|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2019:B178
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Ποινική Έφεση Αρ. 210/2018
10 Μαϊου, 2019
[ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π., ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ., ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Δ.]
ΜΕΤΑΞΥ:
xxx BALAMPANIDIS
Εφεσείοντα
- ν -
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ
Εφεσίβλητης
........
Αλ. Αλεξάνδρου, για εφεσείοντα
Α. Χατζηκύρου, για εφεσίβλητη
.......
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π.: Η απόφαση είναι ομόφωνη και θα δοθεί από το Δικαστή Χριστοδούλου.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Δ.: Γύρω στις 3:00 π.μ. της 14.8.2017 ενεργοποιήθηκε το σύστημα συναγερμού του χρυσοχοείου «Solitaire», στην Κάτω Πάφο, με αποτέλεσμα να μεταβεί άμεσα στο χρυσοχοείο ο ιδιοκτήτης του ο οποίος στη συνέχεια ενημέρωσε σχετικά την αστυνομία.
Από τις εξετάσεις που διενήργησε η αστυνομία διαπιστώθηκε ότι παραβιάστηκε αλουμινένιο παράθυρο του διπλανού καταστήματος «Leptos Estates» και αφού ο δράστης ή οι δράστες εισήλθαν σ΄ αυτό, άνοιξαν τρύπα στον κοινό τοίχο των δύο καταστημάτων προκειμένου να εισέλθουν στο χρυσοχοείο για να κλέψουν κοσμήματα. Λόγω όμως της ενεργοποίησης του συναγερμού εγκατέλειψαν το εγχείρημά τους.
Στα τεκμήρια που εντοπίστηκαν στην σκηνή ανιχνεύτηκε γενετικό υλικό του xxx Dygdalowicz, εναντίον του οποίου εκδόθηκαν εντάλματα σύλληψης και έρευνας της κατοικίας όπου διέμενε.
Το ένταλμα έρευνας εκτελέστηκε ενωρίς το πρωί της 27.11.2017 - στην παρουσία και του εφεσείοντα xxx Balampanidis - όπου και εντοπίστηκε 1 πυροβόλο όπλο (πιστόλι Α5872), 8 πλήρη φυσίγγια, γεμιστήρας πυροβόλου όπλου και μεγάλος αριθμός καινούργιων ενδυμάτων και διαρρηκτικών εργαλείων. Ακολούθησε, με δικαστικό ένταλμα, έρευνα και στο σπίτι που διέμενε ο εφεσείων, όπου εντοπίστηκαν ηλεκτρονικές συσκευές και κουτί που περιείχε μεγάλο αριθμό κοσμημάτων (σκουλαρίκια, δαχτυλίδια και σταυροί).
Ο εντοπισμός των πιο πάνω, σε συνδυασμό και με το μαρτυρικό υλικό που συνέλεξε η αστυνομία, αποτέλεσε το υπόβαθρο για καταχώριση εναντίον των Dygdalowicz και Balampanidis (κατηγορούμενοι 1 και 2 αντιστοίχως) της υπ΄ αρ. 7017/2017 ποινικής υπόθεσης ενώπιον του Kακουργιοδικείου Πάφου, το κατηγορητήριο της οποίας περιείχε 34 κατηγορίες. Ωστόσο κάποιες απ΄ αυτές διακόπηκαν και εν τέλει:-
