|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
(2009) 2 ΑΑΔ 442
29 Ιουλίου, 2009
[ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, ΝΙΚΟΛΑΪΔΗΣ, ΚΛΗΡΙΔΗΣ, Δ/στές]
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΟΥ,
Εφεσείων,
v.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ,
Εφεσίβλητης.
(Ποινική Έφεση Αρ. 118/2009)
Ποινική Δικονομία ― Διαταγή για κράτηση υποδίκου μέχρι την εκδίκαση της υπόθεσής του από το Κακουργιοδικείο ― Ύπαρξη κινδύνου διαφυγής και διάπραξης άλλων αδικημάτων ― Έφεση εναντίον σχετικής διαταγής ― Κατά πόσο ο χρόνος κράτησης ήταν εύλογος ― Κατά πόσο το Εφετείο άσκησε ορθά τη διακριτική του ευχέρεια.
Ο εφεσείων ο οποίος αντιμετωπίζει κατηγορίες ενώπιον του Κακουργιοδικείου που αφορούν σε συνομωσία προς διάπραξη κακουργήματος, σε εισαγωγή ναρκωτικών και σε κατοχή ναρκωτικών, δηλαδή ρητίνης κάνναβης βάρους 10 κιλών, με σκοπό την προμήθειά του σε άλλα πρόσωπα, διατάχθηκε στις 23.6.09, όπως παραμείνει υπό κράτηση μέχρι την 29.9.2009 που η υπόθεση ορίστηκε για ακρόαση. Με την παρούσα έφεση ο εφεσείων αμφισβητεί την ορθότητα της απόφασης του Κακουργιοδικείου, η οποία λήφθηκε λόγω του κινδύνου διαφυγής του και λόγω της διάπραξης άλλων αδικημάτων ενόψει του ποινικού του μητρώου.
Αποφασίστηκε ότι:
Το Κακουργιοδικείο άσκησε ορθά τη διακριτική του ευχέρεια σταθμίζοντας αφενός ότι υπήρχε πιθανότητα καταδίκης του εφεσείοντος και αφετέρου ότι το χρονικό διάστημα των 10 ½ περίπου μηνών που παρήλθε από την ημερομηνία σύλληψης μέχρι την ημερομηνία ακρόασης, δεν παραβίαζε την καθιερωμένη αρχή για κράτησή του εντός ευλόγου χρόνου.
Η έφεση απορρίφθηκε.
Έφεση εναντίον Διατάγματος Kράτησης.
Έφεση από τον εφεσείοντα εναντίον της απόφασης του Kακουργιοδικείου Λάρνακας (Παναγή, Π.E.Δ., Zωμενής, A.E.Δ., Δαυΐδ, E.Δ.), (Ποινική Yπόθεση Aρ. 1750/08), ημερομηνίας 23/6/09 με την οποία διατάχθηκε η κράτηση του εφεσείοντα μέχρι την 29/9/09 που η υπόθεση ορίστηκε για ακρόαση.
Ρ. Βραχίμης, για τον Eφεσείοντα.
Αγ. Κάρνου, Δικηγόρος της Δημοκρατίας, για Γεν. Εισαγγελέα.
Ex tempore
ΔIKAΣTHPIO: Την ομόφωνη απόφαση του Δικαστηρίου θα δώσει ο Δικαστής Γ. Κωνσταντινίδης.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΙΔΗΣ, Δ.: Κατά την υπόθεση της Κατηγορούσας Αρχής, στη βάση των γραπτών καταθέσεων μαρτύρων κατηγορίας, ο εφεσείων μαζί με δυο άλλα πρόσωπα θεάθηκαν να μεταφέρουν από αυτοκίνητο σε τσάντα ποσότητα ναρκωτικών. Με την εμφάνιση της αστυνομίας προσπάθησαν να διαφύγουν αλλά οι δυο συνελήφθησαν επί τόπου. Ο εφεσείων καταδιώχθηκε αλλά διέφυγε αφού έριξε την τσάντα που κρατούσε στο έδαφος. Είχε αναγνωριστεί από τους αστυνομικούς και συνελήφθη αργότερα στο σπίτι του. Αποτελεί μέρος της υπόθεσης της Κατηγορούσας Αρχής η γραπτή ομολογία του στις κατηγορίες που αφορούσαν σε συνομωσία προς διάπραξη κακουργήματος, σε εισαγωγή ναρκωτικών και σε κατοχή ναρκωτικών, δηλαδή ρητίνης κάνναβης βάρους σχεδόν 10 κιλών, με σκοπό την προμήθεια τους σε άλλα πρόσωπα, μέρος των οποίων ανευρέθηκε μέσα στην τσάντα που αναφέρθηκε.
