|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2018:B19
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
Ποινική Αίτηση αρ. 14/17
15 Iανουαρίου, 2018
(ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π., ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, ΨΑΡΑ - ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ/στές)
XΡΗΣΤΟΣ ΧΡΥΣΙΚΟΥ,
Κατηγορούμενος/Αιτητής,
ν.
ΔΗΜΟΥ ΛΑΡΝΑΚΑΣ,
Κατηγορούσας Αρχής/Καθ΄ης η αίτηση.
_ _ _ _ _ _
Aίτηση ημερ. 4.8.2017
Α.Κλεάνθους, για τον αιτητή
Α.Ποιητής με Φ.Χ΄Νικολή, (κα), για την καθ΄ης η αίτηση
_ _ _ _ _ _
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π.: Η απόφαση του Δικαστηρίου είναι ομόφωνη
και θα δοθεί από τη Δικαστή Τ.Ψαρά-Μιλτιάδου.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Ψαρά-Μιλτιάδου, Δ.: Με νομικό βάθρο το άρθρο 134 της Ποινικής Δικονομίας, Κεφ.155, ο αιτητής ζητεί παράταση του χρόνου καταχώρησης έφεσης εναντίον απόφασης Επαρχιακού Δικαστηρίου ημερ. 28.6.2017, στα πλαίσια της ιδιωτικής ποινικής υπόθεσης με αριθμ.2410/17 με βάση την οποία, αφού κρίθηκε ένοχος, εξεδόθη εναντίον του διάταγμα καταβολής ποσού €187, ως χρηματική ποινή, πλέον έξοδα.
Ο αιτητής είχε παρουσιαστεί χωρίς δικηγόρο και ήταν παρών ενώπιον του Δικαστηρίου στις 28.6.2017.
Στις 4.8.2017 κατεχώρησε δια δικηγόρου την παρούσα αίτηση. Στην υποστηρικτική της αίτησης, δήλωση, επικαλείται ότι επειδή δεν είχε δικηγόρο, δεν γνώριζε την προθεσμία για ποινικές εφέσεις και μάλιστα ήταν με την λανθασμένη εντύπωση ότι η προθεσμία ήταν 6 εβδομάδες, ως ισχύει στις πολιτικές εφέσεις.
Στη συνέχεια αναφέρει ότι λόγω οικονομικού προβλήματος που αντιμετώπιζε ως λήπτης δημοσίου βοηθήματος δεν μπόρεσε να διορίσει δικηγόρο έγκαιρα. Όμως τελικά διόρισε δικηγόρο στις 13.7.2017. Κρίθηκε αναγκαία η έρευνα του φακέλου η οποία και ολοκληρώθηκε στις 31.7.2017.
Ο αιτητής θεωρεί ότι έχει βάσιμους λόγους έφεσης κυρίως επί της μη επαρκούς αιτιολόγησης της απόφασης.
Η καθ΄ης η αίτηση - κατηγορούσα αρχή υπέβαλε ένσταση στην αίτηση επικαλούμενη κυρίως μη στοιχειοθέτηση βάσιμου λόγου για την παροχή της θεραπείας.
Δυνάμει του άρθρου 134, της Ποινικής Δικονομίας Κεφ. 155 ο χρόνος εντός του οποίου μπορεί να ασκηθεί έφεσης δύναται να παραταθεί, κατόπιν απόδειξης βάσιμου λόγου, από το Ανώτατο Δικαστήριο σε οποιοδήποτε χρόνο.
Υπάρχει πλούσια νομολογία που στηρίζεται στο πιο πάνω άρθρο και πώς αυτό ερμηνεύεται. Στην υπόθεση Eurohouse Finance Ltd v. Αστυνομικού Διευθυντή Επαρχίας Λεμεσού, (2002) 2 Α.Α.Δ. 52, αναφέρεται ότι η παράταση του χρόνου για την υποβολή έφεσης αποτελεί εξαιρετικό μέτρο, το οποίο μπορεί να παρασχεθεί μόνο εφόσον καταδειχθεί καλός λόγος, τέτοιος που να αντισταθμίζει το τελέσφορο των δικαστικών αποφάσεων, συνυφασμένο με την τελεσιδικία. (Βλ. επίσης Τάσος Φιλίππου ν. Δημοκρατίας (2006) 2 Α.Α.Δ. 98, Δημοκρατία ν. Κυριάκου (2003) 2 Α.Α.Δ. 479 και Χαράλαμπος Λουκαϊδης ν. Κυριάκος Κυριάκου Ποιν.Αίτηση Αρ. 13/2017 ημερ. 7.7.2017).
Οι ίδιες αρχές επαναλήφθηκαν στη Naydenov v. Δημοκρατίας, Ποιν.αιτ.12/14 ημερ. 16.9.2015, ECLI:CY:AD:2015:B610 και Αριστείδου ν. Sisamos Ποιν.αιτ. 11/15, ημερ. 23.12.15 και τονίστηκε ότι η αδυναμία που αφορά την μη καταχώρηση έφεσης πρέπει να καταδεικνύεται ότι επέδρασε ουσιωδώς καθόλη τη διάρκεια του κρισίμου χρόνου ως παράγοντας ανασταλτικός στην άσκηση έφεσης.
Στην κρινόμενη περίπτωση ο αιτητής, σε ένα εντελώς συγκεχυμένο πλαίσιο γεγονότων, επικαλείται στην πραγματικότητα κάποιες δυσκολίες που αφενός δεν κάλυπταν όλη την περίοδο του διαρρεύσαντος 1½ (σχεδόν) μήνα και αφετέρου δεν παρέχουν στέρεη και πειστική αιτιολογία για την ανενέργεια του.
Η έννοια του «καλού λόγου» όπως έχει ερμηνευθεί από τη νομολογία έχει τη σημασία της παροχής επαρκούς και πειστικής αιτιολογίας για αδυναμία ενέργειας και όχι απλής δυσκολίας. Αυτά που επικαλείται ο αιτητής, θα λέγαμε, όχι μόνο δεν καταδεικνύουν «αδυναμία», αλλά ούτε καν σαν «δυσκολίες» φαίνεται να πείθουν. Ενώ αρχικά επικαλείται άγνοια για την προθεσμία και αδυναμία διορισμού δικηγόρου λόγω πενίας, κάποια περίοδο μετά διορίζει δικηγόρο και τότε έρχεται στο προσκήνιο η ανάγκη διενέργειας ελέγχου του φακέλου, χωρίς να διευκρινιστεί ποιες χρήσιμες πληροφορίες λήφθηκαν από το φάκελο και χωρίς να τεθεί οποιαδήποτε λεπτομέρεια που να πείθει για τον πρόσθετο χρόνο ανενέργειας.
Ο αιτητής έπρεπε να καταδείξει καλό λόγο ουσιώδους αδυναμίας για να ασκήσει το δικαίωμα του, πράγμα που απέτυχε να πράξει.
Η αίτηση απορρίπτεται, με έξοδα εις βάρος του αιτητή ως θα υπολογιστούν από τον πρωτοκολλητή και θα εγκριθούν από το Δικαστήριο.
ΝΙΚΟΛΑΤΟΣ, Π.
ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ.
ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ.