|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2022:D8
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΠΡΩΤΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική Αίτηση αρ. 245/2021)
14 Ιανουαρίου, 2022
[ΣΑΝΤΗΣ, Δ/στής]
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 155.4 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΑΡΘΡΑ 3 ΚΑΙ 9 ΤΟΥ ΠΕΡΙ ΑΠΟΝΟΜΗΣ ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ (ΠΟΙΚΙΛΑΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ) ΝΟΜΟΥ ΤΟΥ 1964
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΕΡΙ ΑΝΩΤΑΤΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ (ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ ΕΚΔΟΣΗΣ ΕΝΤΑΛΜΑΤΩΝ ΠΡΟΝΟΜΙΑΚΗΣ ΦΥΣΕΩΣ) ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΚΑΝΟΝΙΣΜΟΣ ΤΟΥ 2018
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΙΤΗΣΗ ΤΟΥ ΧΧΧ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗ ΓΙΑ ΕΞΑΣΦΑΛΙΣΗ ΑΔΕΙΑΣ ΓΙΑ ΚΑΤΑΧΩΡΗΣΗ ΑΙΤΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΔΟΣΗ ΕΝΤΑΛΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΦΥΣΗΣ CERTIORARI
ΚΑΙ
ΑΝΑΦΟΡΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΠΟΦΑΣΗ ΚΑΙ Ή ΑΠΟΦΑΝΣΗ ΤΟΥ ΕΠΑΡΧΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ ΥΠΟ ΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΗ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ, ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑΣ 24/11/2021 ΣΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΗ ΥΠΟΘΕΣΗ ΥΠ' ΑΡ. 3226/2021 ΜΕΤΑΞΥ ΧΧΧ ΒΟΥΡΟΥ ν ΧΧΧ ΑΝΤΩΝΙΑΔΗ, ΧΧΧ ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗ, ΧΧΧ ΝΕΟΦΥΤΟΥ ΚΑΙ ΧΧΧ ΜΙΧΑΗΛΙΔΗ
.......
Μ. Κούμας, για Στέλιος Αμερικάνος & Σία Δ.Ε.Π.Ε., για Αιτητή.
Α Π Ο Φ Α Σ Η
(Απευθείας από την Έδρα)
ΣΑΝΤΗΣ, Δ.: Ο Αιτητής - κατηγορούμενος 1 στην ιδιωτική ποινική υπόθεση 3226/21 στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας («το Κατώτερο Δικαστήριο»), η οποία, ως συνάγεται, αφορά σε κατηγορία (ή και σε κατηγορία) καταρτισμού πλαστού εγγράφου, κατά παράβασιν αντίστοιχων άρθρων του Ποινικού Κώδικα, Κεφ.154 («η ποινική υπόθεση») - επιζητεί διά της υπό εκδίκασιν μονομερούς αίτησης («η Αίτηση»), τα εξής (με την περικοπή να είναι αυτούσια ως συμβαίνει και με τις άλλες που έπονται):
«Α. Άδεια για την καταχώριση Αίτησης με Κλήση (By Summons) για την έκδοση Προνομιακού Εντάλματος φύσεως Certiorari δια του οποίου να ακυρώνεται (α) η απόφαση του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας υπό του έντιμου Δικαστού Γ. Φούλια Ε.Δ. ημερομηνίας 24/11/2021, με την οποία δεν επέτρεψε στους δικηγόρους του Αιτητή να εμφανιστούν στην απουσία του Αιτητή και να εγείρουν ζήτημα άκυρης και μη-νομότυπης επίδοσης του κατηγορητηρίου στον Αιτητή και (β) το σχετικό ένταλμα σύλληψης του Αιτητή το οποίο εκδόθηκε την πιο πάνω ημερομηνία στα πλαίσια της πιο πάνω ιδιωτικής ποινικής υπόθεσης.
Β. Διάταγμα του Ανωτάτου Δικαστηρίου με το οποίο να αναστέλλεται η ισχύς του εντάλματος σύλληψης του Αιτητή το οποίο εκδόθηκε από το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας υπό του έντιμου Δικαστού Γ. Φούλια Ε.Δ. ημερομηνίας 24/11/2021 μέχρι την τελική αποπεράτωση και/ή την έκδοση σχετικής απόφασης στα πλαίσια της πιο πάνω Αίτησης με Κλήση (By Summons) για την έκδοση Προνομιακού Εντάλματος φύσεως Certiorari».
