|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2021:B486
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Ποινική Έφεση Αρ. 167/2021)
(Σχ. με 168/2021, 169/2021 και 171/2021)
27 Οκτωβρίου, 2021
[ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, ΜΑΛΑΧΤΟΣ, ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Δ/στές]
xxx ΜΙΧΑΗΛ,
Εφεσείων,
v.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
____________________
(Ποινική Έφεση Αρ. 168/2021)
(Σχ. με 167/2021, 169/2021 και 171/2021)
xxx ΔΙΑΚΟΣ,
Εφεσείων,
v.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
____________________
(Ποινική Έφεση Αρ. 169/2021)
(Σχ. με 167/2021, 168/2021 και 171/2021)
xxx ΠΑΠΑΝΤΩΝΙΟΥ,
Εφεσείων,
v.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
____________________
(Ποινική Έφεση Αρ. 171/2021)
(Σχ. με 167/2021, 168/2021 και 169/2021)
xxx ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ,
Εφεσείων,
v.
ΑΣΤΥΝΟΜΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
____________________
Ν. Δημητρίου, για τον Εφεσείοντα στην 167/2021.
Κ. Χριστοδουλίδης και Π. Κίτρου, για τον Εφεσείοντα στην
168/2021.
Ο. Οικονόμου (κα), για τον Εφεσείοντα στην 169/2021.
Α. Αναστασίου, για τον Εφεσείοντα στην 171/2021.
Α. Αντωνίου, Δημόσιος Κατήγορος, εκ μέρους του Γενικού
Εισαγγελέα της Δημοκρατίας, για την Εφεσίβλητη σε όλες τις
Εφέσεις.
____________________
Η ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου
θα δοθεί από τη Σταματίου, Δ.
____________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΣTAMATIOY, Δ.: Οι εφεσείοντες έχουν παραπεμφθεί σε δίκη ενώπιον του Κακουργιοδικείου που θα συνεδριάσει στις 3.11.2021 αναφορικά με τα αδικήματα της συνομωσίας προς διάπραξη κακουργήματος, ήτοι κλοπής, της διάρρηξης κατοικίας εν καιρώ νυκτός και της ληστείας. Μετά από αίτημα της Κατηγορούσας Αρχής διατάχθηκε όπως αυτοί παραμείνουν υπό κράτηση μέχρι τότε. Το αίτημα στηρίχθηκε στον κίνδυνο μη εμφάνισής τους στο Δικαστήριο κατά τη δίκη τους και στον κίνδυνο επηρεασμού μαρτύρων. Το Δικαστήριο διέταξε την κράτησή τους μόνο στη βάση του κινδύνου μη προσέλευσής τους κατά τη δίκη τους.
Από το μαρτυρικό υλικό που τέθηκε ενώπιον του πρωτόδικου Δικαστηρίου προκύπτει ότι στις 16.6.21 περί τις 23:40 η παραπονούμενη, ενώ βρισκόταν στο σπίτι της, άκουσε θόρυβο και είδε από το καθιστικό του σπιτιού της δύο πρόσωπα να επιχειρούν να σπάσουν το γυαλί της συρόμενης πόρτας με ένα σίδερο που κρατούσε ένας εκ των δύο. Παρά τις εκκλήσεις της να αποχωρήσουν αυτοί επέμειναν και κλείστηκε στο υπνοδωμάτιο της, αφού έκλεισε την πόρτα του διαδρόμου με ένα σύρτη. Κατάφεραν να σπάσουν την πόρτα του διαδρόμου και ένας εξ αυτών της έκλεισε το στόμα με το χέρι του. Αφού της ελευθέρωσε το στόμα και κρατώντας της το χέρι, της απέσπασε από το λαιμό την καδένα και το σταυρό που φορούσε. Εν συνεχεία, προσπάθησε να της αφαιρέσει από τα δάκτυλα το δακτυλίδι της. Στο μεταξύ, το άλλο πρόσωπο αναζητούσε στο σπίτι κάτι να κλέψει. Στο σαλόνι βρέθηκε αναπτήρας και πακέτο με τσιγάρα, όπου εντοπίστηκε μεικτό γενετικό υλικό που ταυτίζεται με το γενετικό προφίλ του γενετικού υλικού που απομονώθηκε από το παρειακό επίχρισμα του κατηγορούμενου 1. Η εμπλοκή των υπολοίπων εφεσειόντων εξάγεται από την κατάθεση του κατηγορούμενου 1, του κατηγορούμενου 2 και της παραπονουμένης.
