|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2009) 2 ΑΑΔ 567
27 Oκτωβρίου, 2009
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΥ, ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ/στές]
ΑΡΙΣΤΟΔΗΜΟΣ ΑΡΙΣΤΟΔΗΜΟΥ,
Εφεσείων,
v.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Aρ. 138/2009)
Ποινική Δικονομία ― Διαταγή για κράτηση υποδίκου από το Κακουργιοδικείο μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσής του, λόγω στοιχειοθέτησης ισχυρής πιθανότητας διάπραξης άλλων παρόμοιων αδικημάτων σε σχέση με ναρκωτικά ― Το Εφετείο δεν επενέβη στη διακριτική ευχέρεια του Κακουργιοδικείου ― Παράγοντες οι οποίοι αξιολογούνται από το Δικαστήριο στο πλαίσιο της διακριτικής του ευχέρειας για έκδοση σχετικής διαταγής ― Κατά πόσο η ύπαρξη προηγούμενων καταδικών διαδραματίζει οποιοδήποτε ρόλο στην εξαγωγή συμπεράσματος ύπαρξης πιθανότητας επανάληψης της ίδιας εγκληματικής συμπεριφοράς από τον εφεσείοντα.
Ο εφεσείων, ο οποίος αντιμετωπίζει ενώπιον του Κακουργιοδικείου Πάφου κατηγορίες συνωμοσίας για διάπραξη κακουργήματος, παράνομης κατοχής ελεγχόμενου φαρμάκου τάξεως Β και κατοχής του συγκεκριμένου ελεγχομένου φαρμάκου τάξεως Β με σκοπό την προμήθειά του σε άλλα πρόσωπα, διατάχθηκε να παραμείνει υπό κράτηση μέχρι τη δίκη του. Το Κακουργιοδικείο έκρινε ότι υπήρχε ισχυρή πιθανότητα διάπραξης άλλων αδικημάτων παρόμοιας φύσης από τον εφεσείοντα ενόψει του γεγονότος ότι αυτός αντιμετώπιζε ακόμα δύο άλλες υποθέσεις για κατοχή και προμήθεια ναρκωτικών, τη μια ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου και την άλλη ενώπιον του Κακουργιοδικείου Πάφου. Σύμφωνα με την εκδοχή της κατηγορούσας αρχής τα αδικήματα της υπό συζήτηση υπόθεσης διαπράχθηκαν στις 15.6.2009 και ενώ εκκρεμούσε εναντίον του η εκδίκαση των άλλων δύο υποθέσεων.
Ο εφεσείων καταχώρησε έφεση. Ο συνήγορός του υποστήριξε ότι ενόψει της ανυπαρξίας οποιασδήποτε προηγούμενης καταδίκης μόνο μία τάση θα μπορούσε να καταλογιστεί στον εφεσείοντα. Η δε απλή καταχώρηση μιας ποινικής υπόθεσης δεν μπορεί να τεκμηριώσει την ισχυρή πιθανότητα διάπραξης άλλων αδικημάτων.
Αποφασίστηκε ότι:
1. Δεν ήταν απαραίτητη η ύπαρξη προηγουμένων καταδικών, αρκούσε, υπό τις περιστάσεις, η ύπαρξη των δύο άλλων ποινικών υποθέσεων που επίσης εκκρεμούν εναντίον του εφεσείοντος για να εξαχθεί το συμπέρασμα ότι υπάρχει πιθανότητα επανάληψης της ίδιας εγκληματικής συμπεριφοράς από τον εφεσείοντα.
2. Το συμπέρασμα του πρωτόδικου Δικαστηρίου ότι ο εφεσείων θα επανελάμβανε τα αδικήματα είναι απόλυτα ασφαλές ενόψει της χρονικής αλληλουχίας των γεγονότων που οδήγησαν στην καταχώρηση των τριών υποθέσεων εναντίον του.
Η έφεση απορρίφθηκε.
Αναφερόμενες Υποθέσεις:
Κλείτου ν. Δημοκρατίας (2009) 2 A.A.Δ. 213,
Σιακαλλή ν. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 130,
Μιχαήλ ν. Δημοκρατίας (2008) 2 A.A.Δ. 597.
Έφεση εναντίον Διατάγματος Kράτησης.
Έφεση από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφασης του Kακουργιοδικείου Πάφου (Xαραλάμπους, Π.E.Δ., Λιμνατίτου, A.E.Δ., Mατθαίου, E.Δ.), (Ποινική Yπόθεση Aρ. 8691/09), ημερομηνίας 13/7/09 με την οποία διατάχθηκε η κράτησή του μέχρι τη δίκη του.
Ρ. Βραχίμης, για τον Εφεσείοντα.
Σ. Μάτσας, για την Εφεσίβλητη.