Η Αίτηση συνοδεύεται από Έκθεση Γεγονότων αλλά και από δύο ένορκες δηλώσεις (η μία εκ των οποίων, συμπληρωματική έπειτα από άδεια του Δικαστηρίου). Εκεί - διά της δικηγόρου xxx Γεωργιάδου («η δικηγόρος») - παρατάσσονται στοιχεία και γεγονότα (ως τα προσδιορίζει συναφώς η δικηγόρος), που τούτη θεωρεί πως μπορούν να απολήξουν στο επιδιωκόμενο.
Είναι θέση του Αιτητή ότι την 24.11.21 (που ήταν ορισμένη η ποινική υπόθεση για Απάντηση), παρουσιάστηκε για αυτόν - και στην απουσία του - η δικηγόρος για να αμφισβητήσει «. εκ μέρους του αιτητή την επίδοση σε αυτόν». Η δικηγόρος, ως λέγει, εκφράζοντας προς το Κατώτερο Δικαστήριο πρόθεση υποβολής σχετικού αιτήματος, ανέφερε πως το κατηγορητήριο είχε επιδοθεί στον πατέρα του Αιτητή, ο οποίος δεν συγκατοικεί με αυτόν και «. είναι 82 ετών και πάσχει από άνοια και είναι κάτοικος Γκάνας και ως εκ τούτου παραβιάζεται το άρθρο 46 του Κεφ. 155 και γι΄ αυτό αμφισβητούμε την επίδοση». Αμέσως μετά από τη δήλωση της δικηγόρου, η εκπρόσωπος της Κατηγορούσας Αρχής ζήτησε «. μια νέα ημερομηνία, να οριστεί για ακρόαση για να τοποθετηθούμε για το θέμα της επίδοσης». Το Κατώτερο Δικαστήριο διαχειρίστηκε τα πράγματα, κρίνοντας τα κατά τα ακόλουθα (βλ. Τεκμήριο 1 στην ένορκη δήλωση):
«................................Σε ό,τι αφορά την αμφισβήτηση της επίδοσης σε σχέση με τον 1° κατηγορούμενο σχετική είναι η απόφαση του Δικαστή και πρώην Προέδρου του Ανωτάτου Δικαστηρίου κυρίου Ναθαναήλ ημερομηνίας 17.03.2015 που εκδόθηκε στην Πολιτική Αίτηση 38/2015. Σε αυτήν αναφέρθηκε ότι «Η ιδιωτική ποινική δίωξη δεν μπορεί να μετατρέπεται σε αστική διαδικασία ζητώντας παραμερισμό της επίδοσης ώστε να ακολουθούν αιτήματα για προνομιακά εντάλματα στο Ανώτατο Δικαστήριο. Άλλος είναι ο σκοπός της ποινικής δίωξης, η οποία θα πρέπει με ταχύτητα να διεκπεραιώνεται ενώπιον του αρμόδιου Δικαστηρίου. Ολόκληρο το Κεφ. 155, ακόμη μετά την προσθήκη του άρθρου 46(1Α), δεν περιέχει καμιά πρόνοια για παραμερισμό της επίδοσης. Η ορθόδοξη διαδικασία σε σχέση με επίδοση σε ποινική υπόθεση είναι ότι η επίδοση ελέγχεται από το ίδιο το Δικαστήριο όταν κατατεθεί το επιδοτήριο. Αν τη βρει νόμιμη, και ο κατηγορούμενος είναι παρά ταύτα απών, εκδίδεται ένταλμα σύλληψης. Αν η επίδοση δεν ικανοποιήσει, διατάσσεται νέα επίδοση ή επανακλήτευση».
Η κυρία Κοτζιάπαση παρέδωσε στο Δικαστήριο ένορκη δήλωση του δικαστικού επίδοση κύριου xxx Κοιλιάρη στην οποία ορκίστηκε ότι παρέδωσε το κατηγορητήριο της παρούσας υπόθεσης στον κύριο xxx Αντωνιάδη, ενήλικα και συγκάτοικο του πρώτου κατηγορουμένου. Έχω ικανοποιηθεί ότι η επίδοση ήταν καθόλα νόμιμη.
