|
ΠΑΓΚΥΠΡΙΟΣ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
|
|
|
ECLI:CY:AD:2021:A52
ΑΝΩΤΑΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΚΥΠΡΟΥ
ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑ ΔΙΚΑΙΟΔΟΣΙΑ
(Πολιτική ΄Εφεση Αρ. 136/2013)
18 Φεβρουαρίου, 2021
[ΓΙΑΣΕΜΗΣ, ΠΟΥΓΙΟΥΡΟΥ, ΣΑΝΤΗΣ, Δ/στές]
ΕΘΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ (ΚΥΠΡΟΥ) ΛΤΔ,
Εφεσείουσα-Αιτήτρια,
ν.
1. Γ. ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ,
2. Μ. (ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ) ΚΥΝΗΓΟΥ,
3. xxx ΔΗΜΗΤΡΙΑΔΗ,
4. xxx ΑΥΓΟΥΣΤΗ,
Εφεσιβλήτων-Καθ' ων η Αίτηση.
________________________
Ιωάννα Κορφιώτη, για Κούσιος & Κορφιώτης Δ.Ε.Π.Ε., για την Εφεσείουσα - Αιτήτρια.
΄Αννα Ιακώβου, για Μ. Ιακώβου & Συνεργάτες, για τους Εφεσίβλητους 1 και 2 - Καθ' ων η Αίτηση 1 και 2.
________________________
Η απόφαση του Δικαστηρίου είναι ομόφωνη και θα δοθεί
από το Δικαστή Γ.Ν. Γιασεμή.
________________________
Α Π Ο Φ Α Σ Η
Γ.Ν. ΓΙΑΣΕΜΗΣ, Δ.: Με την παρούσα έφεση, προσβάλλεται διάταγμα μηνιαίων δόσεων σε ανάλογη αίτηση, στην αγωγή αρ. 1962/2009, του Επαρχιακού Δικαστηρίου Λευκωσίας. Η εφεσείουσα, αιτήτρια, ήταν η εξ αποφάσεως πιστωτής στην εν λόγω αγωγή, έχοντας εξασφαλίσει, προς όφελός της και σε βάρος των εφεσιβλήτων 1 και 2, καθ' ων η αίτηση 1 και 2, (οι εφεσίβλητοι), και ενός άλλου προσώπου, απόφαση για το ποσό των €35.000,00, περίπου, με τόκο προς 5,5% ετησίως, από 30.3.2009. Σημειώνεται πως το τρίτο πρόσωπο ήταν ο καθ' ου η αίτηση 3 στην αίτηση μηνιαίων δόσεων και εναντίον του εκδόθηκε, στις 18.12.2012, διάταγμα για καταβολή ποσού €100,00 μηνιαίως, από 1.2.2013.
Σε σχέση με τους εφεσίβλητους, οι οποίοι είναι σύζυγοι και έχουν τέσσερα παιδιά, διεξήχθη έρευνα από το πρωτόδικο Δικαστήριο αναφορικά με την οικονομική ικανότητά τους και τις περιστάσεις, γενικά, της οικογένειάς τους. Μετά δε από λεπτομερή ανάλυση της μαρτυρίας που προέκυψε, συναφώς, το Δικαστήριο τούς διέταξε να καταβάλλουν, έκαστος, έναντι του εξ αποφάσεως χρέους ποσό €80,00 μηνιαίως, αρχίζοντας από την 1.4.2013. Η εφεσείουσα, με το μοναδικό λόγο έφεσης, εισηγείται ότι, με βάση τα τελικά ευρήματα του Δικαστηρίου ως προς τις πιο πάνω πτυχές της έρευνάς του, δικαιολογείτο η επιδίκαση μεγαλύτερων ποσών μηνιαίως. Επομένως, θεωρεί πως αυτό άσκησε λανθασμένα τη διακριτική εξουσία του στον εν λόγω τομέα.
Είναι γεγονός ότι το Δικαστήριο, μετά από ενδελεχή εξέταση του συνόλου της μαρτυρίας, η οποία προήλθε, αποκλειστικά, από τους εφεσίβλητους, κατέληξε στις ακόλουθες διαπιστώσεις: Το καθαρό μηνιαίο εισόδημα του εφεσίβλητου 1 και της εφεσίβλητης 2 ανερχόταν στα €1.299,75 και στα €827.33, αντίστοιχα. Η τελευταία λάμβανε, επίσης, επίδομα τέκνου, ύψους €560,00. Το σύνολο των αναγκαίων μηνιαίων δαπανών τους, στο οποίο περιέλαβε και ποσό €100,00 «για οποιαδήποτε τυχόν έκτακτη ανάγκη», ανερχόταν στα €1.945,00. Αφαιρουμένου δε αυτού από το σύνολο των εισοδημάτων των εφεσιβλήτων, ύψους €2.127,00, παρέμενε ποσό €182,00, από το οποίο, μετά την αφαίρεση των μηνιαίων δόσεων, συνολικού ύψους €160,00, παρέμενε τελικό υπόλοιπο €22,00.
