επιβάλλονται για τη διάπραξη συγκεκριμένων αδικημάτων. Η κάθε υπόθεση εξετάζεται στη βάση των ιδιαίτερων γεγονότων που αφορούν στις περιστάσεις διάπραξης του αδικήματος, χωρίς βεβαίως να παραγνωρίζονται και οι προσωπικές-οικογενειακές συνθήκες του παραβάτη». Το Κακουργιοδικείο γνώριζε τα πιο πάνω, τα κατέγραψε στην απόφαση του και τα εφήρμοσε.
Εν πάση περιπτώσει, η επιβληθείσα ποινή φυλάκισης των 5 ετών δεν είναι ποινή που δεν υποστηρίζεται από τη νομολογία. Όπως ορθά υπέδειξε η κα Σοφοκλέους, με αναφορά σε συγκεκριμένες αποφάσεις (Soleimani v. Αστυνομίας (2006) 2 Α.Α.Δ. 476 και Moustafa κ.ά. ν. Δημοκρατίας (2012) 2 Α.Α.Δ. 801), η ποινή φυλάκισης των 5 ετών δεν είναι ποινή που αποκλίνει από το μέτρο τιμωρίας που θέτει η πλούσια νομολογία μας. Και οι δύο πιο πάνω αποφάσεις μνημονεύονται στην απόφαση του Κακουργιοδικείου.
Στην πρώτη, την Soleimani v. Αστυνομίας (2006) 2 ΑΑΔ 476, επικυρώθηκε ποινή φυλάκισης 8 ετών που επιβλήθηκε, κατόπιν παραδοχής, στον κατηγορούμενο ο οποίος ήταν ηλικίας 26 ετών και λευκού ποινικού μητρώου. Το αδίκημα αφορούσε σε κατοχή με σκοπό την προμήθεια σχεδόν ενός κιλού ρητίνης κάνναβης. Ο κατηγορούμενος κατείχε τα ναρκωτικά για να τα παραδώσει, έναντι χρηματικής αμοιβής. Ο ρόλος του αυτός χαρακτηρίστηκε από το Εφετείο ως ιδιαιτέρως σημαντικός και πως η δράση του δεν διέφερε από τη δράση οποιουδήποτε προσώπου που ενεργεί ως έμπορος.
Στη δεύτερη, την Mοustafa κ.ά. ν. Δημοκρατίας (2012) 2 ΑΑΔ 801, επικυρώθηκαν ποινές φυλάκισης 6 ετών που είχαν επιβληθεί, κατόπιν παραδοχής, για το αδίκημα της κατοχής ρητίνης κάνναβης συνολικού βάρους 947 γρ. με σκοπό την προμήθεια της σε τρίτα πρόσωπα. Οι Εφεσείοντες ήταν νεαρά πρόσωπα με λευκό ποινικό μητρώο. Μάλιστα, ιθύνων νους της όλης παράνομης δραστηριότητας ήταν τρίτο πρόσωπο το οποίο δεν κατέστη δυνατό να συλληφθεί και οδηγηθεί ενώπιον της Δικαιοσύνης.
Να προσθέσουμε εδώ πως οι δυο πιο πάνω αποφάσεις είχαν εκδοθεί χρόνια πριν από την ημερομηνία που ο Εφεσείων διέπραξε το αδίκημα. Δυστυχώς, χρόνια μετά, τα αδικήματα που αφορούν σε ναρκωτικά συνεχίζουν να παρουσιάζουν τρομακτική έξαρση, κάτι που δικαιολογεί την επιβολή ακόμη πιο αυστηρών ποινών (Abunazha v. Δημοκρατίας (2009) 2 Α.Α.Δ. 551).
Με κάθε σεβασμό, δεν συμφωνούμε ούτε με τη θέση του ευπαίδευτου συνηγόρου του Εφεσείοντα πως το Κακουργιοδικείο προέβη σε λανθασμένη ερμηνεία των αδιαμφισβήτητων γεγονότων που είχαν τεθεί ενώπιον του, τέταρτος λόγος έφεσης. Κατ΄ αρχάς, ορθά το Κακουργιοδικείο, με αναφορά σε νομολογία[1], δεν θεώρησε ως μετριαστικό παράγων τις απειλές που ο Εφεσείων είχε δεχθεί από τους τοκογλύφους, απειλές οι οποίες τον οδήγησαν να συνεργαστεί με τους εμπόρους ναρκωτικών για να εξασφαλίσει χρήματα τα οποία χρειαζόταν για να εξοφλήσει τις οικονομικές οφειλές του προς αυτούς.