Εναντίον των κατηγορουμένων 1, 2 και 3 εκδίδεται ένταλμα σύλληψης. Η υπόθεση ορίζεται για έλεγχο του εντάλματος σύλληψης στις 22.12.2021 η ώρα 10:30.
................................».
Ως καταγράφεται στη συμπληρωματική ένορκη δήλωση, η ποινική υπόθεση είναι ορισμένη την 8.2.22 «. μεταξύ άλλων και για έλεγχο του εντάλματος σύλληψης το οποίο εκδόθηκε εναντίον του αιτητή».
Στην Έκθεση Γεγονότων παρατίθεται - με αυτά να είναι δυνητικώς βοηθητικά στην κατανόηση των συζητούμενων - πως:
«.................................
7. Η απόφαση του Δικαστηρίου στις 24/11/2021 ήταν εντελώς αντίθετη με απόφασή του επί των ίδιων θεμάτων την προηγούμενη ημέρα.
7.1.1.Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η απόφαση του ίδιου Δικαστηρίου δια του έντιμου Δικαστή Γ. Φούλια Ε.Δ. ήταν εντελώς αντίθετη με άλλη απόφασή του την προηγούμενη ημέρα ήτοι στις 23/11/2021 στην οποία τέθηκε το ίδιο θέμα ήτοι το θέμα της ορθότητας και νομιμότητας της επίδοσης αναφορικά με τον ίδιο κατηγορούμενο.
7.1.2.Συγκεκριμένα στις 23/11/2021 το Επαρχιακό Δικαστήριο Λευκωσίας δια του έντιμου Δικαστού Γ. Φούλια Ε.Δ. στην ιδιωτική ποινική υπόθεση υπ' αρ. 3241/2021 επέτρεψε στον δικηγόρο κύριο Μορφάκη Π. Κούμα να αντιπροσωπεύσει τον ίδιο κατηγορούμενο ήτοι τον κύριο xxx Αντωνιάδη, υπό διαμαρτυρία για σκοπούς αμφισβήτησης της ορθότητας και νομιμότητας της επίδοσης. Το Δικαστήριο όρισε την υπόθεση υπ' αρ. 3241/2021, στην απουσία του Κατηγορούμενου υπ' αρ. 1 κύριου xxx Αντωνιάδη (ο οποίος είναι ο Αιτητής στην παρούσα), στις 26/01/2022 και ώρα 08:30 για ακρόαση αναφορικά με το θέμα της επίδοσης.
7.1.3.Είναι πάρα πολύ σημαντικό ότι η επίδοση στην υπόθεση υπ' αρ. 3226/2021 έγινε ταυτόχρονα, ακριβώς την ίδια ημέρα και ώρα και ακριβώς με τον ίδιο τρόπο όπως η επίδοση στην υπόθεση υπ' αρ. 3241/2021. Παρόλα ταύτα όμως το Σεβαστό Δικαστήριο αποφάσισε διαφορετικά και αντίθετα στις δύο αυτές υποθέσεις.
8. Λόγοι αμφισβήτησης της εγκυρότητας, της ορθότητας και της νομιμότητας της επίδοσης.
8.1.1.Ο λόγος που αμφισβητείται η εγκυρότητα, ορθότητα και νομιμότητα της επίδοσης είναι διότι το κατηγορητήριο στην πιο πάνω αναφερόμενη ιδιωτική ποινική υπόθεση υπ' αρ. 3226/2021 έγινε από τον ιδιωτικό δικαστικό επιδότη στην οικία του πατέρα του Αιτητή κύριου xxx Αντωνιάδη.
8.1.2.Συγκεκριμένα, στις 19/08/2021 επιδόθηκε στον πατέρα του Αιτητή κύριο xxx Αντωνιάδη για τον Αιτητή, μεταξύ άλλων το κατηγορητήριο αναφορικά με την ιδιωτική ποινική υπόθεση υπ' αρ. 3226/2021.