Όλοι οι κατηγορούμενοι αμφισβητούν την ορθότητα της απόφασης. Οι εφέσεις τους επικεντρώνονται στον κατ΄ ισχυρισμό πλημμελή τρόπο που αξιολόγησε το Δικαστήριο τους υποκειμενικούς παράγοντες και ότι κατέληξε στην ύπαρξη κινδύνου φυγοδικίας, χωρίς τεκμηρίωση. Περαιτέρω, ο εφεσείων στην 169/2021, πρόβαλε επίσης ότι δεν καταδείχθηκε, με βάση το μαρτυρικό υλικό, πιθανότητα καταδίκης του, καθώς η μόνη μαρτυρία που τον ενέπλεκε προερχόταν από συγκατηγορούμενό του.
Αναφορικά με τα αντικειμενικά κριτήρια, δεν αμφισβητήθηκε η κατάληξη του Δικαστηρίου ότι τα αδικήματα που αντιμετωπίζουν οι εφεσείοντες είναι σοβαρά, υπάρχει πιθανότητα καταδίκης, στη βάση του υλικού που τέθηκε ενώπιον του Δικαστηρίου και, επίσης, το ενδεχόμενο επιβολής αυστηρής ποινής. Μόνο ο εφεσείων στην 169/2021 αμφισβήτησε την ύπαρξη πιθανότητας καταδίκης του, λόγω του ότι η μαρτυρία που τον εμπλέκει είναι αυτή συγκατηγορούμενού του. Ο λόγος έφεσης δεν μπορεί να έχει επιτυχή κατάληξη στη βάση των αποφάσεων Νικολάου ν. Αστυνομίας (2008) 2 Α.Α.Δ. 790 και Ευριπίδου ν. Αστυνομίας (2007) 2 Α.Α.Δ. 337, που παρέπεμψε το πρωτόδικο Δικαστήριο. Στις αποφάσεις αυτές υποδείχθηκε ότι μία ενοχοποιητική κατάθεση στην Αστυνομία, κατηγορουμένου εναντίον συγκατηγορουμένου, δύναται να ληφθεί υπόψη σε περιπτώσεις κράτησης κατηγορουμένου μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσής του.
Όλοι οι εφεσείοντες είναι Κύπριοι και διαμένουν στην Κύπρο, σύμφωνα με τα στοιχεία που τέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου. Ο εφεσείων στην 167/2021 (κατηγορούμενος 2) είναι ηλικίας 20 ετών, παιδί διαζευγμένων γονέων, με τέσσερα αδέλφια ηλικίας 14, 10, 7 και 5 ετών και έχει αναλάβει τη φροντίδα των δύο αδελφών του ηλικίας 14 και 10 ετών. Η μητέρα του δεν εργάζεται και συντηρείται από δημόσιο βοήθημα. Είναι αρραβωνιασμένος και εργάζεται στην εταιρεία ΣΟΠΑΖ. Εναντίον του εφεσείοντα είχε εκδοθεί ένταλμα σύλληψης, αναζητήθηκε από την Αστυνομία και δεν εντοπίστηκε στην οικία του. Του τηλεφώνησε η μητέρα του ότι τον αναζητούν και παρουσιάστηκε στα γραφεία του ΤΑΕ.
Ο εφεσείων στην 168/2021 (κατηγορούμενος 4) είναι ηλικίας 20 ετών, λευκού ποινικού μητρώου και ανήκει σε οικογένεια χαμηλής κοινωνικοοικονικής τάξης. Εργάζεται ως οικοδόμος και διαμένει με τους γονείς και τη σύζυγό του, η οποία 18 ημέρες πριν την παραπομπή του στο Κακουργιοδικείο έφερε στον κόσμο την κόρη τους.
Ο εφεσείων στην 169/2021 (κατηγορούμενος 1) είναι ηλικίας 24 ετών και πατέρας δύο ανήλικων τέκνων, ηλικίας 3 και 1 ετών. Διατηρεί κουρείο και η σύζυγός του, η οποία είναι Κύπρια και εργάζεται. Διαμένουν σε ιδιόκτητη κατοικία στη Λάρνακα και οι γονείς του διαμένουν κοντά στην κατοικία τους. Εναντίον του εφεσείοντα είχαν εκδοθεί δύο εντάλματα σύλληψης, ένα στις 19.8.2021 και αφέθηκε ελεύθερος αυθημερόν και, ακολούθως, εκδόθηκε νέο ένταλμα στις 6.10.2021.
Ο εφεσείων στην 171/2021 (κατηγορούμενος 3) είναι ηλικίας 31 ετών και πατέρας ενός βρέφους 18 μηνών και ενός παιδιού 10 ετών. Εργάζεται ως οικοδόμος. Όταν τον ειδοποίησαν ότι εκδόθηκε ένταλμα σύλληψης εναντίον του μετέβη ο ίδιος στον Αστυνομικό Σταθμό.