Δεν είναι το ποσό αυτό, ασφαλώς, που η εφεσείουσα επιδιώκει να τής αποδοθεί, προστιθέμενο στη δόση των €160,00, που, συνολικά, οι δύο εφεσίβλητοι διατάχθηκαν να καταβάλλουν. Η εισήγησή της είναι πως θα έπρεπε να τής αποδοθεί, αν όχι ολόκληρο το ποσό του επιδόματος τέκνου, τουλάχιστο, μέρος αυτού. Η συνήγορος της εφεσείουσας υπέβαλε την πιο πάνω εισήγηση, σε απάντηση ερωτήματος που ετέθη από το Δικαστήριο τούτο, κατά πόσο ήταν επιτρεπτό το εκδικάσαν Δικαστήριο, στον καθορισμό του καθαρού εισοδήματος των εφεσιβλήτων, να λάμβανε υπόψη του το επίδομα τέκνου.
Η παροχή του επιδόματος που οι εφεσίβλητοι λάμβαναν σε σχέση με τα τέσσερα ανήλικα τέκνα τους διέπεται από τον περί Παροχής Επιδόματος Τέκνου Νόμο του 2002, (Ν. 167(Ι)/2002), (όπως αυτός έχει τροποποιηθεί), (ο «Νόμος»). Δικαιούχος του επιδόματος είναι η οικογένεια, (άρθρο 2 του Νόμου), ωστόσο δεν μπορεί να θεωρηθεί, σε καμία περίπτωση, ότι τούτο αποτελεί εισόδημα των γονέων. Παραχωρείται από την Πολιτεία σε οικογένειες που έχουν παιδιά, στη βάση εισοδηματικών κριτηρίων. Τοιουτοτρόπως, το αρμόδιο κρατικό τμήμα βεβαιώνεται, προηγουμένως, περί της ικανότητας των γονέων οι ίδιοι να ανταπεξέρχονται στις καθημερινές ανάγκες των παιδιών τους από το δικό τους εισόδημα. Πασιφανώς δε, το επίδομα, εφόσον παραχωρηθεί, προορίζεται, αποκλειστικά, για την εξασφάλιση και τη διατήρηση μιας αξιοπρεπούς διαβίωσης των παιδιών της οικογένειας.
Είναι χαρακτηριστικό πως, σύμφωνα με το άρθρο 6 του Νόμου, το επίδομα τέκνου εξαιρείται από τον υπολογισμό του οικογενειακού εισοδήματος, όπως εξαιρούνται, επίσης, «τα εισοδήματα των τέκνων μαθητών/φοιτητών πλήρους φοίτησης από εργασία ή απασχόληση, ..., η φοιτητική χορηγία, οι παροχές της φοιτητικής μέριμνας και οι υποτροφίες, ...». Στη βάση της πιο πάνω πρόνοιας, το επίδομα, εύλογα, μπορεί να θεωρηθεί ότι αποτελεί, μάλλον, εισόδημα των ιδίων των τέκνων. Προς την κατεύθυνση αυτή, συνηγορεί και η πρόνοια στο άρθρο 12 του Νόμου, σύμφωνα με την οποία το επίδομα απαλλάσσεται του φόρου εισοδήματος. Αυτό, λοιπόν, σίγουρα δεν αποτελεί μισθό ή οποιασδήποτε μορφής εισόδημα του χρεώστη, τα οποία, σύμφωνα με την απόφαση στην υπόθεση Gesico Photographie v. J.K. Video (1991) 1 Α.Α.Δ. 134, λαμβάνονται υπόψη για τον καθορισμό της πληρωτέας μηνιαίας δόσης, σε διαδικασίες όπως η υπό αναφορά.
Το εκδικάσαν Δικαστήριο δεν ασχολήθηκε ειδικά με το θέμα που εξετάζεται πιο πάνω. Ωστόσο, στην απόφασή του, εμφανώς, ξεχώρισε το επίδομα τέκνου από το καθαρό εισόδημα της εφεσίβλητης 2. Τούτο δείχνει, μάλλον, ότι η ευπαίδευτη Δικαστής, ίσως, να τελούσε υπό αμφιβολία όσον αφορά το χειρισμό του συγκεκριμένου ποσού. Ο τρόπος, όμως, με τον οποίο καθορίστηκαν, εν προκειμένω, οι πληρωτέες από τους εφεσίβλητους μηνιαίες δόσεις, χωρίς να περιληφθεί στα εισοδήματά τους το επίδομα τέκνου, είναι, στη βάση των προαναφερθέντων, οπωσδήποτε, ορθός και, επομένως, ορθά το Δικαστήριο άσκησε τη διακριτική του εξουσία.
Για τους πιο πάνω λόγους, η έφεση αποτυγχάνει και απορρίπτεται, με έξοδα υπέρ των εφεσιβλήτων και εναντίον της εφεσείουσας, τα οποία να υπολογιστούν από την Πρωτοκολλητή και να εγκριθούν από το Δικαστήριο.
Γ.Ν. Γιασεμής, Δ.
Α. Πούγιουρου, Δ.
Ν. Σάντης, Δ.
/ΜΠ