8.1.3.Η επίδοση στις 19/08/2021 είναι παράτυπη, αντικανονική, λανθασμένη και παράνομη και θα πρέπει να ακυρωθεί διότι ο Αιτητής είναι μόνιμος κάτοικος Γκάνας και δεν διαμένει στην Κύπρο ούτε και είναι συγκάτοικος με τον πατέρα του. Ο Αιτητής, παρόλο που είναι μόνιμος κάτοικος Γκάνας, επισκέπτεται την Κύπρο αλλά ουδέποτε διαμένει με τον πατέρα του. Κατά τον χρόνο επίδοσης του κατηγορητηρίου στον πατέρα του Αιτητή, ο Αιτητής είχε επισκεφθεί την Κύπρο για επαγγελματικούς λόγους, αλλά ουδέποτε διέμενε ούτε και επισκέφθηκε τον πατέρα του.
8.1.4.Η διεύθυνση στην οποία επιδόθηκε το Κλητήριο Ένταλμα στον πατέρα του Αιτητή ήταν η Σxx 2x στον Στρόβολο. Στην πιο πάνω διεύθυνση δεν διαμένει ο Αιτητής.
8.1.5.Οπόταν η επίδοση στις 19/08/2021 είναι παράτυπη, αντικανονική, λανθασμένη και παράνομη και θα πρέπει να ακυρωθεί.
8.1.6.Πέραν από τα ανωτέρω, ο πατέρας του Αιτητή, είναι 81 ετών και πάσχει από άνοια και Alzheimer, με σοβαρή εξασθένηση των νοητικών λειτουργιών όπως η μνήμη.
9. Ένορκη δήλωση ιδιωτικού δικαστικού επιδότη.
9.1.1.Κατόπιν έρευνας στον φάκελο του Δικαστηρίου αναφορικά με την πιο πάνω υπόθεση προέκυψε ότι ο ιδιωτικός δικαστικός επιδότης ο οποίος ανάλαβε την επίδοση στον Αιτητή, ορκίστηκε ότι ο Αιτητής είναι συγκάτοικος με τον πατέρα του. Αυτός ο ισχυρισμός όμως όπως αναφέραμε πιο πάνω είναι παντελώς λανθασμένος και αναληθής και τίθεται έτσι και σοβαρό θέμα σοβαρό θέμα ψευδορκίας.
................................».
Ως προς τις αρχές που διέπουν τα περί των ζητούμενων θεραπειών (και της επί τούτω δικαστικής μεθοδολογίας απόφανσης), υπενθυμίζω την Αναφορικά με την Bank of Cyprus Public Company Ltd, ΠΕ 12/21, ημ. 6.4.21, όπου ειπώθηκαν και αυτά από την Ολομέλεια (βλ. Αναφορικά με την Αίτηση του Σιακόλα και Άλλου, Π.Ε. 7/20, ημ. 7.6.21, ECLI:CY:AD:2021:A239):
«.............................................................................................................
Η χορήγηση άδειας για καταχώρηση αίτησης για certiorari ανάγεται στη διακριτική εξουσία του Δικαστηρίου, η οποία ασκείται μεν δικαστικά αλλά με πολλή φειδώ. Χορηγείται μόνο όταν καταδεικνύεται από τον αιτητή ότι υπάρχει «εκ πρώτης όψεως υπόθεση» και/ή «συζητήσιμη υπόθεση» Αν όμως στον αιτητή προσφέρεται άλλο ένδικο μέσο ή θεραπεία, τότε ανεξάρτητα από το λόγο για τον οποίο επιδιώκεται το διάταγμα, περιθώρια για επιτυχία της αίτησης δεν υπάρχουν, εκτός και αν ο αιτητής ικανοποιήσει για την ύπαρξη εξαιρετικών περιστάσεων.
Η διαδικασία για την έκδοση εντάλματος certiorari δεν έχει ως αντικείμενο την αναθεώρηση της ορθότητας της πρωτόδικης απόφασης, η οποία ελέγχεται στο πλαίσιο της δευτεροβάθμιας δικαιοδοσίας του Ανωτάτου Δικαστηρίου, αλλά της νομιμότητας της απόφασης (βλ. Μιτέλλα, Πολιτική Έφεση Αρ. 43/2019, ημερομηνίας 2/4/2019 και Αυγουστή, Πολιτική Έφεση Αρ.133/2019, ημερομηνίας 12/2/2020, ECLI:CY:AD:2020:A56).