Αυτό που προέκυπτε από τα αδιαμφισβήτητα γεγονότα που είχαν τεθεί ενώπιον του Κακουργιοδικείου, ήταν ότι ο Εφεσείων για να σώσει τον δικό του εαυτόν και για να βγει από την δεινή οικονομική κατάσταση στην οποία ο ίδιος είχε περιέλθει, αποφάσισε να βοηθήσει, έναντι χρηματικής αμοιβής, εμπόρους ναρκωτικών (τους οποίους δεν κατονόμασε) να διακινούν και να προμηθεύουν ναρκωτικά σε άλλα πρόσωπα. Με την συγκεκριμένη συμπεριφορά και ενέργειες του, ουσιαστικά θα βοηθούσε και θα συνέβαλλε ώστε να σκορπίζεται ο θάνατος σε άλλα πρόσωπα. Το Κακουργιοδικείο επεσήμανε την σοβαρότητα της υπόθεσης, και εύστοχα κατέγραψε στην απόφαση του τα ακόλουθα:
«Στην παρούσα περίπτωση, από τον συνδυασμό των εκτεθέντων γεγονότων και της αγόρευσης έχει προκύψει ότι περί τα μέσα του 2022 ο Κατηγορούμενος ευρισκόμενος σε οικονομική δυσκολία, αποδέχθηκε την πρόταση τρίτων προσώπων να λειτουργήσει ως 'κινητή αποθήκη' για λογαριασμό τους έναντι αμοιβής. Ειδικότερα, συμφώνησε όπως έναντι αμοιβής €1.000 εβδομαδιαίως αφενός κατέχει για λογαριασμό τους 'ποσότητες ναρκωτικών' (κάνναβης) και αφετέρου ότι λαμβάνοντας σχετικές οδηγίες τηλεφωνικώς ως μεταφορέας θα μετέφερε προσωπικά τα ναρκωτικά σε σημεία που θα του υπεδείκνυαν οι εντολοδότες προς πώληση στους μικροαγοραστές. Ήταν στα πλαίσια αυτής της συμφωνίας και προς παροχή αυτών των υπηρεσιών που ο Κατηγορούμενος παρέλαβε και κατείχε τις ποσότητες κάνναβης που έχουν εντοπιστεί τόσο στο αυτοκίνητο όσο και στην οικία της μητέρας του στον Λυκαβηττό Λευκωσίας. ........................
Ουσιαστικά ο Κατηγορούμενος στην προσπάθεια του να επιλύσει δικά του οικονομικά προβλήματα απεδέχθη να συνεργήσει στη διασπορά ναρκωτικών παραγνωρίζοντας ή και αδιαφορώντας για τα όποια άλλα προβλήματα επιφέρουν τα ναρκωτικά σε συνανθρώπους του και στην κοινωνία γενικότερα.»
Τέτοιες συμπεριφορές και ενέργειες όχι μόνο είναι απαράδεκτες και καταδικαστέες αλλά θα πρέπει, όταν οδηγούνται ενώπιον της Δικαιοσύνης, να τιμωρούνται από τα Δικαστήρια μας με αυστηρότητα, όταν μάλιστα, εν προκειμένω, ήταν από ευτυχείς συγκυρίες και όχι από ενέργειες του Εφεσείοντα που αποφεύχθηκε η διοχέτευση στην αγορά των ναρκωτικών που αυτός κατείχε με σκοπό την προμήθεια τους σε άλλα πρόσωπα.
Το Κακουργιοδικείο, το οποίο είχε και την ευθύνη για τον προσδιορισμό της ποινής, καθοδηγήθηκε ορθά από τη νομολογία και στάθμισε δεόντως όλους τους ελαφρυντικούς και επιβαρυντικούς παράγοντες. Επέβαλε στον Εφεσείοντα ποινή φυλάκισης 5 ετών, η οποία όχι μόνο δεν είναι έκδηλα αυστηρή για να δικαιολογείται η παρέμβαση του Εφετείου αλλά ούτε καν αυστηρή θα μπορούσε να κριθεί.
Οι λόγοι έφεσης είναι αβάσιμοι. Η Έφεση απορρίπτεται.
Κ. ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.
Χ. ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ.
Ι. ΙΩΑΝΝΙΔΗΣ, Δ.
/ΕΑΠ.
[1] Μακρή ν. Δημοκρατίας (2013) 2 Α.Α.Δ. 15, Κυριάκου ν. Δημοκρατίας (2013) 2 Α.Α.Δ. 154 και Ιωάννου ν. Δημοκρατίας, Ποιν. Έφ. Αρ. 110/19, ημερ. 29.9.2020.