1. Ο Dygdalowicz παραδέχτηκε την κατηγορία (α) της παράνομης κατοχής και μεταφοράς του πιστολιού, των πυρομαχικών και των εκρηκτικών υλών (κατηγορίες 1-7), (β) της διάρρηξης, στις 1-2/8/2017, του χρυσοχοείου «Rinnovo Jewellery Lab» από το οποίο έκλεψε χρυσαφικά αξίας €20.554 (κατηγορίες 18 και 19), (β) της παράνομης κατοχής ειδών ένδυσης, ηλεκτρονικών ειδών, τσαντών και ρολογιών (κατηγορία 25), (δ) της παράνομης κατοχής διαρρηκτικών εργαλείων (κατηγορία 28), (ε) της διάρρηξης του καταστήματος «Leptos Estates» και την απόπειρα διάρρηξης του χρυσοχοείου «Solitaire» (κατηγορίες 30 και 32) και (στ) της κλοπής από το αυτοκίνητο Xxx x30 ενός τράπανου και μίας εργαλειοθήκης με εργαλεία (κατηγορία 33),
2. Ο εφεσείων παραδέχτηκε (α) ότι στις 28.8.2017 μαζί με άλλο πρόσωπο διέρρηξαν το κατάστημα «Paphos Computers» από το οποίο έκλεψαν ηλεκτρικές συσκευές αξίας €7.499,00 (κατηγορίες 9 και 11), (β) την κατηγορία της εισόδου στην Κυπριακή Δημοκρατία ενώ ήταν απαγορευμένος μετανάστης βάσει διατάγματος κράτησης και απέλασης ημερ. 23.12.2014 (κατηγορία 12) και (γ) την κατηγορία της παράνομης κατοχής περιουσίας, δηλαδή μεγάλου αριθμού σκουλαρικιών, δαχτυλιδιών, σταυρού και ενός τάμπλετ (κατηγορίες 27 και 34) και
3. Αμφότεροι παραδέχτηκαν ότι το Νοέμβριο του 2017, αφού συνωμότησαν μεταξύ τους, διέρρηξαν το κατάστημα «Famous Sports», στην Πάφο, από το οποίο έκλεψαν είδη ενδύσεως συνολικής αξίας €3.800,00 (κατηγορίες 20, 21, 22 και 23).
Το Κακουργιοδικείο αφού ταξινόμησε, από απόψεως σοβαρότητας, τα αδικήματα που διέπραξαν οι ενώπιον του κατηγορούμενοι - είτε από κοινού είτε χωριστά - στο ορθό επίπεδο και αφού έλαβε υπόψιν τις προσωπικές τους συνθήκες, τη συνεργασία τους με την αστυνομία, την παραδοχή τους, το ότι μέρος της κλαπείσας περιουσίας ανευρέθη και επεστράφη στους νόμιμους ιδιοκτήτες τους και το γεγονός ότι έκαστος βαρύνετο και από μία προηγούμενη καταδίκη, επέβαλε:-
1. Στον Dygdalowicz συντρέχουσες ποινές φυλάκισης από 6 μήνες μέχρι 4 χρόνια στις κατηγορίες 1-7, 18, 19, 28, 32 και 33,
2. Στον εφεσείοντα συντρέχουσες ποινές φυλάκισης από 3 μήνες μέχρι 3½ χρόνια στις κατηγορίες 9, 11, 12, 27 και 34, με πιο υψηλή ποινή στην κατηγορία της διάρρηξης του καταστήματος «Paphos Computers» (κατηγορία 9) και
3. Σε αμφότερους συντρέχουσες ποινές φυλάκισης 18 μηνών και 3½ χρόνων για τις κοινές κατηγορίες που παραδέχτηκαν (κατηγορίες 21, 21, 22 και 23), με πιο υψηλή ποινή στην κατηγορία της διάρρηξης του καταστήματος «Famous Sports» από το οποίο έκλεψαν είδη ένδυσης συνολικής αξίας €3.800,00 (κατηγορία 21).
Ο εφεσείων θεωρεί ότι η συνολική ποινή φυλάκισης των 3½ χρόνων που του επιβλήθηκε στις κατηγορίες 9 και 21 (ανωτέρω) είναι εσφαλμένη λόγω παραβίασης νομικής αρχής (Λόγοι Έφεσης 1 και 2) και έκδηλα υπερβολική (Λόγοι Έφεσης 3 και 5)[1] και με την παρούσα έφεση επιδιώκει την επέμβαση του Εφετείου για μείωση της.