Περαιτέρω πρέπει να σημειωθεί ότι η δικαιοδοσία έκδοσης προνομιακού εντάλματος τύπου certiorari δεν αποτελεί εποπτικό μέσο και ούτε παρέχεται η δυνατότητα εξέτασης του κατά πόσο to πρωτόδικο Δικαστήριο αντιλήφθηκε ορθά ή όχι ένα νομικό ζήτημα. Η δικαιοδοσία του Ανωτάτου Δικαστηρίου για χορήγηση άδειας για certiorari ασκείται μόνο σε εξαιρετικές περιπτώσεις για συγκεκριμένους λόγους [.]. Το νοηματικό εύρος των εννοιών «συζητήσιμη υπόθεση» και «εκ πρώτης όψεως υπόθεση» οριοθετήθηκε στην υπόθεση In Re Kakos (ανωτέρω) με αναφορά στη Sidnell v. Wilson and Others (1966) 1 All Ε.R 681, στην οποίαν μας παρέπεμψε ο εκ των δικηγόρων της εφεσείουσας κ. Πολυβίου, εισηγούμενος ότι απλά σε διαδικασία παροχής άδειας για προνομιακό ένταλμα το επίπεδο απόδειξης ύπαρξης συζητήσιμης υπόθεσης είναι χαμηλό, αρκεί ο Δικαστής να ικανοποιηθεί ότι ο Αιτητής παρουσιάζει ένα θέμα που κεντρίζει την προσοχή του.
Παραθέτουμε το σχετικό απόσπασμα από τη σελίδα 686 της πιο πάνω Αγγλικής υπόθεσης:
"I agree with my brethren that the Court must be satisfied that there is material on which, if it were accepted as accurate, an arguable case can be put forward that the conditions set out in the subsection are fulfilled. I use the expression 'arguable case' rather than the expression 'prima facie case', because the difficulty of the latter expression seems to me to be that it invites an enquiry at the hearing of the application itself into evidence contradicting what in the first in- stance is a prima facie case and therefore would lead to a complete trial of the action or is capable of leading to a complete trial of the action on, the application for leave. It is sufficient that the landlord should show that there is a bona fide arguable case that the conditions or one or other of them set out in the paragraphs of the subsection are fulfilled, and that if he does that, it is no function of the county Court Judge on the application for leave to go into the merits of the matter and hear rebutting evidence, as if the trial were taking place then"».
.........................................................................................................».
Διεξήλθα πάντα όσα τέθηκαν ενώπιον μου μαρτυριακώς.
Το ίδιο έπραξα και σε σχέση προς την αγόρευση του κ. Κούμα.
Όσα εγείρονται στην ενεστώσα περίπτωση δεν φαίνεται να είναι περιπτωσιολογικώς άγνωστα στη νομολογία.
Σε αυτή τη νομολογία, αναφέρθηκε ικανώς ο κ. Κούμας, ο οποίος με εφοδίασε κιόλας με αντίγραφα των σχετικών αποφάσεων επί της Έδρας.
Στην Αναφορικά με την Αίτηση των EasyGroup Holdings Limited, Π.Ε. 61/14, ημ. 28.6.16, ECLI:CY:AD:2016:A309, η Ολομέλεια επιβεβαίωσε ως ορθή την πρωτόδικη κρίση πως το Επαρχιακό Δικαστήριο είχε δικαιοδοσία να κρίνει την επίδοση του επίμαχου εκεί κατηγορητηρίου ως μη έγκυρη εξετάζοντας ανάλογο αίτημα του συνηγόρου τού κατηγορουμένου το οποίο επιτράπηκε να προβληθεί προδικαστικώς. Η Ολομέλεια είπε συναφώς και αυτά:
«................................
Το Επαρχιακό Δικαστήριο έχει εγγενή υποχρέωση εξέτασης της εγκυρότητας μιας επίδοσης σ΄ ένα κατηγορούμενο (βλ. αρθρ.46[1] της Ποινικής Δικονομίας). Η παρουσία δικηγόρου εκ μέρους κατηγορούμενου που επικαλείται άκυρη επίδοση δεν διαφοροποιεί τα πράγματα, της αδιαμφισβήτητης δηλαδή δικαιοδοσίας, που αποτελεί συνάμα πρωταρχικό καθήκον του Επαρχιακού Δικαστηρίου, να ελέγξει την εγκυρότητα μιας επίδοσης. Θα ήταν παράλογη η εισηγούμενη ερμηνεία του αρθ.46 ότι δηλαδή δεν ενεργοποιείται ουσιαστικά το καθήκον ελέγχου της επίδοσης εάν εμφανιστεί δικηγόρος εκ μέρους του κατηγορούμενου και θέσει στο Δικαστήριο κάποια θέματα που θα έπρεπε εν πάση περιπτώσει να απασχολήσουν το Επαρχιακό Δικαστήριο.