Cur. adv. vult.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα αναγνώσει ο Δικαστής Παμπαλλής.
ΠΑΜΠΑΛΛΗΣ, Δ.: Σύμφωνα με τη μαρτυρία που προτίθεται να προωθήσει η κατηγορούσα αρχή ενώπιον του Κακουργιοδικείου Πάφου, ο εφεσείων μαζί με ένα άλλο άτομο, είχαν συλληφθεί επ' αυτοφώρω να ποτίζουν 15 φυτά κάνναβης. Ως αποτέλεσμα τούτου έχει καταχωριστεί εναντίον τους η υπ' αριθμό 8691/09 ποινική υπόθεση στην οποία αντιμετωπίζουν τρεις κατηγορίες, ήτοι συνωμοσία για διάπραξη κακουργήματος, παράνομη κατοχή ελεγχομένου φαρμάκου τάξεως Β και τρίτη κατηγορία κατοχή του συγκεκριμένου ελεγχομένου φαρμάκου τάξεως Β, με σκοπό την προμήθεια σε τρίτους.
Μετά την απάντηση του εφεσείοντα στις κατηγορίες και τον προγραμματισμό της υπόθεσης για ακρόαση, το Kακουργιοδικείο αποδέχτηκε αίτημα της κατηγορούσας αρχής όπως ο εφεσείων παραμείνει υπό κράτηση μέχρι τη δίκη του. Την ορθότητα αυτής της διαταγής αμφισβήτησε ενώπιον μας ο εφεσείων. Όπως έχει καταφανεί και είναι αποδεκτό και από τις δύο πλευρές, το αίτημα της κατηγορούσας αρχής και ταυτοχρόνως η θετική προσέγγιση από το Kακουργιοδικείο, έγκειτο, στην αποδοχή της πιθανότητας διάπραξης άλλων αδικημάτων από τον εφεσείοντα εάν και εφόσον είχε αφεθεί ελεύθερος. Παράλληλα αποτελεί κοινό έδαφος ότι ο εφεσείων είναι λευκού ποινικού μητρώου, πλην όμως αντιμετωπίζει, πέραν της πιο πάνω αναφερόμενης υπόθεσης, ακόμα δύο άλλες υποθέσεις. Συγκεκριμένα, την ποινική υπόθεση 12124/09 του Επαρχιακού Δικαστηρίου Πάφου για την κατοχή ελεγχόμενου φαρμάκου, ήτοι, 47 γραμμαρίων κάνναβης και κατηγορία για προμήθεια της ίδιας ποσότητας σε τρίτους, αδικήματα που διαπράχθηκαν στις 18.8.2007. Η υπόθεση αυτή καταχωρίστηκε στις 13.7.2009 και κατά την πρώτη εμφάνιση που ήταν στις 15.9.2009, ο κατηγορούμενος δεν παραδέχτηκε ενοχή και αφέθηκε ελεύθερος υπό όρους, αφού η κατηγορούσα αρχή δεν ζήτησε την παραμονή του υπό κράτηση.
Η δεύτερη υπόθεση που αντιμετωπίζει είναι επίσης ενώπιον του Κακουργιοδικείου Πάφου, με αριθμ.12239/08, που αφορά την κατοχή 3 κιλών κάνναβης. Επίσης αντιμετωπίζει κατηγορία για κατοχή με σκοπό την προμήθεια. Στην υπόθεση αυτή, η οποία ήταν ορισμένη για ακρόαση στις 5.10.2009, ενώ αρχικώς είχε εκδοθεί διάταγμα κράτησης, σε καταχωρηθείσα έφεση εναντίον της πιο πάνω διαταγής, η κατηγορούσα αρχή συναίνεσε και ο εφεσείων αφέθηκε ελεύθερος υπό όρους.
Τέλος θα πρέπει να σημειώσουμε ότι τα αδικήματα για τα οποία κατηγορείται στην υπό συζήτηση υπόθεση διαπράχθηκαν, κατά τον ισχυρισμό πάντοτε της κατηγορούσας αρχής, στις 15.6.2009.
Σ' αυτή την ανυπαρξία οποιασδήποτε προηγούμενης καταδίκης στηρίχθηκε η επιχειρηματολογία που ανέπτυξε ενώπιον μας ο ευπαίδευτος συνήγορος του εφεσείοντα με στόχο να καταδείξει ότι το μόνο που θα μπορούσε να καταλογιστεί στον εφεσείοντα είναι μία τάση, η οποία εν πάση περιπτώσει, έμεινε χωρίς μαρτυρία, όπως ανέφερε. Η απλή καταχώριση μιας ποινική υπόθεσης δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ότι μπορεί να τεκμηριώσει, κατά το συνήγορο, την ισχυρή πιθανότητα διάπραξης άλλων αδικημάτων. Πόσο μάλλον να στοιχειοθετηθεί η ισχυρή εντύπωση ότι ο εφεσείων θα διαπράξει παρόμοιο αδίκημα, στοιχείο που θα μπορούσε να οδηγήσει σε ασφαλές συμπέρασμα ώστε το Δικαστήριο, να προχωρήσει και να στερήσει τον εφεσείοντα της ελευθερίας του.
Στην ιδία την αλληλουχία των γεγονότων τα οποία συνθέτουν τις τρεις αυτές υποθέσεις που αντιμετωπίζει ο εφεσείων, αναφέρθηκε ο ευπαίδευτος συνήγορος της Δημοκρατίας, με στόχο να καταδείξει ότι η πιθανότητα διάπραξης παρομοίων αδικημάτων έχει καταστεί πράξη. Eνώ εκκρεμούσε η εκδίκαση υπόθεσης για την οποία κατηγορείτο ότι στις 18.8.2007 είχε στην κατοχή του 47γρ. κάνναβης (που τελικώς οδήγησε στην καταχώρηση της υπόθεσης 12124/09), και περαιτέρω εκκρεμούσε προς εκδίκαση ενώπιον του Kακουργιοδικείου η υπόθεση 14239/08, για κατοχή 3 κιλών κάνναβης, συνελήφθη στις 15.6.2009 επ' αυτοφόρω να ποτίζει, με τρίτο πρόσωπο, 15 φυτά κάνναβης, που οδήγησε στην καταχώρηση της παρούσας υπόθεσης. Αυτό, όπως είπε, έρχεται ως επιστέγασμα της τάσης του εφεσείοντα να διαπράττει αδικήματα που έχουν σχέση με ναρκωτικά. Ο κίνδυνος είναι πλέον ορατός και κατά την έκφραση του συνήγορου είναι, κλασσική περίπτωση, που εύλογα κάποιος μπορεί να υποθέσει ότι υπάρχει κίνδυνος ο εφεσείων να επαναλάβει παρόμοια αδικήματα.
Το Δικαστήριο εξετάζοντας αίτημα για κράτηση ενός κατηγορουμένου, επιλέγει τον περιορισμό του, κατ' εξαίρεση της δοσμένης αρχής που επιβάλλει τη μη στέρηση της ελευθερίας του, και τούτο γίνεται
(α) αν υπάρχει κίνδυνος μη προσέλευσης στη δίκη·
(β) αν διαφανεί κίνδυνος διάπραξης άλλων αδικημάτων· και
(γ) αν διαπιστωθεί πιθανότητα επηρεασμού μαρτύρων.
(βλ.Κλείτου ν. Δημοκρατίας (2009) 2 A.A.Δ. 213).
Εξετάσαμε τα δεδομένα της παρούσας υπόθεσης και δεν έχουμε ικανοποιηθεί ότι συντρέχει λόγος για την παρέμβαση μας. Το πρωτόδικο δικαστήριο ορθώς καθοδηγήθηκε από την υπάρχουσα νομολογία, επισημαίνοντας ότι δεν ήταν απαραίτητη η ύπαρξη προηγουμένων καταδικών, αρκούσε, υπό τις περιστάσεις, η ύπαρξη των δυο άλλων ποινικών υποθέσεων που επίσης εκκρεμούν εναντίον του εφεσείοντα για να οδηγηθεί στην κατάληξη ότι υπάρχει πιθανότητα επανάληψης της ιδίας εγκληματικής συμπεριφοράς από τον εφεσείοντα. (βλ. Σιακαλλή ν. Δημοκρατίας (1997) 2 Α.Α.Δ. 130 και Μιχαήλ ν. Δημοκρατίας (2008) 2 A.A.Δ. 597).
Η χρονική αλληλουχία των γεγονότων που οδήγησαν στην καταχώρηση των τριών υποθέσεων, όπως τις αναλύσαμε πιο πάνω, καθιστά έκδηλο και προφανές ότι το πρωτόδικο Δικαστήριο οδηγήθηκε στο συμπέρασμα πιθανότητας επανάληψης αφού τα εξεταζόμενα αδικήματα της παρούσας υπόθεσης, κατ' ισχυρισμόν, διαπράχθηκαν ενώ υπήρχε προγραμματισμένη για ακρόαση άλλη υπόθεση ενώπιον του κακουργιοδικείου Πάφου. Ταυτοχρόνως η άλλη υπόθεση που εκκρεμεί στο Επαρχιακό Δικαστήριο Πάφου, αφορά προγενέστερη περίοδο της διάπραξης των αδικημάτων της υπό κρίση υπόθεσης.
Αυτό, κατά τη γνώμη μας, δικαιολογούσε πλήρως την κατάληξη του κακουργιοδικείου. H έφεση απορρίπτεται.
Η έφεση απορρίπτεται.