Το παράπονο του εφεσείοντα, σε σχέση με τους δύο πρώτους Λόγους Έφεσης, εστιάζεται στο γεγονός ότι, παρόλο που το Κακουργιοδικείο παρατήρησε πως η «επιθυμία του κατηγορούμενου 2 να αποζημιώσει τον παραπονούμενο στην κατηγορία 11» (σελ. 11 πρωτόδικης απόφασης) δικαιολογεί και τη διαφοροποίηση της ποινής που θα επέβαλλε στους δύο κατηγορουμένους, εντούτοις τέτοια διαφοροποίηση δεν έγινε και αυτό συνιστά λάθος αρχής. Όπως λάθος αρχής συνιστά και το γεγονός ότι για τις διαρρήξεις επιβλήθηκε ποινή φυλάκισης 3½ χρόνων σε αμφότερους, τη στιγμή που ο Dygdalowicz είχε εμπλοκή σε περισσότερες διαρρήξεις απ΄ ότι ο εφεσείων, ο οποίος μόνο δύο διαρρήξεις διέπραξε. Κατά συνέπεια, εισηγήθηκε, παραβιάστηκε η αρχή της ίσης μεταχείρισης των ενώπιον του κατηγορουμένων.
Η αρχή της ισότητας, αντέτεινε ο ευπαίδευτος συνήγορος της εφεσίβλητης, δεν σημαίνει και αριθμητική εξίσωση και, υποστηρίζοντας την ορθότητα της πρωτόδικης απόφασης επί του ζητήματος, επεσήμανε πως το Κακουργιοδικείο προέβη σε διαφοροποίηση της ποινής αφού στην κατηγορία 18 - που αφορούσε τη διάρρηξη του χρυσοχοείου «Rinnovo Jewellery Lab» - επέβαλε στον Dygdalowicz ποινή φυλάκισης 4 χρόνων, ενώ στον εφεσείοντα επέβαλε 3½ χρόνια φυλάκιση στην αντίστοιχη κατηγορία 9.
Οι υπ΄ αρ. 1 και 2 Λόγοι Έφεσης δεν ευσταθούν. Όντως προσεκτική μελέτη της πρωτόδικης απόφασης αποκαλύπτει ότι το Κακουργιοδικείο προέβη σε διαφοροποίηση της ποινής σε σχέση με τις κατηγορίες 18 (για τον Dygdalowicz) και 9 (για τον εφεσείοντα) αφού στον μεν πρώτο επέβαλε ποινή φυλακίσεως 4 χρόνων στον δε δεύτερο 3½ χρόνων. Όμως τέτοια διαφοροποίηση - και πολύ ορθά - δεν έγινε σε σχέση με την κοινή κατηγορία 21 αφού η διάρρηξη του καταστήματος «Famous Sports» έγινε από κοινού, χωρίς να τεθούν ενώπιον του Κακουργιοδικείου οποιαδήποτε στοιχεία σε σχέση με το ρόλο εκάστου ώστε να δικαιολογείται γι΄ αυτή την κατηγορία διαφοροποίηση. Έπεται ότι οι Λόγοι Έφεσης 1 και 2 απορρίπτονται.
Αναφορικά τώρα με τους Λόγους Έφεσης 3 και 5, το παράπονο του εφεσείοντα έχει αφενός ως βάση ότι το Κακουργιοδικείο δεν απέδωσε τη δέουσα βαρύτητα στις προσωπικές του συνθήκες και τους ελαφρυντικούς παράγοντες που συνέτρεχαν στην περίπτωσή του και, αφετέρου, ότι δεν τέθηκε ενώπιον του Κακουργιοδικείου το γεγονός ότι η καταδίκη του εφεσείοντα θα ενεργοποιούσε ανασταλείσα ποινή φυλάκισης 270 ημερών για την οποία έτυχε Προεδρικής χάρης. Σημειώνουμε στο σημείο αυτό ότι ο εφεσείων καταδικάστηκε στις 27.3.2006, στην Ποιν. Υποθ. 24154/2005, σε πολύχρονη ποινή φυλάκισης για τα αδικήματα της ανθρωποκτονίας και κλοπής και το 2014 έτυχε Προεδρικής χάρης για αναστολή εκτέλεσης της υπόλοιπης ποινής των 270 ημερών, υπό τον όρο να μην διαπράξει άλλο αδίκημα, εντός τριών (3) ετών. Σημειώνουμε επίσης ότι αμέσως μετά την Προεδρική χάρη, στις 23.12.2014, απελάθηκε ως απαγορευμένος μετανάστης αλλά στη συνέχεια και σε άγνωστο χρόνο επανήλθε παράνομα στην Κύπρο.
Το παράπονο του εφεσείοντα σ΄ ό,τι αφορά τον 3ο Λόγο Έφεσης, αντέτεινε ο συνήγορος της εφεσίβλητης, δεν ευσταθεί αφού το Κακουργιοδικείο για τον καθορισμό του ύψους της ποινής έλαβε δεόντως υπόψιν όλα τα στοιχεία για τα οποία παραπονείται ο εφεσείοντας. Ωστόσο σ΄ ό,τι αφορά τον 5ο Λόγο Έφεσης, συμφώνησε πως επειδή δεν τέθηκε ενώπιον του Κακουργιοδικείου το θέμα της ενεργοποίησης των 270 ημερών ποινής, ο υπό αναφορά Λόγος ευσταθεί και κατά συνέπεια ο εφεσείοντας ενδεχομένως δικαιούται σε σχετική μείωση της ποινής.
Έχουμε εξετάσει την πρωτόδικη απόφαση υπό το πρίσμα των εκατέρωθεν εισηγήσεων και δεν συμφωνούμε ότι το Κακουργιοδικείο δεν έδωσε τη βαρύτητα που έπρεπε να δώσει στα στοιχεία για τα οποία επιχειρηματολόγησε ο ευπαίδευτος συνήγορος του εφεσείοντα. Αντίθετα, το Κακουργιοδικείο αφού ταξινόμησε, από απόψεως σοβαρότητας, τα αδικήματα που διέπραξε ο εφεσείων στο ορθό επίπεδο με αναφορά και σε σχετική νομολογία, έλαβε υπόψιν του κάθε σχετικό παράγοντα προκειμένου να του επιβάλει την προσβαλλόμενη συνολική ποινή των 3 ½ χρόνων φυλάκισης. Τονίζουμε συναφώς ότι κατά πάγια νομολογία σε αδικήματα της εξεταζόμενης φύσεως πρέπει να επιβάλλονται αποτρεπτικές ποινές λόγω του ότι οι κλοπές, οι διαρρήξεις και άλλα ομοειδή αδικήματα είναι στην πρώτη γραμμή εγκληματικότητας και όπου εντοπίζεται η ανάγκη επιβολής ποινής με αποτρεπτικό χαρακτήρα, ναι μεν λαμβάνονται υπόψη οι προσωπικές συνθήκες του παραβάτη αλλά στο βαθμό και κατά την έκταση που δεν εξουδετερώνεται το αποτρεπτικό στοιχείο της ποινής. (Βλ. ενδεικτικά Lucian Gheorghe v. Δημοκρατίας (2013) 2 Α.Α.Δ. 824, Andrei Alin Bandits v. Αστυνομίας, Ποιν. Εφ. 94/2015 ημερ. 21.10.2015, ECLI:CY:AD:2015:B696, Αhmed Saadi v. Αστυνομίας, Ποιν. Εφ. 308/2014 ημερ. 24.6.2016, ECLI:CY:AD:2016:B300 και xxx Yenier v. Δημοκρατίας, Ποιν. Εφ. 256/2017 ημερ. 22.4.2019, ECLI:CY:AD:2019:B153).
Κατά συνέπεια προς τα ανωτέρω ο Λόγος Έφεσης 3 δεν ευσταθεί και απορρίπτεται.
Αναφορικά τώρα με τον 5ο Λόγο Έφεσης, ότι δηλαδή δεν τέθηκε ενώπιον του Κακουργιοδικείου από οποιαδήποτε πλευρά το γεγονός ότι η καταδίκη του εφεσείοντα θα ενεργοποιούσε ανασταλείσα ποινή φυλάκισης 270 ημερών για την οποία ο εφεσείων έτυχε Προεδρικής χάρης, να παρατηρήσουμε πως παρόμοιο θέμα εξετάστηκε και στην υπόθεση Μιχαήλ ν. Αστυνομίας (2009) 2 Α.Α.Δ. 243 όπου τονίστηκε ότι το καθήκον για πληροφόρηση του Δικαστηρίου επί του θέματος αφορά αμφότερες τις πλευρές. Όπου δε δεν εκπληρώνεται αυτό το καθήκον, το ζήτημα εξετάζεται εν τέλει στη βάση της αρχής της συνολικότητας της ποινής. Δηλαδή αν η ποινή στο σύνολό της είναι ή όχι υπερβολική. Παραθέτουμε επί του προκειμένου αυτούσιο το σχετικό απόσπασμα από την υπόθεση Μιχαήλ:
«Είναι θεμελιωμένη αρχή της επιβολής ποινών ότι όταν επιβάλλονται διαφορετικές ποινές σε ένα κατηγορούμενο ή όταν επιβάλλεται μια ποινή και ταυτόχρονα ενεργοποιείται άλλη ανασταλείσα ποινή, διαδοχικά προς την δεύτερη ποινή που επιβάλλεται, το καθήκον του Δικαστηρίου που επιβάλλει τέτοια ποινή είναι να βεβαιωθεί πως το σύνολο των διαδοχικών ποινών δεν είναι υπερβολικό (Δέστε: Bocskei [1970] 54 Cr. Αρρ. R. 519). Το επιβάλλον ποινή Δικαστήριο, υπό συνθήκες όπως της παρούσας υπόθεσης, θα πρέπει να λάβει υπόψη του και την αρχή της αναλογικότητας μεταξύ του αδικήματος και της ποινής. Σε κάθε περίπτωση η συνολική ποινή που επιβάλλεται σε ένα κατηγορούμενο πρέπει να είναι ανάλογη προς το αδίκημα που διέπραξε. Οι ίδιες αρχές ισχύουν και στην περίπτωση ενεργοποίησης ποινής φυλάκισης διαδοχικά προς την επιβαλλόμενη ποινή. Και πάλιν σε τέτοια περίπτωση το τελικό καθήκον του Δικαστηρίου είναι να εξετάσει κατά πόσο το σύνολο των ποινών είναι υπερβολικό και αν είναι υπερβολικό να το μειώσει έτσι ώστε να είναι δίκαιο για τον κατηγορούμενο (Δέστε: Rafferty, 23.11.71, 28007Β/71, η οποία αναφέρεται στο σύγγραμμα D.A. Thomas, Principles of Sentencing, 2nd Ed., p. 255).»
Στην υπό κρίση περίπτωση να επισημάνουμε καταρχάς ότι ο εφεσείων ευεργετήθηκε με Προεδρική χάρη σε αναστολή εκτέλεσης της ποινής που του επιβλήθηκε στην Ποιν. Υποθ. 24154/2005 κατά 270 ημέρες, υπό τον όρο να μη διαπράξει άλλο αδίκημα. Ταυτόχρονα, στις 23.12.2014, απελάθη ως απαγορευμένος μετανάστης. Παρόλο όμως που ευεργετήθηκε με Προεδρική χάρη και παρόλο που απελάθηκε ως απαγορευμένος μετανάστης, εντούτοις, αφού πέτυχε, με παράνομο τρόπο, να επανέλθει στην Κύπρο, παραβίασε τον όρο για τον οποίο του ανταστάληκε η εκτέλεση της ποινής του κατά 270 ημέρες και επομένως δεν μπορεί να επικαλείται τη δική του παράβαση όρου ως στοιχείο για μείωση της ποινής που του επιβλήθηκε. Αντίθετα, η παράβαση του υπό αναφορά όρου, μάλλον επιβάρυνε τη θέση του και ως εκ τούτου ούτε ο Λόγος Έφεσης 5 είναι βάσιμος. Τοσούτω μάλλον όταν η έκτιση της ποινής των 270 ημερών, η οποία ανεστάλη με Προεδρική χάρη, δεν μπορεί υπό τα περιστατικά της υπόθεσης να θεωρηθεί ότι παραβιάζει την αρχή της συνολικότητας της ποινής. Ότι δηλαδή η ποινή, στο σύνολό της, δεν πρέπει να είναι έκδηλα υπερβολική.
Ενόψει των πιο πάνω η έφεση απορρίπτεται και η πρωτόδικη απόφαση επικυρώνεται.
Μ.Μ. ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π.
Λ. ΠΑΡΠΑΡΙΝΟΣ, Δ.
Μ. ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, Δ.
/κβπ
[1] Ο υπ΄ αρ. 4 Λόγος Έφεσης αποσύρθηκε και απορρίφθηκε.