...............................».
Στην Re Farrell's Application for Judicial Review [2005] NIJB 357, κρίθηκε ότι, όπου η εμφάνιση δικηγόρου σε ποινική διαδικασία γίνεται αποκλειστικώς για σκοπούς αμφισβήτησης της επίδοσης και δικαιοδοσίας του Δικαστηρίου να εισέλθει στην ουσία της ποινικής υπόθεσης (εξαιτίας φερόμενης παράβασης νομοθετικών προνοιών εν σχέσει προς την επίδοση), η εμφάνιση δυνατόν να θεωρηθεί ως δικονομικώς αποκλίνουσα, με το Δικαστήριο να μην μπορεί να προχωρήσει στο να ακούσει το εκφραζόμενο παράπονο, στο μεδούλι του. Αποτυπώθηκε από το Queen's Bench Division της Βορείου Ιρλανδίας, πως:
«.................................
[10] If a defendant appears at the court in person or through a solicitor and counsel with his authority to represent him on the merits then he will be deemed to have properly submitted to the jurisdiction of the court and proof of service in those circumstances would not be necessary. However, in this case counsel appeared for the applicant in his absence, not to represent him on the merits but to challenge jurisdiction. The question is whether the applicant should be considered as having submitted to the jurisdiction of the court and waived the invalidity service of the summons in these circumstances. The courts have consistently distinguished representation for the purpose of challenging jurisdiction from representation on the merits of the allegation. In R ν Garrett-Pegge, ex ρ Brown [1911] KB 880 at 892 Hamilton J stated:
'It would be hard to persuade me that a person who appears to object and protest against jurisdiction of the court puts himself in a worse position than if he had not appeared at all.'
Similarly in that case Lord Alverstone CJ observes:
Ί desire to say that if the summons had been open to objection I am not satisfied that there was any wavier of that objection by the applicant. The facts are that in compliance with the terms of the instrument a solicitor appeared on behalf of the applicant and took the objection that the instrument was not a proper summons; then for the purposes of this case he disappeared from the proceedings; he had no authority from the applicant to act further... I am not prepared to hold that the mere presence of a person in court subjects him to the obligation to answer a charge then and there made against him when the proper formalities have not been observed to bring him before the court to answer the charge and when he is not there for the purpose of answering it.'
[11] In the Divisional Court decision of Minister of Agriculture ν McGeough [1955] Nl 139 Lord MacDermott and Sheil J ruled that if a defendant who had not been served with a summons is not personally present but appears by an agent instructed to dispute service the magistrate has no jurisdiction to hear the complaint though it would be different if the agent were authorised by the respondent to represent the defendant on the merits. Lord MacDermott pointed out that the applicant must be one who has authority to admit or deny the truth of the complaint. (It should be noted that under art 22 of the 1981 order at the outset to the hearing on the merits the court must state the substance of the complaint and ask whether the accused pleads guilty or not guilty. In this case the solicitor and counsel had qo authority to plead guilty or not guilty on his behalf.
[12] I hold that the service of the summons was invalid under s 7 and that the applicant did not waive the service point or submit to the jurisdiction of the court. I reject the Crown submission that the court should in the exercise of its discretion decline relief. Although the point is a technical one and may appear to lack merit, procedural provisions that give rise to jurisdiction must be properly complied with. The Crown may still be able to issue a[nd] serve a fresh summons on the applicant. Accordingly, I grant an order of certiorari quashing the resident magistrate's decision declaring that the summons had been duly served on the applicant. It follows that the resident magistrate cannot proceed with the hearing of the complaint unless or until a fresh summons is properly issued and served on the defendant.
.................................».
Στην Αναφορικά με την Αίτηση των Barzyk και Άλλου, Πολ. Αίτ. 44/2016, ECLI:CY:AD:2016:D205, ημ. 15.4.16, λέχθηκαν και τα πιο κάτω, τα οποία παρουσιάζονται να επικουρούν την άποψη ότι επιτρέπεται εμφάνιση με στόχευση την εκφορά αντίρρησης στην επίδοση κατηγορητηρίου υπό συνθήκες όπως η επίδικη:
«.................................
