|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2017:B301
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πoινική Aίτηση Aρ. 12/2017)
18 Σεπτεμβρίου, 2017
[ΛΙΑΤΣΟΣ, ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, ΨΑΡΑ-MΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ/ΣΤΕΣ]
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΚΑΤΤΗΡΗΣ
Παραπονούμενος
ΚΑΙ
ΣΑΒΒΑΣ ΛΟΪΖΟΥ ΔΗΜΟΥ
Κατηγορούμενος
- - - - - - - - -
ΜΟΝΟΜΕΡΗΣ ΑΙΤΗΣΗ ΗΜΕΡ. 22.6.2017
- - - - - - - - -
Λ. Λουκαϊδης, για τον Αιτητή.
- - - - - - - - -
Η ομόφωνη απόφαση θα δοθεί από τον Λιάτσο, Δ.
- - - - - - - - -
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(Ex-tempore)
ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ.: Mε την υπό κρίση αίτηση, η οποία καταχωρήθηκε μονομερώς, αξιώνεται διάταγμα Δικαστηρίου για παράταση χρόνου 15 ημερών, προς καταχώρηση ποινικής έφεσης. Στην ένορκη δήλωση που συνοδεύει την αίτηση προβάλλεται ότι η Ειδοποίηση ΄Εφεσης δεν καταχωρήθηκε εντός της προβλεπομένης προθεσμίας, καθότι, όπως αναφέρεται στην παραγρ. 2 της ενόρκου δηλώσεως:
«Κατόπιν των εντολών του πελάτη μας, ετοιμάστηκε προσχέδιο Ειδοποίησης ΄Εφεσης το οποίο επίσης δόθηκε στον πελάτη μας για να μελετηθεί και να μας προμηθεύσει με τα οποιαδήποτε σχόλια του. Δυστυχώς λόγω προβλημάτων υγείας του πελάτη μας, αυτό δεν κατέστη δυνατό να γίνει εγκαίρως, με αποτέλεσμα να μην καταχωρηθεί η εν λόγω Ειδοποίησης εντός της χρονικής προθεσμίας».
Δεν τέθηκαν ενώπιον του Δικαστηρίου μέσω της ενόρκου δηλώσεως λεπτομέρειες των προβλημάτων υγείας που αντιμετώπιζε ο Αιτητής. Εξειδίκευση τους δίδεται μέσα από ιατρικό πιστοποιητικό, το οποίο παρουσίασε σήμερα ο κ. Λουκαϊδης. Σύμφωνα με αυτό, ημερ. 23.6.2017, ο Αιτητής πάσχει από εκδηλώσεις κατάθλιψης και κρίσεις πανικού. Όπως αναφέρει το πιστοποιητικό, «πρόσφατα, από τις 29.5.2017, παρουσίασε υποτροπή με επίταση των αισθημάτων θλίψης, αδυναμίας, ανασφάλειας και κρίσεων πανικού, με αποτέλεσμα να αδυνατεί να μετακινηθεί με μεταφορικό μέσο για μακρινές αποστάσεις.»
Οι αρχές που καλύπτουν ζήτημα παράτασης χρόνου για την υποβολή έφεσης έχουν αποκρυσταλλωθεί μέσα από πλούσια νομολογία του Ανωτάτου Δικαστηρίου. Αίτημα για παράταση εδράζεται στο άρθρο 134 του Κεφ.155, το οποίο παρέχει, κάτω από συγκεκριμένες προϋποθέσεις, δικαιοδοσία παράτασης του χρόνου. Σύμφωνα με τη νομολογία, το όλο ζήτημα ανάγεται στη διακριτική ευχέρεια του Δικαστηρίου, εξουσία η οποία πρέπει να ασκείται προς το συμφέρον της δικαιοσύνης. Όπως εντοπίζεται και στο σύγγραμμα Ποινική Δικονομία στην Κύπρο, Δεύτερη Αναθεωρημένη ΄Εκδοση του Γ.Μ. Πική, στη σελ. 298:
«Κατά κανόνα, δικονομικές πρόνοιες ρυθμιστικές του χρόνου εντός του οποίου πρέπει να λαμβάνονται διαδικαστικά μέτρα, πρέπει να τυγχάνουν αυστηρής εφαρμογής. Απόκλιση μπορεί να δικαιολογηθεί μόνο όπου στοιχειοθετείται καλός λόγος».
Όπως υπεδείχθη και στην Papadopoulos ν. Police (1982) 2 C.L.R. 217, νομικές διατάξεις που προσδιορίζουν το χρόνο εντός του οποίου πρέπει να λαμβάνονται διαδικαστικά μέτρα πρέπει να τυγχάνουν αυστηρής εφαρμογής χάριν του δημοσίου συμφέροντος, κυρίως της τελεσιδικίας. Για να παραταθεί χρόνος υποβολής έφεσης πρέπει να αιτιολογείται επαρκώς η μη υποβολή της κατά το διαρρεύσαντα χρόνο. Συνοπτικά, η παράταση του χρόνου για την υποβολή έφεσης αποτελεί εξαιρετικό μέτρο και επιτρέπεται όπου στοιχειοθετείται καλός λόγος (Daniel ν. Naydenov ν. Δημοκρατίας, Ποινική Αίτηση Αρ. 12/2014, ημερ. 16.9.2015), ECLI:CY:AD:2015:B610.
Στην υπό κρίση περίπτωση διαπιστώνεται ότι το αίτημα για παράταση εδράζεται σε μια αόριστη αναφορά, στα πλαίσια της ενόρκου δηλώσεως που συνοδεύει την αίτηση, περί προβλημάτων υγείας του Αιτητή, κατά τον κρίσιμο χρόνο. Ακόμη και αν θα μπορούσε να ληφθεί υπόψη το ιατρικό πιστοποιητικό, το οποίο τέθηκε ενώπιον μας σήμερα και πάλι εντοπίζεται ότι τα όποια προβλήματα υγείας του Αιτητή δεν ήταν τέτοια που θα απέτρεπαν την παροχή οδηγιών προς καταχώρηση έφεσης. Οπως έχει λεχθεί, το ιατρικό πιστοποιητικό αναφέρεται σε αδυναμία μετακίνησης «με μεταφορικό μέσο για μακρινές αποστάσεις», ως αποτέλεσμα του προβλήματος που αντιμετώπιζε ο Αιτητής. Αυτό όμως δεν συνιστά καλό λόγο, ούτε, κατά προέκταση, καλύπτει τις προϋποθέσεις του άρθρου 134 του Κεφ.155 προς παροχή άδειας για παράταση χρόνου για υποβολή έφεσης.
Υπό τις πιο πάνω συνθήκες, η αίτηση απορρίπτεται χωρίς καμιά διαταγή όσον αφορά τα έξοδα.
Α.Ρ. ΛΙΑΤΣΟΣ, Δ.
Τ.Θ. ΟΙΚΟΝΟΜΟΥ, Δ.
Τ. ΨΑΡΑ-ΜΙΛΤΙΑΔΟΥ, Δ.
ΜΑ/ΣΦ