Αντικείμενο της παρούσας έφεσης είναι η απόφαση του Κακουργιοδικείου ημερομηνίας 23.6.09, με την οποία διέταξε την κράτηση και του εφεσείοντα μέχρι την 29.9.2009 που η υπόθεση ορίστηκε για ακρόαση. Οι δυο συγκατηγορούμενοι του εφεσείοντα δεν άσκησαν έφεση.
Θεωρεί ο ευπαίδευτος συνήγορος για τον εφεσείοντα πως το Πρωτόδικο Δικαστήριο δεν αναφέρθηκε ρητά και, επομένως, δεν καθοδηγήθηκε από τη βασική αρχή πως ο κανόνας είναι ότι στη βάση του τεκμηρίου αθωότητας πρέπει να αφήνονται ελεύθεροι οι κατηγορούμενοι. Υποδείξαμε στον κ. Βραχίμη και φάνηκε να κατανοεί πως στην προκείμενη περίπτωση το Κακουργιοδικείο ακριβώς αναφέρθηκε σε συγκεκριμένους λόγους αναγνωρισμένους από τη νομολογία ως επιβάλλοντες την κράτησή του. Αυτός ήταν ο κλασσικός λόγος του κινδύνου διαφυγής και, κατά τρόπο επικουρικό, η πιθανότητα διάπραξης άλλων αδικημάτων ενόψει του ποινικού του μητρώου. Προσθέτουμε πως το Κακουργιοδικείο είχε παραπέμψει σε όσα σε προηγούμενη ενδιάμεση απόφαση ανέφερε σε σχέση με τις αρχές. Είχε και σε εκείνη την περίπτωση διατάξει την κράτηση των τριών κατηγορουμένων και, σημειώνουμε, δεν ασκήθηκε τότε έφεση.
Δεν νομίζουμε ότι χρειάζεται να επεκταθούμε επί πολύ. Το πρώτο επιχείρημα επί της ουσίας αφορούσε στην ύπαρξη πιθανότητας καταδίκης του εφεσείοντα. Ενώ δεν αρνείται τις βασικές παραμέτρους της μαρτυρίας της Κατηγορούσας Αρχής όπως τις είχε συνοψίσει το Κακουργιοδικείο, θέλησε να αναφερθεί σε λεπτομέρειες στις οποίες όμως, όπως του υποδείξαμε, θα έχει τη δυνατότητα να αναφερθεί κατά τη διάρκεια της εκδίκασης της υπόθεσης. Εν προκειμένω, το ζητούμενο είναι η πιθανότητα καταδίκης και δεν νομίζουμε ότι δικαιολογείται περαιτέρω συζήτηση πάνω σ' αυτό το θέμα.
Το επόμενο επιχείρημα του κ. Βραχίμη ήταν εναλλακτικό. Και στη βάση της ύπαρξης κινδύνου διαφυγής ενόψει της φύσης του αδικήματος και των άλλων περιστατικών, θα έπρεπε να αφεθεί ελεύθερος ο εφεσείων εξαιτίας του γεγονότος ότι χρειάστηκε να αναβληθεί η ακρόαση της υπόθεσης με αποτέλεσμα να υπάρχει κίνδυνος να εκφύγει του εύλογου χρόνου αφού και κατά τις 29.9.09 δεν προβλέπεται με βεβαιότητα ότι η υπόθεση θα συμπληρωθεί. Υπό το δεδομένο πως ο παράγοντας του χρόνου, εν προκειμένω, συζητείται κατά συνάρτηση προς το σύνολο των στοιχείων και προς τους λόγους οι οποίοι κατά τα άλλα δικαιολογούν την κράτηση, δεν νομίζουμε πως το χρονικό διάστημα των 10½ περίπου μηνών που παρήλθαν από την ημερομηνία της σύλληψης μέχρι την ημερομηνία που ορίστηκε για ακρόαση είναι τέτοιος χρόνος που κάτω από τα περιστατικά της περίπτωσης να δικαιολογεί παρέμβασή μας στον τρόπο με τον οποίο το Κακουργιοδικείο άσκησε, με αναφορά και σ' αυτό το θέμα, τη διακριτική του εξουσία.
Ενόψει των πιο πάνω, στη βάση των οποίων όπως ορθά κρίθηκε από το Κακουργιοδικείο στοιχειοθετήθηκε κίνδυνος μη προσέλευσης, δεν χρειάζεται να επεκταθούμε σε άλλο θέμα. Σημειώνουμε όμως τις σκέψεις του κ. Βραχίμη σε σχέση με επί τούτου λόγο έφεσης αναφορικά με τη δυνατότητα χρήσης ηλεκτρονικού εξοπλισμού για την παρακολούθηση των κινήσεων προσώπων. Θέμα το οποίο, όπως και ο ίδιος αναγνώρισε, δεν είχε τεθεί πρωτοδίκως ώστε να υπάρχει οποιοδήποτε υπόβαθρο για τη συζήτησή του.
Η έφεση απορρίπτεται.
H έφεση απορρίπτεται.