Παραμένει προς εξέταση το παράπονο ότι δεν επετράπη στους αιτητές η προσκόμιση μαρτυρίας ως προς την κατοικία τους κατά τον ουσιώδη χρόνο. Το Δικαστήριο ανεφέρθη στην απόφαση Αναφορικά με την Αίτηση των Erishan Kurazov από τη Ρωσία κ.ά. . Πολιτική Αίτηση 39/15 ημερ. 17.3.2015, ECLI:CY:AD:2015:D183, καθώς και σε άλλες που η δική του έρευνα εντόπισε, (Re Farrell's Application for Judicial Review (2005) NIJB 357, R. V. Garett-Pegge, ex p Brown (1911) KB 880, Minister of Agriculture v. McGeough (1955)NI 139, Francis McGirl, Applicant, v. District Justice Donal McArdle, Respondent (1989) IR 596, Vysick v. Commisioner of Police (1971) 17 WIR 391), η ουσία των οποίων έγκειται στο ότι η δυνατότητα αμφισβήτησης επίδοσης αφορά στον έλεγχο της ορθότητας της διαδικασίας επίδοσης και στην τήρηση των όρων που τέθηκαν.
................................
Να προστεθεί εν κατακλείδι ότι υπάρχει εναλλακτικός τρόπος ή ένδικο μέσο θεραπείας και αυτός ήδη χρησιμοποιήθηκε με την εμφάνιση των αιτητών ενώπιον του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λεμεσού προς αμφισβήτηση της επίδοσης.
................................».
Προχωρώ στο διά ταύτα.
Βάσει των προλεχθέντων νομικών αρχών και του μαρτυριακού υλικού που τέθηκε ενώπιον μου - ελλείψει και άλλου ένδικου μέσου ή θεραπείας επί όσων κρισίμως ενδιαφέρουν - κρίνω πως συντρέχουν οι προϋποθέσεις για απόδοση, σε αυτό το στάδιο, των θεραπειών Α και Β στην Αίτηση.
Έχει αποκαλυφθεί επαρκώς από τον Αιτητή και στην ουσία, εκ πρώτης όψεως υπόθεση προς συζήτησιν για υπέρβαση εξουσίας και νομική πλάνη τού Κατώτερου Δικαστηρίου στο να μην επιτρέψει στην δικηγόρο να εμφανιστεί και να αμφισβητήσει την επίδοση της ποινικής υπόθεσης προς τον Αιτητή - εκλαμβάνοντας κατά τα φαινόμενα το Κατώτερο Δικαστήριο πως η εμφάνιση της δικηγόρου θα αφορούσε, ως προοπτική, σε αίτημα παραμερισμού της επίδοσης αντί σε «. εκ των προτέρων αμφισβήτηση της» - αλλά και στο να εκδώσει κατ' ακολουθίαν ένταλμα σύλληψης εναντίον του Αιτητή, προτού εξετάσει το κατά πόσον η περί ης ο λόγος επίδοση ήταν έγκυρη, ορθή και νομότυπη, βασιζόμενο τούτο σε ένορκη δήλωση ιδιώτη επιδότη, το περιεχόμενο της οποίας (ως προτάσσει ο Αιτητής και αναδύεται εξ όψεως από τα επισυνημμένα στην ένορκη δήλωση Τεκμήρια 3-5), εμφανίζεται να μην «. ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα».
Δεν χρειάζεται, τώρα, να λεχθεί τίποτε περισσότερο.
Η Αίτηση επιτυγχάνει.
Εκδίδονται διατάγματα ως τα αιτητικά Α και Β της Αίτησης.
Η Αίτηση διά κλήσεως να καταχωρισθεί εντός επτά (7) ημερών από σήμερα, και επέκεινα να επιδοθεί δεόντως.
Εφόσον η Αίτηση διά κλήσεως καταχωριστεί, τούτη να οριστεί από την Πρωτοκολλητή για την 28.1.22 και ώρα 9:00 π.μ.
Ν.Γ. ΣΑΝΤΗΣ, Δ.
/κβπ