Το Δικαστήριο, όταν εξετάζει αίτημα για κράτηση κατηγορουμένου μέχρι τη δίκη του, έχει να σταθμίσει μεταξύ του θεμελιώδους δικαιώματος της ελευθερίας και του συμφέροντος της κοινωνίας να διασφαλιστεί ότι ο κατηγορούμενος για τη διάπραξη σοβαρών αδικημάτων θα παρουσιαστεί στη δίκη του.
Ο κίνδυνος φυγοδικίας εκτιμάται στη βάση των τριών αντικειμενικών κριτηρίων, σοβαρότητας αδικήματος, πιθανότητας καταδίκης και ενδεχόμενο αυστηρής τιμωρίας. Όπως δε προκύπτει από τη νομολογία και επαναλήφθηκε στην πρόσφατη απόφαση Θεοφάνους ν. Αστυνομίας, Ποιν. Έφ. Αρ. 176/2020, ημερομηνίας 29.10.2020, ECLI:CY:AD:2020:B373, «Υπεισέρχονται στη συνέχεια στην εξίσωση και προσμετρούν άλλοι σχετικοί παράγοντες που συνδέονται με το χαρακτήρα του κατηγορούμενου, την κατοικία του, το επάγγελμα του, τα οικονομικά του, τους οικογενειακούς αλλά και άλλων ειδών δεσμούς με την Κύπρο (Κωνσταντινίδης ν. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 109 και Kazanjian v. Δημοκρατίας (2002) 2 Α.Α.Δ. 326). Όπως εύστοχα τέθηκε στη Θεοχάρους και Άλλοι ν. Δημοκρατίας (2002) 2 Α.Α.Δ. 48: «Το εγχείρημα συνίσταται όχι απλώς στην αποτίμηση γενικών ενδεχομένων από την κατ' ισχυρισμόν διάπραξη αδικήματος ορισμένης σοβαρότητας για το οποίο μπορεί να καταδικαστεί ο κατηγορούμενος, αλλά στην αποτίμηση της πιθανότητας να διαφύγει ο συγκεκριμένος κατηγορούμενος». Στη Χριστοδούλου ν. Αστυνομίας (2004) 2 Α.Α.Δ. 538, αναφέρθηκε χαρακτηριστικά ότι: «Η συνεκτίμηση των στοιχείων που περιβάλλουν την κάθε υπόθεση πρέπει να γίνεται με πνεύμα ρεαλιστικής προσέγγισης και με πνεύμα επιείκειας όπως επιβάλλει το άρθρο 11 του Συντάγματος σύμφωνα με το οποίο οι κατηγορούμενοι τεκμαίρεται ότι είναι αθώοι και ως ζήτημα γενικής αρχής, πρέπει να αφήνονται ελεύθεροι».
Εν προκειμένω, παρατηρούμε ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο παρέλειψε να αξιολογήσει τις προσωπικές περιστάσεις του κάθε εφεσείοντα ξεχωριστά στα πλαίσια εξέτασης του κινδύνου μη προσέλευσης στο Κακουργιοδικείο. Προέβη σε μία γενική αναφορά ότι τα όσα αναφέρθηκαν δεν υπέχουν τέτοια δύναμη ώστε να εξουδετερώνουν τον κίνδυνο φυγοδικίας, χωρίς να αξιολογήσει τις προσωπικές τους περιστάσεις, καθώς και τις συνθήκες σύλληψής τους, όπως περιγράφονται πιο πάνω, που κάθε άλλο παρά να υποδηλώνουν τάσεις φυγοδικίας. Αντίθετα, οι προσωπικές τους περιστάσεις, οι δεσμοί τους με την Κύπρο και οι συνθήκες της σύλληψής μπορούν να λειτουργήσουν αποτρεπτικά στο ενδεχόμενο να διαφύγουν.
Με βάση τα πιο πάνω, βρίσκουμε ότι η απόφαση κράτησης των εφεσειόντων δεν μπορεί να υποστηριχθεί. Έχοντας υπόψη όλα τα στοιχεία που τέθηκαν, θεωρούμε ότι δικαιολογείται η απόλυση των εφεσειόντων με όρους για να εμφανιστούν στη δίκη τους.
Η έφεση, λοιπόν, επιτυγχάνει. Οι εφεσείοντες να αφεθούν ελεύθεροι υπό όρους εγγύησης, οι οποίοι θα τεθούν στη συνέχεια, αφού δοθεί ο λόγος στους συνηγόρους όλων των πλευρών να τοποθετηθούν επί τούτου.
ΣΤΑΜΑΤΙΟΥ, Δ.
ΜΑΛΑΧΤΟΣ, Δ.
ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΟΥ-ΑΝΔΡΕΟΥ, Δ.
/ΧΤΘ